Post uit Senegal

Mash’Allah! Vanmiddag hebben we een pakje uit Senegal ontvangen. Naast een mooie Senegalees gewaad voor Ndoya zit er ook nog een aandenken aan Yaay Booy (Ndoya’s moeder) in: een mooi wit omslagdoek van Yaay Booy, te gebruiken bij het bidden of op andere momenten van de dag. Wat is ze blij, mijn Ndoya! De vreugde straalt er van af (zie foto) en haar gedachten gaan nu niet alleen uit naar Yaay Booy, haar op 26 februari jl. overleden moeder, maar ook ‘Mame’ Birama Sarr, haar vader die reeds in 2001 is overleden. Ndoya is nu de koningin te rijk! Alhamdulillahi Rabbil ‘Aalamien…

[OFF-TOPIC] Hoge Bomen – Pioniers “Wim Th. Schippers”

In de regel zit ik niet klaar voor reportages waarvan ik weet dat er zaken zijn die mij zullen shockeren. Voor de aflevering van AVRO’s Hoge Bomen – Pioniers van gisterenavond heb ik een uitzondering gemaakt. Centraal in deze aflevering staat oom Wim. In sneltreinvaart scheurt Pieter-Jan Hagens door oom Wims carrière dat beeldende kunst, theater, televisie en radio omvat. 

BOODSCHAP
Heel vervreemdend om mij bekende zaken gevat te zien in een biografische schets van ‘s Neerlands bekendste pestkop. Het ouderlijk huis van oom Wim ken ik als mijn grootouderlijk huis: logeerpartijen, visites, boswandelingen met opa, aardappelen met draadjesvlees en sperziebonen. Dat verhaal uit de aflevering over die pakketjes die oom Wim overal in de wijk distribueerde, toen hij nog een jonge jongen was, ken ik in een andere versie: die pakjes bevatten soms ook van de straat afkomstige faecaliën en werden daadwerkelijk gepost (brievenbussen). 

JEUGDSENTIMENT
In de Hoge Bomen – Pioniers aflevering van gisterenavond zie ik een foto die ik lang geleden heb gezien. Hé, mijn moeder als jong meisje! Ja, als ik oom Wim zo zie in de uitzending, dan is het alsof ik mijn moeder zie. Diezelfde mash’Allah neus, gelaatsexpressie en verwarde haren… En dan oom Jan die Pieter-Jan Hagens rondleidt. Het (groot)ouderlijk huis hangt nog steeds vol met héél vroeg werk van oom Wim. Werken die ik ken van jaren geleden. Voor mij zijn die werken deel van mijn jeugdsentiment, voor de buitenwacht zijn het kunstwerken die nooit publiekelijk zijn tentoongesteld. 

TAAL
Eén van de geïnterviewden vat oom Wims visie mooi samen. Taal moet communicatie zijn maar taal zit communicatie vaak in de weg. Zeker wanneer je taal gebruikt om mensen op het verkeerde been te zetten, zeg ik dan :-)

meer info via
www.avro.nl/tv/programmas_a-z/hoge_bomen/afleveringen/wim_t_schippers.aspx

Kersttoespraak koningin Beatrix (Teletekst)

update donderdag 27 december 2007

Eet smakelijk!

 Tussen de bedrijven door (vlechten van een buurvrouw) maakt Ndoya vandaag een heerlijke maaltijd klaar, waarvan traditioneel een romige aardappelpuree deel uitmaakt. Ook kippenbouten (gemarineerd en wel urenlang in een oven op 75°, dat zal lekker smaken!) zullen niet ontbreken. Ondertussen test Kiné alvast de smaak van de puree. "Lekker!" zegt ze. We maken er incha Allah lekker ons eigen familienachtje van. Alhamdulillah!

Overkomst Ndoya, Yande en Ahmed (1998)

Morgen eerste kerstdag is het precies negen jaar geleden dat mijn vrouw Ndoya en mijn kinderen Yande en Ahmed zijn aangekomen op Schiphol (Kiné is later in Nederland geboren). De dag voor hun aankomst beleef ik als een roes, dus de chronologie van de gebeurtenissen op die dag ben ik een beetje kwijt. Maar ik zal mijn best doen om deze enerverende dag voor jou te beschrijven.

BIJNA ROND
Ruim anderhalf jaar na mijn huwelijk met Ndoya (zie mijn log Acht mei beweging) ziet het er eindelijk naar uit dat zij, samen met haar dochter Yande en ons zoontje Ahmed, vanuit Senegal kan overkomen. De dato 23 december 1998 bereikt mij informatie dat alles bijna rond is voor het plaatsen van een visum in het paspoort van mijn vrouw. De Nederlandse ambassade heeft nog maar één bepaald formulier nodig van het IND om tot het verstrekken van dat visum over te gaan. Ik geef het IND het faxnummer van de Nederlandse ambassade in Dakar en vertrouw erop dat de informatie te bestemder plekke aankomt. 

LINEA RECTA
In de ochtend van 24 december 1998, dus nu precies zes jaar geleden, rol ik gekleed en wel uit mijn bed en ren linea recta naar de dichtstbijzijnde kantoorboekhandel om twee KPN-telefoonkaarten à fl. 50,- te kopen; thuis kan ik niet direct naar het buitenland bellen en ik heb dan geen telefoonkaart-voor-het-buitenland bij de hand. Ik moet als de wiedeweerga de ambassade bellen of zij inderdaad de gevraagde informatie hebben ontvangen en het is dan nog te vroeg om naar mijn belhuis in Amsterdam te gaan. Blijkt dat de ambassade nog niets heeft ontvangen. Ik neem contact op met het IND en geef hen een tweede faxnummer van de ambassade. Er wordt beloofd dat de gevraagde papieren naar dat nummer gefaxt zullen worden. 

BLUF
Ik bel even later weer met de ambassade.
"Nee, we hebben nog niets binnen."
Kwartiertje later bel ik weer.
"Ja, we hebben het binnen, meneer."
Dan vraag ik of het nog mogelijk is om mijn vrouw vandaag nog een visum te verstrekken.
"Meneer, wij sluiten vandaag al om 12.00 uur, dit in verband met kerstavond. Is het mogelijk voor uw vrouw om zich voor dat tijdstip bij ons te vervoegen met beide kinderen en een pasfoto van eenieder?"
Ik bluf en geef aan dat dat geen probleem is, terwijl ik op dat moment nog niet weet of dat allemaal wel gaat lukken. Onmiddellijk bel ik het bedrijfje dat gevestigd is naast het huis van mijn schoonfamilie in Senegal; daar bel ik altijd naar toe als ik mijn vrouw wil spreken.
"Ndoya, stop met alles wat je nu aan het doen bent en ga naar de ambassade, vergeet niet om pasfoto’s van jou en Yande en Ahmed mee te nemen. Waarschijnlijk kunnen jullie morgen al in Nederland zijn."

NEDERLANDSE AMBASSADE BLIJFT SPECIAAL LANGER OPEN
Stomverbaasd is mijn vrouw na mijn telefoontje. Ze heeft net Ahmed uitgekleed om hem in het badje te doen. Haastig trekt ze hem weer de kleren aan; even later neemt ze de taxi naar Dakar. Daar op de ambassade moet ze nog heel wat papieren invullen, er is geen tijd genoeg meer om het visum klaar te maken voor de officixc3xable sluitingstijd. Ze wordt verzocht later op de dag terug te komen voor het visum, de ambassade zal speciaal voor haar wat langer open blijven. 

AMBASSADEBEWAKER ‘NOT AMUSED’
Ndoya gaat naar familie in Dakar, eet daar wat en keert even later terug naar de ambassade voor haar visum. Ze krijgt een boze blik van de Senegalese bewaker toegeworpen die op deze dag voor kerst duidelijk niet had gerekend op overwerk. Het is in Nederland inmiddels zo’n half drie wanneer ik zeker weet dat mijn vrouw het visum heeft. Ik zeg haar dat ik er alles aan ga doen om haar nog morgen in Nederland te laten aankomen.

TICKETS KOPEN OP 24 DECEMBER: ONBEGONNEN WERK
In Senegal koopt mijn vrouw dan nog wat extra kleren, terwijl ik mij met een taxi van het belhuis aan de Albert Cuypstraat (waar ik inmiddels mijn telefoontjes aan het plegen ben) spoed naar een reisbureau aan het Rokin. Wat een wachtrij! Uiteindelijk ben ik ongeveer kwart over drie aan de beurt. Vanwege de kosten probeer ik eerst tickets te kopen bij Alitalia. Die zijn reeds gesloten wegens kerstavond. Air Portugal dan? Ook gesloten om dezelfde reden. Dan toch maar Air France. Yesss! Het kan nog, maar er is één probleem: de betaling moet voor vier uur zijn gedaan, anders gaat het hele feest niet door. De medewerkster van het reisbureau ziet het belang in van mijn ‘onderneming’ en doet haar best. Uiteindelijk kan ik dan rond tien voor vier betalen en verstuurt het reisbureau de gegevens naar het kantoor van Air France op het vliegveld Leopold Sedar Senghor (Dakar-Yoff), waar mijn vrouw de tickets vlak voor vertrek kan afhalen. 

TICKETS KOPEN TOCH GELUKT
Ik neem weer een taxi terug naar het ‘belhuis’ aan de Albert Cuyp; daar bel ik mijn vrouw en kom, naar later blijkt, heel verward over. Ze begrijpt in ieder geval dat de tickets klaar liggen op het vliegveld en ook wanneer het vliegtuig vertrekt. Ik besluit mijn telefoontje met een brok in de keel: "Tot morgen, sama jabbar!" In een roes strompel ik als een dronken zwerver na dat telefoontje over de Albert Cuyp markt, terwijl er al mensen bezig zijn de stands af te breken. Ik ben dan behoorlijk ver heen: ik sta er geeneens bij stil dat ik nog boodschappen moet doen. Vanaf morgen heb ik thuis immers meer monden te voeden dan voorheen :-) 

EERSTE KERSTDAG OP SCHIPHOL
De volgende ochtend, eerste kerstdag, ben ik al heel vroeg op Schiphol en check bij de balie van Air France of mijn vrouw en kinderen de afgelopen nacht zijn ingestapt. Dat zijn ze. Opgelucht snel ik naar de supermarkt bij de aankomsthal en doe daar nog wat inkopen. Rond half acht arriveert het vliegtuig en kan ik even later mijn vrouw en kinderen in mijn armen nemen. Mash’Allah! 

ALHAMDULILLAHI RABBIL ‘AALAMIEN
Alle lof aan Allah voor mijn vrouw. Als single ben ik moslim geworden, maar na ons huwelijk en vooral na haar overkomst heb ik zoveel steun van Ndoya gekregen: dankzij Allah soebhana wa ta’ala en mijn vrouw is mijn geloofsbeleving sterker geworden en ben ik, door sinds haar overkomst ook in de praktijk een père de famille te zijn, een completer mens. Mash’Allah! 

deze bijdrage is al eerder in andere vormen op mijn weblog verschenen

DE REÜNIE 06-JAN-2008 : Tipje van sluier no. 1

De voorbereidingen beginnen al in april 2007.
Via het mailformulier van mijn weblog krijg ik een bericht van een redactiemedewerkster van het KRO televisieprogramma De Reünie met de vraag of ik contact met haar zou willen opnemen in verband met een voorgenomen reünie van klas 9A (1978-1979) van de Rotterdamse Vrije School (nu: Rudolf Steiner College). "Allereerst om te weten hoe jouw herinneringen aan die tijd zijn, maar ook om te weten hoe je leven na school verlopen is." Verder hoopt ze dat ik contact met haar wil opnemen "ook als je in eerste instantie niet zo enthousiast bent over een reünie."

IT’S A GO!
In eerste instantie heb ik zo mijn reserves, maar na een telefonisch onderhoud van bijna 138 minuten met dezelfde redactrice (een dag later) ga ik overstag en word enthousiast. Na flink wat research krijgt de reünie groen licht en lees ik 3 mei in een email dat de studio-opnames op 26 mei staan gepland. Een paar dagen later ontvang ik een schoolfoto, om het geheugen wat op te frissen.

OPGESLOTEN
Nou, dat werkt, die foto. Tijdens het opnemen van de zgn. wandjes (korte commentaarstukjes voor een blauwe wand) komen de herinneringen naar boven. Het is dan inmiddels begin juni, in de beslotenheid van de kleine studio is het nog heter dan buiten (wegens organisatorische redenen wordt de studio-opname verplaatst naar 14 november 2007). Vóór de opnames word ik door een medewerkster begeleid. We stappen net een lift uit, wanneer ik vriendelijk doch dringend wordt verzocht weer in de lift te stappen. Om de hoek staat een oud-klasgenoot van mij (net klaar met zijn wandje) en het is de bedoeling dat wij elkaar pas zien bij het begin van de studio-opnames. Ik speel het spel mee en blijf een paar minuten in de lift (ik heb geen claustrofobie, gelukkig :-). Wanneer mijn oud-klasgenoot naar buiten is begeleid, kan ik eindelijk worden losgelaten.

GEVOLGD
De KRO heeft mij laten weten een apart item van mij te willen draaien (zoals bij andere oud-klasgenoten), de opnames worden gepland op 12 oktober 2007, de eerste dag na de ramadan (suikerfeest). Ik word die dag urenlang gevolgd en draag een klein knoop-microfoontje op mijn overhemd en een zender aan mijn broekriem.
Uiteindelijk blijft er in het programma maar weinig over van het item en van de wandjes die de KRO van diverse oud-klasgenoten heeft opgenomen. Om begrijpelijke redenen is er ruimte gemaakt voor een extra item; een reportage waarin twee oud-klasgenoten bij elkaar worden gebracht voor ze elkaar in de studio zullen ontmoeten.

ONGENADIG
Het is een aflevering van uitersten geworden.
Het vertrekpunt is nine-eleven (de aanslagen in de VS, september 2001) en van daar vliegen we naar islam èn naar abstracte schilderkunst èn naar de Miljoenenjacht. De gevolgen van schoolpesten worden uitgebreid uit de doeken gedaan. In de wandjes en in de studio krijgt de Vrije School er ongenadig van langs (tot mijn grote genoegen, overigens!). Er wordt gelachen over zaken die zijn voorgevallen, er wordt gehuild en heftig gediscussiëerd. In de studio-klas besef ik dat het litteken op mijn rechterslaap (ontstaan door een conflict met een klasgenoot in 1978) mij minder leed heeft berokkend dan de continue pesterijen die een andere klasgenoot destijds heeft ondergaan.

LIJFSTRAFFEN
Overigens ben ik zeer benieuwd wat er van de kritiek op het onderwijzend personeel in de uiteindelijke uitzending overblijft. Er werd niets gedaan aan de pesterijen en nota bene onze leraar Nederlands, die nu nog steeds werkzaam is bij een Vrije School in mijn woonplaats, heeft persoonlijk lijfstraffen uitgedeeld. Naast de beruchte ‘okkernoten’ (vuistslag op de kruin met de knokkel van de middelvinger iets naar voren zodat het hard aan komt) blijkt hij ook geschopt te hebben (dat laatste heb ik, voorafgaande aan de opnames, gehoord van een oud-klasgenote van mij). Hoe erg kun je een schooltijd maken? vraag ik mij af. Heel erg! is het antwoord. Kijk maar naar KRO’s De Reünie van 6 januari 2008 (Ned. 1, 20.20 21.15 uur).

GESCHOKT
Grappig om te merken dat er oud-klasgenoten geschokt zijn om hetgeen waarmee ik mij tegenwoordig bezig hou (lees: islam). Voor sommigen komt het als een verrassing, anderen hebben al kennis genomen van mijn weblog "Islam in mijn dagelijks leven". Een dame achter mij geeft aan niets van moslims te moeten hebben, ik draai mij om en luister. "Het is zijn eigen keuze…" zegt ze. Wat ik daar nou van vind, vraagt de presentator Rob Kamphues. "Net zoals het mijn eigen keuze is, moslim te worden, is het haar keuze om die mening aan te hangen," zeg ik (of woorden van gelijke strekking).

NA AFLOOP
Naderhand heb ik in het Mediacafé van het AKN-gebouw nog een lang gesprek met een andere oud-klasgenoot. Hij heeft vele twijfels bij islam en moslims, maar gaat toch de dialoog met mij aan. Kijk, dat zijn toch mooie dingen. Dialoog hoeft niet direct te betekenen dat je nader tot elkaar komt, maar begrip kweekt het zeker (dat ik in mijn schooltijd veel met deze oud-klasgenoot heb opgetrokken, helpt natuurlijk ook).

DUS, WAARDE LEZER(ES), KIJK NAAR KRO’s DE REÜNIE, ZONDAGAVOND 6 JANUARI 2008 OM 20.20 21.15 UUR (NEDERLAND 1)

UPDATE D.D. 5 JAN. 2016: klik op DEZE LINK om de genoemde aflevering van KRO’s De Reünie (afl. 9, seizoen 2007-2008) te bekijken

Yaay Booy : (schoon)moedertje lief

[dit is een vervolg op mijn bijdrage Yaay Booy : Yàlla na tàbbi Àjjana! (Amiin...) van vanochtend]

Yaay betekent ‘moeder’ in het Wolof. Booy is een toevoeging die affectie aanduidt. Yaay Booy kun je dus het beste vertalen als ‘moedertje (lief)’. Mijn schoonmoeder Kiné Niang heb ik ook altijd Yaay Booy genoemd, zelfs haar kleinkinderen noemden haar zo :-)

Huize Kiné Niang vanochtend. Het offerfeest is daar! Het huis bruist van het leven. Binnen maken de vrouwen schoon terwijl buiten mannen zich ontfermen over het offerschaap. Tabaski (offerfeest) is dè feestdag voor Senegalese moslims, meer nog dan korité (suikerfeest) of mawloud (geboortedag van Mohammed, vrede zij met hem).

Mansour is de jongste broer van mijn vrouw Ndoya en Yaay Booy’s jongste zoon. Sinds het overlijden van zijn vader El Hadji Maguette Birama Sarr is Mansour de man des huizes. Aan hem dus de eer vanochtend om een schaap te offeren ter ere van Allah en ter nagedachtenis aan de profeet Abraham die eens bereid was zijn zoon Ismaël voor Hem te offeren. "Bismillahoe wa Allahoe Akbar."

Dan wordt het schaap verdeeld in stukken. Mansour brengt het vlees met een paar zakken tegelijk naar binnen en zoals elk jaar met tabaski legt hij ze in de gang, vlakbij de deur van Yaay Booys slaapkamer.

Van oudsher verdeelt zij het offervlees. Bij de laatste gang naar binnen weegt hem het vlees loodzwaar. Hij zet de laatste zak op de grond, kijkt naar Yaay Booy’s deur, grijpt de klink, doet open en roept "Yaay Booy, het is klaar. We wachten op je!"

Akelig stil blijft het. Dan valt het besef zwaar op Mansours schouders: Yaay Booy is niet meer. Huilend valt Mansour op zijn moeders bed, zijn schouders schokken. Zich goed houden lukt niemand meer en de feeststemming slaat om in rouw. Later op de dag belt Ndoya vanuit Nederland. Mansour doet zijn verhaal [dat ik hierboven herverteld heb] en barst opnieuw in huilen uit. Ndoya weet haar tranen binnen te houden, ze spreekt haar broertje moed en vertrouwen in.

Naar goed gebruik wordt de sterfdag van een dierbare herdacht door het houden van een kamil, een bijeenkomst waarin door vele aanwezigen tegelijk verschillende delen uit de koran worden gereciteerd. de stem van de imam stijgt dan uit boven het ‘geroezemoes’ van de aanwezigen. Bijzonder!

De eerste herdenking van het overlijden van Ndoya’s moeder Kiné Niang, Yaay Booy, is 26 februari a.s. Ndoya wilt zèlf de organisatie van de kamil ter hand nemen, maar ziet haar voornemen in rook opgaan door praktische omstandigheden. Sinds januari 2006 is ze niet meer in Senegal geweest, dat snijdt in haar ziel. Zo kan ze nóoit beginnen met het verwerken van haar moeders dood…

Yaay Booy : Yàlla na tàbbi Àjjana! (Amiin…)

Vandaag is het offerfeest in Senegal. Althans, wanneer je tot de moslimbroederschap der tijani’s of mourides behoort. Ja, zelfs in een land als Senegal bestaat geen eenheid als het gaat om de islamitische kalender [meer...].

Hier in huize Louws-Sarr, ver van de warme temperaturen van Senegal, staat ons hoofd niet naar dit soort issues. Zeker niet op zo’n feestdag als vandaag. Mash’Allah, we hebben wat extra’s kunnen sturen in verband met tabaski (offerfeest). Ndoya heeft het zwaar, omdat dit de eerste tabaski is zonder Yaay Booy, haar moeder. Met weemoed denkt ze aan de tijd dat ze nog in Senegal woonde, het was haar moeder die altijd het vlees van het schaap verdeelde. Een deel voor de familie, een deel voor behoeftigen uit de buurt. Vanaf 25 december 1998 is Ndoya woonachtig in Nederland (evenals Yande en Ahmed) en heeft ze – naast een paar verblijven in Senegal – voornamelijk telefonisch contact met haar moeder gehad. Yaay Booy was niet te houden wanneer tabaski naderde, nooit waren de extra’s genoeg. "Doe er nog wat bij, de schapen zijn duur dit jaar," zei Yaay Booy dan in het zoveelste telefoontje. Met weemoed kijkt Ndoya terug naar zelfs déze ‘onderhandelingen’ :-)

Yaay Booy, we missen je enorm. Ndoya mist jouw moederliefde en ik, jouw schoonzoon, mis jouw beroemde ontbijten: stokbrood met chocoladepasta (door de boutiquier aangelengd met pindaolie) en een enorme beker met hete kenkiliba, thee van Senegalese theebladeren. En voor onze familie in Senegal is het gemis extra hard vandaag. Tabaski en Yaay Booy, dat hoort gewoon bij elkaar…

UPDATE Lees ook het vervolg Yaay Booy : (schoon)moedertje lief van vanavond 20.00 uur

New Muslims on Dutch Grounds, a study [...] by Robert Teune

VELDWERK Het is al weer veertien maanden geleden dat ik mijn medewerking heb verleend aan de totstandkoming van bovenstaande ‘Master’s thesis Anthropology’. Robert Teune heeft voor dit afstudeerproject heel veel veldwerk verricht. Talloze bezoeken aan groepen en individuen. In oktober 2006 ontvang ik Robert Teune bij mij thuis. Een geanimeerd gesprek van een aantal uur volgt waarin Teunes openheid mij direct opvalt.

PUBLIC PLATFORM "Abdulwadûd, aged 42, resides in a small town in the east of the Netherlands. He is married to a Senegalese woman and together they have three children. He has been a Muslim for ten years. Raised in a Dutch Reformed tradition he could not find the peace and passion he was looking for. [...]
"Abdulwadûd is an eloquent speaker and writer. One of his major interests is publishing on the internet. He constructed his own web-log with numerous articles. These articles not only refer to Islam, but also reflect on news-items, family matters, politics, health, work, music, media, etcetera. For Abdulwadûd this web-log is literally a public platform to express his thoughts and feelings in a meaningful way."

GEEN ‘BEKERING’ MAAR ‘OVERGANG’ Mash’Allah, van bovenstaand citaat uit de thesis ga ik pas ècht blozen. Het is even wennen om korte bio’s van Nederlandse bekeerlingen te zien (waaronder een van mij) gevat in een hoofdstuk van een wetenschappelijk antropologisch onderzoek. In de voorbereiding op het vele veldwerk heeft Robert Teune het proces van moslim-worden omschreven als ‘bekering’ (conversion) maar uiteindelijk heeft hij voor de term ‘overgang naar Islam’ (transition to Islam) gekozen. "This way I try not to presume any of the characteristics of the reasons for and the consequences of this transition." Het woord transition kan ook vertaald worden als ‘oversteek’ of ‘overtocht’.

OPENBARING De complete thesis bestaat uit 56 pagina’s verdeeld over zeven hoofdstukken. "New Muslims on Dutch Grounds" is wetenschappelijk, open, boeiend en voor mij persoonlijk werkelijk een openbàring [excusez-le-mot] om te zien hoe mijn Nederlandse broeders en ik in een antropologisch kader worden ‘geplaatst’.

Mocht je meer willen weten over "New Muslims on Dutch Grounds" dan kun je per email contact opnemen met Robert Teune: rtn@wanadoo.nl

NIO Radio “Het Andere Geluid” 18 dec 2007 CATECHISATIE, JA GEZELLIG! (column)

Zojuist is het radioprogramma "Het Andere Geluid" (NIO, Radio, 747 AM) afgelopen. In dit programma heb ik de volgende column uitgesproken:

Catechisatie, ja gezellig!

Catechisatie. Tot mijn zeventiende ga ik verplicht naar godsdienstonderwijs in de nauwe bijruimte van een kerkgebouw. Welk een gruwel! Tien ketende kinderen en een Nederlands-Hervormde dominee die hel en verdoemenis preekt: dominee Huizing, een kruising tussen Zwingli en Calvijn. Zijn exegeses van n'importe welk bijbelboek dan ook geven geen ruimte voor eigen inbreng. Zijn stem doet pijn aan onze oren: raspend, bij wijle krassend als een oude kraai op een vogelverschrikker maakt het striemen op onze zielen. Vrij zijn van Huizings schriftverklaring is hèt cadeau op mijn zeventiende verjaardag.

Murw gebeukt door deze Nederlands-Hervormde exegesel laat ik religie voor wat het is, voor mij, op dat moment: een controle instrument dat de geest vernauwt. Niet iets om bij te willen horen. In de jaren tachtig geeft het aksiewereldje invulling aan mijn leven: demonstraties tegen de neutronenbom, kruisraketten en zelfs de paus. Ik woon op het Vredes Aktie Kamp te Woensdrecht. Ik bouw barricades in Beieren, Duitsland, om de komst van een opwerkingscentrale voor nucleair afval tegen te houden. Samen met collega-aksievoerders barricadeer ik een militair terrein in België. Geestverruimend? Nee. Of het moet de hasj zijn geweest, verwerkt in cake en sigaretten en in ruime mate voorhanden.

Midden jaren negentig verlies ik mijn grip op het dagelijks leven en vertrek ik voor tien weken naar Senegal onder het motto "verandering van plaats doet leven". Bij terugkomst in Nederland is islam meer dan een souvenir uit West-Afrika. Ik voel dat het mij grip kan geven op het leven. En dat doet het. Vóór mijn geloofsgetuigenis had ik mash'Allah het gebed (de salaat) al onder de knie. Ná mijn bekering stort ik mij op een soera die mij bij de eerste lezing van de koran (of althans, een Nederlandse uitleg ervan) is opgevallen: soera Ar-Rahmaan. Dat koranhoofdstuk over de onderwerping van de natuur aan Allah, Heilig en Verheven. Ik wil deze soera consumeren, àbsorberen. Maar dan...

Ben ik eindelijk zèlf op zoek naar exegese, vind ik het niet! Die zogenaamde Nederlandse koranvertalingen zijn niet genoeg voor mij. Ik wil diep ingaan op elk teken van Allah in deze soera. Tuurlijk, onze oemma heeft tafsir te over. Echter, tafsir is vaak niet of slecht toegankelijk door barrières als taal en cultuur.

Maar niet getreurd, de natuur is er ook nog. Soebhaan'Allah! Zo'n herfst als nu waarin bladeren uit het Bronboek zich ter aarde hebben geworpen als tekenen van Allah. Ondubbelzinnige niet te ontkennen tekenen van Zijn heerschappij. Daar kan geen film van Ayaan Hirsi Wilders of Geert Ali tegenop.

Alle lof aan Allah, de Heer der werelden

www.nioweb.nl/2007/12/19/catechesatie-ja-gezellig

Audio complete uitzending:
cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/radio5/nio/hetanderegeluid/20071218-22.wma
audio.omroep.nl/radio5/nio/hetanderegeluid/20071218-22.mp3


UPDATE D.D. 10 MEI 2013:
Je kunt de column ook beluisteren via onderstaande YouTube player:

www.youtube.com/watch?v=3h2TSmc8ixU

Ahmed door de bocht (II)

Een paar dagen geleden. Ik ga eendjes voeren met Ahmed en Kiné. Ik film het gebeuren voor het familie-archief wanneer Ahmed plots een boom begint te werken met een stok.

"Wat doe je nu?" zeg ik.

"Ik ben een boom aan het slachten," zegt-ie. Zeker geïnspireerd door het offerfeest :-)

 www.youtube.com/watch?v=OevMqUs4vds

Ahmed door de bocht (I)

Maandagmorgen. Voor Ahmed en Kiné maak ik de tussendoortjes voor school klaar (Yande, een mash’Allah dame van ruim twaalf jaar inmiddels, zorgt zelf voor haar natje en droogje). Ahmed stormt de keuken binnen, op zoek naar zijn gymspullen.

"Vandaag is de hajj begonnen, jongen," zeg ik. "Weetjewel, die tocht die elke moslim eens in zijn leven moet maken."

"Waarom móet dat dan?"

"Als moslim bidt je vijf keer per dag richting het Huis van Allah – zoals de kaäba in de Heilige Moskee van Mekka wordt genoemd. Dan is het niet meer dan normaal dat Allah je verplicht Zijn Huis minstens éénmaal in je leven te bezoeken – alleen als je gezondheid het toelaat en als je er geld voor hebt, natuurlijk."

Ahmeds gedachten lijken af te dwalen. Zoveel informatie ‘s ochtends vroeg op de nuchtere maag is nogal wat.

"Ahmed, het Huis van Allah is de enige plek op aarde waar moslims niet in rijen bidden maar in kringen."

"Já, hoor…"

"Jij hebt vaak genoeg beelden gezien van het Huis van Allah, jongen. Wij moslims bidden in de richting van het Huis. Dat betekent dat we om het Huis heen moeten staan."

"Ja, maar niet in kringen, níet in cirkels."

"Hoe dan wel?"

"Gewoon, zó. [Hij tekent een vierkant in de lucht] Zo ziet het Huis er toch uit? Het is niet rond of zo, hoor."

"Wat denk je dat er gebeurt bij het bidden? Waar de rijen, zoals jij je die voorstelt, elkaar ontmoeten, vallen dan geheid gewonden. Staan jij en een buurman aan weerskanten van een hoek dan geef je elkaar een kopstoot terwijl je je voor Allah ter aarde moet werpen. Dat is niet de bedoeling, toch. Daarom bidden we rondom het Huis."

Ahmed knikt. Hij begrijpt het. Of… "Ja, papa. Maar het is wel een grappig gezicht wanneer mensen daardoor omvallen als steentjes op Domino Day." 

Astaghfiroellah :-)

De NioScoop aflevering van vandaag nu al online te bekijken

lees ook Beeldvorming (VIII) Gewild in dawa-land van vandaag
en Bekeerdrift in dit tijdsgewricht? Forget it! van 13 december jl.

De NioScoop aflevering van vandaag (inclusief het 'bekeerlingen item' waaraan ik ook mijn medewerking heb verleend) is NU AL online! [meer info] Klik op deze url om de genoemde aflevering te kunnen bekijken:
cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/nio/nioscoop16december2007.wmv
(het bekeerlingenitem begint bij 13m16s - mijn twee aandelen: 17m44s-20m03s en 23m11s-25m40s)

UPDATE D.D. 10 MEI 2013: Bij het opnieuw bekijken van het 'bekeerlingenitem' krijg ik kromme tenen van de muzak die de beelden vergezeld. Het geheel komt nogal bloedserieus over (foto 1). Tijdens het interview werd er zeker gelachen, maar het enige wat daar van overgebleven is, is een kort wegsnijshot (foto 2) dat voorbij is voor je het weet.

Beeldvorming (VIII) Gewild in dawa-land

lees eerst mijn bijdrage
Bekeerdrift in dit tijdsgewricht? Forget it! 
van 13 december jl.

OVERSTEEK
Nederlandse moslimbekeerlingen zijn gewild in dawa-land. Soms worden ze ingezet om niet-moslims er toe te bewegen over te steken (naar islam) en níet om bruggen te bouwen naar verschillende bevolkingsgroepen.

VOORBEREIDING
Gisterenavond. Opnieuw neemt de moslimorganisatie uit bovengenoemde bijdrage "Bekeerdrift…" telefonisch contact met mij op. Voor ik iets met hen ga ondernemen (al is het iets eenmaligs als een lezing) wil ik  eerst weten wàt er van mij verwacht wordt en binnen wèlke context. Blijkt dat er nauwelijks wat voorbereid is, ik word gevraagd om mee te denken en mee te helpen organiseren. Ja, maar dàt is niet de bedoeling.

OFFENSIEF
Na lang doorvragen blijken ze iets van plan te zijn in maart, wanneer incha Allah de geboortedag van de profeet Mohammed (vrede zij met hem) wordt gevierd (Mawloud); dan gaat het om rozen uitdelen in het stadscentrum, waarbij elke roos is voorzien van een kaartje-met-hadith. Charme- of dawa-offensief?

RICHTING
Ondanks mijn twijfels blijf ik oprecht geïnteresseerd. Totdat…
"Tot welke richting behoort u eigenlijk? Welke wetschool bedoel ik?" vraagt mijn contactpersoon plots.
"Ik beschouw mij als een gewone moslim, ik hang niet een bepaalde wetschool aan," zeg ik.
"Ja, zoals de salafisten…"
"Pardon?!"
"Salafisten zeggen ook altijd ‘We zijn gewoon moslims’."

GEEN STEMPEL!
Dan geef ik aan dat ik niet van plan ben mijn medewerking te verlenen aan wat ze ook maar van plan zijn. Niet zonder mijn respect uit te spreken voor alle initiatieven die deze moslimorganisatie ontplooit (die zijn er zeker ook, zoals incha Allah vrijdagmiddagpreken in het Nederlands). Mijn contactpersoon blijft op mij inpraten maar zonder resultaat. Ik wens geen stempel opgedrukt te krijgen.
Niet door de pers.
En zeker niet door geloofsgenoten!

VRIJUIT
Daarom ben ik blij met een reportage als het ‘bekeerlingen item‘ van de actualiteitenrubriek NioScoop van de Nederlandse Islamitische Omroep, zoals uitgezonden vanmiddag om 15.00 uur op Nederland 2. Bekeerlingen, waaronder yours truly, spreken vrijuit over hoe hun originele Nederlandse cultuur zich verhoudt met hun nieuwgekozen religie, de islam.

OUTTAKE
Tijdens de opnames van het interview is mij ook de vraag gesteld of ik mij zie als een aanhanger van een bepaalde stroming of richting in islam. Zo ja, waarom. Ik spreek dan mijn belangstelling uit voor de tijani moslimbroederschap uit Senegal, maar geef vervolgens wel aan dat ik binnen islam mijn eigen weg volg (dat deel van het interview is een 'outtake', het komt dus niet in het 'bekeerlingen item' voor).

Poisson d’Avril?

Zet ‘t alvast in je agenda : NIO ‘NioScoop’ zondag 16 december 2007, 15.00 uur, Ned. 2

Sinterklaas was nog maar net vertrokken uit Nederland of ik krijg op 6 december jl. een cameraploeg over de vloer vergezeld door een bureauredacteur van de NIO, de Nederlandse Islamitische Omroep. In het kader van een item voor de actualiteitenrubriek NioScoop stelt hij mij een aantal vragen over mijn moslim-zijn. In hoeverre verschilt mijn geloofsbeleving van die van geboren moslims, dat is het thema. Het is een geanimeerd gesprek in de aanwezigheid van mijn vrouw, die ook haar bijdrage levert. De opnames duren zo’n twee uur. Het item over "Nieuwe moslims en hun visie op islam" duurt zo’n 13 minuten en er komen vijf bekeerlingen aan het woord (waaronder ondergetekende incha Allah). Ik ben dus heel benieuwd wat er van de opnames van mijn interview is overgebleven.

Het lag in de bedoeling om bovengenoemd item ergens in januari uit te zenden, maar in de NioScoop uitzending die is gepland voor morgen viel plots een gat. Het "nieuwe moslims" item lag al klaar, gemonteerd en wel. Ja, dan is het duidelijk wat te doen :-)

"NioScoop zondag 16 december, 15.00 uur – 15.30 uur, Nederland 2

"[...] Nieuwe moslims en hun visie op de islam

"Ondanks het slechte imago van de islam in Nederland kiezen steeds meer autochtonen voor de islam. Het aantal bekeerlingen wordt momenteel geschat op ongeveer 12.000. Hoe ziet voor bekeerlingen de geloofsbeleving eruit en in hoeverre verschilt die van geboren moslims? Aanstaande zondag in NioScoop vertellen vijf autochtone moslims over hun visie op de islam.

"Herhaling op zaterdag 22 december, 10.55 – 11.25 uur, Nederland 2"

Bron : www.nioweb.nl/2007/12/14/nioscoop-16-december

Wat doen jullie moslims met de kerst?

Wat doen jullie moslims met de kerst? Niets speciaals. We leiden ons leven zoals we dat altijd doen en staan wellicht (meer dan normaal) stil bij thema’s als (wereld)vrede en natuurlijk het verhaal van de geboorte van Isa (Jezus) zoals geopenbaard door Allah aan de profeet Mohammed (vrede zij met hem) via de engel Gabriël. Sommigen van ons hebben wel wat kerstspul in huis: decoratie zonder religieuze betekenis. Onze kinderen komen thuis met het kerstverhaal zoals dat op school verteld wordt. Dan kan het zeker geen kwaad om hen ‘s avonds voor het slapen gaan bijvoorbeeld te vertellen hoe wij moslims het ‘kerst’verhaal zien. Zonder stal, kribbe, os en ezel. Maar mèt een palmboom en een ruisend beekje. Geen Jozef te bekennen. Maryam heeft het alleen moeten rooien en dankzij de hulp van Allah, Heilig en Verheven, heeft ze het gered [zie de Nederlandse uitleg van soera Maryam, aya 16 tot en met 40, onderaan deze bijdrage].

Overigens, zoals je misschien weet, heeft de datum 25 december bij ons thuis een speciale betekenis. Op 25 december 1998 zijn mijn vrouw Ndoya en onze kinderen Yande en Ahmed vanuit Senegal in Nederland aangekomen (nee, niet met een vissersbootje maar gewoon met een vliegtuig :-). De Nederlandse Ambassade te Dakar is de dag vóór hun vertrek langer opengebleven dan normaal om mijn vrouw en kinderen de visa te kunnen verstrekken die zij nodig hadden om de oversteek te maken. Alhamdulillah!

SOERA MARYAM 19:16-40

(te beluisteren via onderstaande player)

16 - En vermeld Maria in het Boek. Toen zij zich van haar volk terugtrok in een op het Oosten uitziende plaats,

17 - En zich aan hun blikken onttrok, zonden Wij Onze Geest tot haar en hij verscheen aan haar in de gestalte van een volmaakte man.

18 - Zij zeide: "Ik neem mijn toevlucht tot de Barmhartige tegen u, laat mij met rust, indien gij (God) vreest."

19 - Hij antwoordde: "Ik ben slechts een boodschapper van uw Heer opdat ik u een reine zoon moge schenken."

20 - Zij zeide: "Hoe kan ik een zoon ontvangen terwijl geen man mij heeft aangeraakt en ik evenmin onkuisheid heb bedreven?"

21 - Hij zeide: "Het is zo naar uw Heer zegt, ‘het is gemakkelijk voor Mij,’" opdat Wij hem tot een teken voor de mensen maken, een genade Onzerzijds; het is een besloten zaak."

22 - En zij ontving hem en trok zich met hem terug in een ver afgelegen oord.

23 - En de smarten der bevalling dreven haar naar de voet van een palmboom. Zij zeide: "O, liever zou ik vxc3xb3xc3xb3r dit geschiedde gestorven en in de vergetelheid geraakt zijn."

24 - Dan riep (Gods boodschapper) haar van beneden toe, zeggende: "Treur niet. Uw Heer heeft een beekje aan uw voet doen ontstaan;"

25 - "En schud de stam van de palmboom naar u toe, deze zal verse, rijpe dadels op u doen neervallen;"

26 - "Eet en drink en koel uw oog. En indien gij iemand ziet, beduid hem dan: ‘Ik heb de Barmhartige gelofte gedaan te vasten; derhalve zal ik heden met niemand spreken.’"

27 - Alsdan bracht zij het kind tot haar volk. Dit zeide: "O Maria, gij hebt iets vreemds gedaan."

28 - "O Zuster van Axc3xa4ron, uw vader was geen verdorven man noch was uw moeder een onkuise vrouw."

29 - Dan wees zij naar het kind. Zij zeiden: "Hoe kunnen wij tot een wiegekind spreken?"

30 - Hij (Jezus) zeide: "Ik ben een dienaar van Allah. Hij heeft mij het Boek gegeven en mij tot een profeet gemaakt;"

31 - "Hij heeft mij gezegend waar ik mij ook moge bevinden; en heeft mij het gebed en het geven van aalmoezen zolang ik leef opgelegd."

32 - "En dat ik gehoorzaam zou zijn jegens mijn moeder. Hij heeft mij noch een onderdrukker, noch een slecht mens gemaakt."

33 - "Vrede was met mij op de dag mijner geboorte en zal met mij zijn op de dag van mijn dood en evenzo op de dag dat ik ten leven zal worden opgewekt."

34 - Aldus was Jezus, de zoon van Maria. En (dit is) het ware woord waaraan zij twijfelen.

35 - Het past niet bij Allah Zich een zoon te verwekken, Heilig is Hij. Wanneer Hij een beslissing neemt, zegt Hij daartoe slechts: "Wees", en het wordt.

36 - "Voorwaar, Allah is mijn Heer en uw Heer. Aanbidt Hem derhalve, dit is de rechte weg."

37 - Doch (sommige) partijen verschillen (hierover) onderling van mening; maar wee de ongelovigen bij hun aanwezigheid op de grote Dag.

38 - Hoe helder zal hun horen en hun zien zijn op die Dag wanneer zij tot Ons zullen komen. Waarlijk, de onrechtvaardigen zijn in duidelijke dwaling.

39 - En waarschuw hen voor de Dag der Smart wanneer het oordeel zal worden geveld. Thans zijn zij achteloos en geloven niet.

40 - Wij zijn het, Die de aarde en alles wat zich daarop bevindt zullen erven en tot Ons zullen zij worden teruggebracht.


UPDATE D.D. 25 JANUARI 2013: Beluister soera Maryam 19: 16-40 via deze YouTube player:




ANDERE AYA’S WAARIN ISA VOORKOMT: 3:45-47,52-53,55-59, 4:157-159,171 5:17,46,75,110-118 6:85 9:30 23:50 43:59,61,63-64 57:27 61: 6,14

ANDERE AYA’S WAARIN MARYAM VOORKOMT:
3:35-37,42-51 4:156 21:91 66:12

BOVENSTAAND AYA-OVERZICHT is gebaseerd op gegevens uit de index van "The Holy Qur-an, English translation of the meanings and Commentary" (KSA). Elke aya(-groep) is een link naar de betreffende (eerste) aya in de online koran van Islamicity.com. Klik je op zo’n aya(-groep), dan kun je deze aya(‘s) beluisteren en indien gewenst het Arabisch, en een uitleg in o.a. Engels en Turks, meelezen.

UPDATE 24 DECEMBER 2007
LUISTER OOK EENS NAAR DE AFLEVERING KERST IN ISLAMITISCHE LANDEN VAN HET RADIOPROGRAMMA HET ANDERE GELUID VAN DE NEDERLANDSE ISLAMITISCHE OMROEP (25 DECEMBER 2007)
www.nioweb.nl/2007/12/24/het-andere-geluid-25-december-2007

Commercie en islam

Tabaski (offerfeest) komt eraan en dat zie je gelijk terug in reclameboodschappen op de Senegalese televisie. In het filmpje hieronder zie je een mooi voorbeeld :-)

www.youtube.com/watch?v=RWijqjnz3X0

Bekeerdrift in dit tijdsgewricht? Forget it!

Mag er dan geen nieuwe moslim bijkomen? zou je mij kunnen vragen bij het lezen van de titel van deze bijdrage. Antwoord: natuurlijk wel, hoe meer zielen, hoe meer geloofsvreugd! Echter, in deze tijd van argwaan jegens en angst voor moslims, is het niet kies om een dialoog te beginnen met niet-moslims met het oogmerk hen te bekeren.

Waar heb ik het over? Dawa. Dat woord wordt meestal vertaald met ‘uitnodigen tot (bekeren tot) islam’. Ik heb het liever over mensen informeren over islam, want op het moment dat niet-moslims merken dat bekeren het doel is, doet dat de deur dicht en is er weinig gewonnen.

Laatst ben ik vanuit een moslimorganisatie benaderd om een groep niet-moslims toe te spreken.

"Dawa, dat gebeurt nog te weinig in onze stad," zo vat mijn contactpersoon het kernachtig samen.

"Je bedoelt dat jullie niet-moslims willen informéren over islam?"

"Om te beginnen, ja…"

Luister! Wij zijn geen Allah’s Getuigen met een bekeerplicht, maar gewoon gelovigen die vertrouwen op Allah, the One and Only. Besteed je energie aan dialoog waarin onderling begrip centraal staat en vergeet de actieve werving van nieuwe broeders en zusters. Maakt iemand uit zichzèlf kenbaar dat hij of zij zich wilt bekeren, dan voorzie je hem of haar natuurlijk wèl van de benodigde informatie, fi sabilillah.

Logo Bijbel & Koran

Zo’n logo van Bijbel & Koran www.bijbelenkoran.nl, daar is over nagedacht! De Arabische letter ‘Ba’ (zonder het puntje) die staat voor de ‘B’ en de Arabische letter ‘Qaf’ (in spiegelbeeld, de twee puntjes verplaatst) die staat voor de ‘Q’ van quran, samengevoegd tot het &-teken. Teksten worden dus aan elkaar gespiegeld!

Feit blijft dat op Bijbel & Koran alleen een Nederlandstalige uitleg van de koran wordt gebruikt, dus diep kan er nooit gegraven worden. Het Arabisch is een mash’Allah rijke taal met meerdere betekenislagen.

Godsdienstonderwijs op openbare scholen? Maak dan ook ruimte voor islam!

Laten we hopen dat bij bovengenoemde godsdienstlessen ook ruimte wordt gemaakt voor islam. Dat komt de onderlinge verstandhoudingen incha Allah ten goede! Een website als BijbelEnKoran.nl kan in zulke lessen als instrument worden gebruikt.

Geef de leerlingen een opdracht als "Zoek naar verzen over vrede in beide Boeken" en laat ze na hun vondst hun eigen ideeën over dit thema opschrijven. Dat wordt incha Allah een interactieve les waarover ook op het schoolplein en na schooltijd wordt nagepraat. Doen!

UPDATE 12-DEC-2007:

Lees! Iqra!

Zie de maan schijnt door de bomen…

Opinari.nl is één van de -tig forums (of moet ik zeggen ‘fora’) waar het volk een boodschap mag achterlaten en/of met elkaar in discussie gaat. Het bestaat uit diverse onderdelen met aparte administrators en moderators.

DE DERDE KAMER
In de Algemene Voorwaarden van het onderdeel De Derde Kamer wordt Opinari.nl geafficheerd als een "gastvrije omgeving" waarvan de gebruikers "[een grote varieteit] kennen [...] in afkomst en achtergrond. [Ze] hebben gemeen dat ze houden van pittige, humoristische, felle, actuele discussies. De betrokkenheid bij elkaar èn bij het forum wordt deels bepaald door strijd en conflict, en is deels gestoeld op een onderlinge band."
Klinkt mooi, maar schijn kan bedriegen. Dus ga ik aan de bar hangen van Het Praatcafé, daar komen mensen los en weet je pas echt wat er leeft onder de ‘Opinarici’.

HET PRAATCAFÉ
Eerst even ‘koppensnellen’. Wat zie ik aan onderwerpen?
Mijn (beperkte) keuze uit het aanbod:
- Moslims in Nederland eisen Kulturkammer en vervolging dissid[enten]
- Dewinter presenteert ‘moskeelied’
- Kritiek op weren Mohammed-foto
- Wilders politicus van het jaar!

Tussen alle rechtse geluiden op Opinari.nl zijn ook andere meningen te horen maar (extreem-)rechts lijkt te overheersen. Is dat allemaal zo erg dan? Krachttermen kun je zeker tegenkomen, maar als je er oog voor hebt, dan valt er met de ‘Opinarici’ ook te lachen. Tenminste, als je het niet allemaal serieus neemt wat er wordt gezegd – dat lijkt mij de bedoeling in onderstaande Opinari.nl thread. Is Opinaricus ‘Batman’ deze thread bloedserieus begonnen, dan is er echt wat mis in Nederland. Leest en lacht :-)

Bron : www.opinari.nl/viewtopic.php?t=25170

Islamitische halve maantjes bij het NOS journaal!

Is het jullie ook opgevallen? Vroeger stond de weerman of -vrouw van het 8 Uur Journaal van de NOS bij de voorspelling van de nachttemperaturen altijd voor een weerkaart met Westerse maantjes, met de opening naar links of rechts. Tegenwoordig zijn die maantjes echter vervangen door de scheef liggende islamitische variant, met de opening naar links- of rechtsboven. Zie het verschil:

Maantje volgens oud-Hollandse weerkaartconventie van de NOS
 

Maantje volgens ‘nieuwe’ islamitische weerkaartconventie van de NOS

Herfst

Teken aan de wand

Een avondje voor de buis (II)

Nòg een voorbeeld van die mash’Allah Senegalese solidariteit tussen christenen en moslims…

www.youtube.com/watch?v=euxVarevlts

Avondje voor de buis (I)

Beelden van solidariteit uit Senegal, terwijl Kiné haar nieuwste dansje showt... www.youtube.com/watch?v=I4__y9M9zPs

Moderator David Slager geeft het stokje door (interview door Abdulwadûd Louws ten bate van Religie.blog.nl)

Vanmiddag heeft David Slager tekst en uitleg gegeven over zijn vertrek bij Religie.blog.nl (interview afgenomen door yours truly Abdulwadûd Louws). Hieronder volgt de complete tekst.

religie.blog.nl/columns/2007/11/30/moderator-david-slager-geeft-het-stokje-door

"Omdat de huidige redacteur helaas de redactie van deze blog niet langer kan combineren met zijn overige werkzaamheden, is Blog Online voor Religie.blog.nl op zoek naar nieuwe redacteuren." [meer...]

Als columnist ben ik aan Religie.blog.nl verbonden maar bij het lezen van dit zakelijk opgestelde bericht, besef ik dat ik David Slager, de huidige redacteur, eigenlijk niet ken. Tijd voor een interview!

[David Slager] "Als je iets doet, moet je het goed doen. Zo’n blog kost tijd. Na de afronding van mijn studie Journalistiek aan de Christelijke Hogeschool Ede, ben ik met Religie.blog.nl begonnen. Dan is het nog prima te combineren met het freelance werk en de parttime baan die ik op dat moment heb. Parttime is fulltime geworden, en dus moet ik keuzes maken."

[AL] Waarom ben je destijds met Religie.blog.nl begonnen?
[DS] "Tijdens mijn studie deed ik veel kennis op over andere religies. Ik kwam niet verder dan de theorie – de théologie, in dit geval. Interessanter zijn de gelovigen zelf, want dáár heb je in de samenleving mee te maken. Hoe je het ook wendt of keert, religies spelen wel degelijk een rol in de maatschappij. Met Religie.blog.nl heb ik voor deze religies een podium willen bieden."

[AL] Zelf nam je ook plaats op het podium. Je stak je mening niet onder stoelen of banken.
[D] "Het was niet altijd mijn mening die ik heb verkondigd. Soms verwoordde ik een heersende mening, een mening die wat losmaakt in Nederland."

[AL] Zoals die column over islamitische mode, wat een voorbeeld voor westerse vrouwen zou moeten zijn?
[DS] "Oh ja, die heb ik ook nog geschreven [lacht]. Uiteraard laat ik ook veel van mijn mening zien, zonder die mening aan anderen op te dringen. De lezer een kijkje bieden in de keuken van een gemiddeld gelovig christen: dat was de ook de opzet." [lees hier meer over de ophef naar aanleiding van die column over islamitische mode]

[AL] Religie.blog.nl als podium, met het publiek in de reactieruimtes. In die ruimtes heb je wel eens als een slager met de botte bijl moeten hakken, hè?
[DS] "Ik heb wel eens moeten ingrijpen, ja. Ik heb nooit de illusie gehad dat Religie.blog.nl mensen in vrede kan doen samenleven. Trekken mensen gedurende enige tijd met elkaar op [in de reactieruimtes, AL] dan ontstaan er wel nuances. De algemene beelden van 'de christen', 'de moslim' en 'de atheïst' worden minder éénduidig."

[AL] Nuance, dat geldt ook voor die grote batterij columnisten die je hebt gehad?
[DS] "Slechts voor korte tijd had ik de luxe te beschikken over columnisten van verschillende pluimage. Niet iedereen kon tegen stevig geformuleerde lezerskritiek. Neem nu Mohammed, een conservatieve moslim die zijn foto niet naast zijn column wilde hebben. Hij staat voor een groep moslims, een grote groep wellicht, waar veel Nederlanders bang voor zijn. Sta je dan op zo’n podium als Religie.blog.nl, dan kun je kritiek verwachten. Dan moet je tegen een stootje kunnen. Mohammed had de moed zijn visie te delen met de lezers en kreeg wagonladingen kritiek over zich heen, buiten alle proporties. Er heerst een soort koudwatervrees voor zijn 'soort'." [lees hier David Slager's bijdrage "Mohammed, bedankt" van 24 juli 2007]

[AL] Dus je kunt zeggen dat er vanuit het publiek met rotte eieren is gegooid?
[DS] "Dat is een mooie omschrijving, ja. Het onbegrip bij de bevolking is te begrijpen. Het (proberen te) doorgronden van die groep behoudende moslims is béter, daar gaan we helaas zo snel aan voorbij, ook in de politiek. Bruggen slaan gebeurt te weinig."

[AL] Wie wordt je opvolger?
[DS] "Dat weet ik nog niet. Het zou een christen kunnen zijn maar ook een jood, een moslim, een boeddhist of een atheïst…"

[AL] Word je nog op enigerlei wijze betrokken bij de overdracht?
[DS] "Ik zal wellicht nog een gesprek hebben met de nieuwe redacteur. Vergeet niet dat hij of zij de ruimte heeft om Religie.blog.nl naar eigen inzicht vorm te geven. Het is ook goed dat er na één jaar redacteurschap van mijn kant het stokje wordt doorgegeven. Fris bloed, dat geeft een nieuwe impuls!"

[AL] David Slager als columnist onder de nieuwe redacteur. Is dat een optie?
[DS] "Als de nieuwe redacteur daar ruimte voor maakt, zal ik het zeker overwegen."

Abdulwadûd Louws