Ik mag het niet zeggen van mijn kinderen: "Chill".
Net terug van de avondvierdaagse (mijn dochter Kiné aangemoedigd tijdens de intocht) zet ik eergisteravond de radio aan: Jebril's Radio, "Quraan wa Doaa". Effe geen
Radio Nostalgia deze keer (normaal mijn eerste radiokeus). Ik doe de
japp (woedoe, de rituele wassing) en bereid me voor op het avondgebed. Door de speakers van mijn PC klinken bekende verzen: het zijn de laatste twee aya's van soera Baqara
(2:285-286) met in de allerlaatste aya een smeekgebed (doa) als een parel gevat in een vers.
Weet je nog?
Muhammad Jebril begint met
de volgende soera wanneer ik zijn stem uitfade. "Astaghfiroellah, astaghfiroellah, astaghfiroellah, bismillah, allahoe akbar..." Ik spreek de
iqama uit en bidt. Ik ben het avondgebed wat laat begonnen en merk op dat ik na afloop nog nèt genoeg tijd heb voor mijn smeekbeden + uitgebreide
zikr vóór dat de tijd van het nachtgebed daar is. Ik sta op, fade Jebril in en het vervolg van
soera Qasas klinkt (op Jebril's Radio klinken soera's en doa's in
random order). Ik pak het boekje
"[Introduction au] Wird Tidiane" erbij. Om niet teveel hooi op mijn gebedsketting te nemen, beperk ik mij voorlopig tot de Lazima (blz. 5-9 van het boekje). De Wazifa (vanaf blz. 9) blijkt toch nog teveel
[zie weblogbijdrage Mechanische zikr, zeg maar van 27 mei jl.]; de Salaatoul Fatih
(mij enorm dierbaar sinds ik erover droomde) maakt óók deel uit van de Lazima (hònderd keer maar liefst) evenals de
tahliel ("La ilaha ill'Allah") en "Astaghfiroellah" (beiden honderd keer).
Koranrecitatie en litanieën mengen zich: veel audio prikkels tegelijkertijd! Je bent een ADHD'er of je bent het niet, hè :-) Net tussen de Salaatoul Fatih en de
tahliel, tijdens het "Soebhana rabbika..." (zie foto in deze alinea) komt er nòg een audio prikkel bij: mijn persoonlijke
muezzin roept vanuit mijn mobiel op tot het nachtgebed. Ik laat de muezzin zijn ding doen en ga door met de
tahliel.
Koran,
tahliel, azaan. Mash'Allah, de weldaad van een warm bad vol
ibada (aanbidding). Snel schrijf ik mijn ervaringen van deze avond op (zie foto in deze alinea) en besluit het pas morgen uit te werken. "Hayya 'ala Salaat". Ik doe de radio uit en verricht het nachtgebed in alle rust: chill, zó hoort het nachtgebed te zijn. Jammer dat ik het de laatste tijd uitstel en het de volgende ochtend pas inhaal terwijl ik de laatste dagen tot diep in de nacht wakker ben en werk aan mijn weblogarchief. "Astaghfiroellah", indeed :-)