Jihaadoennafs – Nieuws van het front (IV)

Geen nieuws… Nieuws van het front alwaar mijn strijd tegen mijn ego, mijn nafs, wordt gestreden – da’s lang geleden! Niet dat er weinig is gebeurd, hoor. Geen nieuws hoeft niet altijd goed nieuws te zijn. Sinds mijn laatste Nieuws van het front d.d. 2 december 2005 is de A.D.H. van mijn ADHD medicijn lang op gelijke hoogte gebleven: maar liefst 100 mg per dag, verdeeld over vier innamemomenten. Langdurig gebruik van dat spul (methylfenidaat/ritalin) heeft bij mij, naast een ‘kort lontje’, tevens geleid tot een zeer hinderlijk fysiek ongemak. Dat ongemak blijkt een bekende bijwerking te zijn van methylfenidaat; het staat echter NIET als bijwerking vermeld in de bijsluiter. Uiteindelijk heb ik in overleg met mijn psychiater besloten om met methylfenidaat te stoppen, daar het ongemak en het korte lontje hun tol beginnen te eisen en meer kapot maken dan mij lief is. VAARWEL, RITALIN! À JAMAIS!

…goed nieuws? Ik smeek Allah soebhana wa ta’ala om Zijn steun in de komende periode. Het mag niet zo zijn dat ik nu alles laat afhangen van (het stoppen met) de medicatie. In het koppie moet er ook één en ander veranderen. Dat de chaos in het hoofd (de hersenstorm) groter kan worden door het staken van de medicatie, neem ik op de koop toe. Gedurende de medicatie is mijn persoonlijk inzicht en het vermogen tot zelfanalyse enorm gegroeid – daar kan ik van blijven profiteren, ook in mijn post-ritalin periode. Daar móet ik van profiteren. Ik mag mij niet laten hinderen door de eventuele terugkeer van gedachtenstromen die ongebreideld hun gang gaan als stroomstoten in mijn hoofd (zie de button boven dit stukje).

Papa, bidden! Eén grote verandering in mijn dagelijks leven is nu het gebruik van mijn Casio 871 horloge. Tot gisteren heb ik deze gebruikt om mij aan mijn innames van ‘dat spul’ te herinneren – en dan heb ik het nòg voor elkaar gekregen om innames te vergeten. Mijn Casio 871 wordt nu weer gebruikt om mij aan de vijf dagelijkse gebeden (de salaat) te herinneren. Ja, als ADHD’er heb je behoefte aan regelmaat. Daar is de salaat, naast de spirituele dimensie uiteraard, een uitstekend instrument voor. Wanneer het alarm afgaat, zal Kiné of één van de andere kids incha Allah niet meer "Papa, pilletje!" roepen maar "Papa, bidden!" Mash’Allah…