Een paar dagen geleden. Via een internet radiostation luister ik naar reggaedub. "Stoned Immaculate" klinkt door de speakers, een nummer van Dub Syndicate uit de jaren negentig, geproduceerd door Adrian Sherwood. Groot is de schok wanneer blijkt dat laatstgenoemde een koranvers door het nummer heeft gemixt, eventjes maar, een paar seconden. Maar lang genoeg om mij te shockeren. Ik ben stomverbaasd en sta aan de grond genageld. Gelijk wil ik weten uit welke aya de woorden komen (heeft Sherwood zomaar een aya genomen of heeft hij – nog erger – bewust voor die ene aya gekozen?). Maar daarvoor zou ik eerst – via internet of anderszins – opnieuw het nummer moeten beluisteren. En wil ik dat wel?
Op het internet heb ik overigens maar weinig reacties kunnen vinden op deze grove verkrachting van het Woord van Allah. Ene "EymenRastafari" uit zijn woede op een reggaeforum. Jammer dat hij zijn mening niet duidelijk heeft onderbouwd. Het woord van God mag toch wel worden uitgesproken, is dan de reactie van andere forumleden. Hij had kunnen duidelijk maken, dat het gebruik van koranrecitatie in deze context uit den boze is. "Deze context", dat wil dus zeggen de context van verheerlijking van drugsgebruik. Nog afgezien van het feit dat koranrecitatie nooit mag worden vermengd met muziek, noch instrumentaal, noch vocaal. Op die manier blijft Al-Qur’ân immaculate.
www.broz-reggae-tabs.com/forum/affich_mess.php?p=1838
woensdag 29 juni 2005
zondag 26 juni 2005
De moslimwitz (V)
De afgelopen maanden beleef ik mijn drukte bewuster, tijdens het surfen raak ik dan nog wel eens door de veelheid van onderwerpen en issues op het world wide web de weg kwijt en kan het lang duren voor ik vanuit cyberspace weer op aarde land. Daarom probeer ik mij incha Allah de komende tijd alleen te concentreren op één ding, de moslimwitz. Humor uit eigen moslimkeuken waarin zelfspot niet wordt geschuwd om op die manier te kunnen overleven in deze verharde maatschappij. In de categorie "Humor" van mijn weblog vind je daarvan, tussen andere stukjes waarin humor centraal staat, al een aantal aardige voorbeelden. Ik heb een kritische smaak en na mijn eerdere zoektochten naar moslimwitzen (is dat goed meerfout? :-) op het internet lijkt de bron te zijn opgedroogd.
Ik moet maar weer eens te rade gaan bij mijn zwager Mansour, in Senegal. Tijdens een khaware, zeg maar een gezellig samenzijn, onder het genot van het drinken van groene chinese thee (ataya), schudden hij en zijn vrienden de één na de andere moslimwitz uit de wijde mouwen (zie mijn logs Astaghfiroellah van 29 november 2004, Komt er een gek de moskee binnen van 27 november 2004 en Komt er een gek de moskee binnen van 12 april 2004).
(…)
Zo, tijdens het tikken van deze log gelijk maar een mailtje gestuurd naar het yahoo.fr account van Mansour. Nu maar hopen dat hij binnenkort een cybercafé binnenloopt om zijn mail te checken. Ben benieuwd!
Ik moet maar weer eens te rade gaan bij mijn zwager Mansour, in Senegal. Tijdens een khaware, zeg maar een gezellig samenzijn, onder het genot van het drinken van groene chinese thee (ataya), schudden hij en zijn vrienden de één na de andere moslimwitz uit de wijde mouwen (zie mijn logs Astaghfiroellah van 29 november 2004, Komt er een gek de moskee binnen van 27 november 2004 en Komt er een gek de moskee binnen van 12 april 2004).
(…)
Zo, tijdens het tikken van deze log gelijk maar een mailtje gestuurd naar het yahoo.fr account van Mansour. Nu maar hopen dat hij binnenkort een cybercafé binnenloopt om zijn mail te checken. Ben benieuwd!
donderdag 23 juni 2005
What's in a name
"It’s a bad time to be named Ahmed," lamented Egyptian-born Ahmed Ahmed, 33. Once, Ahmed said, a ticket agent was skeptical about his occupation. "Oh, so you’re a comedian", the agent purportedly said. "Say something funny." Pause. Then Ahmed said: "Ah-h-h … I just graduated from flight school?"
woensdag 22 juni 2005
zaterdag 18 juni 2005
Terugblik
Zojuist op een zogenoemd ‘islamlog‘ van planet.nl een terugblik gelezen op het jaar 2004 onder het motto "Een bewogen jaar voor moslims" waarin de schrijver, ene Arthur Blok, in vogelvlucht enkele moslim websites bespreekt aan de hand van de actualiteiten van het afgelopen jaar 2004. De toon is kritisch over islam maar overschrijdt zeker geen grenzen. Dan lig ik in een deuk wanneer ik de volgende alinea’s tegenkom in de paragraaf "Bekeerlingen":
Waarbij de naam ‘dhr. Van Bommel’ ook nog eens een link is naar mijn weblog (?!). Jammer dat Blok zich niet heeft verdiept heeft in mijn weblog, anders zou hij hebben gezien dat ik niet "de heer Van Bommel" ben maar "Abdulwadûd", niet te verwarren dus met Abdulwahid (van Bommel). Geeft eigenlijk niet, want zijn fout heeft mij aan het lachen gemaakt en daar heeft het de laatste tijd veel aan ontbroken…
"Een nieuw fenomeen is het bekeren van westerlingen tot de islam. Iedereen herinnert zich de uitlatingen van imam in opleiding Abdul-Jabbar van de Ven bij Andries Knevel. Begin deze week kopte het Reformatorisch Dagblad, dat in buurland Duitsland jaarlijks 300 christenen zich bekeren tot de islam. Het onderzoek naar het aantal bekeerlingen in Nederland is nog in volle gang, want ook bij ons zijn er tientallen soortgelijke zaken. Zo besloot dhr. Van Bommel na een bezoek aan Senegal van geloof te wisselen. Zijn log is meer dan een openbaring van geluk en wijsheid."
Waarbij de naam ‘dhr. Van Bommel’ ook nog eens een link is naar mijn weblog (?!). Jammer dat Blok zich niet heeft verdiept heeft in mijn weblog, anders zou hij hebben gezien dat ik niet "de heer Van Bommel" ben maar "Abdulwadûd", niet te verwarren dus met Abdulwahid (van Bommel). Geeft eigenlijk niet, want zijn fout heeft mij aan het lachen gemaakt en daar heeft het de laatste tijd veel aan ontbroken…
vrijdag 17 juni 2005
Islam met de paplepel
Voor de verandering luisteren we vanochtend aan de ontbijttafel eens naar Dunyaa FM.
Alhamdulillah, de server is niet overbelast en het signaal klinkt luid
en duidelijk. Het is vrijdag en dan staat de programmering van Dunyaa FM hélemaal in het teken van islam.
Yande zit even verderop en laat Ahmed haar nieuwe aanwinsten in haar Diddl-map zien, terwijl ik geboeid naar Ndoya luister die amusante jeugdherinneringen ophaalt terwijl Kiné nog genietend van haar boterham met chocola aandachtig luistert naar de radio. Dan klinkt een zware mannenstem die begint met een zikr waar ik al eerder aandacht heb besteed op 16 juni en 22 april. Kiné kijkt gelijk op, een blik van herkenning. Naarmate de tijd vordert en de man de zikr blijft herhalen, prevelt Kiné voorzichtigjes de zikr mee terwijl ze trots naar Ndoya en mij opkijkt, zo van "Hoor eens wat ik kan!" We geven haar een compliment en Ndoya gaat verder met haar jeugdherinneringen. Dan lig ik plots in een deuk om iets wat Ndoya mij vertelt, ik kom niet meer bij. Waarop ik een standje krijg van Kiné. "Wil je stil zijn, ja? Ik kan zo niet leren, hoor, papa!" zegt het dametje. Ik hou mijn lachen in en geef Kiné de ruimte om naar de oestaz te luisteren tot hij klaar is. Mash’Allah :-)
Yande zit even verderop en laat Ahmed haar nieuwe aanwinsten in haar Diddl-map zien, terwijl ik geboeid naar Ndoya luister die amusante jeugdherinneringen ophaalt terwijl Kiné nog genietend van haar boterham met chocola aandachtig luistert naar de radio. Dan klinkt een zware mannenstem die begint met een zikr waar ik al eerder aandacht heb besteed op 16 juni en 22 april. Kiné kijkt gelijk op, een blik van herkenning. Naarmate de tijd vordert en de man de zikr blijft herhalen, prevelt Kiné voorzichtigjes de zikr mee terwijl ze trots naar Ndoya en mij opkijkt, zo van "Hoor eens wat ik kan!" We geven haar een compliment en Ndoya gaat verder met haar jeugdherinneringen. Dan lig ik plots in een deuk om iets wat Ndoya mij vertelt, ik kom niet meer bij. Waarop ik een standje krijg van Kiné. "Wil je stil zijn, ja? Ik kan zo niet leren, hoor, papa!" zegt het dametje. Ik hou mijn lachen in en geef Kiné de ruimte om naar de oestaz te luisteren tot hij klaar is. Mash’Allah :-)
donderdag 16 juni 2005
Soxna FM inspireert
Sinds Ndoya en ik Soxna FM op het internet hebben ‘ontdekt’,
luisteren we bijna niets anders meer. Soxna FM is één van de
drie radiostations die behoren tot de mediagroep Groupe Excaf Telecom
(kortweg: Excaf). In Senegal zenden ze uit op de FM band, op het
internet via Excaf.com (Windows Media Player). Excaf biedt een compleet radiopakket aan met voor elk wat wils:
ALHAMDOULILAH FM koranrecitatie 24 sur 24, een absolute aanrader, heel inspirerend, vele verschillende qaari’s (koran recitanten) passeren de revue: Muhammad Jebril, Abdulbasset Abdessamad, enzovoorts – helaas heb ik op dit station nog geen uitzendingen met tafsir (koran exegese) kunnen beluisteren, hopelijk in de toekomst wel, incha Allah
DUNYAA FM een all-in station met muziek, actualiteiten en religieuze uitzendingen waar de oproep tot het gebed, voorafgegaan en gevolgd door zikr, vijf keer per dag de programmering onderbreekt (nog steeds mijn favoriete radiostation maar helaas slecht ‘bereikbaar’ vanwege de grote hoeveelheid luisteraars, de server is vaak overbelast)
SOXNA FM op dit station is geen plaats voor actualiteiten en uitgebreide religieuze uitzendingen, de muziek staat centraal terwijl de animateurs zorgen voor de sfeer (de bekendste animatrice is wel Aïda Patara, la lionne de Soxna FM – 16h00-18h00 GMT) en de programma’s op gezette tijden worden onderbroken voor korte reclameblokken en zikr, het gedenken en prijzen van Allah soebhana wa ta’ala De zikr die op Dunyaa FM mijn aandacht heeft getrokken (zie mijn log van 22 april 2005 Dunyaa FM inspireert) wordt op Soxna FM vele malen uitgesproken kort of wat langer ná gebedstijd. In tegenstelling tot Dunyaa FM waar deze zikr op gedragen toon wordt uitgesproken door een mash’Allah zware mannenstem, wordt hij op Soxna FM voorgedragen door een mash’Allah rustige vrouwenstem (Soxna is een meisjesnaam). Van tevoren verzoekt de vrouw de luisteraars om de zikr samen met haar uit te spreken. Na haar aandeel wordt Allah dankgezegd door een mannenstem die ruim vijftig maal "Alhamdulillah" uitspreekt en wordt, na nog een korte uitspraak in het Arabisch, de programmering hervat. Mijn kinderen zijn er nu al zo aan gewend, dat ze soms vanzelf mee doen met de zikr wanneer het moment daar is. ‘s Avonds voor het slapen gaan leg ik ze uit wat zikr is en spreken we soms dezelfde woorden uit die we overdag op de radio horen. Mash’Allah!
Klik hier voor de actuele gebedstijden van Dakar en omstreken. Stem als je wilt eens ruim voor het begin van julli suba (fadjr, het ochtendgebed), julli tisbaar (zohr, het middaggebed), julli tàkkusaan (‘asr, het namiddaggebed), julli timis (maghrieb, het avondgebed) of julli gëwë (‘isja, het nachtgebed) af op Soxna FM en ervaar hoe het is om terwijl je naar wereldse muziek aan het luisteren bent, de programmering ineens wordt onderbroken voor het gedenken en prijzen van Allah soebhana wa ta’ala.
‘Onderbroken’ is misschien niet het juiste woord, bedenk ik mij ineens. De azaan op Dunyaa FM en de zikr op Dunyaa FM en Soxna FM zijn eigenlijk een integraal onderdeel van de programmering, zoals de dien, de levenswijze, de religie die islam heet, een integraal onderdeel is van het dagelijks leven. Op die manier heb ik in Senegal islam ook voor het eerst ervaren: het maakt echt deel uit van het dagelijks leven. "Het zit er ingebakken als het ware, het is er niet ‘los bij’ maar is onlosmakelijk verbonden mèt het dagelijks leven. Dat geeft die mensen rust en richting. Dat geeft hen vertrouwen – hoe moeilijk hun situatie ook is. Het is toch moeilijk af en toe, het leven daar: de armoede – ook al heb je een dak boven je hoofd in een grote stad." Aldus ondergetekende in het televisie-interview afgenomen door Abdulwahid van Bommel in 1996 (klik op DEZE LINK voor een audio-versie van dit interview, ik noem het ook wel mijn ‘bekeringsverhaal’).
ALHAMDOULILAH FM koranrecitatie 24 sur 24, een absolute aanrader, heel inspirerend, vele verschillende qaari’s (koran recitanten) passeren de revue: Muhammad Jebril, Abdulbasset Abdessamad, enzovoorts – helaas heb ik op dit station nog geen uitzendingen met tafsir (koran exegese) kunnen beluisteren, hopelijk in de toekomst wel, incha Allah
DUNYAA FM een all-in station met muziek, actualiteiten en religieuze uitzendingen waar de oproep tot het gebed, voorafgegaan en gevolgd door zikr, vijf keer per dag de programmering onderbreekt (nog steeds mijn favoriete radiostation maar helaas slecht ‘bereikbaar’ vanwege de grote hoeveelheid luisteraars, de server is vaak overbelast)
SOXNA FM op dit station is geen plaats voor actualiteiten en uitgebreide religieuze uitzendingen, de muziek staat centraal terwijl de animateurs zorgen voor de sfeer (de bekendste animatrice is wel Aïda Patara, la lionne de Soxna FM – 16h00-18h00 GMT) en de programma’s op gezette tijden worden onderbroken voor korte reclameblokken en zikr, het gedenken en prijzen van Allah soebhana wa ta’ala De zikr die op Dunyaa FM mijn aandacht heeft getrokken (zie mijn log van 22 april 2005 Dunyaa FM inspireert) wordt op Soxna FM vele malen uitgesproken kort of wat langer ná gebedstijd. In tegenstelling tot Dunyaa FM waar deze zikr op gedragen toon wordt uitgesproken door een mash’Allah zware mannenstem, wordt hij op Soxna FM voorgedragen door een mash’Allah rustige vrouwenstem (Soxna is een meisjesnaam). Van tevoren verzoekt de vrouw de luisteraars om de zikr samen met haar uit te spreken. Na haar aandeel wordt Allah dankgezegd door een mannenstem die ruim vijftig maal "Alhamdulillah" uitspreekt en wordt, na nog een korte uitspraak in het Arabisch, de programmering hervat. Mijn kinderen zijn er nu al zo aan gewend, dat ze soms vanzelf mee doen met de zikr wanneer het moment daar is. ‘s Avonds voor het slapen gaan leg ik ze uit wat zikr is en spreken we soms dezelfde woorden uit die we overdag op de radio horen. Mash’Allah!
Klik hier voor de actuele gebedstijden van Dakar en omstreken. Stem als je wilt eens ruim voor het begin van julli suba (fadjr, het ochtendgebed), julli tisbaar (zohr, het middaggebed), julli tàkkusaan (‘asr, het namiddaggebed), julli timis (maghrieb, het avondgebed) of julli gëwë (‘isja, het nachtgebed) af op Soxna FM en ervaar hoe het is om terwijl je naar wereldse muziek aan het luisteren bent, de programmering ineens wordt onderbroken voor het gedenken en prijzen van Allah soebhana wa ta’ala.
‘Onderbroken’ is misschien niet het juiste woord, bedenk ik mij ineens. De azaan op Dunyaa FM en de zikr op Dunyaa FM en Soxna FM zijn eigenlijk een integraal onderdeel van de programmering, zoals de dien, de levenswijze, de religie die islam heet, een integraal onderdeel is van het dagelijks leven. Op die manier heb ik in Senegal islam ook voor het eerst ervaren: het maakt echt deel uit van het dagelijks leven. "Het zit er ingebakken als het ware, het is er niet ‘los bij’ maar is onlosmakelijk verbonden mèt het dagelijks leven. Dat geeft die mensen rust en richting. Dat geeft hen vertrouwen – hoe moeilijk hun situatie ook is. Het is toch moeilijk af en toe, het leven daar: de armoede – ook al heb je een dak boven je hoofd in een grote stad." Aldus ondergetekende in het televisie-interview afgenomen door Abdulwahid van Bommel in 1996 (klik op DEZE LINK voor een audio-versie van dit interview, ik noem het ook wel mijn ‘bekeringsverhaal’).
woensdag 15 juni 2005
Hoe zou jij dit oplossen???
Het favoriete gedeelte van het tweemaandelijkse kindertijdschrift Onze Oemma is voor mijn kinderen het stripverhaal. In de eerste plaats natuurlijk vanwege het beeldend karakter, in de tweede plaats omdat ze zelf een oplossing moeten kiezen voor een probleem dat in de strip bespreekbaar wordt gemaakt onder het motto "Hoe zou jij dit oplossen???".
Het is een aantal avonden geleden alweer dat ik samen met mijn kinderen het stripverhaal van het nieuwe nummer van Onze Oemma heb gelezen. Gezeten op de rand van het bed van één van hen. Deze keer gaat het stripverhaal over "Ömer & wraak nemen". Goedgemutste Ömer is op weg naar de moskee voor koranles maar treft de ingang van zijn moskee zwartgeblakerd aan.
"Weet je nog", zeg ik tegen mijn kinderen, "dat er een tijdje geleden verschillende moskeeën en gebedsruimtes in brand werden gestoken? Daarom heeft de mevrouw die Onze Oemma maakt waarschijnlijk voor dit onderwerp gekozen".
De vriendjes van Ömer willen wraak nemen op de jongens van de nabijgelegen school die dit op hun geweten zouden hebben. Maar Ömer stelt de imam voor die jongens juist uit te nodigen voor een bezoek aan de moskee. De jongens gaan op het aanbod in en betuigen spijt. "Je kunt beter een vriendelijke en eerlijke manier zoeken om iets op te lossen" luidt de laatste zin van het stripverhaal.
"Weet je nog?" Nee, het behoort helaas niet tot het verleden, die brandstichtingen in moskeeën. Vanochtend zie ik op het journaal dat er weer een moskee in brand is gestoken. Deze keer de Shaan-e-Islam moskee in Rotterdam. Ik neem aan dat er vanavond aandacht aan wordt besteed in het jeugdjournaal. Voor het naar bed gaan, zal ik vanavond opnieuw het stripverhaal met ze lezen, incha Allah, en verwijzen naar de actualiteit. In de hoop dat dit nieuwe verschijnsel nooit meer zal plaatsvinden en dus ook niet onze woonplaats zal aandoen. Voor mijn kinderen is een aanslag op een moskee nu nog ver van hun bed. Incha Allah blijft dat zo.
maandag 13 juni 2005
Een lach breekt door
Thuis èn op school is Ahmed een grappenmaker. Z’n nieuwe
stunt is ‘korte armpjes’ wat hij heeft van een medegrappenmaker uit zijn
klas. Hij verbergt dan zijn ellebogen onder zijn trui terwijl alleen de
onderarmen uit de opgestroopte mouwen steken. Ahmed wilt nog wel eens
doordraven (van wie zou hij dat nou hebben?).
Eergisteren voor het slapen gaan en na het lezen uit het nieuwste nummer van Onze Oemma (nummer 6 alweer, mash’Allah) deed hij bijvoorbeeld de fatihah met zijn korte armpjes. Dat was mij toen niet opgevallen. Maar gisterenavond vraagt hij mij ineens of hij weer de fatihah mag doen met zijn korte armpjes "zoals gisteren". Oké, het is nog een jonge jongen maar omdat hij er mij zo expliciet naar vraagt, geef ik hem het volgende antwoord:
"Nee, Ahmed, dat is beter van niet."
"Ja, maar papa, Kiné dan?"
Tijdens het lezen uit Onze Oemma maar ook tijdens het reciteren van de fatihah en andere soera’s rolt en dolt zij over haar bed heen terwijl ze een aantal aya’s meebrult.
"Kiné is een stuk jonger dan jij, Ahmed. Als ze ouder is, zal ik haar ook uitleggen hoe het hoort. Ondertussen kan jij als grote broer haar al het goede voorbeeld geven."
"Ja maar papa…"
"Kijk Ahmed, in het leven doe je als mens een heleboel dingen. Als mens kan je eten, slapen, lopen, grappen maken, bidden, reciteren, noem maar op. Maar er zijn zaken die je niet tegelijk doet. Zoals grappen maken en de fatihah reciteren. De fatihah is met honderdendertien andere hoofdstukken uit de koran het woord van Allah, en dat moet je serieus nemen. Daar passen geen grappen bij."
"Oh, dat wist ik niet." Zijn gezicht betrekt direct.
"Geeft niet jongen. Denk er de volgende keer maar aan."
"Oké papa." Een lach breekt door en de zorgelijke uitdrukking is gelijk verdwenen.
Mash’Allah, kinderen zijn niet alleen goed voor je imaan maar ook in het algemeen voor je geestelijk welzijn.
Kijk naar zo’n jongen als Ahmed die zich even zorgen maakt maar na een paar opbeurende woorden van mij de zorgen laat voor wat ze zijn. Daarmee geeft hij niet alleen zijn kleine zusje maar ook zijn vader het goede voorbeeld :-)
Eergisteren voor het slapen gaan en na het lezen uit het nieuwste nummer van Onze Oemma (nummer 6 alweer, mash’Allah) deed hij bijvoorbeeld de fatihah met zijn korte armpjes. Dat was mij toen niet opgevallen. Maar gisterenavond vraagt hij mij ineens of hij weer de fatihah mag doen met zijn korte armpjes "zoals gisteren". Oké, het is nog een jonge jongen maar omdat hij er mij zo expliciet naar vraagt, geef ik hem het volgende antwoord:
"Nee, Ahmed, dat is beter van niet."
"Ja, maar papa, Kiné dan?"
Tijdens het lezen uit Onze Oemma maar ook tijdens het reciteren van de fatihah en andere soera’s rolt en dolt zij over haar bed heen terwijl ze een aantal aya’s meebrult.
"Kiné is een stuk jonger dan jij, Ahmed. Als ze ouder is, zal ik haar ook uitleggen hoe het hoort. Ondertussen kan jij als grote broer haar al het goede voorbeeld geven."
"Ja maar papa…"
"Kijk Ahmed, in het leven doe je als mens een heleboel dingen. Als mens kan je eten, slapen, lopen, grappen maken, bidden, reciteren, noem maar op. Maar er zijn zaken die je niet tegelijk doet. Zoals grappen maken en de fatihah reciteren. De fatihah is met honderdendertien andere hoofdstukken uit de koran het woord van Allah, en dat moet je serieus nemen. Daar passen geen grappen bij."
"Oh, dat wist ik niet." Zijn gezicht betrekt direct.
"Geeft niet jongen. Denk er de volgende keer maar aan."
"Oké papa." Een lach breekt door en de zorgelijke uitdrukking is gelijk verdwenen.
Mash’Allah, kinderen zijn niet alleen goed voor je imaan maar ook in het algemeen voor je geestelijk welzijn.
Kijk naar zo’n jongen als Ahmed die zich even zorgen maakt maar na een paar opbeurende woorden van mij de zorgen laat voor wat ze zijn. Daarmee geeft hij niet alleen zijn kleine zusje maar ook zijn vader het goede voorbeeld :-)
Opkrabbelen
Mijn fascinatie voor de dood van de afgelopen dagen heeft zijn wortels in gebeurtenissen in het verleden. Het heeft alhamdulillah niets te maken met mijn medicijngebruik in verband met mijn ADHD. Echter, dat medicijn methylfenidaat helpt natuurlijk niet echt om snel uit een diep dal te komen.
"Ik moet wel zeggen dat ik blij ben dat je fascinatie voor de dood van de laatste tijd een reden had, want ik was al bang dat je aan het wegzakken was in een rare duistere put", aldus een bezorgde vaste bezoeker van mijn weblog toen ik deze uitlegde over het hoe en waarom van mijn fascinatie.
Alhamdulillah, mede dankzij herlezing van aya 2:286 ben ik opgekrabbeld en voel ik mij mash’Allah weer in staat om als vanouds logs te schrijven. Mijn favoriete categorie is ‘Gezinsleven’ maar in die categorie heb ik al lang geen logs meer geplaatst. Laat ik nog even de laatste hand leggen aan mijn log "Een lach breekt door" en hem vervolgens in die categorie plaatsen als een frisse nieuwe start van mijn weblog. Tot zo!
"Ik moet wel zeggen dat ik blij ben dat je fascinatie voor de dood van de laatste tijd een reden had, want ik was al bang dat je aan het wegzakken was in een rare duistere put", aldus een bezorgde vaste bezoeker van mijn weblog toen ik deze uitlegde over het hoe en waarom van mijn fascinatie.
Alhamdulillah, mede dankzij herlezing van aya 2:286 ben ik opgekrabbeld en voel ik mij mash’Allah weer in staat om als vanouds logs te schrijven. Mijn favoriete categorie is ‘Gezinsleven’ maar in die categorie heb ik al lang geen logs meer geplaatst. Laat ik nog even de laatste hand leggen aan mijn log "Een lach breekt door" en hem vervolgens in die categorie plaatsen als een frisse nieuwe start van mijn weblog. Tot zo!
zaterdag 11 juni 2005
Geen zware last maar een zegen
Ik voel mij gesterkt in mijn geloofsbeleving. Maar niet meer door het lijnen. Sinds ik onder medicatie ben vliegen de kilo’s eraf. Dat is één van de bijwerkingen van methylfenidaat. Niet zo handig voor elke ADHD’er maar ondergetekende komt het net goed uit. Alhamdulillah! Om af te vallen ben ik een paar maanden geleden met sporten begonnen door elke ochtend vroeg te joggen. Anders zou ik door mijn overgewicht het risico zou lopen ‘diabetes 2′ te krijgen. De diagnose komt dus als geroepen: ik val af en het risico op ‘diabetes 2′ neemt af. Inmiddels ben ik gestopt met ‘s ochtends vroeg joggen maar dat betekent niet dat ik gestopt ben met bewegen. Juist nu ik ‘zomaar’ afval, is het zaak om mijn conditie op pijl te houden, zodat geen last te zwaar is. Daarom heb ik sinds vorige week het fitnessen opgevoerd van één keer naar twee keer per week. Mash’Allah, mijn ADHD is geen zware last op mijn schouders maar een blessing in disguise. Nee, niks ‘disguise’. Het is een duidelijk aanwezige zegen, afkomstig van Allah soebhana wa ta’ala.
donderdag 9 juni 2005
Last Breath
Het zal je gisteren wellicht niet zijn ontgaan*: de Engelstalige nasheed "Last Breath" met bijbehorende flash movie heeft mij in zijn greep. Een instant geloofsversterker welke mijn hart dieper raakt dan de eerder besproken Powerpoint-presentatie "Remember". Beiden hebben hetzelfde thema, maar in tegenstelling tot "Remember" is de tekst van "Last Breath" in de eerste persoon geschreven. Een persoon die beschrijft hoe hij zijn laatste
adem uitblaast en de reis naar het oneindige eeuwige gaat beginnen. Kippenvel! De bibbers krijg ik ervan. Ook na de tigste keer "Last Breath". Alsof de chilly wind uit de tekst (van Ahmed Bukhatir) mij tijdens het beluisteren beroert. Mash’Allah! Luister en ervaar die chilly wind. Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren. Stof tot nadenken dus.
* Update 28 juni 2005 : Ik had deze flash film op mijn beginpagina gezet,
dat was wel èrg confronterend voor mijn bezoekers…
www.anashed.net/flash/lastb_reath.swf
* Update 28 juni 2005 : Ik had deze flash film op mijn beginpagina gezet,
dat was wel èrg confronterend voor mijn bezoekers…
www.anashed.net/flash/lastb_reath.swf
woensdag 8 juni 2005
Cold turkey?
Nee, ik heb geen ontwenningsverschijnselen door het achterwege laten van medicatie. Ik slik nog steeds op gezette tijden braaf mijn methylfenidaat in de hoop dat het rust in mijn hoofd zal brengen.
Na een week zonder notities maken en stukjes schrijven voor mijn weblog merk ik echter dat ik wat mis. Schrijven is mijn drive: nadenken over een onderwerp, vlug even iets noteren voordat ik het vergeet om vervolgens direct of even later een stukje te schrijven. Ja, zeven dagen doe ik nu zonder die drive en daar ik krijg ik dus die ontwenningsverschijnselen van. Niet dat mijn hoofd vol zit met ideeën – ik noteer niets en dan vergeet ik het ook gauw weer – maar mijn handen jeuken. Is dat nou een cold turkey?
Voorzichtig denk ik er weer aan om, wanneer er iets in mijn hoofd opkomt en het past enigszins binnen de topic van mijn weblog, een notitie te maken en het dan te bewerken tot een stukje. ADHD is inmiddels ook een hot topic geworden op mijn weblog: ADHD in mijn dagelijks leven. Islam blijft de main topic incha Allah: daarom zal ik waar ik kan ervaringen met betrekking tot ADHD vanuit mijn moslimvisie blijven benaderen. De bezoekers van mijn weblog willen immers weten welke plaats islam in mijn dagelijks leven inneemt en hoe dat zich verhoudt met betrekking tot vreugde, verdriet, geloofsbeleving, gezondheid en andere zaken die het dagelijks leven van eenieder kenmerken. Incha Allah, ik hoop op regelmatige basis weer een stukje te schrijven. Met welke frequentie? We’ll see.
Activiteiten op de door mij gefrequenteerde forums (Marokko.nl en De Leefkuil) zal ik nog niet hervatten. Ik beperk mij voorlopig tot mijn weblog, om mij zodoende niet (nogmaals) voorbij te lopen. Geen duizelingwekkende vluchten door het verleden meer (zie mijn log Fasten your seatbelts) maar rustige reizen door het heden. Incha Allah.
Na een week zonder notities maken en stukjes schrijven voor mijn weblog merk ik echter dat ik wat mis. Schrijven is mijn drive: nadenken over een onderwerp, vlug even iets noteren voordat ik het vergeet om vervolgens direct of even later een stukje te schrijven. Ja, zeven dagen doe ik nu zonder die drive en daar ik krijg ik dus die ontwenningsverschijnselen van. Niet dat mijn hoofd vol zit met ideeën – ik noteer niets en dan vergeet ik het ook gauw weer – maar mijn handen jeuken. Is dat nou een cold turkey?
Voorzichtig denk ik er weer aan om, wanneer er iets in mijn hoofd opkomt en het past enigszins binnen de topic van mijn weblog, een notitie te maken en het dan te bewerken tot een stukje. ADHD is inmiddels ook een hot topic geworden op mijn weblog: ADHD in mijn dagelijks leven. Islam blijft de main topic incha Allah: daarom zal ik waar ik kan ervaringen met betrekking tot ADHD vanuit mijn moslimvisie blijven benaderen. De bezoekers van mijn weblog willen immers weten welke plaats islam in mijn dagelijks leven inneemt en hoe dat zich verhoudt met betrekking tot vreugde, verdriet, geloofsbeleving, gezondheid en andere zaken die het dagelijks leven van eenieder kenmerken. Incha Allah, ik hoop op regelmatige basis weer een stukje te schrijven. Met welke frequentie? We’ll see.
Activiteiten op de door mij gefrequenteerde forums (Marokko.nl en De Leefkuil) zal ik nog niet hervatten. Ik beperk mij voorlopig tot mijn weblog, om mij zodoende niet (nogmaals) voorbij te lopen. Geen duizelingwekkende vluchten door het verleden meer (zie mijn log Fasten your seatbelts) maar rustige reizen door het heden. Incha Allah.
woensdag 1 juni 2005
Time Out
Na het uittikken van mijn vorige log, voortgekomen uit een duizelingwekkende vlucht door mijn herinneringen, heb ik het wel even gehad met mijn weblog. Voorlopig zul je hier geen nieuwe logs aantreffen. Kom gerust regelmatig terug voor een kijkje in mijn archief!
assalaamoe aleikoem wa rahmatoellahi ta’ala wa barakatoeh
assalaamoe aleikoem wa rahmatoellahi ta’ala wa barakatoeh
Abonneren op:
Posts (Atom)