Mash’Allah! Ndoya heeft een bewogen dag achter de rug in Rufisque, Senegal. Na de Kaamil (zie deze bijdrage van zondag jl. en mijn eerste bijdrage van vanochtend) heeft ze de begraafplaats bezocht waar haar moeder Kiné Niang precies een jaar geleden (min een dag) ter aarde is besteld. ‘s Avonds bellen we Ndoya met z’n allen op en vragen haar naar de indrukken die ze vandaag heeft opgedaan.
Onze kleine Kiné (inderdaad, zij is genoemd naar haar Senegalese oma!) heeft de grootste lol bij het horen van haar moeders stem (foto 1, boven) en geeft tenslotte een kusje aan Ndoya via de telefoon (foto 2, onder). Alle lof aan Allah dat Hij Ndoya tijd heeft gegund in Rufisque rondom het eerste verjaren van het overlijden van haar moeder, mijn schoonmoeder, de oma van onze kinderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.