De hoofdpersoon in de volgende mop is een Peulh, maar hij had net zo goed een Sereer kunnen zijn, of iemand afkomstig uit één van de andere bevolkingsgroepen die figureren in de Senegalese ‘maye Wolof’. De mop is er duidelijk één in de traditie van Moela Nasroeddin a.k.a. Hodja, Djoeha, Si Djeha, Goha, Djahan, Aboe Nawaz, en ga zo maar door. Moela Nasroeddin "heeft zijn eigen techniek om in één ademtocht zelf de sukkel te spelen en tegelijkertijd de diepe waarheid te doen oplichten" (aldus Abdulwahid van Bommel in het voorwoord van het stripboek "Moela Nasroeddin"). Goed, komt-ie:
Kii nak benn Pël la woon. Bëss bu Yàlla sakk, dafa dem ci àll bi bu wuti matte. Benn bëss, benn gaynde lekk mbaamu Pël ag tëdd ci palaasu mala bi, ndey saan! Ci guddi nak, ligeey ba pare, Pël bi bë sonn torop, mu toog ci gaynde. Cey Yàlla, mu xalaat ne mbaamëm. Ni dellussi rekk mu gis mala bi jaarul ci yoon bu baax bi. Rekk mu jaxlaay, mu laajte. Mu def loxo ci karawu gaynde, mu ne: "Moo! Sama mbaam de, karawëm mëlul woon ni." Mu def loxo geenëm gaynde, mu ne: "Muyyéén! Sama mbaam de, geenëm mëlul woon ni." Lééggi mu xam ne mu toog ci benn gaynde, lééggi mu paase kërëm. Doomëm yi ci bunte kërëm ne: "Ey! Papa! Fo jëm?" Pël bi ne: "Aloor, ko am yobbante àllaaxira, na ma jox!"
VERTALING: Dit gaat over een Peulh. Op elke door God gegeven dag, gaat hij de jungle in, op zoek naar brandhout. Op een dag wordt zijn ezel opgegeten door een leeuw, die zich dan te ruste legt op de plaats van het beest. Ach, nee hè! Die nacht, wanneer het werk klaar is, is hij erg moe en neemt hij plaats op de leeuw. Mijn God, hij denkt dat het zijn ezel is! Op de weg terug ziet hij dat het beest niet de gebruikelijke route neemt. Hij raakt verward en vraagt zich af wat er aan de hand is. Met zijn hand voelt hij aan de haren van de leeuw en zegt: "Wàt?! [Dit is] Echt mijn ezel, maar dit is niet zijn haar…" Met zijn hand voelt hij aan de staart van de leeuw en zegt: "Nou já, zeg! [Dit is] Echt mijn ezel, maar dit is niet zijn staart…" Dan heeft hij door dat hij een leeuw berijdt; op hetzelfde moment passeert hij zijn huis. Zijn kinderen staan bij de deuropening en zeggen: "Hé! Papa! Waar ga je naar toe?" Zegt de Peulh: "Nou, wie er nog een boodschap heeft voor [iemand aan] gene zijde, geef maar aan mij!"
Bron: www.seneweb.com/discus/messages/270/271.html?1027079883
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.