Alhamdulillahi Rabbil ‘Aalamien…
religie.blog.nl/columns/2007/08/06/laten-we-om-onszelf-lachen-betoogt-abdulwad-d
Valt er nog wat te lachen met die moslims? Als we imam Abdulwahid van Bommel mogen geloven, is dat zeker het geval. Voor zijn humor-pamflet dat vier maanden geleden verscheen, heeft hij echter moeten shoppen buiten moslimgebied ‘om humor te kunnen plaatsen’. Moslims en humor, het gaat samen, maar moeizaam. Hoewel? Het publieke domein van een land als Senegal is vol van humor waarin niet het geloof of de Almachtige worden geridiculiseerd, maar waarin de spot wordt gedreven met de gelovigen. Met de gewone moslim-in-de-straat, hoe deze – soms op een onbeholpen wijze – omgaat met zijn religie. Neem nu het volgende verhaal:
Hij komt net van de moskee en wil een frisse neus halen op het strand. Hij passeert de onrustige wijk Diokoul ook zonder problemen en hij prijst opnieuw zijn Heer. "Alle lof aan Allah! [Alhamdoelillah]"
Dan komt hij aan op het strand. De blinde man wil zich opfrissen en schept wat zeewater op met zijn handen en strijkt er mee over zijn gezicht. Dat doet het licht weer in zijn ogen schijnen; hij kan weer zien!
"Ty!@#, t^$%ng, krijg nou toch de kl*&%!" Vol ongeloof staart de man naar de branding.
Direct wordt het hem weer zwart voor de ogen en vergeefs smeekt hij: "Moge Allah 't mij vergeven, moge Allah 't mij vergeven, moge Allah 't mij vergeven… [Astaghfiroellah...]"
Moslimhumor op het internet
Mijn quest naar online moslimhumor door moslims staat al lange tijd op een laag pitje. Er is nauwelijks meer moslimhumor "van eigen makelij" te vinden waarvan ik direct zeg ‘daar kan ik van leren’ of ‘daar kan ik om lachen’ (het liefst allebei natuurlijk). In het verleden heb ik moslimmoppen uit diverse categorieën verzameld (zwart, melig, moralistisch, ontroerend, noem maar op).
Daar het er op Religie.blog.nl af en toe heet aan toe gaat, waardoor we nu zelfs twee columnisten moeten missen, is het nu even tijd voor wat humor. De ervaring leert dat lichtvoetige columns weinig reacties uitlokken. Maar misschien wilt gij, waarde lezer, mij van het tegendeel overtuigen? Bijvoorbeeld door als reactie een christenmop van christelijke makelij of een joodse mop van joodse makelij te plaatsen (valt er nog wat te lachen met die atheïsten?). Kom op, laten we om onszelf lachen terwijl 'de ander' kan meegenieten. Mijn eerste bijdrage is een selectie van vijf moslimmoppen, elk met een andere insteek.
Er was eens een jongeman die op een dag over een brug wandelde. Hij ziet een oude man staand op de brugleuning, klaar om zelfmoord te plegen. De jongeman loopt direct op de oude man af en zegt: "Stop! Niet doen!"
"Hoezo dat?"
"Er is zoveel om voor te leven!"
"Zoals…?"
"Even kijken… Heb jij een geloof of ben je een atheïst?"
"Ik geloof."
"Ik ook! Ben jij een moslim, christen of een jood?"
"Moslim."
"Mashallah! Ik ook! Soeniet of Shi’iet?"
"Soenniet."
"Mashallah! Ik ook! Welke wetschool volg jij? Hanafi, Hanbali, Shafi of Maliki?"
"Hanafi."
"Mashallah! Ik ook! Welke sheikh volg je dan, sheikh Foelaan al-Foelani of sheikh Kaza wa Kaza?"
"Sheikh Foelaan al-Foelani", zegt de oude man.
Waarop de jongeman zegt: "Wat?! Sterf, vuile ongelovige!" en hij duwt hem over de rand van de brug.
Twee afgeleefde dollarbiljetten komen aan bij een Federal Reserve Bank om uit de roulatie te worden genomen. De één is een haveloos biljet van $1 en de ander is een verformfaaid biljet van $20. Ze liggen op de lopende band, op weg naar de verbrandingsoven, en komen in gesprek. Het twintig-dollar-biljet haalt herinneringen op over zijn reizen door het land.
"Ik heb een aardig goed leven gehad", zegt hij. "Kijk maar, ik ben in Las Vegas geweest en Atlantic City, de beste restaurants in New York, voorstellingen op Broadway, en zelfs een cruise naar de Caribbean."
"Wauw!" zegt de één dollar. "Jij hebt echt een heerlijk leven gehad!"
"Maar, vertel me eens," zegt de twintig dollar, "Waar ben jij je hele leven geweest?"
Zegt de één dollar: "Effe kijken, ik ben geweest in de Masdjied [moskee] aan de Main Street, de Masdjied aan de 4th Street, de Masdjied in het centrum…"
Dan wordt hij onderbroken door de twintig dollar: "Wat is dat, een Masdjied?"
Twee vissen zwemmen wat rond. Plots bungelt er een stukje vlees voor hun neuzen. De jongste van het vissenstel stormt er op af met zijn mond wijd open.
De oudere vis roept: "Stop! ‘t Is niet te zien, maar er zit een haak in het vlees. Die haak is verbonden met een draad. Dat draad zit vast aan een hengel. Een man houdt die hengel vast. Als jij het vlees eet, blijft je kaak aan de haak hangen en trekt de man je uit het water. Hij zal je opensnijden met een mes, je roosteren op een vuurtje en je vervolgens opeten. De resten voert hij aan zijn kat."
De jonge vis laat het vlees voor wat het is en de twee zwemmen weg. Maar wanneer de jonge vis alleen is, denkt hij bij zichzelf: "Ik kan beter zelf poolshoogte nemen om te zien wat er waar is van deze beweringen." Hij begeeft zich naar het stukje vlees, zwemt eromheen, erboven en eronder en maakt omtrekkende bewegingen. Na een diepgravend onderzoek zegt hij tot zichzelf: "Ik heb overal gekeken en heb geen enkel bewijs gevonden voor de aanwezigheid van een man, een hengel, een mes, een vuur en een kat. Buiten het water waarin we leven, heb ik geen enkel spoor gevonden van wat dan ook. Die ouwe spelde me wat op de mouw." Hij opent zijn mond en eet het vlees. De haak pakt zijn kaak en hij wordt uit het water getrokken. Hij ziet een hengel, een man, een mes – maar die kennis kan hem niet meer helpen.
Dit verhaal gaat over een echtpaar met twee stoute kinderen: twee koppige jongens van acht en tien jaar die wel heel erg ondeugend zijn. Voortdurend komen ze in de problemen en de ouders weten dat wanneer er ergens in de stad iets voorvalt hun jongens er wellicht iets mee te maken hebben. De moeder van de twee hoort van een imam die goed schijnt te zijn in het kinderen bijbrengen van discipline. Ze gaat naar hem toe en vraagt of hij met haar jongens wilt spreken. De imam stemt toe, maar onder de voorwaarde dat hij ze apart te spreken krijgt.
Dus stuurt de moeder op een ochtend haar zoon van acht naar de imam, dan is het in de middag de beurt aan de tienjarige. De imam, een grote brede overweldigende man met een overdonderende stem zet de jongen op zijn plaats en vraagt hem streng: "Waar is Allah?" De jongen is perplex. Zijn mond valt wijd open maar er komt geen geluid uit. Zijn ogen staren omhoog naar de imam. Deze herhaalt de vraag op een nog strengere toon: "Waar is Allah?!" Weer geeft de jongen geen sjoege en dus vraagt de imam hem opnieuw, nu met een opgeheven wijsvinger en een brullende stem: "WAAR IS ALLAAAH?!". De jongen schreeuwt het uit, schiet van zijn plaats, rent direct naar huis en zoekt zijn toevlucht in een kast.
Wanneer de oudere broer hem in de kast vindt, vraagt deze: "Wat is er gebeurd?" Zegt de jongere broer, buiten adem: "Deze keer zijn we echt de pineut, grote broer. Allah is spoorloos en ze denken dat wij er iets mee te maken hebben!"
Aan het eind van een moslimmoppenreeks hoort een echte uitsmijter (zonder ham). Daarom de volgende mop die ik heb gevonden in een moslim forum thread van de multireligieuze Amerikaanse website Beliefnet.com. De mop is door zijn ingenieus gebruik van woordspelingen onvertaalbaar. Daarom deze outsmyter in het Engels:
"At Heathrow Airport today, an individual, later discovered to be a public school teacher, was arrested trying to board a flight while in possession of a compass, a protractor and a graphical calculator. Authorities believe he is a member of the notorious Al-Gebra movement. He is being charged with carrying weapons of math instruction."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.