Papa, vasten!

Na een weekje vakantie schuiven mijn kids vandaag weer achter de schoolbanken. Terwijl ik ze naar school breng, vertel ik ze dat ik blij ben dat ik ben gestopt met medicatie in verband met mijn ADHD.

"Ja, papa," zegt Yande. "Nu kun je je afgelopen ramadan inhalen!"

"Je hebt gelijk, joh!" zeg ik.

Dáár had ik nog niet bij stil gestaan. In oktober 2005 heb ik voor de eerste keer sinds mijn bekering op 31 maart 1996 een vastenloze ramadan meegemaakt. Dat heb ik moeilijk kunnen verteren. Nu is de weg vrij voor een inhaalslag en wat ben ik blij! Himmelhoch jauchzend op dit moment, maar laat ik mij niet meeslepen door mijn enthousiasme, begeisterd als ik nu ben. "De medicatie heeft meer kapot gemaakt dan mij lief is", schrijf ik in mijn log Jihaadoennafs – Nieuws van het front (IV) d.d. 23 februari 2006. "Gedurende de medicatie is mijn persoonlijk inzicht en het vermogen tot zelfanalyse enorm gegroeid", schrijf ik verder. Ik ben mijzelf tegengekomen, zeg maar.

"Papa!" Papa is er weer eens niet bij met zijn gedachten. Yande haalt me er weer bij en met de school al in het zicht vraagt ze zich af hoe ik dat ga doen.

"Hoe bedoel je?"

"Nou, dat vasten en zo."

"Tja, door er mee te beginnen, meissie."

"Morgen?"

"Incha Allah."

Dan stormen Ahmed en Kiné de school binnen via de zij-ingang, terwijl ik volg op enige afstand. Yande neemt de hoofdingang (da’s tenminste cool: zonder je papa of mama de school binnengaan). Onafhankelijk doen maar het niet zijn. Mash’Allah, bijna elf jaar en nu al stevig aan het puberen. Mijn eigen lieve puber vol goede raad. Als we nu maar naar elkaar luisteren, dan komt het incha Allah allemaal wel goed :-)

Cartoons brengen moslims samen

Helaas heb ik noch de kennis noch de tijd om van het volgende bericht een correcte vertaling te maken. Het artikel van APS gepubliceerd op Nettali.com maakt duidelijk dat de (her-)publicatie van de ‘Mohammed cartoons’ ook positieve gevolgen heeft.
Bijvoorbeeld in Senegal waar die ene oemma is onderverdeeld in diverse broederschappen, met alle meningsverschillen van dien. Er zal nu als reactie op de publicatie van de Mohammed cartoons jaarlijks een Dag van de Islamitische Mobilisatie worden gehouden op het terrein van de Grote Moskee van Dakar. Een Dag waarop het moslim-zijn centraal staat en niet het lidmaatschap van de één of andere broederschap. De eerste Dag heeft gisteren zaterdag 25 februari 2006 plaatsgevonden, maar het land heeft er geen uitgebreid kennis van kunnen nemen door de afwezigheid van het enige door de staat gecontroleerde televisiestation: RTS. "De manifestanten hebben eveneens besloten tot het instellen van een ‘Observatoire de veille et d’alerte’ om er voor te zorgen dat de moslims van Senegal gebruikmakend van nieuwe communicatie technologieën (NTC), tijdig worden geïnformeerd om zo op een adequate en efficiënte wijze te reageren", aldus het artikel op Nettali.com. Artikelen uit de Senegalese pers worden in de regel voor korte tijd online bewaard, of ze verdwijnen achter de schermen van online archieven waarvoor betaald moet worden. Daarom volgt hier de complete tekst van het genoemde artikel in het Frans, zodat iedereen er incha Allah voor lange tijd kennis van kan nemen.

www.nettali.com/article.php3?id_article=492

SENEGAL-ISLAM-CARICATURE Un collectif musulman institutionnalise la journée nationale de mobilisation islamique Nettali.com | 25 février 2006 | 15:52

Dakar, 25 fév (APS) – Le collectif des associations islamiques du Sénégal, en accord avec les imams, les représentants des khalifs généraux et les prédicateurs a décidé d’institutionnaliser la journée nationale de mobilisation islamique et d’en faire une manifestation annuelle. Selon ce collectif qui a organisé, samedi à Dakar, une journée nationale de mobilisation islamique sur l’esplanade de la Grande mosqée de Dakar, cette manifestation s’inscrit dans le cadre des réactions suscitées par la publication des caricatures ”blasphématoires” sur le prophète Muhammad (PSL). Les organisateurs qui l’ont placée sous le signe de l’unité islamique, ont fustié ”la grave provocation” du journal danois ”Jullands Posten” et ses caricatures blasphématoires sur le prophète Muhammad (PSL). Ils ont relevé que ces dessins ont suscité ”dans le monde musulman, notamment au Sénégal tant de douleur, de colère, d’indignation et affligent tous les musulmans. Ce qui a amené une riposte à la mesure de l’affront”. Les manifestants ont également décidé de l’installation d’un Observatoire de veille et d’alerte pour permettre aux musulmans du Sénégal, avec l’apport des nouvelles technologies de la communication (NTC), ”d’être informés à temps et de riposter de manière adéquate et efficiente”. Les participants à cette rencontre ont également décidé de mettre en place un comité ad hoc pour assurer le suivi des décisions et qui sera chargé de l’organisation des prochaines journées de mobilisation. Auparavant, plusieurs dirigeants religieux, dont Abdoul Aziz Sy Al Ibn, Barham Diop, Khadim Mbacké, Adoul Latif Gueye (ONG Jamra), Chérif Khane et Serigne Bamba Sall ont pris la parole pour dénoncer l’acte ”irresponsable” du journal danois, avant de charger l’Occident dans son ensemble. Pour sa part, le président de l’association des imams et oulémas du Sénégal, Serigne Bamba Sall, a fustigé l’absence de la RTS à cette cérémonie religieuse, avant d’appeler les autorités sénégalaises à rompre ses relations diplomatiques avec le Denemark.

Leesvoer voor melige moslims

Geschikt leesvoer voor melige moslims: IslamicaNews.com. Neem bijvoorbeeld: "Islamicorp Releases ‘Virtual Jum’ma’: Exciting Software Debuts ‘Plug and Pray’ Technology.

"SILIKHAN DESERT, CA – An Islamicorp press release early this morning by President Samir Sansalat ushered in a new era of Islamic software. Named ‘Virtual Jum’ma’, the latest software release by the makers of ‘CyberWudu’ and ‘E-Hajj’ promises to continue the efforts by the California-based software giant. "(…) Users of the software are transported into the ‘Virtual Masjid’, which is a modified level from the popular Quake computer game. When entering the Virtual Masjid, users are given their first challenge by finding a place to store their ‘virtual sandals.’ Once inside the prayer hall, the ‘virtual e-mam’ gives a ‘virtual khutba’ to the user and other ‘virtual Muslims.’ "(…) ‘We added a feature called the ‘Quick mode’ that allows you to opt out of the khutba completely and just catch the final two virtual rukus – just like in real life,’ boasted Sansalat."

Klik op deze link voor de complete tekst van het "artikel".

Jihaadoennafs – Nieuws van het front (IV)

Geen nieuws… Nieuws van het front alwaar mijn strijd tegen mijn ego, mijn nafs, wordt gestreden – da’s lang geleden! Niet dat er weinig is gebeurd, hoor. Geen nieuws hoeft niet altijd goed nieuws te zijn. Sinds mijn laatste Nieuws van het front d.d. 2 december 2005 is de A.D.H. van mijn ADHD medicijn lang op gelijke hoogte gebleven: maar liefst 100 mg per dag, verdeeld over vier innamemomenten. Langdurig gebruik van dat spul (methylfenidaat/ritalin) heeft bij mij, naast een ‘kort lontje’, tevens geleid tot een zeer hinderlijk fysiek ongemak. Dat ongemak blijkt een bekende bijwerking te zijn van methylfenidaat; het staat echter NIET als bijwerking vermeld in de bijsluiter. Uiteindelijk heb ik in overleg met mijn psychiater besloten om met methylfenidaat te stoppen, daar het ongemak en het korte lontje hun tol beginnen te eisen en meer kapot maken dan mij lief is. VAARWEL, RITALIN! À JAMAIS!

…goed nieuws? Ik smeek Allah soebhana wa ta’ala om Zijn steun in de komende periode. Het mag niet zo zijn dat ik nu alles laat afhangen van (het stoppen met) de medicatie. In het koppie moet er ook één en ander veranderen. Dat de chaos in het hoofd (de hersenstorm) groter kan worden door het staken van de medicatie, neem ik op de koop toe. Gedurende de medicatie is mijn persoonlijk inzicht en het vermogen tot zelfanalyse enorm gegroeid – daar kan ik van blijven profiteren, ook in mijn post-ritalin periode. Daar móet ik van profiteren. Ik mag mij niet laten hinderen door de eventuele terugkeer van gedachtenstromen die ongebreideld hun gang gaan als stroomstoten in mijn hoofd (zie de button boven dit stukje).

Papa, bidden! Eén grote verandering in mijn dagelijks leven is nu het gebruik van mijn Casio 871 horloge. Tot gisteren heb ik deze gebruikt om mij aan mijn innames van ‘dat spul’ te herinneren – en dan heb ik het nòg voor elkaar gekregen om innames te vergeten. Mijn Casio 871 wordt nu weer gebruikt om mij aan de vijf dagelijkse gebeden (de salaat) te herinneren. Ja, als ADHD’er heb je behoefte aan regelmaat. Daar is de salaat, naast de spirituele dimensie uiteraard, een uitstekend instrument voor. Wanneer het alarm afgaat, zal Kiné of één van de andere kids incha Allah niet meer "Papa, pilletje!" roepen maar "Papa, bidden!" Mash’Allah…

De moslimwitz (XII) Benn peulh la woon

(Het origineel van deze mop uit een forum thread van Seneweb.com is bijna volledig in het Frans, behoudens enkele zinsdelen; ik heb geprobeerd een correcte Wolof vertaling te maken van het Frans – met dank aan Ndoya)

De hoofdpersoon in de volgende mop is een Peulh, maar hij had net zo goed een Sereer kunnen zijn, of iemand afkomstig uit één van de andere bevolkingsgroepen die figureren in de Senegalese ‘maye Wolof’. De mop is er duidelijk één in de traditie van Moela Nasroeddin a.k.a. Hodja, Djoeha, Si Djeha, Goha, Djahan, Aboe Nawaz, en ga zo maar door. Moela Nasroeddin "heeft zijn eigen techniek om in één ademtocht zelf de sukkel te spelen en tegelijkertijd de diepe waarheid te doen oplichten" (aldus Abdulwahid van Bommel in het voorwoord van het stripboek "Moela Nasroeddin"). Goed, komt-ie:

Kii nak benn Pël la woon. Bëss bu Yàlla sakk, dafa dem ci àll bi bu wuti matte. Benn bëss, benn gaynde lekk mbaamu Pël ag tëdd ci palaasu mala bi, ndey saan! Ci guddi nak, ligeey ba pare, Pël bi bë sonn torop, mu toog ci gaynde. Cey Yàlla, mu xalaat ne mbaamëm. Ni dellussi rekk mu gis mala bi jaarul ci yoon bu baax bi. Rekk mu jaxlaay, mu laajte. Mu def loxo ci karawu gaynde, mu ne: "Moo! Sama mbaam de, karawëm mëlul woon ni." Mu def loxo geenëm gaynde, mu ne: "Muyyéén! Sama mbaam de, geenëm mëlul woon ni." Lééggi mu xam ne mu toog ci benn gaynde, lééggi mu paase kërëm. Doomëm yi ci bunte kërëm ne: "Ey! Papa! Fo jëm?" Pël bi ne: "Aloor, ko am yobbante àllaaxira, na ma jox!"

VERTALING: Dit gaat over een Peulh. Op elke door God gegeven dag, gaat hij de jungle in, op zoek naar brandhout. Op een dag wordt zijn ezel opgegeten door een leeuw, die zich dan te ruste legt op de plaats van het beest. Ach, nee hè! Die nacht, wanneer het werk klaar is, is hij erg moe en neemt hij plaats op de leeuw. Mijn God, hij denkt dat het zijn ezel is! Op de weg terug ziet hij dat het beest niet de gebruikelijke route neemt. Hij raakt verward en vraagt zich af wat er aan de hand is. Met zijn hand voelt hij aan de haren van de leeuw en zegt: "Wàt?! [Dit is] Echt mijn ezel, maar dit is niet zijn haar…" Met zijn hand voelt hij aan de staart van de leeuw en zegt: "Nou já, zeg! [Dit is] Echt mijn ezel, maar dit is niet zijn staart…" Dan heeft hij door dat hij een leeuw berijdt; op hetzelfde moment passeert hij zijn huis. Zijn kinderen staan bij de deuropening en zeggen: "Hé! Papa! Waar ga je naar toe?" Zegt de Peulh: "Nou, wie er nog een boodschap heeft voor [iemand aan] gene zijde, geef maar aan mij!"

Bron: www.seneweb.com/discus/messages/270/271.html?1027079883

Gewoon een mooie naam

Ndoya, Yande en ik vermaken ons zaterdagavond met Idols 3 via RTL4 en RTL5. Tijdens het eerste reclameblok zapt Ndoya naar TV5 voor wat actualiteiten in het Frans. We vallen middenin een reportage over geweld in Franse buitenwijken, meen ik. Aan het woord is iemand van de politie, ene Mouhamed Nog-iets.

"Nou, met zo’n naam zal hij wel een moslim zijn," denk ik hardop.

"Mijn idee," reageert Ndoya.

"Hoezo?" zegt Yande. "Misschien vonden zijn ouders het gewoon een mooie naam." Mash’Allah :-)

De moslimwitz (XI) Amoon na fi ay jàngu murit

Kii nak amoon na fi ay jàngu murit. Tàkkusaan jot naa. Ñuy julli bxc3xab ci jàkka, mu am benn xaalis këyit ñaari junne CFA bu jógé ci poosu benn waay. Waay bi gisul ko, waye ñaari waay yi yu nekkoon ci kote bi gis ko. Julli jééx, gaa yi komaase wëy, ñuy wax: "Allaaah, Allaaah, Allaaah, …" Jékki-jékki kenn for xaalis këyit bi, waay bi ci kote bi gis ko, komaase wëy: "Séddóó, Séddóó, Séddóó, …" Foofu la jàng yi tasse.

VERTALING : Het is gebeurd tijdens een bijeenkomst van een groep mouriden. Het is tijd voor het namiddaggebed. De mouriden bidden in de buurtmoskee, wanneer er een briefje van tienduizend CFA uit een borstzak valt van één van hen. Deze heeft ‘t niet in de gaten, maar twee broeders [in de rij] naast hem zien wel wat er gebeurt. Wanneer het gebed ten einde is, beginnen de mouriden [met het gedenken van Allah door een zikr] te zingen: "Allaaah, Allaaah, Allaaah, …" Plotseling pakt één van die broeders het briefje. De ander ziet dat en zet opnieuw in: "Alles delen, Alles delen, Alles delen, …" Dat betekent het einde van de bijeenkomst.

Bron: www.seneweb.com/discus/messages/270/271.html?1027079883

De moslimwitz (X) Benn Murit ag benn Tiijaan

Evenals mijn log van 7 februari 2006 is dit weer een goed voorbeeld van die fameuze zwarte humor uit Senegal. Het uitleggen van een mop kan dodelijk zijn voor de lach, maar in dit geval is het goed om te weten dat in Senegal aanhangers van de Mouride broederschap de reputatie hebben veel plek in te nemen, heel uitbundig te zijn en alles te doen in naam van hun sëriñ tuubaa (de oprichter van hun beweging), terwijl de aanhangers van de Tijani broederschap de reputatie hebben rustiger te zijn en terughoudender, in het besef dat alles afhangt van Allah, wat niet betekent dat ze soms het lot in eigen hand nemen. Goed, komt-ie dan:

Ki moom benn Murit lë woon ag benn Tiijaan, ñuy lonk ci aviyon di dem Pari. Murit bi jàpp bu baax, Tiijaan bi moom benn loxo rekk lë jàpp. Mu wax Murit bi: "Xajal ma." Murit bi bañ. Mu xool xool, xamul lu muy def, mu ne: "Ku sopp Sëriñ Tuubaa: sa ñaari loxo ci kaw!" Murit bi talal ñaari loxo yi, rekk daanu, moom mu jàpp bu baax.

VERTALING : Dit gaat over een mouride en een tijani. Samen houden ze zich vast aan een vliegtuig die onderweg is naar Parijs. De mouride [neemt de ruimte en] houdt zich stevig vast, terwijl de tijani zich [maar net] met één hand kan vasthouden. Zegt [de tijani] tegen de mouride: "Maak eens plaats." De mouride weigert. Hij [de tijani] kijkt om zich heen, weet zich geen raad. Dan zegt-ie: "Zij die geloven in Serigne Touba: beide handen in de lucht!" De mouride doet beide handen in de lucht en valt, zodat hij [de tijani] zich [nu wel] stevig vast kan houden.

Bron: www.seneweb.com/discus/messages/270/271.html?1027079883

De moslimwitz (IX)

Onder de noemer "De moslimwitz" heb reeds een paar moppen uit het Senegalese publieke domein gehaald en op mijn weblog geplaatst – als het even kan voorzien van een versie in het Wolof, de moedertaal van Ndoya. De meeste witzen haal ik van Senegalese forums. Met behulp van Ndoya en "Ay Baati Wolof", een Wolof woordenboek van het UCLA, corrigeer ik dan de spelling van het Wolof, maak er een vertaling van en plaats het op mijn weblog.

Laatst heb ik weer een paar moslimwitzen ontdekt, moppen waarin de praktijk van het moslimzijn op de hak wordt genomen (dus niet de religie op zich). Met mijn rudimentaire kennis van het Wolof weet ik het kaffer van het koren te scheiden. Dan blijven er drie moslimwitzen over die door mijn persoonlijke beugel kunnen. Incha Allah zal ik de komende tijd mij concentreren op deze drie moslimwitzen en ze verwerken tot stukjes voor mijn weblog. Want juist in deze tijd [UPDATE D.D. 14 MAART 2013: ik bedoel hier de ophef over de Deense "Mohammed cartoons"] hebben we grote behoefte aan humor. Niet om de buitenwacht te tonen dat we "wel tegen een grapje kunnen", maar gewoon ter eigen lering ende vermaak. Dus, ba beneen yoon, bu neexe Yàlla.

Mini-preek voor eigen parochie :-)

Moslimbroeders en -zusters. Ik vertel jullie niets nieuws wanneer ik zeg dat het binnen onze gemeenschap taboe is om, op welke manier dan ook, welke profeet dan ook, uit te beelden. Dit geldt tevens voor hun familie. Groeperingen en individuele personen die dat standpunt niet delen zijn uitzonderingen. Dit taboe voorkomt dat de betreffende profeet (en diens familie) wordt aanbeden in plaats van Allah, soebhana wa ta’ala. Zou men buiten onze gemeenschap op de hoogte zijn van dit taboe, dan zou die buitenwacht de ophef over spotprenten, waarin onze profeet Mohammed (vrede zij met hem) door het slijk wordt gehaald – zoals ik het in een eerdere log heb geformuleerd – wellicht begrijpen. Hier ligt een taak voor ons. Leg desgevraagd uit dat de wortel van de ophef bij moslims ligt in dat taboe, dat dat taboe welke afbeeldingen van profeten dan ook betreft. Dus zeker spotprenten. Deze uitleg zou incha Allah de wortel van het onbegrip bij de buitenwacht kunnen wegnemen. Leg desgevraagd uit dat het taboe – en dus ook de huidige verontwaardiging over de spotprenten – leeft bij vrijwel elke individuele moslim en niet alleen bij anonieme meutende moslimmenigten die – al dan niet met overheidssteun – door het Deense lint gaan. Jullie zullen wellicht veel over je heen krijgen de komende dagen. Dan zijn vragen als "Hebben jullie moslims geen gevoel voor humor?" nog de minst erge reacties. Sterkte ermee en heb vertrouwen in Hem.

Laat ik deze mini-preek voor eigen parochie besluiten met hadith no. 16 uit "An-Nawawî, Veertig Hadîs":

An Abie Hoeraira radiyy’Allahoe ‘anh: Anna radjoelan qaala li-n-nabie sall-Allahoe ‘alaihi wa sallam: Aw sibie, qaal: Laa taghdab. Faraddada miraaran, qaal: Laa taghdab. Rawaah-oel-boechaarie wa moeslim.

Aboe Horayra (Allah’s welbehagen zij met hem) heeft gezegd: "Een man zei tegen de profeet (Allah’s zegen en vrede zij met hem): ‘Geef me goede raad!’ Hij* zei: ‘Word niet boos!’** De man herhaalde (zijn vraag) diverse malen en hij* zei (steeds): ‘Word niet boos!’" Overgeleverd door Bochari [en Moeslim].

* De profeet.

** An-Nawawî heeft in zijn commentaar erop gewezen dat boosheid een menselijke karaktertrek is en dat deze hadith een waarschuwing inhoudt om niet te handelen als je boos bent.

Zwarte humor uit Senegal

"Bébé de l’année" gooit op dit moment hoge ogen in Senegal en bij Senegalese gemeenschappen in de diaspora. Het is een videofilm met in de hoofdrol Mame Cheikh Gueye (zie foto links), een acteur die luistert naar de artiestennaam Sa Neex (uitspraak: saa nèèg).

Ik heb de film slechts één keer bekeken met sporadisch wat vertalingen van sama jabbar Ndoya, tussen al haar lachsalvo’s door. Diep kan ik er dus nog niet op ingaan, maar dat het een komedie met diepgang is, is mij al wel duidelijk. Het verhaal in een notendop:

Vrouw wordt zwanger en is uitgerekend op 31 december/ 1 januari 00.00 uur. Haar man weet zoals iedereen dat er in Senegal voor de ouders van de eerstgeboren baby in het nieuwe jaar (de Béé de l’année van de titel) een groot geldbedrag wacht. Op 31 december krijgt zijn vrouw overdag al flinke weeën. Hij doet er dan alles aan om de bevalling uit te stellen tot klokslag middernacht, waarbij hij uitdrukkelijk niet om de hulp van Allah vraagt. Gevolg: de baby wordt doodgeboren.

Een fragment dat mij is bijgebleven is wanneer Sa Neex, net na een controle in een kliniek meen ik, met een verkeerd urinemonster de taxi terug neemt naar huis en de chauffeur vertelt dat hij zwanger is geworden. "Nou, dan moet het Einde der Tijden wel erg dichtbij zijn wanneer mannen zwanger kunnen raken," lacht de chauffeur. "Ja, maar hoe moet ik dan bevallen en de borst geven?!" schreeuwt Sa Neex het uit.

Wanneer in Senegal een vrouw weeën krijgt, is het gebruikelijk dat zij bij elke wee Allah soebhana wa ta’ala aanroept met Zijn Schone Naam "Al-Latief". Deze Naam wordt door Z.H. Sharib in het boekje "De 99 Schone Namen van Allah" vertaald met "De Subtiele" en "De Goedertierende. [...] Ook wordt er beweerd dat Al-Latief Degene is Die het één in het ander verborgen houdt."

Ik zie dan direct de ongeboren baby in het verhaal als ‘het één’. ‘De ander’ is de zwangere vrouw van Sa Neex, die het bij elke wee werkelijk uitschreeuwt: "Yaa-l-Latief! Yaa-l-Latief!! Yaa-l-Latief!!!"

Sa Neex zegt dan "Non Latief!", Nee Goedertierende!, in de hoop dat dat enig vertragend effect zal hebben op de bevalling. Even na middernacht komt de baby dood ter wereld. Sa Neex wordt getroost en hij wordt gewezen op de barmhartigheid van Allah. Dan laat hij zich ontvallen dat hij geen vertrouwen in Hem kan hebben, omdat Hij er niet was om het kind te redden. Sa Neex heeft dus zelf met zijn "Non Latief" het onheil over het kind uitgeroepen. Einde film.

Moeder

Een moeder houdt niet op met zorgen voor en zorgen maken over haar kinderen wanneer deze het ouderlijk huis hebben verlaten. In alle etappes van het leven van haar kroost zijn haar zorgen nodig of maakt ze die.

Jaren geleden: ik verbreek het contact met mijn moeder, met mijn beide ouders. Die etappe duurt zo’n twee jaar en is begonnen op dezelfde dag dat mij op niet mis te verstane wijze duidelijk wordt gemaakt dat ik niets op de Filmacademie te zoeken heb. "Wat doe je hier nog?" vraagt een docent aan mij. Ik blijf tot het eind van het studiejaar (1991-1992) maar woon alleen nog de lessen Filmanalyse bij van regisseur Harry Kümel, indertijd drukdoende met de voorbereidingen van de film "Kruistocht in spijkerbroek". Maar goed, ik dwaal af.

Op aanraden van mijn opa van moeders kant, Willem Lodewijk Schippers, zoek ik weer contact met mijn ouders en aan het eind van de genoemde etappe ontmoeten we elkaar weer op neutraal terrein: filmhuis Rialto te Amsterdam, waar ik samen met anderen een vertoning heb georganiseerd van de Surinaamse klassieker "Wan Pipel", dit in aanwezigheid van regisseur Pim de la Parra en andere genodigden. Dwaal ik wéér af.

Ik maak wel een sprong naar het heden, dat houdt mij incha Allah to-the-point. Met alle kennis die ik mash’Allah nu heb, mag ik mijn persoon tijdens die bewuste etappe van mijn leven zeker dwalende noemen. Ná Allah soebhana wa ta’ala is mijn moeder immers het belangrijkste, weet ik nu. De zorg van mijn moeder komt duidelijk naar voren bij, ik noem maar wat, mijn verjaardag. Dan krijg ik standaard een trui, vijf paar sokken of een voedselpakket cadeau. Dit jaar zijn het handgebreide wintersokken (oh ja, dáárom vroeg ze laatst mijn maat, natuurlijk :-). In het blaadje van haar kerk heeft mijn moeder iets gelezen over een ‘ramadan boek’. Mijn vader bestelt het direct via Bol.com en gisteren neemt mijn moeder het mee als extra cadeau.
Mash’Allah! Bij het uitpakken lijkt het om een kinderboek te gaan. Soit, al ben ik gisteren tweeënveertig geworden – volgens de Gregoriaanse kalender althans – ik blijf mijn moeders eerstgeboren kind.

Ik bekijk de mooie illustraties op de cover en lees de titel "Ramadan moebarak". "Tekst en illustraties Aicha Tou, uitgeverij Bulaaq, 2004". Ik sla het open en kom in een oase van mooie en frisse illustraties met op de linkerbladzijden aandacht voor de koran en hadith en overdenkingen daarbij. Op de rechterbladzijden staan zgn. "doe-ideetjes" voor kinderen. Mijn moeder heeft mij geen mooier cadeau kunnen geven dan dit.

Tot slot neem ik in deze eerste log sinds ruim een week, nogmaals de vrijheid af te mogen dwalen van het hoofdonderwerp en neem je mee naar de actualiteit. Nee, ik ga het niet hebben over die Deense spotprenten waarin de naam van onze profeet Mohammed (vrede zij met hem) door het slijk wordt gehaald.
Ik heb het nu over de voorgenomen uitzending van zo’n twaalfhonderd Nederlandse militairen naar de regio Uruzgan in Afghanistan (juni 2006, incha Allah). De beslissing daartoe is gisteren op mijn geboortedag genomen. Eén van de uit te zenden militairen is mijn jongste broer. Ik smeek Allah soebhana wa ta’ala dat Hij hem na zijn deelneming aan de missie weer gezond en wel voet op Nederlandse bodem laat zetten.

Om de cirkel van dit dwalende stukje rond te breien: ik neem aan dat mijn moeder nu met meer belangstelling dan normaal het nieuws zal volgen. De zorgen om haar jongste kind zullen alleen maar groter worden. Daar kunnen informatiedagen-voor-ouders – en contact per telefoon en email tijdens de bewuste missie – niets aan veranderen. Wat zij wilt voor hem, is wat zij wilt voor al haar kinderen: "En ze leven nog lang en gelukkig". Triest daarom dat de tweelingbroer van haar jongste zoon, één van mijn jongste broers dus, een paar jaar geleden er zelf is uitgestapt: "En hij leefde noch lang, noch gelukkig."