De voorbereidingen beginnen al in april 2007.
Via het mailformulier van mijn weblog krijg ik een bericht van een redactiemedewerkster van het KRO televisieprogramma De Reünie met de vraag of ik contact met haar zou willen opnemen in verband met een voorgenomen reünie van klas 9A (1978-1979) van de Rotterdamse Vrije School (nu: Rudolf Steiner College). "Allereerst om te weten hoe jouw herinneringen aan die tijd zijn, maar ook om te weten hoe je leven na school verlopen is." Verder hoopt ze dat ik contact met haar wil opnemen "ook als je in eerste instantie niet zo enthousiast bent over een reünie."
IT’S A GO!
In eerste instantie heb ik zo mijn reserves, maar na een telefonisch onderhoud van bijna 138 minuten met dezelfde redactrice (een dag later) ga ik overstag en word enthousiast. Na flink wat research krijgt de reünie groen licht en lees ik 3 mei in een email dat de studio-opnames op 26 mei staan gepland. Een paar dagen later ontvang ik een schoolfoto, om het geheugen wat op te frissen.
OPGESLOTEN
Nou, dat werkt, die foto. Tijdens het opnemen van de zgn. wandjes (korte commentaarstukjes voor een blauwe wand) komen de herinneringen naar boven. Het is dan inmiddels begin juni, in de beslotenheid van de kleine studio is het nog heter dan buiten (wegens organisatorische redenen wordt de studio-opname verplaatst naar 14 november 2007). Vóór de opnames word ik door een medewerkster begeleid. We stappen net een lift uit, wanneer ik vriendelijk doch dringend wordt verzocht weer in de lift te stappen. Om de hoek staat een oud-klasgenoot van mij (net klaar met zijn wandje) en het is de bedoeling dat wij elkaar pas zien bij het begin van de studio-opnames. Ik speel het spel mee en blijf een paar minuten in de lift (ik heb geen claustrofobie, gelukkig :-). Wanneer mijn oud-klasgenoot naar buiten is begeleid, kan ik eindelijk worden losgelaten.
GEVOLGD
De KRO heeft mij laten weten een apart item van mij te willen draaien (zoals bij andere oud-klasgenoten), de opnames worden gepland op 12 oktober 2007, de eerste dag na de ramadan (suikerfeest). Ik word die dag urenlang gevolgd en draag een klein knoop-microfoontje op mijn overhemd en een zender aan mijn broekriem.
Uiteindelijk blijft er in het programma maar weinig over van het item en van de wandjes die de KRO van diverse oud-klasgenoten heeft opgenomen. Om begrijpelijke redenen is er ruimte gemaakt voor een extra item; een reportage waarin twee oud-klasgenoten bij elkaar worden gebracht voor ze elkaar in de studio zullen ontmoeten.
ONGENADIG
Het is een aflevering van uitersten geworden.
Het vertrekpunt is nine-eleven (de aanslagen in de VS, september 2001) en van daar vliegen we naar islam èn naar abstracte schilderkunst èn naar de Miljoenenjacht. De gevolgen van schoolpesten worden uitgebreid uit de doeken gedaan. In de wandjes en in de studio krijgt de Vrije School er ongenadig van langs (tot mijn grote genoegen, overigens!). Er wordt gelachen over zaken die zijn voorgevallen, er wordt gehuild en heftig gediscussiëerd. In de studio-klas besef ik dat het litteken op mijn rechterslaap (ontstaan door een conflict met een klasgenoot in 1978) mij minder leed heeft berokkend dan de continue pesterijen die een andere klasgenoot destijds heeft ondergaan.
LIJFSTRAFFEN
Overigens ben ik zeer benieuwd wat er van de kritiek op het onderwijzend personeel in de uiteindelijke uitzending overblijft. Er werd niets gedaan aan de pesterijen en nota bene onze leraar Nederlands, die nu nog steeds werkzaam is bij een Vrije School in mijn woonplaats, heeft persoonlijk lijfstraffen uitgedeeld. Naast de beruchte ‘okkernoten’ (vuistslag op de kruin met de knokkel van de middelvinger iets naar voren zodat het hard aan komt) blijkt hij ook geschopt te hebben (dat laatste heb ik, voorafgaande aan de opnames, gehoord van een oud-klasgenote van mij). Hoe erg kun je een schooltijd maken? vraag ik mij af. Heel erg! is het antwoord. Kijk maar naar KRO’s De Reünie van 6 januari 2008 (Ned. 1, 20.20 21.15 uur).
GESCHOKT
Grappig om te merken dat er oud-klasgenoten geschokt zijn om hetgeen waarmee ik mij tegenwoordig bezig hou (lees: islam). Voor sommigen komt het als een verrassing, anderen hebben al kennis genomen van mijn weblog "Islam in mijn dagelijks leven". Een dame achter mij geeft aan niets van moslims te moeten hebben, ik draai mij om en luister. "Het is zijn eigen keuze…" zegt ze. Wat ik daar nou van vind, vraagt de presentator Rob Kamphues. "Net zoals het mijn eigen keuze is, moslim te worden, is het haar keuze om die mening aan te hangen," zeg ik (of woorden van gelijke strekking).
NA AFLOOP
Naderhand heb ik in het Mediacafé van het AKN-gebouw nog een lang gesprek met een andere oud-klasgenoot. Hij heeft vele twijfels bij islam en moslims, maar gaat toch de dialoog met mij aan. Kijk, dat zijn toch mooie dingen. Dialoog hoeft niet direct te betekenen dat je nader tot elkaar komt, maar begrip kweekt het zeker (dat ik in mijn schooltijd veel met deze oud-klasgenoot heb opgetrokken, helpt natuurlijk ook).
DUS, WAARDE LEZER(ES), KIJK NAAR KRO’s DE REÜNIE, ZONDAGAVOND 6 JANUARI 2008 OM 20.20 21.15 UUR (NEDERLAND 1)
UPDATE D.D. 5 JAN. 2016: klik op DEZE LINK om de genoemde aflevering van KRO’s De Reünie (afl. 9, seizoen 2007-2008) te bekijken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.