dinsdag 28 maart 2006

Gods Vrucht

Zeven uur. Bedtijd! Terwijl Ahmed en Kiné naar boven stormen (dat is zeker wel eens anders geweest :-) kies ik op goed geluk een exemplaar uit mijn Onze Oemma archief om uit voor te lezen. Even later gezeten op de rand van Kiné′s bed sla ik het open en lees voor uit de rubriek De Islam: "De geloofsgetuigenis, de Sjahada". Bijna aan het eind van het verhaal volgt de uitleg van de laatste regel van de shahada:

Wa asjahadoe anna Moehammadan Rasoeloellah = "En ik getuig dat Mohammed de Boodschapper van Allah is". Allah heeft Mohammed (vzmh) een profeet gemaakt om de mensen te leren over Allah en de Koran en de manier waarop ze moeten leven (de Soenna). En zoals jullie weten, zal er geen andere profeet meer komen na Mohammed (vzmh). Hij was dus de laatste profeet." [Onze Oemma, jg. 1, no. 6]

Ahmed luistert geconcentreerd naar Onze Oemma’s uitleg van de shahada in een voor kinderen begrijpelijke taal. Maar voor ik met de voorlaatste alinea kan beginnen, onderbreekt hij mij. "Maar papa, hoe máákt Allah nou die profeten?" Ja papa, hoe leg je dat nu uit in een voor hem begrijpelijke taal? Doe je best! Gravend in mijn geheugen, op basis van de summiere kennis die ik nu heb over islam zoveel jaar na mijn bekering, geef ik hem mijn antwoord. "Hoor ‘s Ahmed. Wanneer Allah wilt dat er iets ontstaat, dan zegt Hij gewoon dat het er moet zijn en dan is het er ook. Dus als hij vroeger wilde dat een baby later profeet zou worden, dan gebeurde dat ook gewoon."

Ahmed had iets in zijn hoofd van een speciaal profetenbouwpakket, maar dat heb ik gelukkig kunnen rechtzetten. Mash’Allah, niet gek hè, voor iemand die in islam incha Allah bijna 10 jaar is (mijn ‘verjaardag’ is incha Allah 31 maart aanstaande :-). Ja, ik ben trots op mijn papaschap. Ik dank Allah soebhana wa ta’ala dat ik mijn kids mag opvoeden en ze mag vertellen over hun Schepper en de vruchten die wij mogen plukken van Zijn werk. Alhamdulillahi Rabbil ‘Aalamien.

UPDATE 21.30 UUR: Net terug van het naar bed brengen van Ahmed en Kiné ben ik zo vol van inspiratie voor een nieuw ‘stukje’ ten bate van mijn ‘lief weblog’, dat ik niet stil sta bij een soort ouderavond die vanavond op de school van mijn kids wordt gehouden. Ja, ik ben trots op mijn papaschap, ouderavonden horen ook daarbij. Maar wanneer ik eenmaal iets in mijn hoofd heb om te schrijven, wijken alle andere gedachten en kan ik niet rusten tot het stukje klaar is (door mijn hyperfocus, dat is ADHD’ers als ik eigen!). Incha Allah vergeet ik morgen niet om te informeren naar het verloop van de avond.

zondag 26 maart 2006

Ontwenningsverschijnselen?

"Ritalin heeft maar weinig tijd nodig om je lichaam te verlaten," heeft mijn psych gezegd.

Het is nu drie weken nadat ik met onmiddellijke ingang ben gestopt met mijn medicatie in verband met mijn ADHD en ik merk nu pas enig effect, zoals innerlijke onrust en met name ongegronde nergens toe te herleiden angsten. Dat gaat vaak erg diep, kan ik je zeggen.

Daar ik nog niet de middelen heb om met Eye-Q te beginnen, dat is een speciale visolie waarmee veel in ‘ADHD bladen’ wordt geadverteerd, is het nu even behelpen met een slap aftreksel daarvan: ‘Visolie Omega-3-6-9′ van de HEMA. Het is een stuk goedkoper en de EPA die erin zit helpt in ieder geval tegen zwaarmoedigheid. Althans, dat is de bedoeling. Het gehalte EPA is beduidend lager dan in Eye-Q en ik moet heel wat nemen, wil het enig effect sorteren. Is het potje bijna op en neem ik dan wat minder per dag, dan gaat mijn dip direct weer dieper. Positief is in ieder geval dat ik die angsten en onrust herken van jaren her, ver voor de diagnose ADHD dus. Dat betekent dat die ritalin dan nu eindelijk mijn lichaam aan het verlaten is en dat het geen ontwenningsverschijnselen zijn. Althans, dat hoop ik. Want, rest er nog ritalin in mijn lijf – en wat mij overkomt zijn ontwenningsverschijnselen – dan zou die dip nog dieper kunnen gaan dan die al is geweest.

Allah, laat ik snel met die Eye-Q kunnen beginnen, amien. Want langer moet dit niet gaan duren, hoor. Ik wordt er moe van, mijn gezin wordt er moe van, de buitenwacht wordt er moe van.

vrijdag 24 maart 2006

Godsvrucht

We hebben een vriendin-van-de-familie, laat ik haar Eva noemen, die is geboren als christen, maar getogen tussen de islamitische Lebous van Ouakam (een voorstad van Dakar, Senegal). Zondagochtend zit ze met haar bijbel trouw naar diverse televisiedominees en -domina’s te kijken. In conversaties geeft ze blijk van inzichten verkregen door haar lange verblijf in Ouakam. Godsvruchtig is ze zeker, mash’Allah!

Op een middag is ze druk in gesprek met Ndoya, affaires de femmes zonder schroom besproken zoals het ware Lebou-vrouwen betaamt. Het is tijd voor het namiddaggebed. Ik nodig ook Eva uit om mee te bidden. Ze schudt van nee. Ik vraag haar plagend of ze in Ouakam niet goed heeft opgelet. Dat heeft ze zeker, zegt ze. Direct doet ze een doek om haar hoofd en schouders, pakt mijn gebedskleed, legt het min of meer richting qibla en laat wat zien. Ik ben onder de indruk, maar dat is meer door de fast forward rakaat die voor mijn ogen wordt afgedraaid. Zelfs de tashahoed gaat dubbel (zo snel): de linker- èn rechterwijsvinger draaien tegelijk, alsof ze de geloofsgetuigenis dubbel uitspreekt. Astagfiroellah, ik hou mijn reactie voor me, moet stiekem toch even lachen en geef haar vervolgens mijn complimenten.

Wanneer ze klaar is om ècht met ons mee te bidden, zijn we er voor haar. Maar het initiatief moet dan wel van haar kant komen, want: "laat er geen dwang in de godsdienst zijn" 2:256

Made(n) in Senegal

Populaire muziek made in Senegal is doordrenkt met islamitische normen en waarden. Religie maakt daar echt deel uit van het dagelijks leven en vindt dus ook zijn weg naar liedteksten waarin datzelfde dagelijks leven wordt beschreven: moeders staan op een voetstuk en het vertrouwen in Allah is volkomen. Diepzinnige teksten gaan vaak vergezeld van spreekwoorden in het Wolof Njaay (Hoog-Wolof): dat is Wolof van vreemde (lees: Franse) smetten vrij. Moeilijk te vertalen, dat Wolof Njaay, maar heb ik de betekenis eenmaal achterhaald (met dank aan sama jabbar Ndoya en mijn UCLA woordenboek) dan maakt dat het Wolof voor mij nòg intrigerender. Mash’Allah, wat een rijke taal! Gistermiddag. Ndoya parafraseert een liedtekst van de Senegalese superster Thione Seck. Maar na de vertaling heb ik alleen maar vraagtekens. Wat betekent het? Is het Wolof Njaay of gewoon Wolof á la Thione?
Sax yi ci biir suuf
Tay dunde nay ci suuf
Xanaa ñu du nu Woor


Ik vraag me af of de maden in de grond
Die het rotte eten van onder de grond
Wel eens aan de ramadan doen

woensdag 22 maart 2006

Alhamdulillah!

Een ‘klassieker’ onder de reli-moppen. Een bak à la moella Nasroeddin. Meerdere malen heb ik 'm in verschillende versies voorbij horen en zien komen. De originele versie (zoals gevonden op Beliefnet.com) gaat over een dominee, maar het verhaaltje is algemeen genoeg om na wat ingrepen te worden omgebouwd van christenbak tot moslimmop. Bij deze:

Op een dag koopt een man van een imam een ezel. Een ezel-met-gebruiksaanwijzing, want het was niet voor niets het eigendom geweest van een imam, niet waar? Met een luid en breed uitgesponnen "Alhamdulillah!" zet je het beest in gang. Met een luid en kortaf "Amien!" laat je het stoppen. De man is maar wat blij met zijn aankoop en bestijgt onmiddellijk het beest om de gebruiksaanwijzing uit te proberen.

"Alhamdulillah!" schreeuwt de man. De ezel begint te lopen.

"Amien!" Direct houdt de ezel halt.

"Da’s kicken!" schreeuwt de man van blijdschap en met een "Alhamdulillah!" gaat de man huiswaarts, trots als een pauw op zijn nieuwe aankoop. De weg terug gaat door berggebied. Dan nadert de man een ravijn en hij probeert zich te herinneren waarmee hij ook al weer de ezel kan stoppen.

"Stop!" zegt hij.

"Halt!" schreeuwt hij.

Maar de ezel loopt stug door.

"Oh nee…" Dan gooit de man het over een andere boeg.

"Koran! Moskee! Alsjeblieft! Stop!!!" Maar de ezel gaat stug door, nu in galop. De man nadert de ravijn met rasse schreden. In zijn wanhoop doet hij een smeekgebed.

"Yaa Allah. Roep deze ezel een halt toe voor hij mij in de diepte doet storten. Amien."

Eén stap verwijderd van het ravijn stopt de ezel. De man slaakt een zucht van verlichting, veegt dan het zweet van zijn voorhoofd en prijst vervolgens vol overtuiging zijn Heer:

"Alhamdulillah!"

zondag 19 maart 2006

De moslimwitz (XIII) Janaba

De Naar zijn nogal eens het slachtoffer in de maye Wolof (Senegalese moppen). Vooroordelen over andere rassen te over in Senegal (waar niet?). In de originele versie van de nu volgende mop (gevonden in een forum thread van Seneportal.com) staat hun vermeende onhygiëne ter discussie. Door toevoeging van de titel Janaba (ghoesl, de grote rituele wassing) en een kleine aanpassing in de originele tekst, heb ik er een schuine mop van gemaakt. Ook deze keer heb ik de spelling van het Wolof gecheckt en waar nodig verbeterd met behulp van mijn Wolof-Engels (v.v.) woordenboek. Goed, komt-ie:

JANABA

Léébóón! Benn Naar la woon, benn Malien ag benn Senegale ñuy waxtaan. Rekk Senegale bi laaj leen: "Ñaata yoon la ñuy sangu set ci ay bës? Ndaxte moom fukki yoon lay sangu set. Altine, Talaata, Àllarba (ñaari yoon), Alxamis, Àjjuma (ñaari yoon), Aseer (ñaari yoon) ag Dibéér." Malien bi tamit ne nëlé. Ñuy moome ci Naar bi. Rekk Naar bi neleen: "Héhéhéhééé. Man ne fukk ag ñaari yoon laay sangu set." Rekk ñëpp tiit, nekkoo Naar waay rekk. Naar bi komaase: "Zanwiyé, Fééwëriyé, …"

(Bron : Seneportal.com)

VERTALING : Komt dat horen! Er waren eens een Naar, een Malinees en een Senegalees aan het praten. Vraagt de Senegalees aan de anderen: "Hoeveel keer in de week nemen jullie een grote douche? Want het zit zo: ìk neem tien keer [per week] een grote douche. Maandag, dinsdag, woensdag (twee keer), donderdag, vrijdag (twee keer), zaterdag (twee keer) en zondag." Voor de Malinees geldt hetzelfde. Dan [kijken] ze naar de Naar. Zegt de Naar tegen hen: "Héhéhéhééé. Twaalf keer neem ik een grote douche, zeg ik je." Zij stomverbaasd, en [hij] zit er maar. Dan begint hij [zijn antwoord]: "Januari, februari, …"

vrijdag 17 maart 2006

Soebhanallah!

www.islamicity.com/MOSQUE/ARABICSCRIPT/AYAT/16/16_1.htm

Gisterenavond. Ahmed en Kiné gaan als eerste bedwaarts. Ahmed drukt me voor de zekerheid het nieuwste nummer van het islamitische kindertijdschrift Onze Oemma in de handen (mash’Allah, jaargang 2 nummer 4 alweer) want "papa zou het voorlezen zomaar kunnen vergeten" denkt het kereltje. Deze keer lees ik het verhaal "De honingbij" voor uit de rubriek "Allah’s schepping".

Normaal wordt elk scheppingsverhaal uit deze rubriek doorspekt met vele Soebhanallah’s. Soebhanallah, Heilig is Allah, een uitroep waarmee de bewondering voor Allah’s schepping wordt verwoord. Deze keer echter komt Soebhanallah maar één keer voor in de tekst. Ik stel Ahmed voor om de Soebhanallah’s voor zijn rekening te nemen, wanneer het hem goed dunkt. Ahmed gaat akkoord en kwijt zich met verve van zijn taak. Soebhanallah! Soebhanallah! Soebhanallah! Kiné wordt enthousiast en doet ook een duit in het zakje, terwijl ik al voorlezend er bovenuit probeer te komen:

"De bijen vertellen elkaar waar ze bloemen met veel nectar kunnen vinden, door een soort dansje te doen, waardoor de andere bijen kunnen zien waar ze naar toe moeten."

Ahmed, al helemaal in extase door zijn Soebhanallah’s, springt op en improviseert een dansje waarbij hij wenkende bewegingen maakt. Na het voorlezen keert de rust terug en sluiten we af met een recitatie van soera Al-Fatihah. Nou, dat wordt bijtjes tellen straks (de bloemetjes, die komen later wel).

woensdag 15 maart 2006

Google en moslimwetten

Op mijn weblog in de categorie Humor besteed ik aandacht aan moslimhumor uit het Senegalese publieke domein. Een mop in het wolof gaat dan [vaak] vergezeld van een vertaling in het Nederlands onder de noemer "De moslimwitz". Een door yours truly geïntroduceerde term, mash’Allah. De zoekmachine van Google heeft er maar weinig g’vinah van gegeten, want bij het intikken van de zoekterm ‘Moslimwitz’ krijg je alleen een aantal pagina’s van mijn weblog als resultaat. Met daarbij de automatisch gegenereerde vraag: Bedoelde u: moslimwetten :-)

maandag 13 maart 2006

Weer zin vs. weerzin

Afgelopen vrijdag weer begonnen met joggen, ‘s ochtends vroeg. "Mash’Allah!" denk ik tijdens mijn blokje om, "Ik kan nu ook weer op tijd mijn ochtendgebed doen, ik ben nu toch vroeg op, dus waarom niet?" [Nou, dàt was lang geleden - zie mijn logs van 3 maart 2005, 18 maart 2005 en 3 april 2005]

Sinds ik gestopt ben met medicatie in verband met mijn ADHD ben ik weer de oude. Drukker dan ooit, dat was te verwachten. Maar met hernieuwde zin in het leven. Weer zin om mijn kinderen voor te lezen (had ik al maanden niet gedaan, zelfs niet uit Onze Oemma), weer zin om aan mijn gezondheid te werken (122 kg is niet echt licht :-), weer zin om – ja, weer zin in alles eigenlijk. Ritalin/methylfenidaat verving bij mij de zin door weerzin en had ik de medicatie voortgezet, dan had dat een verwoestende uitwerking gehad op mijn persoonlijk leven. Niet dat nu alles in één keer koek en ei is, hoor. Er moet zeker nog gewerkt worden aan mijn persoontje. Ochtendjoggen in combinatie met diëten is dan (wederom) een goed begin.

Koran in de revisie?

Koran in de revisie? Is niet nodig! De koran is Volmaakt. Geopenbaard door Allah soebhana wa ta’ala via de engel Gabriël aan zijn dienaar en boodschapper Mohammed, Allah’s welbehagen en vrede zij met hem. De koran en het heden bijten elkaar niet. Het gaat nu niet om revisie maar om applicatie. Hoe wordt het Woord toegepast? En daar zijn zeker mouwen aan te passen, zonder de religie te innoveren. Islam is niet moeilijk. Het is zo moeilijk als je het zelf maakt.

www.trouw.nl/deverdieping/religie_filosofie/article235905.ece/Islam+/ +'Tekst++van+Koran+staat+niet+vast'

vrijdag 10 maart 2006

Beieren (Waanvandedag.nl)

Disclaimer [van Waanvandedag.nl, dus niet van mijn weblog!]

"Alles op deze website mag zonder voorafgaande toestemming worden openbaar gemaakt of verveelvoudigd, waaronder begrepen het reproduceren door middel van druk, offset, fotokopie of microfilm of in enige digitale, elektronische, optische of andere vorm of ten behoeve van een onderneming, organisatie of instelling of voor eigen oefening, studie of gebruik voor het overnemen in enig dag-, nieuws- of weekblad of tijdschrift, al of niet in digitale vorm of in een radio of tv-uitzending. Wat een gezeur anders, niet waar? Deze website wordt met de grootst mogelijke slordigheid samengesteld, maar kan desondanks interessante en bruikbare informatie bevatten. Wij kunnen niet aansprakelijk worden gesteld voor schade als gevolg van verkeerd gebruik van deze informatie. Toch bieden wij onze excuses aan."

"Waan van de dag" en het merendeel van de websites die schuil gaan achter de "Waanlinks" gaan regelmatig over mijn persoonlijke schreef, daar waar het teksten betreft en zeker daar waar het afbeeldingen betreft. Daarom zal ik in dit stukje geen directe link naar deze website plaatsen. Toch neem ik er regelmatig een kijkje, omdat er soms moslim-gerelateerde humor in staat die zeker te pruimen is (zie mijn log Vegamoslims?! d.d. 30 maart 2005 waarin ik voor de eerste keer uit Waanvandedag.nl heb geciteerd). Neem nu de volgende bijdrage, geplaatst onder weer zo’n wollig pseudoniem dat Waanvandedag.nl eigen is.

BEIEREN

door C. Joh. Geeling

De nieuwe stichting "Luidwaarts" heeft ter gelegenheid van Kerst haar oprichtingsmanifest uitgegeven. Een paar passages: Nu er in hoog tempo overal in den lande moskeeën verrijzen is het hoog tijd om een oerchristelijk gelui(d) te laten horen. De stichting meent dat niet langer te tolereren is dat kerkklokken maar mondjesmaat mogen luiden. Er zal worden aangedrongen op nieuwe wetgeving en er wordt gewerkt aan de oprichting van een vrijwilligerspool van noodkosters die op onaangekondigde ogenblikken de klokken laten beieren. Dit als een luide waarschuwing dat het niet goed gaat in ons land. Uiteraard moeten in ieder geval op zondagen overal langdurig de klokken luiden zodat de moslims in hun bedden liggen te schudden en te suizebollen. Daarnaast zou het goed zijn om te bereiken dat voortaan tegelijk met de landelijke sirenetest ook de klokken maar eens goed worden beproefd. De stichting "Luidwaarts" ijvert ook voor opsporing van alle klokken die tijdens de tweede wereldoorlog werden gestolen en nu in Duitschland blijken te hangen. Daar worden ze in ieder geval beter gebruikt dan in Nederland! Ere wie ere toekomt. Laten we daarom een voorbeeld nemen aan onze vroegere bezetter en ons leven beteren. Luid die klokken zo vaak mogelijk om iedereen te doen beseffen dat er bijzondere waarden op het spel staan die wij met z’n allen gewoon zijn vergeten…

geplaatst op 23 december 2005

dinsdag 7 maart 2006

Speedway vs. Motorcross

Een paar dagen geleden vol goede moed begonnen met het inhalen van ‘mijn ramadan’ van het afgelopen jaar. Krijg ik gisteren ineens last van hartkloppingen gecombineerd met, ja hoe zal ik ze noemen, adembenemende sensaties. Klinkt dat wat? Met alle gekheid op een stokje: vasten is kort na het stoppen van ADHD medicatie niet zo handig. Mijn lichaam moet zich nog instellen op het ontbreken van die medicatie en heeft door de hoge doses methylfenidaat van de afgelopen tijd – die hebben gezorgd voor een rem op niet alleen mijn chaos – wellicht maanden nodig om te ontwennen. Ik smeek Allah As-Saboer dat Hij mij het geduld geeft om die maanden door te komen, amien.

Mijn drukte is weer toegenomen, maar alles is beter dan die creatieve afvlakking. Sinds het laten van methylfenidaat komen ideeën voor bijdragen op mijn weblog weer als "vanzelf" en hoef ik mij niet meer te forcéren tot het schrijven van een stukje. Mijn bijdragen van de afgelopen dagen – Papa, vasten!, Dagopeningen, Alhamdulillah voor Allah en Ontmoskeïsering – zijn haast als vanzelf gekomen. Behalve voor Ontmoskeïsering is research nauwelijks nodig geweest: even wat steekwoorden noteren, op een gelegen moment deze woorden uitwerken, gegevens verifiëren en: klaar is Abdul!

Zo ken ik mijzelf weer. Liever ongeremd speedway dan motorcross met een rem op alles wat mij inspireert: imaan, liefde, gezondheid, creativiteit, noem maar op. Minder is dat ik nu sneller in de war raak wanneer er veel dingen tegelijkertijd op mij afkomen. Zo ken(de) ik mijzelf ook en daar moet ik dus nu ècht wat aan gaan doen…

zondag 5 maart 2006

Ontmoskeïsering

"Ik zie je nooit meer in de moskee. Hoe komt dat zo, Ali?"
"Het zit daar te vol met hypocrieten, imam."
"Maak je maar geen zorgen, Ali. Er kan er nog altijd eentje meer bij."

[klik HIER voor de originele versie van deze mop,
gevonden op Beliefnet.com]

vrijdag 3 maart 2006

Alhamdulillah voor Allah

Al-Wadoed, één van Allah's 99 Schone Namen
De ramadan heeft altijd iets bijzonders in petto, is mijn ervaring. Een paar dagen geleden ben ik begonnen met het inhalen van ‘mijn ramadan’ van 2005. Deze dagen zijn samengevallen met een superdip. Ja, die ramadan laat mij ook nooit met rust :-) De dip is nu weer ten einde, ondanks de eerdere uitzichtloosheid (mijn bootje heeft zeker averij opgelopen, maar is nu weer zeewaardig).

Yaa Allah, yaa Arhaamoe rahimien!
Allah soebhana wa ta’ala is werkelijk de Allergrootste.

woensdag 1 maart 2006

Dagopeningen

Van jongsaf aan heeft radio mij gefascineerd. Als puber scan ik tot diep in de nacht de SW, de kortegolf band van mijn draagbare radio. Altijd op zoek naar radiostations uit den vreemde. Voor dag en dauw word ik dan weer wakker, pak weer mijn radio maar stem dan af op de AM.
Het is het tijdperk van de zgn. 'zeezenders' of 'piratenzenders'. Mijn favoriete zender indertijd is radio Mi Amigo. Met mijn radio tegen een oor geklemd, luister ik naar de stilte van de draaggolf op de frequentie van Mi Amigo, tot dat magische moment van de eerste plaat van de dag, zo'n kwartier voor aanvang van de programmering: "Morning has broken", gezongen door Cat Stevens. Een dagopening om nooit te vergeten!

moon.pp.se/anders/Music/Cat Stevens
- Morning Has Broken.mp3


Heden ten dage stem ik niet af op de AM of de SW maar het WWW. De magie is gebroken, met al die radiostations 'uit den vreemde' zomaar onder handbereik, waaronder een hele rits FM stations uit het mij inmiddels niet meer zo vreemde Senegal.
Vingt-quatre sur vingt-quatre zenden deze stations uit, maar de meesten hebben na de nachtprogrammering wel een soort 'dagopening', bestaande uit koranrecitatie, zikr en smeekgebeden – eventueel gevolgd door een ochtendpreek. Ja, da's andere koek dan dat lied van Cat Stevens met even later een preek van ds. Torenvliet :-) . Van diverse Senegalese radiostations heb ik reeds een dagopening opgenomen en deze als mp3 ter beschikking gesteld aan de bezoekers van mijn weblog: zie de 'Soundbites' button van het menu in de linkerkolom van deze webpagina. Mijn voorkeur gaat uit naar de dagopening van Dunyaa FM die er ruim de tijd voor neemt, zo'n anderhalf uur – onderbroken door het BBC Afrique nieuwsbulletin. Luister naar deze mp3's van Senegalese dagopeningen en krijg een idee waar Senegalese mannen naar luisteren, wanneer ze 's ochtends vroeg met hun radiootjes tegen de oren geklemd, òf naar de buurtmoskee lopen voor salaat al-fadjr, òf al druk bezig zijn met het werken voor het dagelijks brood.

UPDATE D.D. 13 MAART 2013:  De besproken mp3's van dagopeningen zijn online niet meer beschikbaar. Ik heb nog wel een back-up op CD, maar deze is niet meer af te lezen op mijn PC. Incha Allah kan ik de mp3's binnenkort weer uploaden.