Korité in huize Louws-Sarr

In het verleden heb ik bij de start van de ramadan (en het suikerfeest) altijd het ‘tijdenlijstje’ gebruikt van de moskee in het centrum van mijn woonplaats. Deze Turkse moskee gaat altijd uit van berekeningen: zo weet je incha Allah precies wanneer de vastenmaand begint en eindigt. Praktisch, maar het haalt zo wèl een stuk charme en spanning weg die de vastenmaand zo kenmerkt.

MAAN VAN HERKOMST Veel moslims in Nederland zweren bij het waarnemen van de nieuwe maan om het begin van een nieuwe maand vast te stellen. Omdat het in ons koude kikkerlandje ontbreekt aan een nationale gezaghebbende organisatie die zich – zoals in Senegal – met de islamitische kalender en maanwaarneming bezighoudt, richten deze moslims zich op het waarnemen van de maan òf in het land van herkomst òf in Saoedi-Arabië.

BEIGNETS Dit jaar hebben we bij ons thuis als begin van de ramadan de dag aangehouden waarop in Senegal de maan is waargenomen: dinsdag 2 september jl. (Senegal is zoals je weet mijn schoonvaderland). Woensdag jl. hebben wij bij ons thuis – zoals in Senegal – korité (suikerfeest) gevierd. Dinsdagavond jl. is mijn vrouw Ndoya al begonnen met het bakken van beignets (zoete hapjes waarvan het deeg vermengd is met suiker, ananasmoes, cocosrasp, fleur d’orange en bananenessence) en het marineren van de kip (traditioneel maakt kip deel uit van een korité maaltijd).

DINSDAG JL. Het merendeel van de in Nederland woonachtige moslims viert het suikerfeest. Maar daar is buiten niets van te merken.
‘s Middags doe ik mijn gebruikelijke postrondes in de stromende regen. Business as usual. Dan bezorg ik een envelop op een verkeerd adres. De deur gaat open en voor mij staat een meneer die ik ken als een praatgrage ex-bestuurslid van de moskee. Hij geeft mij de envelop terug, ik bied mijn excuses aan. Ik zie de gang achter hem vol met netjes aangeklede kinderen en volwassenen, klaar om op familiebezoek te gaan, zo lijkt het. "Vandaag is het voor jullie suikerfeest, hè?" vraag ik naar de bekende weg. "Voor mij is het suikerfeest morgen, incha Allah," voeg ik er aan toe. De meneer barst los in een monoloog waar ik moeilijk tussen kan komen (voor mij geen verrassing, zo ken ik hem al jaren). Uit beleefdheid laat ik hem even zijn hart luchten, het komt er in het kort op neer dat de Turken superieur zijn als het gaat om het vaststellen van de moslimkalender middels berekeningen (ja ja). Ik sta in de stromende regen met een stapel post in de rechterarm. Een aantal enveloppen dreigt open te weken. Ik moet nu ècht verder, gebaar ik. Maar meneer gaat nog even door. Uiteindelijk weet ik mij los te weken van deze schriftgeleerde en ik ga weer mijns weegs.

FLASHBACK. SUIKERFEEST 2007 Vanaf mijn moskeebezoek (samen met mijn zoon Ahmed) tot ergens in de middag word ik gevolgd door een ENG team en een item regisseuse die voor aflevering 9 van KRO’s De Reünie (seizoen 2007-2008, uitzenddatum 6 januari 2008) opnames maken ten bate van een filmpje waarin ik uitleg waarom ik moslim ben geworden.
klik hier om aflevering 9 te bekijken

WOENSDAG JL. KORITÉ 2008

Het feestgebed
Ahmed en ik verrichten het feestgebed in de huiskamer. Ahmed heeft dan nog zijn pyjama aan en ik ben glad vergeten mijn gladgestreken donkerblauwe overhemd over mijn witte T-shirt te doen. Het ziet er wat maf uit, maar dat mag de imaan niet drukken. Het is deze dag de leukste suikerfeest sinds jaren, vinden de kids. "De vorige keer was je heel vaak weg enzo, met die camera en die mevrouw," zegt Kiné. We vermaken ons vandaag als gezinnetje prima en werken al vroeg de eerste beignets naar binnen.

Babylonische spraakverwarring
‘s Middags komen wat buren langs (moslims en niet-moslims) om samen de korité maaltijd (kip kip en nog eens kip) te verorberen. We liggen regelmatig in een deuk door de misverstanden tussen twee buurtgenoten: beiden zijn het Nederlands nauwelijks machtig, dat zorgt voor een babylonische spraakverwarring waar soms geen touw aan vast is te knopen. Eén buurtgenoot lijkt zich een soort dialect eigen gemaakt te hebben waarin Engels, Frans en Nederlands hard om de belangrijkste plaats vechten. "Wat voor taal praat je?" vraag ik deze buurtgenoot. "Nederlands," is het gemeende antwoord.

De Boodschap
De televisie is continu afgestemd op de Senegalese TV (RTS1 en 2STV). We horen en zien koranrecitatie en de onvermijdelijke religeuze gezangen van de diverse moslimbroederschappen die Senegal rijk is. Aan het eind van de middag kijken we (vaste prik) naar het filmepos Al-Risalah (de in het Frans nagesynchroniseerde internationale versie van De Boodschap, een film over het leven van onze profeet Mohammed, vrede zij met hem, met Anthony Quinn in de rol van oom Hamza). Mash’Allah, heerlijk zo, zonder het wakend oog van de camera die me uit de sfeer van de dag haalt. Ik dank Allah, Heilig en Verheven, voor mijn gezin dat mij sinds het begin van deze ramadan nog dierbaarder is geworden dan het mij al was. Oh Allah, U bent mijn Onderhouder, alle lof komt alleen U toe!

www.youtube.com/playlist?list=PL26B1102E652EFD96