donderdag 27 december 2012

Export, import (step-by-step)

Mijn voornemen is om de 500+ stukjes uit de categorie 'Gezinsleven' van mijn oude weblog abdulwadud.weblog.nl over te zetten naar iimdl.blogspot.nl. Handmatig dus (het is niet anders, alles in één keer exporteren en vervolgens importeren zit er voorlopig niet in). Zo krijg je via het weblog wat je nu leest (iimdl.blogspot.nl) incha Allah binnenkort een goed beeld van 'Islam in mijn dagelijks leven' in de afgelopen jaren.

Soms is mijn oude weblog dagen lang niet bereikbaar, dus het overzetten zal stukje bij beetje gaan. Step-by-step. Petit-à-petit. Of, zoals de Senegalezen zeggen:

Ndànk-ndànk mooy jàpp golo ci ñaay 

Langzaam-aan is dè manier
om een aap in het open veld te vangen

zondag 23 december 2012

Ichwan Muslimin, anno 1981

Twee jaar of wat geleden. Ik maak m'n Twitter account aan. Tweets plaats ik nauwelijks. Later follow ik van alles en nog wat. Ook laat ik mij af en toe verleiden tot oeverloze discussies.

Inmiddels is Twitter mijn manier om het nieuws bij te houden, nieuws heet van de naald (dichtbij het vuur van 's werelds brandhaarden), nieuws gevat in tweets met links naar artikelen en video's. Nu ik bewust minder televisie kijk (TV, teveel prikkels) filter ik met Twitter welk nieuws ik tot me neem en welk nieuws ik links laat liggen. Of ik doorklik naar een artikel of niet. En af en toe biedt Uitzendinggemist uitkomst.

Om de actualiteit beter te doorgronden, grijp ik naar oude boeken en oude kranten. Zet vers nieuws in een historische context en je kunt het beter begrijpen.

Zo stuit ik in het Historische Kranten archief van de Koninklijke Bibliotheek (kranten.kb.nl) op het krantenartikel "De ware moslims leven ondergronds" (gepubliceerd in Amigoe, overgenomen uit de Haagsche Courant) over de Ichwan Muslimin, de Moslimbroederschap (Egypte). Het is november 1981. De Egyptische president Anwar Sadat is enkele weken geleden vermoord, Hosni Moebarak is net aan de macht. Het beeld dat in het artikel van de Moslimbroeders wordt geschetst, is die van een vijfde colonne. De groepering Takfir Wa Hidjra wordt beschreven als "een uiterst fanatieke groepering [...] van naar schatting enkele honderden personen, die de idealen van de moslimbroeders met geweld willen doordrukken."

Lees het gehele artikel "De ware moslims leven ondergronds" door te klikken op deze link: kranten.kb.nl/view/paper/id/ddd%3A010640810%3Ampeg21%3Ap016%3Aa0001


De Moslimbroeders online
www.ikhwanweb.com | twitter.com/Ikhwanweb

zaterdag 22 december 2012

Het kerstverhaal, maar dan anders

Het kerstverhaal, maar dan anders. Dat wil zeggen, zoals geopenbaard door Allah (soebhana wa ta'ala) via Jibriel (Gabriël) aan de profeet Mohammed (vrede zij met hem). Soera Maryam (hoofdstuk Maria), verzen 16 tot en met 40.

Mijn kerstverhaal


 Het is bijna veertien jaar geleden. In de vroege ochtend van 24 december 1998 rol ik gekleed en wel mijn bed uit in het appartement te Purmerend waar ik op dat moment al enkele maanden woonachtig ben. Uitgeput van het geregel van de dag ervoor, zet ik mij schrap voor de laatste loodjes van de voorbereiding van de overkomst (vanuit Rufisque, Senegal) van mijn vrouw Ndoya, mijn ruim drie jaar oude dochtertje Yande en mijn bijna één jaar oude zoontje Ahmed.

Zonder ontbijt genomen te hebben, storm ik naar de dichtsbijzijnde winkel waar ze telefoonkaarten verkopen. Gewapend met twee kaarten en de nodige papieren installeer ik mij in de eerste de beste telefooncel. Afwisselend neem ik contact op met de Nederlandse ambassade te Dakar en de IND, als soort een intermediair. De IND zou een fax hebben gestuurd naar de ambassade, een fax waarmee Ndoya en de kids groen licht zouden kunnen krijgen. De ambassade kan niets vinden, de IND stuurt de fax nog eens een keer. Nòg ontvangt de ambassade niets. Dan informeer ik of de ambassade misschien nog een ander faxnummer heeft dan bekend is bij de IND. De ambassade geeft mij de nummers van hun twee faxen, ik geef ze door aan de IND (mijn contactpersoon daar kent mij inmiddels goed :-) en nogmaals gaat de fax erdoor. Dan bel ik voor de -tigste keer de ambassade. Of de fax in goede orde is ontvangen? Ja, dus. Wat nu? Tja, kan uw vrouw nog voor sluitingstijd om twaalf uur van de ambassade bij ons zijn, om de nodige papieren te tekenen en de visa in haar paspoort te plaatsen? Ja, zeg ik (maar zeker weten doe ik het niet).

Ndoya krijgt een telefoontje van mij terwijl ze druk bezig is met het laten vlechten van haar haar. Die avond zal ze met vriendinnen naar een feest gaan. Maar de fax steekt daar een stokje voor. Stop met alles wat je aan het doen bent, zeg ik haar, wanneer ze opneemt, en ga onmiddellijk naar de ambassade. Neem de kinderen mee, neem ergens onderweg pasfoto’s van jullie allemaal en dan linea recta naar de ambassade. Wie weet kun je morgen naar Nederland komen. Ndoya met haar halve hoofd vol vlechten doet gauw een hoofddeksel op en gaat vanuit Rufisque met de kinderen naar Dakar.

Vanaf station Purmerend-Overwhere neem ik de trein naar Amsterdam en ga met de tram naar de Albert Cuyp markt, vlakbij De Nederlandsche Bank (mijn werkgever op dat moment). Ik baan mij een weg door het marktpubliek en loop een belhuis binnen. Ik neem weer contact op met de ambassade en zeg dat mijn vrouw al onderweg is.

Ndoya moet vanuit Rufisque helemaal naar Dakar. Ze neemt een taxi maar toch duurt het lang, want de enige doorgaande weg naar Dakar (achtentwintig kilometer verderop) zit potdicht. Net op tijd arriveert ze op de ambassade om de nodige formaliteiten af te handelen. De ambassade kan echter niet direct de visa in haar paspoort plaatsen (ik ben vergeten wat nu ook al weer de kink in de kabel is geweest). Ndoya wordt gevraagd om later terug te komen. De ambassade blijft speciaal voor haar open, dit tot groot ongenoegen van de Senegalese bewaker die al lang thuis bij vrouw en kinderen had willen zijn. Wanneer ze tegen tweeën terugkomt, krijgt ze de langverwachte visa in haar paspoort (een Schengen-visum en een visum voor Nederland).

Ik spring een gat in de Nederlandse lucht wanneer ik het goede nieuws hoor. Ik ga direct de tickets kopen, zeg ik tegen Ndoya. “Tot morgen!”

Ndoya stomverbaasd, ze kan zich dan nog niet realiseren dat ze incha Allah binnenkort het vliegtuig naar Nederland kan nemen. Ze heeft inmiddels Rufisque verlaten en heeft met onze kinderen haar intrek genomen bij een nicht in Dakar, lekker dicht bij het vliegveld. Met geld dat ik haar met een money transfer heb opgestuurd, koopt ze wat kleren die ze met de kou in Nederland nodig zal hebben.

Vanaf de Albert Cuyp markt neem ik een taxi naar een reisbureau. Dagen eerder heb ik al het nodige geld geparkeerd op mijn courante rekening, voor het geval dat. Inmiddels is het al in de loop van de middag van de vierentwintigste december anno negentienhonderdachtennegentig. Binnen in het reisbureau staat een lange rij. Ik sluit achteraan wanneer blijkt dat ik onder geen enkele voorwaarde voorrang krijg, welk verhaal ik ook heb. Rond drie uur ben ik dan eindelijk aan de beurt. Ik leg het verhaal uit aan de dienstdoende reisadviseuse. Ze gaat direct aan de slag, maar krijgt voortdurend nul op het rekest. Het is al ruim na twaalven en de kantoren van vele luchtvaartmaatschappijen zijn al gesloten in verband met komende kerstavond. Met Air France blijkt het nog te kunnen. Ik moet wel voor 16 uur hebben betaald, anders lukt het niet meer om die vlucht van vanavond te nemen. Tien voor vier ben ik dan de gelukkigste man ter wereld. Met trillende vingers toets ik mijn pincode in. “Akkoord met bedrag?” Hè hè, natúurlijk. Ik klik op OK, gris mijn papieren en het bonnetje van de tafel en neem weer een taxi terug naar de Albert Cuyp.

Ndoya krijgt van mij te horen dat ze tegen middernacht plaatselijke tijd het vliegtuig naar Nederland kan nemen (via Parijs). Ga alsjeblieft uren van tevoren naar het vliegveld om er zeker van te zijn dat alles goed gaat, zeg ik haar. Het is haar eerste keer met het vliegtuig en niet lang voor vertrek arriveert ze pas op het Aeroport Leopold Sedar Senghor, haalt daar de tickets op die ik in Amsterdam heb betaald en wacht met Yande en Ahmed tot ze aan boord kan.

In de nacht van 24 op 25 december (kerstnacht dus) bevinden Ndoya, Yande en Ahmed zich noch in Senegal, noch in Nederland, maar ergens kilometers hoog in een vliegtuig. Ndoya heeft het zwaar, aan slapen komt ze niet toe. Yande ligt onder een dekentje uitgestrekt op twee stoelen en slaapt als een roos maar Ahmed schreeuwt om aandacht. In de business class zitten leden van van de Senegalese muziekgroep Setsima ze zijn onderweg naar Frankrijk voor een serie concerten. De leadzanger Alioune Mbaye Nder begeeft zich onder de reizigers van de toeristenklasse en heeft uiteraard direct veel aanspraak. Hij ziet dat Ndoya het moeilijk heeft en neemt haar wat zorgen uit handen, Ahmed in dit geval. Gezeten op de schoot van Nder geeft Ahmed Ndoya zo een adempauze.


{SN+NL} Tegen acht uur ‘s morgens vroeg, eerste kerstdag, komen Ndoya, Yande en Ahmed aan op Schiphol. Yande ziet mij als eerste en begint te dansen als ze voor me staat. Ahmed vind mij maar eng (wie is die man, lijkt hij te denken) en begint te huilen. Ja, dit is de start van een mooi samenzijn. God zij dank.
____________________________________

Zo’n vijftien maanden later, op 4 maart 2000, wordt (in Zutphen) Kiné geboren. Al is zij geboren in Nederland, ze beschouwt zich zeker als een Senegalese. Vrijdag 2 december 2011 hadden we Harald Doornbos op bezoek. In aanwezigheid van Kiné vertelde ik hem dat Yande en Ahmed in de stad Rufisque, Senegal, zijn geboren, maar Kiné in Zutphen, “in de slaapkamer hierboven”. Ik heb nog nooit zó’n boze blik gezien van Kiné :-) Snel verklaar ik aan Harald dat we vlak voor de bevalling de slaapkamer tot Senegalees grondgebied hebben verklaard. “Kiné is dus gewoon Senegalese”. Kiné weer hélemaal blij :-)

woensdag 19 december 2012

Je moeder!

Eén van de bekendste ahadith (overleveringen) geeft aan hoe belangrijk de moeder in islam is. Onderstaande weergave van die hadith is afkomstig van www.risallah.com/archief/artikel.php?artikelnr=3

Aboe Hoerairah (r.a.) verhaalt dat er een man naar de Boodschapper van ALLAH (Sallalahu 'alaihi wasalam) ging en vroeg: 'O Boodschapper van ALLAH, wie van de mensen heeft het meeste recht op goed gezelschap van mij?'
Hij (Sallalahu 'alaihi wasalam) antwoordde: 'Je moeder.'
De man vroeg: 'En wie dan?'
Hij antwoordde: 'Je moeder.'
De man vroeg: 'En wie dan?
Hij antwoordde: 'Je moeder.'
De man vroeg: ' En wie dan?'
Hij antwoordde: 'Je vader.'

(overgeleverd door Boechaarie en Moeslim)

De twee Senegalese kinderen in onderstaande video (© Ndoya) houden veel van hun moeder. Uit volle borst zingen ze de bekende liedjes die ze op school en daarbuiten hebben geleerd - hun moeder (te zien vanaf 2m12s) luistert mee terwijl ze met een huishoudelijke taak bezig is. Het zijn liedjes die deel uitmaken van het Senegalese publieke domein en zijn doordrongen van islamitische normen en waarden daar waar het gaat om respect voor je ouders. En in het bijzonder dus je moeder :-)

www.youtube.com/watch?v=a8MZeaVLkSc


Lees ook mijn weblogbijdrage Moeder d.d. 3 februari 2006

dinsdag 18 december 2012

Hellup

Het zou toch prachtig zijn wanneer mijn huidige weblog zó maar over te zetten is naar blogspot. Helaas... de converter die het mij makkelijk had kunnen maken, gooit roet in het eten. Het WordPress exportbestand van mijn huidige weblog (bij Weblog.nl) is maar liefst ruim 18,5 Mb - mash'Allah, dat krijg je ervan met een weblog dat al negen jaar loopt. Dat betekent dat dat exportbestand 17,5 Mb te groot is voor een simpele conversie naar een Blogger export file. Voor dit soort grote files wordt door de bovengenoemde converter verwezen naar code.google.com/p/google-blog-converters-appengine: "Converters to/from various blog formats hosted on Google App Engine". Alles goed en wel, maar die informatie is voor mij abacadabra (als ik kon toveren...).

Wie kan mij helpen om een logge WordPress export  file van 18,5 Mb te converteren naar een Blogger export file? Dan kan ik eindelijk verhuizen naar een gratis blogplek waar ik mij incha Allah kan focussen op het bloggen en niet op het gedoe er omheen, zoals de afgelopen anderhalf jaar bij Weblog.nl.* De reden waarom ik geen gratis WordPress weblog neem, is dat het embedden van video's in zo'n weblog NIET mogelijk is, in tegenstelling tot hier bij Blogger/Blogspot. Laat ik tot de verhuizing van mijn weblog naar Blogspot een feit is, veel geduld betrachten (en doorzettingsvermogen, niet te vergeten).

*UPDATE D.D. 2 JANUARI 2013: Ik heb besloten het archief handmatig over te zetten en begin met de weblogbijdragen uit de categorie "Gezinsleven". Zie deze weblogbijdrage d.d. 27 december 2012 voor meer info.

woensdag 28 november 2012

Geciteerd door @Liesdinjens, @Metro (16 nov.)

klik op de afbeelding voor een groter formaat

Het was mash’Allah stervensdruk vandaag in de brasserie, dus ook in mijn spoelkeuken. Toch had een collega even de tijd om iets te zeggen over een tweet van ondergetekende die in de Metro was geciteerd, “één of twee weken geleden”. Ik wist nergens van.

www.readmetro.com/en/holland/metro-holland/20121116

Blijkt het de Metro van 16 november jl. te zijn geweest. Op pagina 5 staan een aantal “papieren retweets”, weergaves van Twitter berichten (d.d. 15 november jl.) van achtereenvolgens @avimayer, @RGjournalist, @IDFSpokesperson, @sinasalim èn, last but not least, yours truly @AbdulwadudLouws.

Als laatste in de rij.
Mijn tweet als uitsmijter.
Krijg nóu wat :-)


klik op deze afbeelding en zie dat Gaza een stedenband heeft met Tel Aviv

maandag 19 november 2012

Eindelijk online: fragmenten uit film “Flowers” (1965) met o.a. Willem Breuker en Wouter (nu: imam Abdulwahid) van Bommel

Sabr is een schone zaak. Dat blijkt. In 2005 spreek ik voor het eerst met imam Abdulwahid van Bommel over zijn tijd als contrabassist bij Free Jazz Inc. en dan met name over de korte speelfilm “Flowers” uit 1965 (regie: Peter Bergman) waaraan de leden van Free Jazz Inc. (incl. Willem Breuker, 1944-2010) hun medewerking hebben verleend (zie deze weblogbijdrage van 14 december 2005).

Máanden geleden. Eindelijk ontvang ik een DVD (16mm rip) met daarop “Flowers” (zie deze weblogbijdrage van 11 mei 2012). Afzender: Taylor Jessen @SidFudd, archivaris van het FireSign Theatre. Jessen drukt mij op het hart de film niet te uploaden, daar het wellicht nog wordt uitgebracht als deel van een DVD-verzamelbox met werk van Peter Bergman (1939-2012) firesigntheatre.com/peterbergman

Wouter van Bommel, contrabas
Bij het bekijken van “Flowers” vertelt imam Abdulwahid van Bommel uitgebreid over een persconferentie die was georganiseerd ter gelegenheid van het vertrek van Free Jazz Inc. naar Berlijn in verband met de filmopnames.
Alhamdulillah, begin deze maand heb ik van contrabassist Arjen Gorter een paar ANP foto’s van deze persconferentie ontvangen (zie deze weblogbijdrage van 5 november 2012).

En dan vandaag, als klap op de vuurpijl, ontvang ik de links naar drie fragmenten uit “Flowers”, zoals geüpload op YouTube door Taylor Jessen. Het zijn zgn. ‘niet-vermelde’ video’s. Dat wil zeggen dat ze niet te vinden zijn via de YouTube zoekmachine (of Google, for that matter). Alleen als je de links hebt, kun je de video’s bekijken (zie onderaan de weblogbijdrage die je nu leest).

UPDATE D.D. 1 MAART 2013: De video's zijn innmiddels 'public' en zijn nu in één playlist ingebed in deze weblogbijdrage (onderaan).

Willem Breuker (2e van L) in een karakteristieke pose, spelend op twee saxofoons

nl.wikipedia.org/wiki/Willem_Breuker
www.willembreukerkollektief.nl

Van 5 november tot en met 17 december 2012 maakt het roemruchte Willem Breuker Kollektief nog een allerlaatste tournee onder de noemer “Happy End”. Mooi dat in deze periode deze drie fragmenten uit “Flowers” online beschikbaar zijn gekomen! “Flowers” is altijd onderbelicht gebleven, in welke Willem Breuker biografie dan ook. “Flowers” is een warrige film met dito filmmuziek, desalniettemin is het voor de liefhebbers van film- en muziekgeschiedenis een must:

“Flowers” playlist (drie video’s)
www.youtube.com/playlist?list=PLvhFm6jRw1qpEI1LoADDn-PR_P7e1xCEA



de afbeeldingen in deze weblogbijdrage zijn stills uit “Flowers” (1965)

Gaza Prayers (AJE January 12, 2009)


In het Al Jazeera Creative Commons Repository van Archive.org heeft de zender een selectie reportages en foto’s geplaatst.
“Select Al Jazeera video footage is available for free to be downloaded, shared, remií, subtitled and eventually rebroadcasted by users and TV stations across the world with acknowledgement to Al Jazeera.”
Hieronder de video “Gaza Prayers” van Al Jazeera English (d.d. 12 januari 2009) waarin beelden te zien zijn van mensen die het gebed verrichten bij de resten van een moskee die was gebombardeerd door het Israëlische leger.

archive.org/details/Aljazeeraasset-GazaPrayers642

dinsdag 6 november 2012

Damascus. Komeet en vlieger.

Bij een reis door de geschiedenis neem ik vaak de actualiteit als gids. De afgelopen weken heb ik (delen van) boeken gelezen die over Syrië gaan en mij gefocust op Damascus. Twee beschrijvingen van Damascus vielen mij op – omdat ze mijlen ver van elkaar liggen.


Beschrijving 1 komt uit “The Inner Life of Syria” (1875 Vol. 1 en Vol. 2) en is van Lady Isabel Burton:
“[Damascus] is shaped like a boy’s kite, with a very long tail. The broad part is the old town, girt by the ancient walls. [...] The tail of the kite is the Maydán, the poorest and most fanatical part of Damascus.”
voor meer info, klik op de afbeelding rechts


Beschrijving 2 komt uit “Nile to Aleppo” (1920) van Hector Dinning, kapitein in het Australische leger:
“[You] see the curious shape of Damascus – a jagged comet-form, all the angles and serrations of the brown tail defined with unnatural clearness by the depth of the green about it.”
voor meer info, klik op de afbeelding links


De reisgids “Syria and Palestine” (Baedeker’s, 1906) zit vol met kaarten. Op de kaart van Damascus zie je goed wat beide schrijvers bedoelen als ze het over de vorm van Damascus hebben. NB: De kaart is niet volledig gescand, het grijze vlak staat voor het ontbrekende deel.


klik HIER voor een groter formaat

Bekijk je Damascus anno 2012 vanuit de lucht met Google Earth, dan zie je dat de vlieger slash  komeet is opgeslokt. Nu maar hopen dat Damascus door de oorlog die nu heerst niet van de kaart wordt geveegd, incha Allah.

klik HIER voor een groter formaat

maandag 5 november 2012

Van Bommel, contrabas. Nog meer foto’s!

Weet je nog? Máanden geleden kreeg ik eindelijk een DVD van de korte film “Flowers” (BRD, 1965) van Peter Bergman in mijn bezit. Een film waarover imam Abdulwahid van Bommel met mij in 2005 heeft gesproken, vanwege zijn aandeel in deze film als musicus èn acteur (hij was destijds contrabassist bij Free Jazz Inc.).

Vanochtend krijg ik per email vier foto’s toegestuurd van contrabassist Arjen Gorter. Het zijn foto’s van het ANP, gemaakt in 1965 op Schiphol tijdens (en na?) een persconferentie, voorafgaande aan het vertrek van Free Jazz Inc. naar Berlijn (in verband met de opnames voor “Flowers”). Dit is uniek historisch materiaal! En ja, je ziet het goed, ook Willem Breuker maakte deel uit van deze muziekgroep…







maandag 29 oktober 2012

Maye Wolof (Blagues Sénégalaises)

And now for something completely different. In 2008 zijn Ndoya en ik actief geweest op de Senegalese moppenwebsite Leebone.com. Van de moppen die eind 2008 nog online stonden vind je hieronder een overzicht. Ik ben zo vrij geweest mijn aandeel niet mee te nemen in het overzicht (de moppen in het Nederlands ‘werkten niet’ en mijn moppen in het Wolof waren alleen maar leuk vanwege mijn Nederlandse accent).

Helemaal off topic is dit overzicht niet: genoeg moppen waarin het geloof (islam, christendom) een rol speelt. Waarschuwing: in de moppen wordt nog wel eens schuine taal gebruikt en ook stoelgang-gerelateerde humor komt vaak voorbij. Voertaal: Wolof (en af en toe Frans). Via deze webpagina kun je (een selectie van) deze moppen downloaden. Alle moppen downloaden in een .zip pakket is ook mogelijk:

archive.org/details/MayeWolof-BlaguesSenegalaises

woensdag 24 oktober 2012

Mash’Allah. Koranrecitatie anno 1885!

Alhamdulillah! Wat ben ik blij dat ik @_geschiedenis (Geschiedenis 24) volg op Twitter. Vandaag ontvang ik van dit account een bericht met een link naar een webpagina met historisch beeldmateriaal van de hajj:

www.geschiedenis24.nl/nieuws/2012/oktober/Het-groote-Mekka-feest.html

Mash’Allah, voor wat betreft historische beelden van Mekka en in het bijzonder van de hajj ben ik nogal verwend. In de loop van de jaren heb ik online veel mogen zien. Maar tot nu toe had ik nog geen èchte oude opnames van koranrecitatie kunnen beluisteren. Tot nú toe. Op bovengenoemde webpagina vind ik een ingebedde YouTube video met oude foto’s van Mekka en omstreken uit 1885, gemaakt door Christiaan Snouck Hurgronje. Bij het kijken van de beelden kun je luisteren naar koranrecitatie uit datzelfde jaar. Achttienhonderdvijfentachtig! Een opname gemaakt door diezelfde Hurgronje: een opname zó oud, zó breekbaar, zó mash’Allah móói! Kippenvel. Kip-pen-vel. Dit zou zomaar de eerste opname ooit van koranrecitatie kunnen zijn. Wie ìs die qaari? Mijn God, wat mooi. Ik kan wel jànken, zo mooi! Luister, luister, LUISTER: www.youtube.com/watch?v=iGZlJ-CH3Sk

De gereciteerde soera in deze opname is soera Duha (soera 93). Meer info:
www.islamicity.com/MOSQUE/ARABICSCRIPT/AYAT/93/93_1.htm

Onderaan deze weblogbijdrage vind je een afbeelding van de tekst van soera Duha in een eveneens mash’Allah mooie kalligrafiestijl. Deze afbeelding is afkomstig van het World Digital Library. Klik hier voor meer info.

www.youtube.com/watch?v=iGZlJ-CH3Sk



maandag 22 oktober 2012

The Inner Life of Syria… (1875) by Lady Isabel Burton “Vol. 1 – Chapter VI – Description of the Haj, and what we Saw…"

Na het lezen van het militaire reisjournaal “Nile to Aleppo” (H.W. Dinning, 1920) heb ik opnieuw een reisverslag ter hand genomen. “The Inner Life of Syria, Palestine, and the Holy land : from my private journal” (1875) is geschreven door Lady Isabel Horton en is van een hele andere orde dan Dinning’s werk.

archive.org/details/innerlifeofsyria01burtuoft Vol. 1 (info, download)
archive.org/details/innerlifeofsyria02burt Vol. 2 (info, download)

Lady Isabel Burton (1831-1896)
Horton heeft haar werk expliciet voor vrouwen bestemd en gaat in op details van het leven in Syrië die destijds voor mannen minder interessant waren.
Op Twitter post ik delen van dit boek die ik boeiend vind en daarom met mijn volgers (en middels de juiste #hash #tags ook met anderen) wil delen: bekijk deze afbeeldingen vanaf hier en klik dan telkens op de LINKER pijl om de rest te bekijken (inclusief foto’s over andere onderwerpen die ik op mijn Twitter account geplaatst heb).

Afgaand op wat ik tot nu toe gelezen heb van Volume 1, kan ik je beide delen van dit boek aanraden. Zie de twee Archive.org links hierboven. In de loop van deze week (week 43, 2012) begint de hajj. Burton heeft aan de voorbereidingen van de hajj een heel hoofdstuk gewijd. Helaas weinig inhoudelijk: de uiterlijkheden en rituelen worden tot in detail besproken. Maar toch, boeiend is ‘t!
“The ceremonies which I am about to describe are termed in Moslem theology Bida’a, or religious innovations, unknown to the Prophet’s day, novelties to be tolerated, but, per se, unpraiseworthy.”
Lady Isabel Burton, 1875
 Voor je gemak heb ik onderaan de weblogbijdrage die je nu leest, de pagina’s van dit hoofdstuk verdeeld over een aantal afbeeldingen (tekstlinks) op deze webpagina beschikbaar gesteld. Je kunt er ook voor kiezen het hajj hoofdstuk te lezen middels deze Powerpoint presentatie: TILoS Chapter VI (pps)

Check bladzijde 71 waarin de Mekka karavaan die vanuit Damascus vertrekt, wordt beschreven. De soennieten en sjiieten zijn duidelijk van elkaar gescheiden!

zaterdag 20 oktober 2012

Offerschaap opgepimpt met Puma-logo

Hajj 2012 komt eraan; dus ook het offerfeest (vrijdag a.s. incha Allah). Vanwege deze gezegende periode hierbij de foto van een opgepimpt offerschaap, gevonden in een Facebook fotoalbum van een Senegalees familielid van mijn kids (met dank aan m'n dochter Yande!).

woensdag 17 oktober 2012

“In the loveliness of the night you are spared their piteous cries for food” #Aleppo, 1918

“Nile to Aleppo” (1920) is een reisjournaal geschreven door een kapitein uit het Australische leger. Ergens halverwege het boek is de Eerste Wereldoorlog officiëel ten einde. Wat ik op bladzijde 181 heb gelezen is zó boeiend, dat ik het nu direct met je wil delen (ik heb het boek nog niet uit).

De schrijver H.W. Dinning is niet het meest aangename gezelschap. Hij waant zich als Australiër superieur aan vele volkeren. Italianen, bedoeïnen, Egyptenaren, Syriërs – zelfs de Èngelsen moeten het ontgelden. “Irritant ventje,” denk ik dan. Irritant of niet, daar waar Dinning sferen beschrijft, in geuren en kleuren, kan hij wel fascinerend zijn!

Voorbeeld: op bladzijde 181 beschrijft hij Aleppo by night. Binnen no time weet hij de couleur locale van Aleppo anno 1918 om te zetten van rooskleurig
The loveliest memory of Aleppo is of walking at late night about the byways of the city under the great moon.
naar grauw
In the loveliness of the night you are spared their piteous cries for food.
Leest onderstaand fragment en huivert!

archive.org/details/niletoaleppo00dinn (meer info + download)


woensdag 10 oktober 2012

Chants religieux par Abdoul Aziz MBAYE

Bij het doorspitten van mijn CD verzameling vol met archiefmateriaal, kwam ik laatst de drie originele videobestanden tegen van een registratie van een samenkomst in Mbao, Senegal, waar Abdoul Aziz MBAYE religieuze liederen ten gehore bracht. De drie bestanden zijn afkomstig van www.mamserigne.fr, duren elk bijna 15 minuten en zijn zo’n drie jaar geleden al door mij in zes delen op YouTube gezet (destijds kende YouTube nog een maximum van 10 minuten per video). Nu dan eindelijk de complete registratie in één keer, zoals vandaag geüpload op Archive.org door yours truly:

archive.org/details/ChantsReligieux

"Ya Allah!"



zaterdag 29 september 2012

Gebetbuch der Haremsdame Düzdidil (1845)


Na wat op de bonnefooi zoeken in het online archief van het Münchener Digitalisierungszentrum (MDZ) www.digitale-sammlungen.de kom ik terecht bij een mash’Allah mooi vormgegeven gebedsboek uit het Turkije van de negentiende eeuw. Het boek is ook te bekijken op de website van de World Digital Library (WDL) www.wdl.org/en/item/8927 (inclusief achtergrondinformatie) maar ik geef de voorkeur aan het MDZ (makkelijker bladeren en de scans van de pagina’s zijn in één keer leesbaar, zonder doorklikken op een kleine afbeelding). Wèl handig bij WDL.org: het gehele boek is beschikbaar als één PDF document content.wdl.org/8927/service/8927.pdf en elke pagina van jouw keuze kun je gemakkelijk als afbeelding (.png) downloaden. Bij het MDZ kan alleen per pagina een pdf gedownload worden (pagina als afbeelding downloaden is daar niet mogelijk).

daten.digitale-sammlungen.de/bsb00039219/image_1 (MDZ)

Soera Ar-Rahmaan 55:1-12
Het gebedsboek opent met smeekbeden. Vervolgens een selectie soera’s: Al-Fatihah (soera 1), Ya-Sien (soera 36), Ad-Doekhan (soera 44), Al-Ahqaf (soera 46), Al-Fath (soera 48), Ar-Rahmaan (soera 55), Al-Waaqi’a (soera 56), Al-Mulk (soera 67), Al-Insaan (soera 76), An-Nab (soera 78), An-Naazi’aat (soera 79), Ad-Duhaa (soera 93), Ash-Sharh (soera 94), At-Tien (soera 95), Al-Alaq (soera 96), Al-Qadr (soera 97), Al-Bayinah (soera 98), Az-Zalzalah (99), Al-’Aadiyaat (soera 100), Al-Qaari’ah (soera 101), At-Takaathoer (soera 102), Al-’Asr (soera 103), Al-Humazah (soera 104), Al-Fiel (soera 105), Qoeraish (soera 106), Al-Ma’oen (soera 107), Al-Kauthar (soera 108), Al-Kaafiroen (109), An-Nasr (soera 110), Al-Masad (soera 111), Al-Ikhlaas (soera 112), Al-Falaq (113) en An-Naas (soera 114).

Onhandig: het ontbreken van aya-nummering. Aya’s en aya-delen worden wel van elkaar gescheiden, maar niet altijd. Zo zijn de korte aya’s 44:43 en 44:44 als één aya geschreven (zie: eind deze pagina en begin van deze). Hetzelfde geldt voor 101:1 en 101:2 (zie: deze pagina, begin tweede regel bovenaan).

Na An-Naas volgen Fatihah (soera 1, herhaling) en Baqara (soera 2, de eerste vijf aya’s, aya 255 – Ayaatoel Koersi – en de laatste twee aya’s). Daarna vele pagina’s met een melange van smeekbeden, salawat, tasbieh en zikr. Dan de ‘uitsmijter’ van het gebedsboek: pagina’s vol met kalligrafieën en afbeeldingen (o.a. Kaäba, Medina moskee, eigendommen van Mohammed, vzmh). Mash’Allah teveel om op te noemen. Bekijk deze 'uitsmijter' vanaf deze pagina:

daten.digitale-sammlungen.de/bsb00039219/image_378



maandag 24 september 2012

Herfst (55:6)


Machtig mooi, die herfst. Hèt seizoen waarin je echt kunt zien dat de natuur Hem aanbidt. In de Nederlandse ‘vertaling’ van de koran die ik in mijn bezit heb, wordt aya 55:6 (uit soera Ar-Rahmaan) vertaald als “En planten en bomen aanbidden Hem”. In de online koran van Islamicity.com wordt aya 55:6 in het Engels uitgelegd als “And the herbs and the trees – both (alike) bow in adoration” en in het Frans “Et l’herbe et les arbres se prosternent”. Ja, die bomen buigen zich nu echt neder voor Hem. Met als stille getuigen al die kastanjes, beukennoten, bladeren en wat al niet meer. Mash’Allah, de herfst is hèt seizoen voor de harvest van Allah’s Genade. Kijk maar:


donderdag 20 september 2012

Een Arabisch sprookje, made in Holland (1936)

Er was eens een tijd dat ‘de Arabieren’ voer waren voor fantasierijke geesten die hun eigen Duizend-en-één-nacht verhalen fabriceerden. Neem bijvoorbeeld actrice, illustratrice en schrijfster Willy Schermelé, bekend van klassiekers als Het Groote Negerboek uit 1932. Voor het Nieuwsblad van het Noorden schreef Schermelé in 1936 het sprookje “De Oude Minaret”. Làchen, joh! De minaret, een oude Oostersche toren, blijkt een woning te zijn. En nee, de bewoner is geen muezzin (oproeper tot het gebed). En ja, ze (Ali en Fatima, twee personages uit het verhaal) leefden nog lang en gelukkig. Neem ik aan…

Hier drie links naar het complete verhaal “De Oude Minaret”:

kranten.kb.nl/view/article/id/ddd%3A010673223%3Ampeg21%3Ap024%3Aa0084
resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010673223:mpeg21:p024



UPDATE 23 april 2014 (links aangepast)

maandag 17 september 2012

De Waarheid, 17 maart 1989 “Rushdie is een speerpunt, waar alle frustratie op gericht wordt” (imam Abdulwahid van Bommel)

Morgen komen de memoires van Salman Rushdie uit. Vanavond in Nieuwsuur (NL2, 22.00 uur) een exclusief interview met Rushdie, vorige week opgenomen, vóór alle heibel over de anti-islam film “Innocence of Muslims” losbarstte. Rushdie’s werk “De Duivelsverzen” (meer info) heeft in 1989 zoveel ophef veroorzaakt, dat ayatollah Khomeini, destijds de geestelijk leider van Iran, een prijs op het hoofd van Salman Rushdie heeft gezet – althans dat is de gebruikelijke lezing. In een interview geplaatst in De Waarheid van 17 maart 1989 (p 3) zet imam Abdulwahid van Bommel kanttekeningen bij deze lezing.

Flashback! >>>

kranten.kb.nl/view/paper/id/ddd%3A010472127%3Ampeg21%3Ap003%3Aa0001
resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010472127:mpeg21:p003

klik op de afbeelding voor een groter formaat

UPDATE 23 april 2014 (link aangepast)

zondag 16 september 2012

“De Tuin van Allah” een Metro-G.M. speciaal!

kranten.kb.nl kranten.delpher.nl Met trefwoord ‘Allah’ al gauw onderstaande advertentie gevonden. Het gaat om een MGM blockbuster getiteld “De Tuin van Allah”. Zulke films maken ze tegenwoordig niet meer...

De Indische courant, 6 maart 1930

kranten.kb.nl/view/article/id/ddd%3A010279213%3Ampeg21%3Ap012%3Aa0118
resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010279213:mpeg21:a0118

klik op deze afbeelding voor een groter formaat

Hieronder de hoorspelversie van "The Garden of Allah" (Orson Welles)

www.wat.tv/audio/the-garden-of-allah-1939-by-1hrv3_2fvj1_.html



UPDATE 23 april 2014 (links aangepast)