Soebhanallah!

www.islamicity.com/MOSQUE/ARABICSCRIPT/AYAT/16/16_1.htm

Gisterenavond. Ahmed en Kiné gaan als eerste bedwaarts. Ahmed drukt me voor de zekerheid het nieuwste nummer van het islamitische kindertijdschrift Onze Oemma in de handen (mash’Allah, jaargang 2 nummer 4 alweer) want "papa zou het voorlezen zomaar kunnen vergeten" denkt het kereltje. Deze keer lees ik het verhaal "De honingbij" voor uit de rubriek "Allah’s schepping".

Normaal wordt elk scheppingsverhaal uit deze rubriek doorspekt met vele Soebhanallah’s. Soebhanallah, Heilig is Allah, een uitroep waarmee de bewondering voor Allah’s schepping wordt verwoord. Deze keer echter komt Soebhanallah maar één keer voor in de tekst. Ik stel Ahmed voor om de Soebhanallah’s voor zijn rekening te nemen, wanneer het hem goed dunkt. Ahmed gaat akkoord en kwijt zich met verve van zijn taak. Soebhanallah! Soebhanallah! Soebhanallah! Kiné wordt enthousiast en doet ook een duit in het zakje, terwijl ik al voorlezend er bovenuit probeer te komen:

"De bijen vertellen elkaar waar ze bloemen met veel nectar kunnen vinden, door een soort dansje te doen, waardoor de andere bijen kunnen zien waar ze naar toe moeten."

Ahmed, al helemaal in extase door zijn Soebhanallah’s, springt op en improviseert een dansje waarbij hij wenkende bewegingen maakt. Na het voorlezen keert de rust terug en sluiten we af met een recitatie van soera Al-Fatihah. Nou, dat wordt bijtjes tellen straks (de bloemetjes, die komen later wel).