Bedtijd Bidtijd – Julli timis jot na!

De dagen worden langer. De gebedstijden staan nu op de organizer van mijn GSM (elke dag ander tijdstip!).

De dag van gisteren. Julli timis (avondgebed, maghrieb) valt klokslag negen uur. Het is "tulpvakantie" en Kiné mag extra laat naar bed, zeker nu ze haar maatje Ahmed de hele week moet missen (die logeert bij zijn opa en oma). Het is 21.00 uur. We zitten op de rand van haar bed, willen net beginnen met het reciteren van soera Al-Fatihah, wanneer mijn organizer klinkt, als een didgeridoo. Wah, wah, wahhh…

"Papa, da’s voor het slapen gaan, hè?"

"Ik moet nu eigenlijk bidden, meisje. Als ik straks beneden ben, incha Allah, doe ik gelijk de jàpp (rituele wassing) en ga aan de slag."

"Je moet een andere ringtone hebben, papa. Eén voor het slapen. De ander voor het bidden."

"Hoe moet-ie klinken, voor het bidden?"

"Kweetniet. Je hebt geen soera op je mobiel, dus… Maar voor het slapen gaan, een slaapliedje!"

"Voor het bidden zet ik er de azaan op, incha Allah."

"Oh…"

"Weet je wel? Het klinkt als de iqama, dat wat we zeggen vlak voor het bidden, maar dan wat langzamer. In Senegal hoor je dat overal als het bidtijd is. Er is altijd wel een moskee in de buurt."

"Oh…" Kiné′s oogleden bezwijken haast onder de last van de slaap. Bij uitzondering mag ze alvast onder de dekens vóór we de fatihah doen. De eerste regels doet ze nog mee maar na het "Amien" is ze al in dromenland. Mash’Allah, met al dat buiten spelen kan vakantie héél vermoeiend zijn.

Aoezoe billahi
minasj-sjeytaanir-radjiem
Bismillahi Rahmaani Rahiem
Alhamdulillahi Rabbil ‘Aalamien…