Ahmed naar tarawih

Gisterenavond. Voor de eerste keer deze ramadan neem ik Ahmed naar tarawih [extra gebeden tijdens de ramadan]. Het is weekend en er zijn meer vaders die hun zoon hebben meegenomen. Direct na het betreden van de gebedsruimte doen Ahmed en ik een vrijwillig gebed van twee rakaat voor we gaan zitten (zo ben ik dat gewend). Daarna gaan we zitten, op Ahmeds verzoek dichtbij de nis waar de imam straks voorgaat in gebed. Ahmed praat honderduit en stelt mij vele vragen, ik heb moeite hem tot stilte te manen.

Ergens tijdens tarawih begint hij tijdens de roekoe tegen me aan te hangen. Even later wanneer we op onze hielen zitten en de tashahoed doen, leunt hij tegen me aan. Hij dommelt weg en schrikt dan op wanneer ik opsta: het bidden is nog niet eens afgelopen :-) Ahmed houdt het vol en strompelt na afloop voldaan naar de imam om hem een hand te geven. Mash’Allah! Hij krijgt van iedereen schouderklopjes. Goed gedaan, jongen!

De jongen is doodop en praat nauwelijks, met moeite kan ik hem nog tijdens de rit terug naar huis wat reacties ontfutselen op zijn eerste deelname aan de tarawih van deze ramadan.

Klik op deze link om zijn reacties te horen (opgenomen met de voice-memo van mijn GSM); hij lijkt mash’Allah een vermoeide sportman die nog bezweet van de wedstrijd al hijgend een kort verslag doet.

UPDATE D.D. 16 JANUARI 2013:
Helaas is deze opname niet meer beschikbaar.

UPDATE D.D. 31 DECEMBER 2013:
De geluidsopname is weer beschikbaar. Zie deze weblogbijdrage:
iimdl.blogspot.nl/2013/12/wat-een-vondst-4.html