Yaay Booy dem na – Incha Allah snel herenigd met Birama – Yaa Allah, yaa Arhaamou raahimine

Eergisteren. Namiddag. Ndoya en ik hebben net samen het namiddaggebed verricht, wanneer de huistelefoon gaat. Ik pak de hoorn, kijk naar het schermpje en ben verbaasd. Het is het nummer van de mobiel van mijn jongste zwager. In de regel belt hij alleen via één van de vele telefoonhuizen die Senegal rijk is, wij bellen hem dan vervolgens op zijn mobiel terug. Deze keer staat zijn nummer in het scherm als zijnde een inkomende oproep. Ik zet de telefoon op de luidspreker en groet mijn zwager. Dan zegt hij:

"Ik heb heel slecht nieuws…"

Zijn zin kan hij niet meer afmaken. De grond valt onder onze voeten weg en onze emoties maken een vrije val.

In een later telefoongesprek vertelt mijn zwager dat hij bij het overlijden van Yaay Booy, de moeder van Ndoya, aanwezig was. Ndoya is de eerste van de familie die hij op de hoogte heeft gesteld, dirèct na het overlijden. Dat zou betekenen dat Yaay Booy is overleden tijdens ons namiddaggebed.

Gisterenmiddag is Yaay Booy ter aarde besteld. Ndoya heeft haar moeder nog kunnen zeggen wat ze wilde zeggen. Voorafgaande aan de begrafenis lag Yaay Booy opgebaard in een ruimte van de buurtmoskee. Middels een mobiele telefoon dat bij een oor van Yaay Booy werd gehouden, sprak Ndoya enkele smeekgebeden uit en ook de wens dat Yaay Booy in het paradijs snel weer herenigd zal worden met Birama, Yaay Booy’s man en Ndoya’s vader…