Mash’Allah, ik mag het dan wel zwaar hebben op het ogenblik en zo mijn dips hebben, maar luisteren naar koranrecitatie helpt mij er zo weer bovenop! Zeker in de uitvoering van een papegaai. Dan doet het niet alleen een beroep op mijn geloofsbeleving maar werkt het ook nog op mijn lachspieren.
www.youtube.com/watch?v=NoMzX3zKo1s
De geluidskwaliteit is niet al te best en de uitspraak van de papegaai laat te wensen over. Dit zijn de aya’s die in bovengenoemde video worden uitgesproken:
00m04s voice-over ..., soera Al-'Alaq 96 : aya 1
00m08s papegaai soera Al-Ikhlaas 112 : aya's 1, 2, 3, gedeeltelijk 4
00m19s voice-over ...
00m27s papegaai soera Al-Fatihah 1 : aya's 1?, 3, 4, gedeeltelijk 5, 6?
maandag 30 oktober 2006
Soera Ar-Rahmaan
Mash’Allah, die vijfenvijftigste soera uit de koran blijft het leitmotiv van mijn leven. Elke dag luister ik wel naar een paar uitvoeringen van deze soera via mijn weblogplayer (zie de linkerkolom van deze webpagina), het is een deel van mezelf geworden, het stroomt door mijn aderen, zeg maar. Jammer dat sinds enkele dagen Yukebox.com een storing heeft, mijn weblogplayer (aangemaakt bij en gehost door Yukebox.com) is er nog, maar geeft de tracklist niet weer. Niet getreurd! Diezelfde tracklist van 47 uitvoeringen staat ook nog vermeld in mijn linkenoverzicht, dus ik kan blijven luisteren naar deze wonderschone soera over de schepping die zich natuurlijk onderwerpt aan Allah, soebhana wa ta’ala.
Ontroerend om dan te zien dat een blinde qaari (koranrecitant) ook deze soera met hart en ziel kan brengen, hoewel hij de schepping niet met zijn ogen kan aanschouwen. Het gaat hier om Muhammad Islah, die in onderstaande YouTube video te zien is tijdens een uitzending voor een (niet-islamitisch) radiostation in Glasgow dat zich richt op blinde luisteraars. Een ontroerende wijze van dawah, naar mijn mening heeft Islah de juiste keuze gemaakt om de luisteraars zo kennis te laten maken met de koran. Voor het ongeoefend oor komt dit koranhoofdstuk over als een lied. Dat blijkt ook uit de vragen die Islah na de recitatie voor de kiezen krijgt :-)
www.youtube.com/watch?v=NoZBIQjnP5s
Ontroerend om dan te zien dat een blinde qaari (koranrecitant) ook deze soera met hart en ziel kan brengen, hoewel hij de schepping niet met zijn ogen kan aanschouwen. Het gaat hier om Muhammad Islah, die in onderstaande YouTube video te zien is tijdens een uitzending voor een (niet-islamitisch) radiostation in Glasgow dat zich richt op blinde luisteraars. Een ontroerende wijze van dawah, naar mijn mening heeft Islah de juiste keuze gemaakt om de luisteraars zo kennis te laten maken met de koran. Voor het ongeoefend oor komt dit koranhoofdstuk over als een lied. Dat blijkt ook uit de vragen die Islah na de recitatie voor de kiezen krijgt :-)
www.youtube.com/watch?v=NoZBIQjnP5s
zaterdag 28 oktober 2006
Bij de strot
Imam Abdulwahid van Bommel heeft, met zijn typische gevoel voor humor, in het verleden de zanger Ahmed Bukhatir eens omschreven als ‘de Pakistaanse Frans Bauer’ (zie mijn log Vrij zinnig associëren (III) "Ingewikkeld" van 14 december 2005). Een paar maanden daarvoor heeft Bukhatir’s lied "Last Breath" mij tijdens een dip nog verder in de put geduwd (zie mijn log Last Breath van 9 juni 2005). Bezoekers hebben zich toen zorgen gemaakt, want bij het openen van de beginpagina van mijn weblog werden ze geconfronteerd met de keiharde boodschap van dit lied, verbeeld in een zgn. flash movie doorgelinkt vanuit B4death.com. Deze website is inmiddels offline, de domeinnaam B4death.com is zelfs te koop. Alhamdulillah heeft Islamway.com deze flash movie bewaard, via deze website kun je het nog steeds bekijken en zelfs downloaden (zie deze link).
Greep de Last Breath flash movie mij nog bij de strot, de Last Breath video (zie hieronder) hakt er helemaal bij mij in. Met. De. Hele. Botte. Bijl. Wars van subtiliteiten wordt in deze video dedoodschap boodschap geïllustreerd met de beelden van een voetballer die in zijn harnas sterft. Op het voetbalveld. Terwijl de spelers geschokt reageren, wanneer het tot hen doordringt wat er is gebeurd. Knal! Geen genade met de kijker. Zijn de beelden al confronterend, de tekst evenzeer. Want waar vind je nu nog een lied waar in eerste persoon enkelvoud wordt beschreven hoe de laatste ademtocht het lichaam verlaat? Kippenvel!
www.youtube.com/watch?v=frp3xEhRQXI
de flash movie "Last Breath" kun je ook bekijken via
Greep de Last Breath flash movie mij nog bij de strot, de Last Breath video (zie hieronder) hakt er helemaal bij mij in. Met. De. Hele. Botte. Bijl. Wars van subtiliteiten wordt in deze video de
www.youtube.com/watch?v=frp3xEhRQXI
de flash movie "Last Breath" kun je ook bekijken via
vrijdag 27 oktober 2006
Onze Oemma weer online!
Gedurende enige tijd is de website van Onze Oemma, het leukste en leerzaamste tijdschrift voor kleine moslims, onbereikbaar geweest. Hackers hadden de website platgelegd. Vanaf heden is het weer in de lucht, maar met een andere url. Voorheen werd je via de url www.onzeoemma.nl direct doorgelinkt naar www.onzeoemma.nl/nl/, nu naar www.onzeoemma.nl/oo2/. Dit is belangrijk om te weten, mocht je de website van Onze Oemma bij je favorieten hebben opgeslagen met de url die eindigt op nl/. Ik raad je in dat geval aan, die url aan te passen.
UPDATE 27 JANUARI 2016:
Onze Oemma is al geruime tijd offline
UPDATE 27 JANUARI 2016:
Onze Oemma is al geruime tijd offline
dinsdag 24 oktober 2006
Televisie tip : Boyz Allowed, The New Voices of Islam
‘Boyz Allowed, The New Voices of Islam’.
Een reportage over twee ‘muslim boy bands’: Native Deen en Seven8Six.
Koranrecitatie door Abdelbaset Abdessamad op YouTube met Nederlandse ondertiteling
Ik kan kwalijk alle interessante video’s die ik via YouTube vind ter beschikking stellen aan de bezoekers van mijn weblog. Nieuwsgierig geworden naar wat YouTube ook voor jou als moslim kan betekenen? Zoek dan eens op YouTube met de juiste zoektermen naar video’s van jouw gading. Let wel, op YouTube kan iedereen zomaar alles stallen. Dat betekent dat je op je zoektocht ook regelmatig beeldmateriaal kan tegenkomen wat je tegen de borst stuit (zoals bij een gewone websurf dus :-).
Dit gezegd hebbende, wil ik toch de volgende video inbedden in mijn weblog. Het gaat hier om een recitatie van soera Al-Balad (met Nederlandse ondertiteling!) uitgevoerd door Abdelbaset Abdessamad, de mash’Allah qaari der qaari’s, met een mash’Allah expressie in recitatie en gelaat die niemand onberoerd kan laten. Om nadruk te leggen op bepaalde aya’s, herhaalt hij ze gerust of begint gewoon weer van voor af aan, zoals in onderstaande video. Minpuntje: de video houdt zomaar op, zonder het verplichte ‘Sadaqallahoelaziem’ aan het eind van de recitatie (maar goed, dat ligt zeker niet aan Abdessamad :-).
www.youtube.com/watch?v=bRXxn0mkZtk
Meer Abdessamad video’s op YouTube en Google Video
Dit gezegd hebbende, wil ik toch de volgende video inbedden in mijn weblog. Het gaat hier om een recitatie van soera Al-Balad (met Nederlandse ondertiteling!) uitgevoerd door Abdelbaset Abdessamad, de mash’Allah qaari der qaari’s, met een mash’Allah expressie in recitatie en gelaat die niemand onberoerd kan laten. Om nadruk te leggen op bepaalde aya’s, herhaalt hij ze gerust of begint gewoon weer van voor af aan, zoals in onderstaande video. Minpuntje: de video houdt zomaar op, zonder het verplichte ‘Sadaqallahoelaziem’ aan het eind van de recitatie (maar goed, dat ligt zeker niet aan Abdessamad :-).
www.youtube.com/watch?v=bRXxn0mkZtk
Meer Abdessamad video’s op YouTube en Google Video
- www.youtube.com/watch?v=WoLlrPbEgt4
- www.youtube.com/watch?v=wxQ_jeXVJWc
video.google.com/videoplay?docid=8169410513930041935&q=abdulbasset- www.youtube.com/watch?v=-Tw00XirmII (historisch, ’60s!)
- meer ‘Abdulbasit‘ op YouTube
- meer ‘Abdel Baset‘ op YouTube
- meer ‘Abdulbasit‘
opvia GoogleVideo - meer ‘Abdel Baset‘
opvia GoogleVideo
zondag 22 oktober 2006
In mijn element / Uit mijn doen
Door mijn drukke schema heb ik de afgelopen dagen geen energie meer over gehad om naar tarawih te gaan. Morgen is het Eid-oel-Fitr (suikerfeest, zeg maar) dus vanavond is in de moskee het gewone nachtgebed verricht, zonder de extra tarawih gebeden. Daar stond ik van tevoren echter niet bij stil.
Drie uur geleden. Met Ahmed achterop fiets ik naar de moskee. In een linnen tas heb ik een grote stapel flyers van Onze Oemma. We komen vroeg aan, zo heb ik de tijd om iemand van de moskee in kennis te stellen van mijn voornemen om morgen rondom Eid-oel-Fitr die flyers uit te delen. Ik ga er dan vanuit dat het geen probleem zal zijn, maar besluit om toch netjes om toestemming te vragen.
Helemaal in mijn element (zie de laatste alinea van mijn log Als de gesmeerde bliksem) leg ik uit waar Onze Oemma voor staat en overhandig een jonge medewerker een flyer en een exemplaar van het blad Onze Oemma.
Helemaal uit mijn doen ben ik wanneer deze flyers gewoon als reclame worden beschouwd. Blijkbaar heeft de moskee afspraken gemaakt met betrekking tot reclame. De jonge medewerker vraagt na overleg met wat anderen €30, dat is het bedrag wanneer gedurende enige tijd ergens reclame voor wordt gemaakt, maak ik op uit zijn woorden. Ik leg hem uit dat ik maar één keer wil folderen, morgen na het Eid-oel-Fitr gebed.
"Dan kan ik er €15 van maken. Dat blad is een heel goed initiatief, maar we kunnen voor jou helaas geen uitzondering maken. Deze flyer is duidelijk een middel om meer abonnees te krijgen en er staan nog reclames op ook, dus beschouwen we het als iets commerciëels." Tja, wat moet ik daar nu mee?
Ahmed probeert ook een duit in het zakje te doen en prijst de medewerker Onze Oemma vol enthousiasme aan (hij zou zo in een spotje kunnen :-). Maar dat haalt verder weinig uit.
Van mijn á propos gebracht loop ik met Ahmed door naar de gebedsruimte. Daar wordt de bijeenkomst geopend met koranrecitatie en salawat. Dan volgt het soena gebed (ieder voor zich), het gezamenlijk gebed (salaat) en vervolgens weer een soena gebed. Tijdens de salaat gebruikt een jochie van een jaar of vier de ruimte tussen de rijen om heen en weer te rennen. Tijdens het soena gebed na de salaat slingert hij zich een weg tussen de biddende mannen die dan wat meer verspreid in de gebedsruimte staan opgesteld. Ik sla dat tafereel gade, want ik heb zojuist twee rakaat soena gebeden, zit op de grond en wacht op de extra tarawih gebeden. Pas wanneer de rest van de gemeente ieder voor zich ‘maar blijft doorbidden’ besef ik dat ze bezig zijn met het extra witr gebed: na tarawih wordt deze gezamenlijk verricht maar nu is het gewoon weer ieder voor zich.
"Oh ja, het is de dag voor Eid-oel-Fitr, dus is het weer back to normal," bedenk ik mij.
Ahmed, moe als hij is van een lange boswandeling afgelopen middag, heeft dat allemaal niet in de gaten.
"Goh, papa, ik ben helemaal niet moe geworden, ik heb het volgehouden tot het eind," zegt het ventje monter. Mash’Allah, jongen toch :-)
Ik besluit om morgen (suikerfeest) geen flyers mee te nemen naar de moskee. Even buiten de hekken folderen is voor mij ook geen optie, omdat op zo’n (feest)dag koste wat kost discussies moeten worden voorkomen. In mijn woonplaats heb ik al op diverse plekken (Turkse winkels met name) flyers neergelegd. Bij één winkel hangt de flyer duidelijk bij de ingang. Ik zal incha Allah gewoon bijhouden wanneer de flyers in deze winkels op zijn en zal dan indien nodig de voorraad aanvullen. Nee, laat PR maar aan mij over. Ik heb mash’Allah enthousiasme te over maar weet ook wanneer ik even moet inbinden en pas op de plaats moet maken. Iemand nog een baan voor mij als voorlichter? :-)
www.onzeoemma.nl
Drie uur geleden. Met Ahmed achterop fiets ik naar de moskee. In een linnen tas heb ik een grote stapel flyers van Onze Oemma. We komen vroeg aan, zo heb ik de tijd om iemand van de moskee in kennis te stellen van mijn voornemen om morgen rondom Eid-oel-Fitr die flyers uit te delen. Ik ga er dan vanuit dat het geen probleem zal zijn, maar besluit om toch netjes om toestemming te vragen.
Helemaal in mijn element (zie de laatste alinea van mijn log Als de gesmeerde bliksem) leg ik uit waar Onze Oemma voor staat en overhandig een jonge medewerker een flyer en een exemplaar van het blad Onze Oemma.
Helemaal uit mijn doen ben ik wanneer deze flyers gewoon als reclame worden beschouwd. Blijkbaar heeft de moskee afspraken gemaakt met betrekking tot reclame. De jonge medewerker vraagt na overleg met wat anderen €30, dat is het bedrag wanneer gedurende enige tijd ergens reclame voor wordt gemaakt, maak ik op uit zijn woorden. Ik leg hem uit dat ik maar één keer wil folderen, morgen na het Eid-oel-Fitr gebed.
"Dan kan ik er €15 van maken. Dat blad is een heel goed initiatief, maar we kunnen voor jou helaas geen uitzondering maken. Deze flyer is duidelijk een middel om meer abonnees te krijgen en er staan nog reclames op ook, dus beschouwen we het als iets commerciëels." Tja, wat moet ik daar nu mee?
Ahmed probeert ook een duit in het zakje te doen en prijst de medewerker Onze Oemma vol enthousiasme aan (hij zou zo in een spotje kunnen :-). Maar dat haalt verder weinig uit.
Van mijn á propos gebracht loop ik met Ahmed door naar de gebedsruimte. Daar wordt de bijeenkomst geopend met koranrecitatie en salawat. Dan volgt het soena gebed (ieder voor zich), het gezamenlijk gebed (salaat) en vervolgens weer een soena gebed. Tijdens de salaat gebruikt een jochie van een jaar of vier de ruimte tussen de rijen om heen en weer te rennen. Tijdens het soena gebed na de salaat slingert hij zich een weg tussen de biddende mannen die dan wat meer verspreid in de gebedsruimte staan opgesteld. Ik sla dat tafereel gade, want ik heb zojuist twee rakaat soena gebeden, zit op de grond en wacht op de extra tarawih gebeden. Pas wanneer de rest van de gemeente ieder voor zich ‘maar blijft doorbidden’ besef ik dat ze bezig zijn met het extra witr gebed: na tarawih wordt deze gezamenlijk verricht maar nu is het gewoon weer ieder voor zich.
"Oh ja, het is de dag voor Eid-oel-Fitr, dus is het weer back to normal," bedenk ik mij.
Ahmed, moe als hij is van een lange boswandeling afgelopen middag, heeft dat allemaal niet in de gaten.
"Goh, papa, ik ben helemaal niet moe geworden, ik heb het volgehouden tot het eind," zegt het ventje monter. Mash’Allah, jongen toch :-)
Ik besluit om morgen (suikerfeest) geen flyers mee te nemen naar de moskee. Even buiten de hekken folderen is voor mij ook geen optie, omdat op zo’n (feest)dag koste wat kost discussies moeten worden voorkomen. In mijn woonplaats heb ik al op diverse plekken (Turkse winkels met name) flyers neergelegd. Bij één winkel hangt de flyer duidelijk bij de ingang. Ik zal incha Allah gewoon bijhouden wanneer de flyers in deze winkels op zijn en zal dan indien nodig de voorraad aanvullen. Nee, laat PR maar aan mij over. Ik heb mash’Allah enthousiasme te over maar weet ook wanneer ik even moet inbinden en pas op de plaats moet maken. Iemand nog een baan voor mij als voorlichter? :-)
www.onzeoemma.nl
vrijdag 20 oktober 2006
Als de gesmeerde bliksem
"Papa! We gaan bijna naar de herfstwandeling, hè?"
Al dagen is Kiné er helemaal vol van, als een hogedrukpan die op het punt staat te ontploffen. Vanochtend gaan we dan eindelijk. Met Kiné achterop zet ik de vaart er in, na één pedaalslag zijn we al in het bos (já hoor :-). Samen met de andere kleuters van de school en hun gevolg van (groot)ouders en verzorgers lopen we een uitgezette route. Kartonnen spinnen wijzen de weg langs diverse doe-opdrachten. Zo maakt Kiné een reuzeweb, een spin van klei en speurt ze naar die ene paddestoel-rood-met-witte-stippen. Naast de gebruikelijke versnaperingen krijgen de kleuters ook extra snoepgoed, dit in verband met het incha Allah komende suikerfeest van maandag a.s. Deze snoep-uitdeel-actie is een initiatief van Ercan Demircan, een medewerker van de plaatselijke moskee. Ik ken hem ook als vader van een jongetje die op dezelfde school zit als mijn kinderen. Maar goed, terug naar de herfstwandeling:
Komt er ineens een bliksemschicht voorbij, één van de kleuters. Ik ken hem als een hele snelle jongen. Zijn vader zit hem voortdurend achterna, voor hij het weet verliest hij hem uit het oog :-)
"Waarom noem je hem dan ook Buraaq?" vraag ik lachend aan de vader. "Dat krijg je er nou van."
Buraaq is het dier waarmee onze profeet Mohammed (vrede zij met hem) van Mekka naar Jeruzalem heeft gereisd, met één pas kan het al achter de horizon verdwijnen. Het wordt wel eens een hemels paard genoemd, maar wordt ook wel omschreven als "groter dan een ezel, kleiner dan een muilezel".
Een moeder vangt het gesprek op. "Goh, is dat zo? Vertel eens…"
De vader van Buraaq is het Nederlands niet zo goed machtig en geeft het woord aan mij. "Vertel jij het maar, Abdul."
Dankbaar kwijt ik mij van mijn dawa-taak en leg nogmaals in andere bewoordingen uit hoe Mohammed (vrede zij met hem) van Mekka naar Jeruzalem reisde en over de hemelvaart die volgde (de korte versie uiteraard, dawa moet je niet overdrijven). Terwijl ik ook nog aan moslimouders flyers uitdeel van Onze Oemma, het leukste & leerzaamste blad voor kleine moslims, voel ik me helemaal in mijn element. Totdat Buraaq me bijna wéér omver loopt :-)
www.onzeoemma.nl
Al dagen is Kiné er helemaal vol van, als een hogedrukpan die op het punt staat te ontploffen. Vanochtend gaan we dan eindelijk. Met Kiné achterop zet ik de vaart er in, na één pedaalslag zijn we al in het bos (já hoor :-). Samen met de andere kleuters van de school en hun gevolg van (groot)ouders en verzorgers lopen we een uitgezette route. Kartonnen spinnen wijzen de weg langs diverse doe-opdrachten. Zo maakt Kiné een reuzeweb, een spin van klei en speurt ze naar die ene paddestoel-rood-met-witte-stippen. Naast de gebruikelijke versnaperingen krijgen de kleuters ook extra snoepgoed, dit in verband met het incha Allah komende suikerfeest van maandag a.s. Deze snoep-uitdeel-actie is een initiatief van Ercan Demircan, een medewerker van de plaatselijke moskee. Ik ken hem ook als vader van een jongetje die op dezelfde school zit als mijn kinderen. Maar goed, terug naar de herfstwandeling:
Komt er ineens een bliksemschicht voorbij, één van de kleuters. Ik ken hem als een hele snelle jongen. Zijn vader zit hem voortdurend achterna, voor hij het weet verliest hij hem uit het oog :-)
"Waarom noem je hem dan ook Buraaq?" vraag ik lachend aan de vader. "Dat krijg je er nou van."
Buraaq is het dier waarmee onze profeet Mohammed (vrede zij met hem) van Mekka naar Jeruzalem heeft gereisd, met één pas kan het al achter de horizon verdwijnen. Het wordt wel eens een hemels paard genoemd, maar wordt ook wel omschreven als "groter dan een ezel, kleiner dan een muilezel".
Een moeder vangt het gesprek op. "Goh, is dat zo? Vertel eens…"
De vader van Buraaq is het Nederlands niet zo goed machtig en geeft het woord aan mij. "Vertel jij het maar, Abdul."
Dankbaar kwijt ik mij van mijn dawa-taak en leg nogmaals in andere bewoordingen uit hoe Mohammed (vrede zij met hem) van Mekka naar Jeruzalem reisde en over de hemelvaart die volgde (de korte versie uiteraard, dawa moet je niet overdrijven). Terwijl ik ook nog aan moslimouders flyers uitdeel van Onze Oemma, het leukste & leerzaamste blad voor kleine moslims, voel ik me helemaal in mijn element. Totdat Buraaq me bijna wéér omver loopt :-)
www.onzeoemma.nl
Akte van bezinning
Laylat-al-Qadr (de Waardevolle Nacht) is niet alleen een nacht vol gebed en aanbidding maar ook een nacht van bezinning. Het reciteren van soera’s kan helpen de gedachten te focussen op wat er werkelijk toe doet: Allah, soebhana wa ta’ala.
Koelloe man ‘alayhaa faan 55:26
Al hetgeen is, zal vergaan. Waarvan akte.
Koelloe man ‘alayhaa faan 55:26
Al hetgeen is, zal vergaan. Waarvan akte.
vrijdag 13 oktober 2006
Worstelen
hangend aan de rand van de put
kijk ik naar de horizon
en zeg
“alhamdulillah”
ik worstel en kom boven
zeggen ze in Zeeland
nou oké dan
“bismillah”
donderdag 12 oktober 2006
Amazing Discoveries (S1426.com)
"Wat hebben we vandaag in de aanbieding, Aïsha?"
"Nou, ‘t is werkelijk on-ge-lóóóóó-fe-lijk, Abdullah! Bidden in absolute duisternis is nu ook mogelijk met de Sajjadah 1426, een lichtgevend gebedskleed. Het licht pas goed op wanneer het kleed in de juiste richting, de qiblah, is neergelegd."
(de Sajjadah 1426 is ontworpen door Soner Ozenc)
Het Sajjadah 1426 project heeft het helaas niet gered. "Funding unsuccesful" aldus een mededeling op deze webpagina: www.sonerozenc.com/product/el-sajjadah
dinsdag 10 oktober 2006
Ragal yap Yàlla la
Bij het lezen van De wijsheid van de vlinder (zie mijn log van 3 oktober 2006) vertelt Ndoya mij dat de moraal van dat verhaal ook gevat is in een bekend Senegalees spreekwoord:
Dit houden we goed in ons achterhoofd wanneer we ons zorgen maken…
Ragal yap Yàlla la
Angst [hebben] is spotten met God
Dit houden we goed in ons achterhoofd wanneer we ons zorgen maken…
zondag 8 oktober 2006
Macaber : R.I.P. zoekt kandidaten
Macaber is dat de partij zich Rassemblement des Immigrés Patriotes noemt: R.I.P. (Rest in peace…) Denkend aan al die Senegalese immigranten die worden aangetroffen op de stranden van een toeristenparadijs in de Atlantische Oceaan (zie mijn log Ar-Razzaaq, de Schenker van Onderhoud van 5 september 2006), vraag ik me af wat M’Baye in Gods naam heeft bezield…
www.seneweb.com/clients/rip
zaterdag 7 oktober 2006
Rondjes zwemmen
Wat zomaar rondsurfen op het word wide web al niet op kan leveren. Bovenstaande foto van de Kaaba deels onder water heb ik vandaag gevonden op Photos-Islamiques.com. Bij het aanschouwen van dit bijzondere tafereel vraag ik mij direct af of er destijds (1941) mensen zijn geweest die de tawaaf, de rituele omgangen rond de Kaaba, al zwemmend hebben afgelegd :-)
vrijdag 6 oktober 2006
Doe mij maar een juz
woensdag 4 oktober 2006
Acht rakaats tarawih
Januari 1997. Hartje winter. Mijn eerste ramadan als moslim zijnde. Ik ben dan nog alleenstaand, woon op een kamertje in studentenwijk Uilenstede en ga voor de iftaar naar een buurthuis in Amstelveen. Daar wordt gezamenlijk gegeten, gedronken en gebeden. Elk tarawih gebed bestaat uit slechts acht rakaat, gedurende de ramadan wordt de gehele koran van a tot z van alief tot ya ‘verdeeld’ over deze tarawihgebeden. Dat betekent: veel staan, opperste concentratie, opperste méditatie. Geen fysieke uitdaging maar een gééstelijke. Rakaat van tien minuten of langer zijn geen uitzondering. Zo wordt op een avond (ja, daar heb je ‘m weer :-) soera Ar-Rahmaan in één rakaat voorgedragen.
Mash’Allah! Met weemoed denk ik daar aan terug wanneer tijdens de tarawih van vanavond deze soera even voorbij komt. In de moskee van mijn huidige woonplaats bestaat een tarawihgebed uit twintig rakaat, verdeeld over vijf blokken van elk vier rakaat. Naast de fatihah worden alleen korte soera’s of fragmenten van soera’s gebruikt; dus de bewegingen die bij het gebed horen, volgen elkaar in rap tempo op. Tot mijn verrassing worden in ‘blok twee’ kleine stukjes soera Ar-Rahmaan uitgesproken, twee aya per rakaat, met telkens als laatste aya "Fabi ayyi aalaa-i rabbikoema toekazzibaan" en hup! weer de handen op de knieën. Da’s andere koek kan ik je zeggen!
UPDATE d.d. 5 oktober 2006: 'Tarawih' blijkt 'uitrusten' te betekenen :-)
Er zijn meerdere wegen die naar Mekka* leiden, de ene weg is niet beter of zuiverder dan de andere. Het is maar welke weg je gewend bent. Tijdens de ramadan heb ik nu vooral echt de behoefte aan luisteren naar veel live koranrecitatie in de moskee (als het even kan in die langzame gedreven tadjwied-stijl :-) . Van een moskeemedewerker heb ik begrepen dat men op 26 ramadan (dus de dag voor Leilat-oel-Qadr) de gehele dag in de moskee terecht kan voor gebed en koran(recitatie). Incha Allah zullen er ook broeders zijn die ten overstaan van hun medegelovigen fi sabilillah soera’s voordragen.
* klik opdeze link voor beelden van salat tarawih in Mekka (ramadan 2006), een video van mash’Allah één uur vijftig minuten en achtentwintig seconden (de gebruikte teksten zijn in het Engels ondertiteld)
Mash’Allah! Met weemoed denk ik daar aan terug wanneer tijdens de tarawih van vanavond deze soera even voorbij komt. In de moskee van mijn huidige woonplaats bestaat een tarawihgebed uit twintig rakaat, verdeeld over vijf blokken van elk vier rakaat. Naast de fatihah worden alleen korte soera’s of fragmenten van soera’s gebruikt; dus de bewegingen die bij het gebed horen, volgen elkaar in rap tempo op. Tot mijn verrassing worden in ‘blok twee’ kleine stukjes soera Ar-Rahmaan uitgesproken, twee aya per rakaat, met telkens als laatste aya "Fabi ayyi aalaa-i rabbikoema toekazzibaan" en hup! weer de handen op de knieën. Da’s andere koek kan ik je zeggen!
UPDATE d.d. 5 oktober 2006: 'Tarawih' blijkt 'uitrusten' te betekenen :-)
Er zijn meerdere wegen die naar Mekka* leiden, de ene weg is niet beter of zuiverder dan de andere. Het is maar welke weg je gewend bent. Tijdens de ramadan heb ik nu vooral echt de behoefte aan luisteren naar veel live koranrecitatie in de moskee (als het even kan in die langzame gedreven tadjwied-stijl :-) . Van een moskeemedewerker heb ik begrepen dat men op 26 ramadan (dus de dag voor Leilat-oel-Qadr) de gehele dag in de moskee terecht kan voor gebed en koran(recitatie). Incha Allah zullen er ook broeders zijn die ten overstaan van hun medegelovigen fi sabilillah soera’s voordragen.
* klik op
Mecca to Medina : een bordspel (Bridges TV interviewt spelontwikkelaar Baba Ali)
www.youtube.com/watch?v=2vTyHIZAwxA
Voor meer informatie:
MuslimGames.com Official Mecca to Medina homepage
MuslimGames.blogspot.com "Non-muslims playing Mecca to Medina"
UmmahFilms.blogspot.com "Interview that inspired Ummah Films"
TheDiceTower.com Tom Vasel, "Real men play board games"
dinsdag 3 oktober 2006
De wijsheid van de vlinder
.jpg)
De onderstaande tekst heb ik vanmorgen per email ontvangen. "Leef je leven zonder angst en ga obstakels tegemoet in de wetenschap dat je kunt overwinnen…" De auteur is mij onbekend, maar mash’Allah de tekst (gevat in een Word document) heeft al vele emailboxen gezien en heeft incha Allah al velen moed ingesproken. Oké, dit is de complete tekst:
De wijsheid van de vlinder
Op een dag verscheen er een kleine opening in een cocon. Een man zat urenlang te kijken hoe een kleine vlinder zijn lijfje door de piepkleine opening probeerde te worstelen. Op een gegeven moment leek het alsof de kleine vlinder geen vooruitgang meer boekte. Het leek of hij niet meer verder kon dan hij was gekomen. De man besloot de kleine vlinder te helpen; hij pakte een schaar en opende de cocon. De kleine vlinder kwam er nu een stuk makkelijker uit. Maar door de ingreep had hij een verweerd lijfje. Hij was te klein en had beschadigde en verschompelde vleugeltjes. De man bleef kijken want hij verwachtte dat de vleugels zich elk moment zouden openen en groter en steviger zouden worden, zodat ze zijn kleine lijfje konden dragen.
Maar er gebeurde niets!!!
Integendeel: de vlinder heeft zijn hele leventje zichzelf al strompelend en kruipend voortbewogen. Hij heeft nooit kunnen vliegen. De man was vol van liefde en goede bedoelingen, maar begreep niet dat de kleine opening in de cocon en de daaropvolgende worsteling van de kleine vlinder om eruit te komen, de natuurlijk weg was om vocht vanuit het lijfje in de vleugels te persen zodat hij gereed zou zijn om te vliegen zodra hij de cocon had verlaten.
Soms zijn worstelingen precies wat we nodig hebben in het leven. Als we ons leven zouden leven zonder obstakels zouden we ook kreupel raken (zoals de kleine vlinder). We zouden niet zo sterk zijn als we we zouden moeten zijn. We zouden nooit kunnen ”vliegen”.
Ik vroeg Allah om kracht en ontving moelijkheden om me sterk te maken.
Ik vroeg Hem om wijsheid en ik kreeg problemen om op te lossen.
Ik vroeg Hem om voorspoed en ik kreeg hersenen en het verstand om te kunnen werken.
Ik vroeg Hem om moed en ik kreeg obstakels om te kunnen overwinnen.
Ik vroeg Hem om liefde en ik kreeg mensen met problemen op mijn pad die ik kon helpen.
Ik vroeg Hem om gunsten en ontving kansen.
IK KREEG NIETS WAT IK WILDE MAAR IK ONTVING ALLES WAT IK NODIG HAD.
Leef je leven zonder angst en ga obstakels tegemoet
in de wetenschap dat je ze kunt overwinnen…
maandag 2 oktober 2006
Yaa Rabbi!
Mash’Allah. Het is zondagavond en ik baan mij een weg door de rokerige gezelschapsruimte van de moskee. Een videobeam projecteert het signaal van een Turkse televisiezender: de volle zaal leeft enthousiast mee met de verrichtingen van diverse clubs in de Turkse voetbalcompetitie. Ik ben onderweg naar de gebedsruimte. In de ‘sluis’ tussen de gezelschaps- en de gebedsruimte bevinden zich de planken waar de schoenen worden gestald: nagenoeg leeg. Bij het betreden van de gebedsruimte wacht mij een aangename verrassing. Twee broeders staan er paraat, de één biedt mij twee mini-snacks aan (ik kies de Snickers en steek ze in mijn jaszak voor later) en van de ander krijg ik een scheut reukwater op mijn handpalmen, ik wrijf in mijn handen en bestrijk vervolgens mijn gezicht.
Mash’Allah, het lijkt wel Mawloud :-) Vooraan in de gebedsruimte is de imam bezig met het groeten van de profeet en het vragen van zegeningen voor hem. Naast hem zit dezelfde jonge jongen (ziet er uit als ongeveer achttien jaar) waarmee ik een paar dagen geleden een gesprek had (zie mijn log Go with the flow van 27 september 2006). Hij neemt de recitatie van enkele korte soera’s voor zijn rekening die hij van elkaar scheidt met een takbier: "Allahoe Akbar!" Op die manier heb ik nog nooit soera’s gereciteerd horen worden. Bijzonder! Aan het eind van deze serie van soera’s en salawat draagt de imam een lange serie smeekgebeden voor: "Yaa Rabbi! Oh Heer!" Vol vuur antwoorden de aanwezigen meerdere malen met een luid "Amien!" Voor mezelf doe ik ook een beroep op mijn Heer, dat Hij mij mag steunen in deze moeilijke tijden, waarin ik op persoonlijk vlak een crisis van ongekende omvang doormaak.
Bij het verrichten van de soennah gebeden, voorafgaande aan het nachtgebed (isja) draagt de imam nog steeds zijn burgerkloffie. Voor aanvang van isja draagt hij zijn hoofddeksel over aan de jonge jongen, geeft hem een lange zwarte overjas en in vol ornaat gaat de jonge jongen voor in het gebed: isja, tarawih èn witr! Mash’Allah! Na afloop is het hij die gezeten tegenover de gemeente aya’s 285 en 286 van soera Al-Baqarah voordraagt. Tijdens het smeekgebed van 2:286 open ik mijn handen en mijn hart. "Oh Allah! Geef mij de kracht om mijn huidige crisis te kunnen dragen!"
Na afloop vertelt de jonge jongen mij desgevraagd dat hij in de leer is bij de imam. Mocht de imam eens een keer niet kunnen voorgaan in gebed, dan hij de vervanger. Althans, daar wordt naar toe gewerkt. Wanneer ik iemand nodig heb die mij de kneepjes kan bijbrengen van koranrecitatie, dan moet ik de imam daarover aanspreken, zegt hij. De moskee kent ook koranlessen voor kinderen, maar de uitleg is merendeels in het Turks. Dus zal ik voor Ahmed een oplossing moeten verzinnen, want hij is zeer gemotiveerd om te leren reciteren met het Arabische schrift als uitgangspunt, maar het Turks is hij niet machtig :-)
Thuisgekomen deel ik de Snickers met Ndoya en kijk ik terug op een machtig mooie avond vol aanbidding en gebeden. Zeker vol herhaling vatbaar!
Mash’Allah, het lijkt wel Mawloud :-) Vooraan in de gebedsruimte is de imam bezig met het groeten van de profeet en het vragen van zegeningen voor hem. Naast hem zit dezelfde jonge jongen (ziet er uit als ongeveer achttien jaar) waarmee ik een paar dagen geleden een gesprek had (zie mijn log Go with the flow van 27 september 2006). Hij neemt de recitatie van enkele korte soera’s voor zijn rekening die hij van elkaar scheidt met een takbier: "Allahoe Akbar!" Op die manier heb ik nog nooit soera’s gereciteerd horen worden. Bijzonder! Aan het eind van deze serie van soera’s en salawat draagt de imam een lange serie smeekgebeden voor: "Yaa Rabbi! Oh Heer!" Vol vuur antwoorden de aanwezigen meerdere malen met een luid "Amien!" Voor mezelf doe ik ook een beroep op mijn Heer, dat Hij mij mag steunen in deze moeilijke tijden, waarin ik op persoonlijk vlak een crisis van ongekende omvang doormaak.
Bij het verrichten van de soennah gebeden, voorafgaande aan het nachtgebed (isja) draagt de imam nog steeds zijn burgerkloffie. Voor aanvang van isja draagt hij zijn hoofddeksel over aan de jonge jongen, geeft hem een lange zwarte overjas en in vol ornaat gaat de jonge jongen voor in het gebed: isja, tarawih èn witr! Mash’Allah! Na afloop is het hij die gezeten tegenover de gemeente aya’s 285 en 286 van soera Al-Baqarah voordraagt. Tijdens het smeekgebed van 2:286 open ik mijn handen en mijn hart. "Oh Allah! Geef mij de kracht om mijn huidige crisis te kunnen dragen!"
Na afloop vertelt de jonge jongen mij desgevraagd dat hij in de leer is bij de imam. Mocht de imam eens een keer niet kunnen voorgaan in gebed, dan hij de vervanger. Althans, daar wordt naar toe gewerkt. Wanneer ik iemand nodig heb die mij de kneepjes kan bijbrengen van koranrecitatie, dan moet ik de imam daarover aanspreken, zegt hij. De moskee kent ook koranlessen voor kinderen, maar de uitleg is merendeels in het Turks. Dus zal ik voor Ahmed een oplossing moeten verzinnen, want hij is zeer gemotiveerd om te leren reciteren met het Arabische schrift als uitgangspunt, maar het Turks is hij niet machtig :-)
Thuisgekomen deel ik de Snickers met Ndoya en kijk ik terug op een machtig mooie avond vol aanbidding en gebeden. Zeker vol herhaling vatbaar!
zondag 1 oktober 2006
Ahmed naar tarawih
Gisterenavond. Voor de eerste keer deze ramadan neem ik Ahmed naar tarawih [extra gebeden tijdens de ramadan]. Het is weekend en er zijn meer vaders die hun zoon hebben meegenomen. Direct na het betreden van de gebedsruimte doen Ahmed en ik een vrijwillig gebed van twee rakaat voor we gaan zitten (zo ben ik dat gewend). Daarna gaan we zitten, op Ahmeds verzoek dichtbij de nis waar de imam straks voorgaat in gebed. Ahmed praat honderduit en stelt mij vele vragen, ik heb moeite hem tot stilte te manen.
Ergens tijdens tarawih begint hij tijdens de roekoe tegen me aan te hangen. Even later wanneer we op onze hielen zitten en de tashahoed doen, leunt hij tegen me aan. Hij dommelt weg en schrikt dan op wanneer ik opsta: het bidden is nog niet eens afgelopen :-) Ahmed houdt het vol en strompelt na afloop voldaan naar de imam om hem een hand te geven. Mash’Allah! Hij krijgt van iedereen schouderklopjes. Goed gedaan, jongen!
De jongen is doodop en praat nauwelijks, met moeite kan ik hem nog tijdens de rit terug naar huis wat reacties ontfutselen op zijn eerste deelname aan de tarawih van deze ramadan.
Klik opdeze link om zijn reacties te horen (opgenomen met de voice-memo van mijn GSM); hij lijkt mash’Allah een vermoeide sportman die nog bezweet van de wedstrijd al hijgend een kort verslag doet.
UPDATE D.D. 16 JANUARI 2013:
Helaas is deze opname niet meer beschikbaar.
UPDATE D.D. 31 DECEMBER 2013:
De geluidsopname is weer beschikbaar. Zie deze weblogbijdrage:
iimdl.blogspot.nl/2013/12/wat-een-vondst-4.html
Ergens tijdens tarawih begint hij tijdens de roekoe tegen me aan te hangen. Even later wanneer we op onze hielen zitten en de tashahoed doen, leunt hij tegen me aan. Hij dommelt weg en schrikt dan op wanneer ik opsta: het bidden is nog niet eens afgelopen :-) Ahmed houdt het vol en strompelt na afloop voldaan naar de imam om hem een hand te geven. Mash’Allah! Hij krijgt van iedereen schouderklopjes. Goed gedaan, jongen!
De jongen is doodop en praat nauwelijks, met moeite kan ik hem nog tijdens de rit terug naar huis wat reacties ontfutselen op zijn eerste deelname aan de tarawih van deze ramadan.
Klik op
UPDATE D.D. 16 JANUARI 2013:
Helaas is deze opname niet meer beschikbaar.
UPDATE D.D. 31 DECEMBER 2013:
De geluidsopname is weer beschikbaar. Zie deze weblogbijdrage:
iimdl.blogspot.nl/2013/12/wat-een-vondst-4.html
Abonneren op:
Posts (Atom)