zaterdag 10 maart 2007

Pluk de dag, Gedenk te sterven

In de loop van de tijd heb ik aardig wat literatuur met tafsir verzameld, exegese zeg maar, koran-uitleg. Veel van die werken zijn mij cadeau gedaan in de tijd dat ik net moslim was geworden. Blij als ik was met deze gaven, stond ik er toen nog niet bij stil dat moslims zulke werken aan andere moslims schenken wanneer ze ze bijvoorbeeld zelf niet meer inkijken of raadplegen. Weggooien doe je niet. In het uiterste geval (bijvoorbeeld wanneer een boekwerk zwaar beschadigd of bevuild is, en het dus niet meer te gebruiken is) is het wel toegestaan om het te verbranden. Dat geldt in zo’n geval zelfs voor een exemplaar van de koran.

Een jaar of twee geleden heeft een Nederlandse buurman van mij (geen moslim) langs de kant van de weg een doos gevonden met diverse brochures over islam, compleet met korancitaten.

"Is dit misschien wat voor jou?" zegt hij op een dag, terwijl hij mij de werken toont.

"Zeker weten," zeg ik. "Geef die hele doos maar!"

Mash’Allah, zelfs als zulke werken worden weggegooid of bij het oude papier gezet, vinden ze incha Allah hun weg naar een moslim gewoon weer terug. Als is het via de handen van een niet-moslim. Machtig mooi, toch? Weer zo’n bewijs dat je open moet staan voor je niet-islamitische medemens. Je weet maar nooit wanneer en uit welke hoek een zegening kan komen, niet waar? (wèl waar :-)

Eigenlijk zou dit een stukje worden waarin ik alleen een hadith zou citeren, afkomstig uit die overbekende verzameling "Veertig Hadîs" van An-Nawawî. Denkend over het aardse leven versus gene zijde, naar aanleiding van het recentelijke overlijden van mijn schoonmoeder Kiné Niang, was ik op zoek naar een toepasselijke hadith die mij aan de ene kant moed in zou kunnen spreken en aan de andere kant mij wat zou kunnen leren (en daarmee jou, beste lezer). In mijn zoektocht ben ik al die bovengenoemde werken tegengekomen en, ja, dat doet terugkijken. Maar goed, to the point nu:

Hadith nummer 40 uit die verzameling van An-Nawawî (zie afbeelding onderaan deze weblogbijdrage) combineert perfect "Pluk de dag" met "Memento Mori", gedenk te sterven. Lees maar. Bismillah,

Hadîs 40

De zoon van ‘Omar (Allâh’s welbehagen zij met vader en zoon) heeft gezegd:
"De boodschapper van Allâh (Allâhs zegen en vrede zij met hem) pakte me bij mijn schouders en zei:
‘Leef in de wereld alsof je een vreemdeling of een reiziger bent’."

De zoon van ‘Omar (Allâhs welbehagen zij met vader en zoon) placht in verband hiermee het volgende te zeggen:
"Als het avond wordt, verwacht dan niet dat het weer ochtend wordt en als het ochtend wordt, verwacht dan niet dat het weer avond wordt¹. Als je gezond bent, moet je je op ziekte voorbereiden en als je leeft, moet je je op de dood voorbereiden."

Overgeleverd door Bochârî.
_________________________________________________________________
¹Als je iets goed kunt doen, doe dat dan meteen. Je weet niet wanneer je zult sterven.

klik hier om naar deze hadith te luisteren (Arabisch) RealPlayer
voor meer hadith in audio klik hier (Arabisch + uitleg in Engels)


klik op de afbeelding voor een groter formaat

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Zeg 't maar

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.