woensdag 31 mei 2006

Tijaniyya.org

Bij deze wil ik je wijzen op het bestaan van de website Tijaniyya.org, niet te verwarren met


Ondanks mijn surftochten op het web heb ik de website Tijaniyya.org van de Tijani Broederschap van Tivaouane niet eerder ontdekt. Jammer, via deze website had ik de afgelopen viering van Mawloud (in Senegal bekend als de ‘Gamou van Tivaouane’) live kunnen volgen. Soit, we hebben nu in ieder geval een rijk Tivaouane video-archief. Tenminste, voor zolang het duurt. Want, gebaseerd op mijn eerdere ervaringen met Tivaouane websites (Zawiyatijaniyya.com, Latijaniya.org en Wakeurgui.com) vrees ik dat ook deze website geen lang leven beschoren is, omdat er is bij de makers van die websites veel onkunde is met betrekking tot zaken als bezoekcijfers, bandbreedte en de daaraan verbonden kosten. Het audio-intro van Tijaniyya.org (‘Bourde Dabakh 1′) en het geluid van de video ‘Chants2006′ zal ik tezijnertijd beschikbaar stellen via mijn weblog, om zo mijn verzameling van chants religieux tijanis uit te breiden.

Neem eens een kijkje op Tijaniyya.org. Door de taalbarrière zal je wellicht niet alles begrijpen, beschouw de video’s dan maar als een kijk op de couleur locale van de grootste broederschap in islamitisch Senegal.

maandag 29 mei 2006

De kracht hebben

"Gezondheid is nummer één". Werk komt voorlopig op de tweede plaats bij yours truly. Wat mijn koppie doormaakt is een test van Allah soebhana wa ta’ala. Een test die ik niet kan doorstaan wanneer ik mij hypergemotiveerd op de zoveelste baan stort. Een test die ik eerst moet doorstaan wil ik weer aan werk gaan denken. Een test waarvoor ik incha Allah de kracht heb het te dragen.

Laa yoekallifoellâhoe nafsan illaa woes’ahaa, lahaa maa kasabat wa ‘alayhaa maaktasabat. "Rabbanaa laa toeagithnaa in nasienaa aw agta-naa. Rabbanaa walaa tahmil ‘alaynaa isran kamaa hamaltahoe ‘alaa allaziena min qablinaa. Rabbanaa walaa toehammilnaa maa laa taaqata lanaa bihi wa’foe ‘annaa waghfir lanaa warhamnaa. Anta mawlaanaa fansoernaa ‘alaalqawmilkaafirien." 2:286

Allah belast geen ziel boven haar vermogen. Voor haar is wat zij verdient en tegen haar is ook wat zij verdient. "Onze Heer, straf ons niet als wij vergeten of een fout hebben begaan. Onze Heer, en belast ons niet, zoals Gij degenen, die vóór ons waren hebt belast. Onze Heer, belast ons niet met datgene, waarvoor wij de kracht niet hebben (het te dragen), wis onze fouten uit en schenk ons vergiffenis en wees ons barmhartig. Gij zijt onze Meester, help ons daarom tegen het ongelovige volk." 2:286

zaterdag 27 mei 2006

De ruimte

"Gezondheid is nummer één" is mijn stelregel, maar in de afgelopen weken heb ik daar niet naar geleefd. In mijn enthousiasme weer deel uit te willen maken van de werkende klasse heb ik mijn welzijn veronachtzaamd.

Fietsend onderweg naar en van mijn werk, reis ik met open blik, de inspiratie die ik opdoe geeft een kick, kan ik je zeggen. Islam in mijn dagelijks leven ten top!

Maar op de werkvloer draag ik oogkleppen en wil niet zien, dat er geen ruimte is om mij in te werken. Ik word niet in het diepe gegooid maar dobber wat rond in de met meldingen overstroomde alarmcentrale. Tussen de spaarzame inwerkmomenten door maak ik me nuttig met koffie halen, faxen en printjes verdelen en het af en toe nabellen van meldingen. Daarbij komt dat er in het rooster geen ruimte is voor pauzes. Eten en drinken doe je voor je computerscherm.

Gisteren vallen tijdens een functioneringsgesprek mij eindelijk de schellen van de vierkante ogen. Het bedrijf steekt voor wat betreft het inwerken de hand in eigen boezem, dat ik teveel praat komt mij zeker bekend voor (dat zeg ik dan ook direct) en mijn gesprekspartner laat nog wat punten van kritiek passeren die – niet direct naar mij toe overigens – zijn geleverd door collega’s. Kritiek waarin ik mijzelf grotendeels niet herken. Dat gesprek laat ik thuis nog even bezinken en kom vandaag tot de volgende conclusie:

De bomen en het bos
Ik moet nu de ruimte maken in mijn leven om ècht mijn gezondheid op de eerste plaats te hóuden en passend werk te zoeken met steun van buitenaf. Zonder die steun fiets ik mijzelf wéér voorbij en dan zie ik door de bomen het bos niet meer :-)

donderdag 25 mei 2006

Hemelvaartsdag

Ook moslims kennen een hemelvaartsdag, of beter gezegd een -nacht. Deze nacht van de hemelvaart van de profeet Mohammed (vrede zij met hem) was in de nacht van de 26e op de 27e dag van de maand rajab in het jaar 621 A.C., een jaar voor het begin van de islamitische jaartelling: in het huidige jaar 2006 valt 27 rajab op ca. 21 augustus. Hieronder volgt een ‘verslag’ van deze hemelvaart en wat er daarvoor gebeurde (uit de overleveringen) en een uitleg van wat die hemelvaart nu precies betekent voor de moslims. Veel leesplezier!


Hadith (overlevering):

AL-ISRAA’ & AL-MI’RAJ uit Sahih Moeslim,
Kitaab Al-Imaan, hoofdstuk 75:

Mohammed (vzmh) is op een nacht aan het slapen in de heilige Moskee te Mekka. Dan wordt hij gewekt en Al-Buraq (dat komt van ‘barq’, wat ‘bliksem’ betekent) wordt hem gebracht: een groot en wit dier, groter dan een ezel maar kleiner dan een muilezel, die zijn hoef in één stap aan de rand van het gezichtsveld kan brengen. Mohammed (vzmh) bestijgt het ros en wordt met bliksemsnelheid naar de Verre Moskee te Jeruzalem gebracht, alwaar hij twee rakaat bidt:




Bij het verlaten van de moskee ontmoet hij de engel Djibriel (Gabriël), die hem wijn en melk brengt, Mohammed (vzmh) kiest voor de melk. Djibriel zegt: “Jij hebt een natuurlijke keuze gemaakt (“Agtarta-l-fitra”) VOETNOOT.

EERSTE HEMEL

Dan brengt Djibriel Mohammed (vzmh) naar de poort van de eerste hemel en vraagt om toegang.
“Wie ben je?”
“Djibriel.”
“Wie heb je daar bij je?”
“Mohammed.”
“Is hij ontboden?”
“Hij is inderdaad ontboden.”
De poort gaat open en Mohammed (vzmh) wordt verwelkomd door een man, gezeten tussen een menigte aan zijn rechterzijde en een menigte aan zijn linkerzijde. Kijkt hij naar rechts, dan lacht hij. Kijkt hij naar links, dan huilt hij. Het is Adam en de menigten zijn zijn afstammelingen. Rechts van hem hen die naar het Paradijs zullen gaan. Links van hem hen die naar de hel zullen gaan. Adam bidt voor het welzijn van Mohammed (vzmh).

TWEEDE HEMEL

Dan brengt Djibriel Mohammed (vzmh) naar de poort van de tweede hemel en vraagt om toegang.
“Wie ben je?”
“Djibriel.”
“Wie heb je daar bij je?”
“Mohammed.”
“Is hij ontboden?”
“Hij is inderdaad ontboden.”
De poort gaat open en Mohammed (vzmh) wordt verwelkomd door Isa (jezus) en Yahja (Johannes). Isa en Yahja bidden voor het welzijn van Mohammed (vzmh).

DERDE HEMEL

Dan brengt Djibriel Mohammed (vzmh) naar de poort van de derde hemel en vraagt om toegang.
“Wie ben je?”
“Djibriel.”
“Wie heb je daar bij je?”
“Mohammed.”
“Is hij ontboden?
“Hij is inderdaad ontboden.”
De poort gaat open en Mohammed (vzmh) wordt verwelkomd door Yoesoef, hem werd geschonken de helft van (alle) schoonheid. Yoesoef bidt voor het welzijn van Mohammed (vzmh).

VIERDE HEMEL

Dan brengt Djibriel Mohammed (vzmh) naar de poort van de vierde hemel en vraagt om toegang.
“Wie ben je?”
“Djibriel.”
“Wie heb je daar bij je?”
“Mohammed.”
“Is hij ontboden?”
“Hij is inderdaad ontboden.”
De poort gaat open en Mohammed (vzmh) wordt verwelkomd door Idries, waarover Allah, de Verhevene en Glorieuze, heeft gezegd ‘En Wij verhieven hem tot een hoge plaats’ 19:57. Idries bidt voor het welzijn van Mohammed (vzmh).

VIJFDE HEMEL

Dan brengt Djibriel Mohammed (vzmh) naar de poort van de vijfde hemel en vraagt om toegang.
“Wie ben je?”
“Djibriel.”
“Wie heb je daar bij je?”
“Mohammed.”
“Is hij ontboden?”
“Hij is inderdaad ontboden.”
De poort gaat open en Mohammed (vzmh) wordt verwelkomd door Haroen. Haroen bidt voor het welzijn van Mohammed (vzmh).

ZESDE HEMEL

Dan brengt Djibriel Mohammed (vzmh) naar de poort van de zesde hemel en vraagt om toegang.
“Wie ben je?”
“Djibriel.”
“Wie heb je daar bij je?”
“Mohammed.”
“Is hij ontboden?”
“Hij is inderdaad ontboden.”
De poort gaat open en Mohammed (vzmh) wordt verwelkomd door Moussa (Mozes). Moussa bidt voor het welzijn van Mohammed (vzmh).

ZEVENDE HEMEL

Dan brengt Djibriel Mohammed (vzmh) naar de poort van de zevende hemel en vraagt om toegang.
“Wie ben je?”
“Djibriel.”
“Wie heb je daar bij je?”
“Mohammed.”
“Is hij ontboden?”
“Hij is inderdaad ontboden.”
De poort gaat open en Mohammed (vzmh) wordt verwelkomd door Ibrahim (Abraham), leunend tegen de Bait-oel-Ma’moer, die elke dag door zeventigduizend engelen bezocht wordt.

De commentator Mahmoud Matraji beschrijft
de Bait-oel-Ma’moer als “Het spirituele prototype van de Ka’aba”

Dan wordt Mohammed (vzmh) meegenomen naar de Sidrat-oel-Muntahaa, haar bladeren zijn zo groot als olifantenoren en haar vruchten zo groot als enorme aardewerken vaten VOETNOOT.


MOUSSA ADVISEERT MOHAMMED BIJ ‘ONDERHANDELINGEN’ OVER HET AANTAL VERPLICHTE GEBEDEN PER DAG:


Dan krijgt Mohammed (vzmh) geopenbaard door Allah dat vijftig gebeden per dag verplicht zijn. Mohammed (vzmh) keert terug naar Moussa, die hem vraagt wat zijn Heer zijn volk heeft opgelegd. “Vijftig gebeden”, zegt hij.

Moussa zegt: “Keer terug naar uw Heer en vraag om vermindering, want jouw gemeenschap zal zo’n zware last niet kunnen dragen, zoals ik ook de kinderen van Israa’iel op de proef heb gesteld.”

Mohammed (vzmh) gaat terug naar zijn Heer en vraagt Hem om vermindering van de last. De gebeden worden verminderd met vijf. Mohammed (vzmh) keert terug naar Moussa en zegt hem: “De gebeden zijn verminderd met vijf.”

Moussa zegt: “Waarlijk, jouw gemeenschap zal zo’n zware last niet kunnen dragen. Keer terug naar uw Heer en vraag om vermindering.”

Mohammed (vzmh) blijft zo heen en weer gaan tussen de Heer, de Gezegende en Verhevene, en Moussa, tot Hij verklaart: “Vijf gebeden per dag zijn verplicht. Oh, Mohammed, elk gebed wordt gerekend als tien gebeden, dat maakt dus vijftig gebeden. Hij die zich een goede daad voorneemt en het niet ten uitvoer brengt, hem zal één goede daad worden aangerekend. Voert hij het wel uit, hem zal tien goede daden worden aangerekend. Echter, hij die zich een slechte daad voorneemt en het niet uitvoert, hem zal het niet worden aangerekend. Voert hij het wel uit, hem zal één slechte daad worden aangerekend.”

___________________________


Abdulwahid van Bommel:

Bij de beschrijving van de Israa’ wordt er geknaagd aan ons plaats- en tijdsbegrip. Wij zijn gewend om de auto te nemen. Of de tram. De trein. Het vliegtuig. We schieten mil-jar-den-verslindende raketten de lucht in. We plaatsen satellieten hoog boven de aarde, zodat we internationaal porno kunnen uitzenden, of elkaar kunnen bespioneren.

Maar die reis van Mohammed (vzmh) op al-Buraq gaat ons boven de pet. Laat staan de Mi’raj die daar op volgt! Mohammed (vzmh) komt terug van de reis door de nacht (en de hemelenvaart) en doet er verslag van aan de Mekkanen. Dan gaan die helemaal door het lint.

“Die van jou is geflipt”, zeggen ze tegen Aboe Bakr.

“Hoe kan hij nou zo’n reis hebben gemaakt, in één nacht?”

“Heeft Mohammed gezegd, dat hij die reis heeft gemaakt?” vraagt Aboe Bakr.

“Ja”, is het antwoord.

“Dan is het waar”, zegt Aboe Bakr.

Vanaf toen stond Aboe Bakr bekend als As-Siddiq, de Onderschrijver van de Waarheid. De Israa’ en de Mi’raj begrijpen, kun je alleen met je iman, je geloofsbeleving. Je gewone verstand kan zoiets groots en overdonderends niet bevatten. Net zoals een goudschaaltje het gewicht van een dertigtonner niet aan kan.


DE SALAAT IS DE MI’RAJ VOOR DE MOSLIM(A)


Voor de moslim(a) is de salaat, het gebed, zijn of haar mi’raj – een hemelvaart die vijf keer per dag wordt ondernomen. Naarmate de voorbereiding met meer concentratie wordt verricht wordt je rustiger (de rituele wassing/woedoe = koelte = kalmte). Dan ga je pas de salaat verrichten. Na het uitspreken van de takbier “Allahu Akbar” sta je voor Allah en begint je mi’raj. Zo’n miraj helpt de mens bij het verleggen van de grenzen van zijn vermogen – en dan bedoel ik niet de grenzen van halal en haram. Het groepje moslim-ouders dat geen sjoege had van hoe een lagere school te runnen en hier toch “zo maar” een islamitische basisschool wist op te richten, heeft duidelijk de grenzen van zijn vermogen verlegd.

Dit was een fragment uit een lezingsverslag met als hoofdonderwerp "De Grote Jihad", dat wil zeggen: de strijd tegen het eigen ego(ïsme). Klik HIER voor het volledige lezingsverslag. De genoemde lezing werd gehouden door Abdulwahid van Bommel.

zaterdag 20 mei 2006

1-1-2

Vrij associëren is in het wilde weg verbanden leggen tussen woorden, gegevens en gebeurtenissen. Een onmisbare gave voor bijvoorbeeld cabaretiers en stand-up comedians. Een vrij vermoeiende (op)gave ook, maar een ADHD’er als ik kàn soms niet anders. ‘Soms’ zeg ik nu. Want sinds mijn nieuwe baan bij een alarmcentrale heb ik in werktijd zoveel nieuwe kennis op te nemen en uitdagingen aan te gaan, dat het vrij associëren dan wel plaats móet maken voor concentratie (op mijn werkzaamheden). Ja, een wereldbaan kan wonderen doen voor types als ik.

Dat neemt niet weg dat ik, wanneer de werkdruk het toelaat uiteraard, af en toe vrij associëer – bijvoorbeeld in conversatie met collega’s. Zo kom ik er donderdag jl. in zo’n conversatie achter dat ‘mijn nummer’ 112 is. Iedereen op de werkvloer heeft een nummer dat wordt gebruikt voor de administratieve verwerking van de binnengekomen meldingen. De associatie met het alarmnummer 1-1-2 is dan al gauw gemaakt.

Die donderdag ben ik helemaal gaar van (weer) nieuwe indrukken. Moe maar voldaan fiets ik terug naar huis. Het is een rit van een uurtje langs weilanden, door een bos en wat dorpjes en ik heb zoals elke rit ruim de tijd om mijn gedachten de vrije loop te laten. Soebhanallah, denk ik, terwijl ik de boslucht opsnuif, nummer 112 kan ook staan voor soera Al-Ikhlaas, hoofdstuk(je) nummer honderdtwaalf uit de koran. Die soera waarin de tawhid, de Eenheid van Allah soebhana wa ta’ala, wordt geformuleerd. Vol van ontzag voor Hem reciteer ik deze soera zachtjes voor me uit.

Even later. Weg van de natuur en terug in de bebouwde kom van Zutphen geniet ik thuis nog even na van mijn overdenkingen en besluit één dezer dagen incha Allah weer eens te luisteren naar dat mash’Allah machtig mooie radioprogramma over tawhid van de Nederlandse Moslim Omroep (NMO) - het radioprogramma dat, kort na mijn bekering tot islam, veel voor mij heeft betekend:

iimdl.blogspot.nl/2004/02/tawhid-nmo-radio-27-juni-1996.html

www.wat.tv/audio/nmo-radio-tawhid-27-juni-1996-1way_2fvj1_.html


maandag 15 mei 2006

Schoolreis naar Mekka (3e update)

Net terug van mijn nieuwe werkplek breng ik een paar uurtjes geleden, na een haastig gegeten avondmaaltijd, Ahmed naar de keeperstraining van ‘zijn’ F3. Ik heb nog nauwelijks de tijd gehad om met Ndoya of de kids even rustig te zitten. Sinds de troebelen rond Ayaan volgt Ndoya de actualiteiten met meer interesse dan normaal. Gelukkig maar! Want, zo vertelt ze me wanneer we eindelijk even rustig zitten en wat kletsen, wat ze heeft gezien op het Jeugdjournaal van vanavond heeft werkelijk haar hart op een positieve manier getroffen. Het betreft hier een item met de titel ‘Bedevaart’ over een klas die een schoolreis heeft gemaakt naar… Mekka! Het gaat hier om een klas van een islamitische basisschool in Nederland.

"Had ik op een islamitische school gezeten dan had ik daar ook naar toe gekund!" zou Yande hebben gezegd bij het bekijken van de reportage :-)

Zelf heb ik op het moment van het plaatsen van dit stukje de betreffende reportage nog niet in zijn geheel gezien, maar het lijkt mij zeker een aanrader. Ga naar de website van het Jeugdjournaal en zoek de uitzending van maandag 15 mei 2006 (het item ‘Bedevaart’ vind je aan het eind van het journaal, van 07’15" tot en met 09’45"). Incha Allah blijft deze uitzending lang online beschikbaar. Afgaand op de manier van archiveren zijn alleen de uitzendingen van "de afgelopen week" online beschikbaar. De uitzending is beschikbaar voor Windows Media Player en RealPlayer en is voor zover ik weet NIET te downloaden. De bewuste reportage kun je dus niet bewaren op je computer om het veel later nog eens terug te kijken. Wees er dus snel bij op:

Jeugdjournaal.nl

UPDATE D.D. 20 MEI 2006:
Klik HIER voor het krantenbericht "Op schoolreisje naar Mekka" (De Gelderlander, 18 mei 2006 – overgenomen door Voortgezetonderwijs.nu) link werkt niet meer
Klik HIER voor het krantenbericht "Schoolreisje naar Mekka" door Arjen ten Cate (De Telegraaf, 20 mei 2006) link werkt niet meer
Klik HIER voor het krantenbericht "Schoolreisje Mekka is voor velen te duur" door Yolanda Sjoukes (BN/De Stem, 20 mei 2006) link werkt niet meer

UPDATE D.D. 21 MEI 2006:
Klik HIER voor de audio van het genoemde item ‘Bedevaart’ (met excuses voor de haperingen in het geluid i.v.m. bufferproblemen)

UPDATE D.D. 10 JANUARI 2013:
Helaas is de besproken uitzending niet meer online beschikbaar

woensdag 10 mei 2006

‘Abdul’, dat is toch een Arábische naam?

Bij sollicitatiegesprekken heb ik regelmatig verbaasde gezichten gezien. Mijn combinatie van mash’Allah hollands glorie en een ‘exotische’ voornaam heeft wenkbrauwen doen fronsen, glimlachen tevoorschijn getoverd en tegelijkertijd ook interesse gewekt.

Op mijn nieuwe werkvloer, een alarmcentrale met personeel uit diverse windstreken, zijn vragen over afkomst niet ongewoon maar eerder vanzelfsprekend, is mijn eerste indruk. Desgevraagd geef ik een korte uitleg over mijn afkomst en bekering, maar dat komt niet iedereen ter ore.

Vandaag word ik door een moslima ingewerkt en kan ik alhamdulillah naast veel luisteren, vragen stellen en notities maken ook mijn eerste echte werkzaamheden doen: administratieve handelingen. Telefonische meldingen verwerken komt later incha Allah.

"Je heet Abdul, hè?" vraagt ze.

"Klopt!"

"Maar dat is toch een Arábische naam?"

"Klopt ook, maar ik ben naast Nederlander ook moslim."

"Oh, dat wist ik niet."

Mash’Allah :-) héérlijke reacties zijn dat, wallâhi! Ik moet direct denken aan die keer dat ik met Yande heb gesproken over de jongensnaam ‘Mouhamed’. Voor jouw gemak volgt hier de integrale tekst van het betreffende stukje dat ik daarover heb geschreven en die ik op zondag 19 februari 2006 heb geplaatst onder de titel

"Gewoon een mooie naam"

Ndoya, Yande en ik vermaken ons zaterdagavond met Idols 3 via RTL4 en RTL5. Tijdens het eerste reclameblok zapt Ndoya naar TV5 voor wat actualiteiten in het Frans. We vallen middenin een reportage over geweld in Franse buitenwijken, meen ik. Aan het woord is iemand van de politie, ene Mouhamed Nog-iets.
"Nou, met zo’n naam zal hij wel een moslim zijn," denk ik hardop.
"Mijn idee," reageert Ndoya.
"Hoezo?" zegt Yande. "Misschien vonden zijn ouders het gewoon een mooie naam."
Mash’Allah :-)

maandag 8 mei 2006

Bagaas

In het dagelijks leven zijn er anekdotes die met enige regelmaat terugkomen. Zo ook in deze weblog: de anekdote "Acht mei beweging" bijvoorbeeld. Ter gelegenheid van de mash’Allah negende verjaardag van het huwelijk van Ndoya en mij gaat de nu volgende log voor de tweede keer in de herhaling:

Acht mei beweging

Nee, dit wordt geen stukje over een katholieke vernieuwingsbeweging. Negen jaar geleden was het op acht mei islamitisch nieuwjaar en tevens de dag waarop ik met Ndoya trouwde.

Rufisque, Senegal, negen jaar geleden, ‘s ochtends vroeg: ik word wakker in het huis van Matar Niang, een oom van Ndoya. De oproep tot het ochtendgebed klinkt reeds van diverse kanten. Zoals in de voorafgaande ochtenden, sinds mijn aankomst in Senegal, bezoek ik met oom Matar de moskee aan de Rue Ousmane Socé Diop in de wijk Thiokho voor julli suba, het ochtendgebed. De Wazifa, die wordt voorgedragen na het gebed, raakt me dieper dan normaal: mash’Allah, wat een mooie manier om Allah te gedenken tot het moment van shuruq, de opkomst van de zon.

(klik HIER voor het beluisteren van de Wazifa, dat is een verzameling smeekgebeden en zikr voorafgegaan door een recitatie van soera Al-Fatihah)

De huwelijksvoltrekking vindt later op de dag, na het namiddaggebed, plaats in dezelfde moskee. Ik ben verbaasd wanneer de aanwezigheid van Ndoya en mij niet vereist is. Sterker nog: bij zo’n gelegenheid zijn de bruid en bruidegom nooit aanwezig. Hier in Senegal zijn het mannelijke vertegenwoordigers van de familie en hun ‘gevolg’ die tijdens een ceremonie de bruid en bruidegom in de echt verbinden. Pas na hun terugkomst weten Ndoya en ik dat wij zijn getrouwd. Mijn schoonvader Maguette Birama Sarr ziet dan mijn gouden trouwring en vraagt me wat ik daar mee moet. (Ik weet dan nog niet dat veel moslimmannen geen goud dragen, omdat de profeet Mohammed, vrede zij met hem, dat ook niet deed). Ik leg hem uit dat ik op die manier in Nederland kan laten zien dat ik getrouwd ben. Birama knikt begrijpend en gaat akkoord.

Reeds een uur na terugkomst van de mannen uit de moskee pak ik mijn bagage uit het huis van Matar Niang. De spullen zijn loodzwaar en met moeite kom ik in beweging. Bepakt en bezakt maak ik een korte wandeling van Niangenne naar Sarrenne om mij bij mijn vrouw Ndoya Sarr te voegen. Gegniffel, gelach en rake opmerkingen zijn mijn deel. Velen spreken hun medelijden uit met de kersverse bruid. Ik begrijp de opwinding niet en loop gewoon door naar de binnenplaats van Sarrenne waar het inmiddels stampvol is vanwege het huwelijksfeest. Ik probeer mij met mijn bagage een weg te banen tussen de gasten. Maguette Birama Sarr ligt in een deuk, evenals vele anderen.

Blijkt dat ik veel te vroeg bij Ndoya ben ingetrokken. Het is namelijk gebruikelijker voor een bruidegom om pas vlak voor de huwelijksnacht, wanneer het feest lang en breed voorbij is, zijn ‘bagaas’ mee te nemen naar zijn vrouw :-)

donderdag 4 mei 2006

The Times They Are A-Changin’

Vorige week wees ik een collega-cursist van een sollicitatietraining (in Deventer) op mijn weblog. Prominent aanwezig was toen nog het gebedstijdenmenu, geplaatst onder het algemene menu van mijn weblog. Toen mijn collega de gebedstijden van zijn woonplaats zag, was zijn verbazing groot: volgens hem waren de tijden van het avond- en nachtgebed (maghrieb en ‘isja) veel te laat. Daarom raadpleegde hij een andere moslimcollega.

"Bid jij?"

"Ja."

"Hoe laat bid je in de avond?"

"Tja. Zeven uur of zo."

Ik legde mijn collega nog uit over het verschil in berekening van de gebedstijden en dat de tijden veranderen. We gaan alweer richting de zomer en de dagen worden langer. The Times They Are A-Changin’. Inderdaad! Helaas was er die dag geen tijd meer om dieper op de zaken in te gaan.

Vandaag, donderdag 4 mei 2006, ben ik weer in Deventer en spreekt diezelfde collega mij opnieuw aan.

"Ik weet hoe het zit, Abdul. Kijk jij toevallig naar Dubai TV?"

"Wij hebben helaas geen satellietschotel."

"Kijk, ik heb gezien dat ‘isja daar om 18 uur gebeden wordt. Dat betekent dus 20 uur hier, Nederlandse zomertijd."

Het gaat in islam uiteindelijk om de intentie, zo heb ik in mijn tijd als ‘vers bekeerde moslim’ geleerd. Wanneer je nu gewoon met de beste intenties je gebeden verricht, maar door onvolledige informatie niet op de juiste tijden, zal Allah je dat incha Allah vergeven.

De gebedstijden zijn afhankelijk van de stand van de zon en dus ook afhankelijk van de geografische ligging van de plek waar je het gebed verricht. Neem daarbij de verscheidenheid aan methodes hoe die tijden te berekenen: nogal logisch dat niet iedereen zicht heeft op de ‘juiste gebedstijden’.

Ik leg mijn collega uit dat wanneer het in Nederland 20 uur is, het tijdstip waarop hij het nachtgebed (‘isja) veronderstelt, het dan nog lang niet donker is. Oftewel: dan is het nog geen tijd voor het avondgebed (maghrieb), laat staan het nachtgebed (‘isja). Op één van de computers in de trainingsruimte wijs ik hem (opnieuw) de weg op de islamitische portal IslamicFinder.org. Daar kun je een op je woonplaats afgestemde webpagina aanmaken, compleet met gebedstijden, berekend volgens een methode naar keuze. Mijn collega bekijkt de webpagina van zijn woonplaats en is er nu wèl van overtuigd dat het avondgebed (maghrieb) inderdaad even na negenen ‘s avonds is.

Na mijn sollicitatietraining in Deventer heb ik nog een andere afspraak in verband met het zoeken naar werk. Deze keer een intakegesprek bij een uitzendbureau in Apeldoorn. Een uitzendbureau dat je pas inschrijft wanneer daadwerkelijk een samenwerkingsverband kan worden aangegaan. Het blijft een vrijblijvend oriënterend gesprek, want tussen die twee afspraken in, wordt ik gebeld door een bedrijf in Deventer waar ik vorige week op gesprek ben geweest. Via een uitzendbureau kan ik bij hen incha Allah aan de slag vanaf dinsdag aanstaande tot aan het eind van de zomerperiode, eind augustus. Aanstaande maandag zal ik wat papieren gaan tekenen bij het betreffende uitzendbureau en sta ik incha Allah de volgende dag op mijn nieuwe werkvloer: een alarmcentrale dat in ploegendienst vierentwintig uur per dag draait. Minder tijd voor mijn gezin en mijn weblog?

Hij is het, Die de nacht voor u heeft gesteld opdat gij er in moogt rusten en de dag vol van licht. Voorzeker, daarin zijn tekenen voor een volk, dat luistert.
De heilige koran, hoofdstuk Jonas, 10:67

En hebben Wij de nacht niet als een mantel gemaakt?
En hebben Wij de dag niet voor (het zoeken naar) levensonderhoud gemaakt?
De heilige koran, hoofdstuk Het Nieuws, 78:10-11

Mash’Allah! Het oriënterend gesprek bij dat uitzendbureau is even voor half twee afgerond. Bijna tijd voor het middaggebed (zohr)! Voor ik de trein neem naar Zutphen, ga ik langs de moskee van Apeldoorn (vlakbij bij het NS station). Bij binnenkomst wordt mij meteen gevraagd: Bent u een journalist? "Komt er een Nederlander een moskee binnen…" Het lijkt wel het begin van een mop. Met alle gekheid op een stokje, ik antwoord op de vraag met een korte uitleg over mijn keuze voor islam. Dat stelt de vrager gerust en direct wordt mij de weg gewezen naar de ruimte waar ik de rituele wassing (wudu) kan verrichten. Met een blij gemoed neem ik uitgebreid de tijd voor vrijwillige gebeden en zikr, voorafgaande aan (en later na afloop van) het gezamenlijk gebed.

The Times They Are A-Changin’. Inderdaad! Na zo’n tweeënhalf jaar zonder een betaalde baan – die korte periode voorafgaande aan de ramadan van 2004 niet meegerekend – kan ik eindelijk weer aan de slag. Ya Allah, laat deze incha Allah nieuwe betrekking nieuwe tijden inluiden voor mijn gezin en ik. Amien. Ya Allah, U bent mijn Onderhouder, mijn Voorziener in behoeften en Degene Die gehoor geeft aan elke behoefte. Alle lof aan Allah, de Heer der Werelden.

Dodenherdenking

woensdag 3 mei 2006

Het gebed is beter dan de slaap

Ndoya haalt herinneringen op en neemt me mee naar Sarenne, haar ouderlijk huis in de wijk Thiokho, Rufisque, Senegal. ‘s Ochtends vroeg gaat haar vader, Maguette Birama Sarr, altijd naar de buurtmoskee voor de salaat. Na terugkomst verricht hij thuis nog wat vrijwillige gebeden en zikr, maar niet voordat hij alle slapers wakker heeft gemaakt door hard op diverse deuren te bonzen. Immers: Assalaatoe chairoem minan nawm, nietwaar? Het gebed is beter dan de slaap. Enkele slapers draaien zich na een door hen luid uitgesproken iqama nog eens om. Dat gaat een tijdje goed, maar op een ochtend krijgt Birama argwaan. "Astaghfiroellah, astaghfiroellah, astaghfiroellah, bismillah, allahoe akbar, allahoe akbar, ashahadoe…" zegt Birama. Hij luistert aan de deur tot het stil is geworden en komt dan naar binnen, gewapend met een emmer. Lig je dan nog op één oor, dan heb je vette pech en krijg je de volle lading: ijswater met -klontjes. Om nooit te vergeten! En zeker niet door Ndoya :-)

Maguette Birama Sarr op zijn gebedskleed, gezeten op de bank achter Birama is Ndoya met vlak bij haar Yande (foto mei 1997)

maandag 1 mei 2006

Zeker zikr doen (I)

Sinds enige tijd verricht ik na de salaat een zikr die nogal wat tijd vergt. De herhaling is de kracht van de zikr en geeft een weldadige rust. Althans, dat is de bedóeling…

Een paar dagen geleden. Kiné is vastbesloten mee te doen met de salaat en ze is zeker van plan om de zikr te doen na afloop. Knikkers of kralen, het is haar om het even. Voor haar is het een wedstrijd met papa: wie telt de meeste kralen van de gebedsketting? Zij begint telkens bij een témoin later dan ik (témoins zijn de scheidingen tussen de sets kralen van de gebedsketting, in dit geval 12-18-20-20-18-12 kralen) en komt mij dan tegemoet. Ze probeert dan van elk setje meer kralen te tellen dan dat ik gebruik om mijn zikr uit te spreken. Ze gilt wanneer ze denkt dat ze ‘gewonnen’ heeft en soms probeert ze een kraal uit mijn vingers te trekken.

Aldoende gedenkt ze Allah spelenderwijs. Mash’Allah :-)

deel van een Senegalese tijani gebedsketting (update d.d. 10 januari 2013)

De moslimwitz (XIV) Augustin wordt Ousmane

"Numu demee nii" is een televisieprogramma van het tweede nationale Senegalese televisiekanaal 2STV en is een bijzondere mix van een populair-wetenschappelijke quiz, mbalax videoclips en een enkele komische sketch. Dit programma is inmiddels een vast onderdeel van onze doordeweekse televisie-avond.

Een paar avonden geleden. Ndoya ligt in een deuk bij één van die sketches. Na gekalmeerd te zijn (dat duurt wel even, hoor) vertelt ze me waar het nu over gaat. Het blijkt een mop in de categorie ‘zeer melig’ en gaat ongeveer als volgt:

Augustin is een toubab (blanke) die na een lange vakantie in Senegal daar besluit te blijven. Hij gaat er helemaal voor en besluit ook moslim te worden: islam is het helemaal voor hem! Hij koopt een huis vlak naast de jàkka, een kleine buurtmoskee, en direct na zijn intrek klopt hij aan bij de imam van de jàkka. Augustin laat er geen gras over groeien en vertelt de imam over zijn intentie moslim te worden en niet lang daarna legt hij de shahada af in aanwezigheid van vele buurtbewoners en uiteraard diezelfde imam, die Augustin ‘omdoopt’ tot Ousmane.

Een tijd later. Het is bijna tabaski, offerfeest. Het geblaat van schapen klinkt van overal. Hoewel? Niet bij het huis van Augustin, eh… Oúsmane. Vastgebonden aan een boom tegenover zijn huis staat een ongelofelijk grote beer van een… ZWIJN. De buurt reageert geschokt en spreekt er de imam op aan. Na een gezamenlijk gebed in de jàkka trekt de imam Ousmane aan zijn boubou.

"Wat hoor ik nou? Heb je een zwijn gekocht voor tabaski?"

"Ja. En?"

"Je hoort een schaap te slachten met het offerfeest, zeker geen vies beest als dat varken."

"Imam. Luister."

"Ik luister. Broeder."

"Imam. U heeft bij mij toch de shahada afgenomen?"

"Ja."

"U heeft mij toch de naam ‘Ousmane’ gegeven?"

"Eh, ja…"

"Bekeer dan dat beest en noem hem Schaap. Dan praten we nergens meer over."