Alhamdulillah! Vanmiddag heb ik weer langs de lijn gestaan bij de voetbaltraining van Ahmed. Wat was dat mash’Allah lang geleden! Nu ik weer mag fietsen, ben ik een stuk mobieler. Ik moet er wel voor waken mijzelf niet voorbij te lopen. Die enkel van mij is NOG STEEDS dik. Op advies van het ziekenhuis heb ik het zwachtelen van mijn enkel gelaten en maak ik nu gebruik van een steunkous. Praktisch is dat zeker, maar of mijn rechterenkel en de rest van het been daar nu bij gebaat zijn? Mijn enkel is weer een flinke bobbel en mijn been begint langzamerhand weer dikker te worden… Morgen maar weer de huisarts bellen :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.