Mijn spullen voor de warme maaltijd had ik al binnen, maar daarnet nog even wat extra’s gekocht om ‘straks’ het vasten te verbreken (om drie voor half tien vanavond, Zutphen). Heerlijk zoete dadels en een frisse sinas. Was het maar al zover. Ha! Ik kan wel honderd keer ”Ik heb de zon in de zee zien zakken” zeggen, als ware het een soortement van zikr, maar veel helpt het niet. Dan maar nog wat geduld oefenen, en weet je wat,
laten we zingen met ons allen
uit onze bundel het welbekende lied
”Vol verwachting klopt ons hart…”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.