maandag 17 september 2018

That's the spirit!

Bijgaande video afgelopen nacht ontvangen (gisteravond, Senegalese tijd). Afzender: Aïda Diop*. Haar dochtertje, Marème Diop, neemt het woord tijdens een religieuze bijeenkomst voor kinderen. Aïda staat ver weg, hoort Marème en rent al filmend naar voren. Ondertussen hoor je de oestaz wat koranverzen voordragen, het is de bedoeling dat Marème die verzen herhaalt - maar daar heeft Marème geen zin in. In plaats daarvan draagt ze wat voor over de Profeet, "Salallahoe aleyhi wa sellem". De oestaz blijft positief en vraagt na afloop om een takbier van de aanwezige kinderen. "Allahu akbar!" klinkt het.

"Waarom deed je dat?" vraagt Aïda haar later.

"Die oestaz wilde dat ik die verzen zou zeggen. Nou ja, zeg. Ik had al wat anders in mijn hoofd. Daarom heb ik dàt gezegd," reageert Marème.

That's the spirit, meid!

archive.org/details/VID20180917WA0000



* In de video van de weblogbijdrage Senegal 2018 (Rufisque) - Ogen gesloten zie je haar even vanaf 7m22s

woensdag 12 september 2018

Senegal 2018 (Rufisque) - De Zon

vrijdag 20 juli 2018, 08.46 uur

Na zestien jaar weer in Rufisque. Da's lang geleden! Het is een mooi weerzien met de familieleden van mijn kinderen: ze zijn allemaal wat ouder geworden èn er is nieuwe aanwas. Sommigen zijn niet meer onder ons; incha Allah ga ik hen gauw bezoeken op de begraafplaats van de wijk Diokoul in Rufisque. [update: zie deze link]

Samen met mijn zoon Ahmed en mijn jongste dochter Kiné verblijf ik in het huis van Aïda Diop en haar echtgenoot Babacar in de wijk Médine van de Senegalese kustplaats Rufisque. We hebben veel aanloop van familie, waaronder Abdou Karim Benga: ik ken hem sinds hij een jaar of veertien is. Nu is hij getrouwd, heeft hij kinderen èn, evenals zijn vrouw, mash'Allah een goede baan. We bidden regelmatig samen.

Eergisteren na het avondgebed herinnert Abdou Karim mij eraan dat ik hem vroeger soera Ash-Shams heb geleerd, een korte soera uit het laatste gedeelte van de koran; dat was ik glad vergeten - evenals de soera trouwens, astaghfiroellah. Soera Ash-Shams ('De Zon') maakt al zó lang geen deel meer uit van mijn gebeden; Allah mag weten waarom.

Gisteravond doen we weer het avondgebed samen. Terwijl Abdou Karim rechts naast mij de iqama doet (de woorden zijn bijna identiek aan die van de azan, het oproep tot het gebed, maar ze worden op een rustiger wijze uitgesproken), besluit ik om straks tijdens het eerste gedeelte van het gebed soera Ash-Shams als extra soera te nemen.

"Allahoe akbar!" Soera Fatihah gaat mash'Allah prima - dan volgt soera Ash-Shams. Spannend! Alhamdulillah, die soera zit nog ergens in mijn geheugen opgeslagen. Alleen bij het voorlaatste vers stok ik. "Fa kazzabûhu wa 'aqarûhaa..." fluistert Abdou Karim. Dat zet mij weer op de goede weg. Toch mooi dat nu hij het is die mij het leert...


Scrol in onderstaande player naar soera 91 om Ash-Shams te kunnen beluisteren (vergeet ook niet te luisteren naar soera 55, Ar-Rahmaan - mijn lievelingssoera, met dat kenmerkende terugkerende vers dat voelt als een refrein).


archive.org/details/www.elahmad.com_12/ (Abdessamad, mujawwad)

donderdag 6 september 2018

Senegal 2018 (Rufisque) - Ogen gesloten

Van hangen voor onze "uitvalsbasis" in de wijk Médine middenin de stad Rufisque - tijdens de siësta of 's avonds laat - heb ik echt genoten. Het drukke stadsleven trekt voorbij in geuren, kleuren en geluiden. De kakofonie van de route nationale in de verte komt soms akelig dichtbij wanneer de wijk wordt gebruikt door personenauto's, bussen en vrachtverkeer, om zo opstoppingen op de grote weg te omzeilen. Doorgaand verkeer middenin de wijk!

Bij daglicht, schemer en duister zijn er enkele constanten in het geluid van Médine: de belletjes van de calèches, de vogels en last but not least de boodschap van een blinde bedelaar die niet ver van onze uitvalsbasis zijn stekkie heeft; gewapend met een klein formaat megafoon doet hij een beroep op gelovige passanten. De megafoon is van een soort dat ook wordt gebruikt op markten om aanbiedingen aan de vrouw te brengen: een opgenomen bericht in een loop klinkt uit de speaker, zelf hoef je het woord niet te voeren. De boodschap van de blinde bedelaar is niet zo overheersend als die van een marktkoopman: de woorden van de bedelaar gaan vaak op in het lawaai en refereren aan "Yàlla" (Allah) en "Yonnent bi, salallahou aleyhi wa sellem" (de Boodschapper, Allahs zegen en vrede zij met hem). Wanneer ik mij terug wil wanen in Médine, zoek ik op mijn mobiel de video's die ik er heb gemaakt, verbind ik mijn mobiel met de soundbar en luister ik, hangend op de bank, naar de beelden met de ogen gesloten.

archive.org/details/Rufisque_Medine_2018