Gisteren, namiddag. Yande en Ahmed hebben hun
‘kwartaalrapportages’ van school meegenomen. Het zijn verslagen te
vergelijken met schoolrapporten, maar dan zonder de cijfers. Middels
kruisjes in diverse kolommen van de diverse rubrieken wordt er in zo’n
verslag een beeld geschetst van de vorderingen van de betreffende
leerling, aangevuld met opmerkingen. Yande en Ahmed vragen me om de
rapporten hardop voor te lezen.
"Mash’Allah!" roep ik voortdurend en "Kaar!" Dat laatste is een opmerking die veel in Senegal wordt gebruikt om ongeluk bij (te)veel complimenten en ander fortuin af te wenden. Mash’Allah, Ndoya en ik zijn uitermate tevreden over de vorderingen van Yande en Ahmed. Kaar, ze stralen van trots. Dan zegt Yande opeens:
"Als we nu op een islamitische school hadden gezeten, dan had er vast wel achter al die opmerkingen en kruisjes het woord ‘mash’Allah’ gestaan, hè papa?" :-)
"Mash’Allah!" roep ik voortdurend en "Kaar!" Dat laatste is een opmerking die veel in Senegal wordt gebruikt om ongeluk bij (te)veel complimenten en ander fortuin af te wenden. Mash’Allah, Ndoya en ik zijn uitermate tevreden over de vorderingen van Yande en Ahmed. Kaar, ze stralen van trots. Dan zegt Yande opeens:
"Als we nu op een islamitische school hadden gezeten, dan had er vast wel achter al die opmerkingen en kruisjes het woord ‘mash’Allah’ gestaan, hè papa?" :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.