Wat een vondst! (4)

Vandaag een paar audiobestanden die horen bij twee weblogbijdragen over de ramadan: #1 Zeker tarawih doen d.d. 20 september 2006 en #2 Ahmed naar tarawih d.d. 1 oktober 2006.

De complete tekst van weblogbijdrage #1:

"Ahmed verheugt zich nu al op het ‘Eid-gebed, terwijl de ramadan nog moet beginnen :-) Dit speciale gebed heeft op hem na afloop van ramadan 2005 diepe indruk gemaakt (zie mijn log Suikerfeest, een impressie van 3 november 2005). Het bezoek van imam Abdulwahid van Bommel aan ons huis (hij moest in Zutphen zijn vanwege een lezing) staat ook nog in zijn geheugen gegrift (zie mijn log Imam, kom er eens kijken! van 15 oktober 2005).

"Tarawih (extra gebeden tijdens de ramadan in de avond) heeft hij in 2005 maar één keer meegemaakt. Incha Allah zal dat dit jaar wat meer zijn. Ahmed ziet tarawih als een fysieke uitdaging. Het feit dat de gebedsruimte waarin we tarawih verrichten een voormalige gymzaal is, spreekt hem zeer tot de verbeelding (volgens mij was het trouwens een aula :-)"

Een citaat uit weblogbijdrage #2:

"Gisterenavond. Voor de eerste keer deze ramadan neem ik Ahmed naar tarawih [extra gebeden tijdens de ramadan]. Het is weekend en er zijn meer vaders die hun zoon hebben meegenomen. Direct na het betreden van de gebedsruimte doen Ahmed en ik een vrijwillig gebed van twee rakaat voor we gaan zitten (zo ben ik dat gewend). Daarna gaan we zitten, op Ahmeds verzoek dichtbij de nis waar de imam straks voorgaat in gebed. Ahmed praat honderduit en stelt mij vele vragen, ik heb moeite hem tot stilte te manen.

"Ergens tijdens tarawih begint hij tijdens de roekoe tegen me aan te hangen. Even later wanneer we op onze hielen zitten en de tashahoed doen, leunt hij tegen me aan. Hij dommelt weg en schrikt dan op wanneer ik opsta: het bidden is nog niet eens afgelopen :-) Ahmed houdt het vol en strompelt na afloop voldaan naar de imam om hem een hand te geven. Mash’Allah! Hij krijgt van iedereen schouderklopjes. Goed gedaan, jongen!

"De jongen is doodop en praat nauwelijks, met moeite kan ik hem nog tijdens de rit terug naar huis wat reacties ontfutselen op zijn eerste deelname aan de tarawih van deze ramadan. [...]"

In het audiobestand behorende bij weblogbijdrage #1 (opgenomen met Audacity, goede geluidskwaliteit) is Ahmed nog vol enthousiasme. Het audiobestand van weblogbijdrage #2 is opgenomen direct na afloop van de gebeden, tijdens het terugfietsen naar huis. "[Ahmed lijkt dan] mash’Allah een vermoeide sportman die nog bezweet van de wedstrijd al hijgend een kort verslag doet," zeg ik daarover in weblogbijdrage #2. Dat korte verslag is opgenomen met de voice-memo van mijn mobiel (slechte geluidskwaliteit).

Middels deze audioplayer kun je naar de twee audiobestanden luisteren (de transcriptie van beide bestanden vind je eronder):

archive.org/details/Ahmed_naar_tarawih



#1 "Zeker tarawih doen" 2006-09-20 Ahmed

Abd "Uh Ahmed."

Ahmed "Ja?"

Abd "[lacht] Uh. Effe kijken hoor, Ahmed. Uh. Incha Allah over een paar dagen is het de ramadan, begint de ramadan."

Ahmed "Ja?"

Abd "En, wil jij graag weer mee naar tarawih?"

Ahmed "Ja. Héél graag."

Abd "Uh, wat is tarawih?"

Ahmed "Dat is dat je dan moet bidden."

Abd "Ja, maar"

Ahmed "In een zaal."

Abd "Ja, maar dat doen we niet altijd hoor. Ik neem je natuurlijk niet zo vaak mee naar de moskee dus daarom is dat misschien heel bijzonder voor je maar, daar bidt je altijd: in de moskee."

Ahmed "Ja."

Abd "Ja."

Ahmed "Oh..."

Abd "Wat is, wat is tarawih dan?"

Ahmed "...ik moet eventjes mijn eten pakken."

Abd "Je eten pakken? Nou, kom zo maar terug dan, ja?"

Ahmed "Ja."

Abd "Oké. Nou, en, wat is [er bij] tarawih anders dan gewoon bidden?"

Ahmed "Dat je met heel veel mensen bidt."

Abd "Ja, maar dat doe je ook altijd in een moskee."

Ahmed "Oh ja."

Abd "[lacht]"

Ahmed "Dan weet ik het niet."

Abd "Nee hè. Ja. Misschien moeten we [er] wat vaker heen, ook al is het geen ramadan natuurlijk."

Ahmed "Ja."

Abd "Um. Nou, het is heel erg ja heel erg veel rakaat [bidden], [dat zijn] onderdelen van gebeden, dat je heel vaak met je hoofd op de grond gaat."

Ahmed "Ja."

Abd "Ja? De sajdah. Enne, ja dat doe je dan uh dat doen je dan heel erg veel, heel erg lang en dat is dus uh gelijk na het nachtgebed."

Ahmed "Oh. Dàt."

Abd "Maar dat vond je wel leuk. Waarom vond je dat leuk, jongen?"

Ahmed "Omdat het heel lang is en dan wordt je heel moe van."

Abd "Wat zeg je?"

Ahmed "Omdat het heel lang is en dan wordt je heel moe van."

Abd "Oh. Ha. Nou, zo kun je het ook benaderen. Geen spirituele benadering, moeilijk woord. Maar uh, nou. Ja, gemotiveerd ben je zeker, dus?"

Ahmed "Ja."

Abd "Da's mooi. Nou, ook gemotiveerd om te voetballen, want uh je gaat zo naar de training, hè?"

Ahmed "Ja."

Abd "Ja. Nou, eet smakelijk, jongen."


#2 "Ahmed naar tarawih" 2006-09-30 Ahmed

Abd "[---] Hoe was het deze keer?"

Ahmed "Héél leuk."

Abd "[---]"

Ahmed "Ja, maar het was ook héél vermoeiend.

Abd "[---]"

Ahmed "Ik ben nog heel erg moe."

Abd "Ja?"

Ahmed "Ja."

Abd "[lacht]"

Ahmed "[gaapt]"

Abd "Je kwam iemand tegen, van je klas geloof ik hè?"

Ahmed "Ja. Nee,  niet van mijn klas."

Abd "Oh, andere, andere klas."

Ahmed "Ja, naast mijn klas. Maar papa, [die] had zo'n blauw mutsje op. Oh ja, want je had, jullie trouwdag..."

Abd "Ja."

Ahmed "...de eerste keer dat jullie gingen trouwen, toen had je zo'n wit mutsje op of zoiets."

Abd "[---] dat was iets anders, maar zeg maar een mutsje. Ja."

Ahmed "Oh."

Abd "Ja, dat was lang geleden, hè."

Ahmed "Ja. [pauze] Zijn mooie sterren, hè."

Abd "Supermooie sterren, Ahmed."

Ahmed "[gaapt] Ik ga straks gelijk naar bed, maar eerst nog pyjama aandoen."

Abd "Ja, eerst  kusje aan mama geven, dan..."

Ahmed "Dat ook.

Abd "...aan mama..."

Ahmed "Dat ook."

Abd "...en dan naar bed?"

Ahmed "Ja, maar ook nog tanden poetsen."

Abd "Gaan we nog de Fatiha doen en..."

Ahmed "Ja..."

Abd "...of zeg je heb je zoiets van nou, we hebben wel genoeg soera's gedaan?"

Ahmed "Alléén de Fatiha."

Abd "Alleen de Fatiha?! Geen Ash-Shams meer?"

Ahmed "Nee, want ik ben veel te moe."

Abd "[---] Oh.oh. [lacht]"

Ahmed "[gaapt]"

klik hier voor de complete verzameling 'home audios' uit 2006-2007

Wat een vondst! (3)

De volgende audiofile hoort bij deze weblogbijdrage (d.d. 22 september 2006). Een citaat:

“Vanmiddag. Kiné is net van school. Direct na de lunch neem ik haar mee naar juf Majorie [logopedie]. Soebhanallah! Het is de laatste zomerdag van het jaar, de zon doet extra haar best en op een rustig tempo fiets ik richting de logopediepraktijk, Kiné achterop.
“Begint ze ineens hardop te filosoferen over Allah en Zijn goede werken, zoals daar zijn: glijbanen, gras en natuurlijk de zandbak. Voorzichtig onderbreek ik haar, pak snel mijn GSM, schakel de voice-memo in en al fietsend hou ik de GSM achter mijn rug en vraag haar "Waar had je het ook al weer over?" Wat volgt is een korte vrijdagmiddagpreek van Kiné van ongeveer twee minuten, dat wordt afgesloten met een hartelijk "Doei!""

De geluidskwaliteit van de voice-memo is bagger, daarom heb ik de preek van Kiné uitgeschreven. Via deze audioplayer kun je naar haar preek luisteren, de transcriptie staat eronder - delen die onverstaanbaar zijn heb ik aangegeven met [---]:

archive.org/details/De_vrijdagmiddagpreek_van_Kine



Abd "Zou je het nog een keer kunnen zeggen? [---]"

Kiné "Allah heb alles gemaakt. De planten, de bomen, de auto's, de huizen en de auto's ook nog en de meeuwen gemaakt en de eten gemaakt."

Abd "Zo. Ja. En hoe doet-Ie dat allemaal?"

Kiné "Gewoon. Uh Allah he - Allah doet het gewoon."

Abd "[---]"

Kiné "En Allah heb ook nog de bussen gemaakt."

Abd "De bussen?"

Kiné "Ja. En ook nog - heb fietsen gemaakt, brommer gemaakt."

Abd "Ja."

Kiné "De grond gemaakt, de borden gemaakt, de zak - de zaklampen gemaakt."

Abd "Zaklampen?"

Kiné "Uh. Ja. En uh trappen gemaakt en borden gemaakt. En ook nog bliksem gemaakt."

Abd "Bliksem?"

Kiné "Ja."

Abd "Zo. [---]"

Kiné "En ook nog gras gemaakt."

Abd "Oh ja. Hm."

Kiné "En sokken gemaakt. En zakken gemaakt."

Abd "Wat voor dingen?"

Kiné "Ja, dat was 't. Oh ja, glijbaan, ook nog."

Abd "Ja."

Kiné "En zandbak."

Abd "Zandbak."

Kiné "En uh ramen."

Abd "Ramen, ja."

Kiné "En ook nog grasveld."

Abd "Grasveld, ook nog 's een keer. Ja."

Kiné "Dat was het echt."

Abd "Dat was 't?"

Kiné "Ja."

Abd "Oké. Tot de volgende keer!"

Kiné "Doei!"

Abd "Doei!"

Kiné [ze giechelt] "Dat is al weer genoeg."

klik hier voor de complete verzameling 'home audios' uit 2006-2007

Wat een vondst! (2)

Bij het beluisteren van de ‘home audios’ die ik eergisteren heb gevonden op Yandes laptop krijg ik kromme tenen, joh. Wel leuk om te horen hoe ik destijds met behulp van het kindertijdschrift “Onze Oemma” mijn kinderen over islam onderwees, leuk om te horen hoe Ahmed en Kiné reageren (destijds had ik ook veel gesprekken met Yande over islam, maar die heb ik helaas nooit opgenomen, wel heb ik daar veel weblogbijdragen aan besteed). Maar, kromme tenen krijg ik dus van dat tóontje van mij, je hóort gewoon dat opgeheven vingertje - níet dat opgeheven vingertje van de tashahoed  maar die van de schoolmeester.

De gesprekken die afwijken van het religieus-correcte stramien zijn het leukst. Zo heb ik een gesprek met Kiné als kleuter waarin ze uit eigen beweging een hele verhandeling houdt over Allah en wat Hij allemaal heeft gemaakt; de geluidskwaliteit van dat gesprek is zodanig dat niet alles te verstaan is. Wanneer ik dat gesprek heb uitgeschreven, zal ik de tekst op mijn weblog plaatsen, inclusief de audio. Luister ondertussen naar een opname uit circa 2007 waarin een hevig verkouden Kiné op haar eigen wijze het openingshoofdstuk van de koran, soera Al-Fatihah, voordraagt (op de achtergrond hoor je haar moeder Ndoya een telefoongesprek voeren). Dat niet alles correct is uitgesproken is juist de charme! Geen opgeheven vinger voor die meid, maar een grote knuffel :-) Komt-ie:

archive.org/details/Kine_reciteert_de_Fatiha


klik hier voor de complete verzameling 'home audios' uit 2006-2007

Wat een vondst! (1)

Wat een vondst! Op de (zojuist gerepareerde) laptop van mijn dochter Yande trof ik gisteren een map aan met de backup van bestanden die ik jaren geleden had geparkeerd op mijn Abdul1964_FileAve account; verloren gewaande bestanden die bijna allemaal horen bij weblogbijdragen van jaren geleden. Tijdens de verhuizing van mijn weblog van Weblog.nl naar Blogspot (zie o.a. deze bijdrage) kwam ik veel ‘dode links’ tegen: FileAve bleek offline en de gearchiveerde FileAve webpagina’s op Archive.org waren geïnfecteerd met één of ander virus.

Wat ben ik blij! Nu kunnen vele oude weblogbijdragen weer van bijlagen worden voorzien. Maar dat niet alleen, ik zal een aantal gevonden bestanden ook een plaats geven in nieuwe weblogbijdragen. Laat ik beginnen met het beschikbaar stellen van een Word document dat ik tot voor kort alleen nog op papier had: een document waarmee ik mijn favoriete soera (soera Ar-Rahmaan) uit mijn hoofd kan leren. Elke aya is voorzien van een Nederlandse en een Franse vertaling èn de uitspraak in fonetisch schrift.
(zie screenshot onderaan deze weblogbijdrage)

klik op onderstaande link voor de webpagina waar je het genoemde Word document met soera Ar-Rahmaan kunt downloaden

archive.org/details/Soera_Ar-Rahmaan

"La Quintessence de l'Orient"

Limburger koerier, 3 januari 1923 (p 2)

Flashback Kiné (2011)

Vandaag gezellig met m'n dochter Kiné wat home movies bekeken (afkomstig van mijn YouTube account). Hier een mooi voorbeeld: Kiné bezig met het maken van een illustratie voor mijn weblog (mei 2011).

Mash'Allah, wat een meid en wat een verschil met nu (zie foto :-)

www.youtube.com/watch?v=ej-OdZ3MzL0

Dagelijkse azan in Zutphen: doet het moskeebestuur water bij de wijn?

klik HIER voor een extra groot leesbaar formaat

Mash'Allah. Gisteren heb ik van een collega De Stentor van woensdag jl. gekregen: in het Zutphen katern staat op blz. 22 en 23 een groot artikel over wat ik gemakshalve de 'azan- kwestie' noem. Het bestuur van moskee annex cultureel centrum Barbaros in mijn woonplaats Zutphen is voornemens om, met een beroep op de Wet openbare manifestaties, de azan (de oproep tot het gebed) meerdere malen per dag te laten klinken. Er zal nog veel water door de Berkel stromen voor het zover is, maak ik op uit het artikel "Dagelijkse azan lijkt kwestie van tijd".

klik op de tekstlink onder het artikel om het hele artikel van Judah Bolink te kunnen lezen (foto: Ronny te Wechel)

Het artikel ziet er goed uit: een mooie foto, het grijs van de tekst doorbroken met een quote en een ander tekstblok. Links van de foto een aparte kolom met het kopje "Wat moskeebestuur wil" (de punten op een rijtje) en rechts van de foto een kolom met wat de tekst van de azan-in-kwestie had moeten zijn.

Laat ik dat direct rechtzetten:
deze afgedrukte azan (mèt vertaling, waarvoor overigens hulde) is de speciale azan voor het ochtendgebed. "Het gebed is beter dan de slaap" komt niet voor in de azans die het moskeebestuur wil laten klinken.

"Wat moskeebestuur wil".
Onder deze kop staat dat het gaat om dagelijkse azans tussen 12.00 en 18.00 uur. "Gedurende de winter zou het gaan om twee keer op een dag, in de zomer één keer vaker," aldus de krant. Dat is onjuist:

in vergelijking met de zomer zorgen de korte dagen in de winter juist voor méér gebeden tussen die genoemde tijdstippen (de gebedstijden zijn immers afhankelijk van de stand van de zon, in de winter liggen die tijden dichter bij elkaar).

Op het moment klinkt de azan één keer per week (vrijdagmiddag) in het centrum van Zutphen; wanneer de wind meewerkt kan de azan dan tot in het buitengebied gehoord worden. De overgang naar meerdere keren per dag ìs nogal wat. De krant laat een islam-deskundige (uit Tilburg of all places ) aan het woord die het niet zal verbazen "wanneer straks de wens voor uitbreiding naar vijf keer op een dag zal klinken". Zo'n vaart zal het niet lopen, verwacht ik. Het moskeebestuur zal zeker beseffen dat meerdere keren per dag wel erg veel is voor een Nederlandse gemeente.

Mij zal het niet verbazen als het moskeebestuur bewust heeft ingezet op meerdere keren per dag om vervolgens in overlegrondes water bij de wijn te kunnen doen en dan te zeggen: "We houden het bij één keer per dag".

lees ook Moskee Barbaros, Zutphen (maquette) d.d. 25 oktober 2013


UPDATE D.D. 7 JANUARI 2014:
Op 21 december 2013 verscheen in De Stentor een opiniestuk van Lied Deurvorst (inwoonster van Zutphen, Twitter: @lliedjee) met daarin kritische kanttekeningen bij de voorgenomen dagelijkse azan. In de laatste alinea wordt de volgende vraag gesteld:
"Bestaat er overigens geen app-je dat oproept tot het gebed?"
"Reken maar van yes!" is mijn antwoord. Op dat gebied heeft een smartphone-gebruiker zelfs de keus uit meerdere apps! Dus dat is zeker het probleem niet (zelf ben ik een tevreden gebruiker van een 'azan app').

De Stentor, 21 december 2013 (p 32)

Mega-Moskee èn middeleeuws stappen. Jottem. En ja, er is meer...

De Telegraaf, 13 november 1993 (p 36)

Islamisering al trending anno 1915

Algemeen Handelsblad, 2 januari 1915 (p 10)

Angst voor de islamisering van een westerse samenleving is niet alleen van deze tijd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog waarde reeds het spook van de islam door Europa en dan in het bijzonder het spook van de jihad in de betekenis van gewapende strijd. Lees maar eens dit krantenartikel bevattende de laatste berichten over de Great War  en de "Heilige oorlog made in Germany". Na een verhandeling over jihad in het algemeen en de visie daarop van 'de groote Nederlandsche Islam-kenner C. Snouck Hurgronje' gaat het artikel in op de Duitse fascinatie voor de jihad.

"Becker, die vroeger 'die Solidarität des Islam ein Phantom' noemde, zegt nu: 'Der grosse Krieg, der soviel aufdeckt und entscheidet, wird auch den Beweis erbringen, ob der so oft besprochene internationale Zusammenhang des Islam ein realer Faktor ist oder ein Hirngespinst'." [AH, 2 januari 1915]

klik hier om het artikel over de "Heilige oorlog made in Germany" te lezen

Mandela's uitvaart

Vandaag heb ik gekeken naar de speciale livestream van de Zuid-Afrikaanse nieuwszender eNCA. Hier een aantal video stills  van Mandela's reis naar zijn laatste rustplaats (Qunu). De teraardebestelling was een privé-aangelegenheid, daar zijn geen beelden van.

www.youtube.com/watch?v=dbIhuEyo0sI

Daar is-t-ie weer: vrijdag de dertiende!

Een tijd geleden zocht ik uit pure nieuwsgierigheid op wat het dertiende vers van het dertiende hoofdstuk van de koran is. "Wie weet heeft het een link met wat we via film en televisie op ons bord krijgen daar waar het Vrijdag de Dertiende betreft," denk ik. "Horror, rampen, dat soort dingen." Wat denk je? Kom ik daar terecht bij hoofdstuk 13 “De Donder” waar Allah (soebhana wa ta’ala) in vers 13 zegt dat Hij treft wie Hij wil met Zijn bliksems. Mash’Allah…

Luister via onderstaande player naar koranvers 13:13 terwijl je een Engelstalige uitleg meeleest. Het gebruikte beeld is een fragment van de korte film “Tornado” (Calvin Productions, U.S. Weather Bureau e.a.) archive.org/details/tornado

www.youtube.com/watch?v=h2Lq_Agwm2Y

Mandela Memorial - @EbrahimBham (prayer)

Jazakallah for all those who made Duaa& sent their compliments on the prayer at FNB stadium,I am humbled. Make Dua Allah accept & forgive us
— Ebrahim Bham (@EbrahimBham) December 10, 2013

UPDATE d.d. 16 december 2013:
klik op deze link om alle interfaith prayers  te zien
die zijn uitgesproken tijdens het Mandela Memorial

Gisterochtend. De herdenkingsdienst ter ere van Nelson Mandela: voor velen is het hoogtepunt van deze Mandela Memorial  de toespraak van de president van de Verenigde Staten, Barack Obama. Een dieptepunt is er ook: de doventolk blijkt geen echte doventolk, hij doet maar wat. Voor mij persoonlijk is het hoogtepunt het gebed van imam Ebrahim Bham (Twitter: @EbrahimBham) dat als een onderdeel van de zgn. interfaith prayers  wordt uitgesproken.

Geëmotioneerd als ik ben om het heengaan van Nelson Mandela, stem ik af op de livestream  van een Zuid-Afrikaanse 24/7 nieuwszender. In mijn tijd als actievoerder (globaal genomen was dat de tweede helft van de jaren tachtig) was Nelson Mandela een household name, op een blauwe maandag was ik zelfs vrijwilliger bij het Komitee Zuidelijk Afrika (samen met anderen het knipselarchief bijgehouden). Zo'n Mandela Memorial doet terugdenken! Het is dan fijn  wanneer een religieuze tekst, die mij inmiddels eigen is geworden, die nu hélemaal in mijn systeem zit, een plaats heeft tijdens het Memorial. Mash'Allah!

Dezelfde avond nog wordt de complete tekst van het gebed door de JHB Muslim School op Twitter gezet. Alhamdulillah, op deze Twitlonger webpagina staat de complete tekst van het gebed. Voor jouw gemak heb ik deze tekst gekopieerd en geplaatst onderaan de weblogbijdrage die je nu leest, onder de video van het gebed. NB: het was nodig her en der de tekst aan te passen, zodat deze overeenkomt met de door de imam uitgesproken tekst. Bismillah:

www.youtube.com/watch?v=D3kOHSahLcY

I begin with the opening chapters of the Holy Qur’an:

Alhamdulillahi Rabbil Alameen:
All praise is due to the Almighty, Lord of the Worlds, Who is Unequalled and Unmatched in every one of His Attributes
Ar Rahmani-r-Rahim:
The Beneficent, the Merciful
Maliki Yawmi-d-Deen:
The Master of the Day of Judgment
Iyyakanabudu wa iyyakanastaeen:
O Almighty Lord! You Alone do we worship, You Alone do we seek assistance from.

We extend our condolence to the Mandela family and to the nation during this time of sadness of the passing away of Madiba, a global icon of freedom in recent times.

We place on record our indebtedness to Madiba for his selfless efforts, in selfishing - in sàlvaging the nation and leading it to the path of peace, reconciliation and harmony, and laying the foundation of a free and prosperous South Africa.

O Almighty Allah! O Our Lord! Our Supreme Lord!

We beseech You that future leaders of this great country, and leaders of the entire world, and people of this country, and people of the world, would stand up for the ideals and vision our Madiba strove for.

As Madiba never lost an opportunity to reconcile people, we pray to You, O Almighty Lord, let us strive towards peace, harmony, reconciliation, on the basis of human dignity.

As he made everyone feel important whenever he met them, we ask of You, O Almighty Lord, let us acknowledge each other in our places of work, and our places of residence.

As he stood up to injustice and illegal wars, let us do likewise, even if it is waged by the powerful.

As he stood up for the oppressed people of the world, we pray to You, O Almighty Allah, to help us sustain that resolve and realise, we preserve our freedom by helping others towards freedom.

As he was kind and merciful, and as the Prophet Muhammad (peace be upon him) said:
Ir rahamu min fi-l-ardh Ya arhamukum min fi-s-samaa
Have mercy and kindness to people in this world, the Almighty will show kindness towards you.

We ask of You, O Almighty, to plant in the hearts of every human being, the seed of kindness.

And as Madiba lived an example showing us the spirit of self-sacrifice, we ask of You, O Almighty Lord, grant us the grace of resisting corruption and temptation.

And finally, on this prayer we ask: O Almighty Allah! Let us dedicate ourselve to the good ideals he strove to in his life.

Aameen.

imam Ebrahim Bham,
Mandela Memorial,
Dec 10, 2013

May he rest in peace. Que la terre lui soit légère. Amiin. #RIP #Mandela

klik op deze link voor afbeelding in groter formaat

Suiker update

Vandaag in de wachtkamer van mijn huisartsenpraktijk. Het is de eerste maandag van de maand en klokslag twaalf uur. Vlak voor ik word geroepen gaat het luchtalarm af. 'Slecht voorteken' denk ik dan. 'Dat viel mee' denk ik achteraf. Alhamdulillah, mijn bloedsuikerspiegel blijft dalen. Toch wordt de dosis van één van de medicijnen opgeschroefd. Blijft jammer dat ik mijn hele leven vast zal zitten aan die medicijnen en dus nooit meer zal mogen vasten (ramadan!). Soit,  Deo lo volt (mash'Allah).

UPDATE d.d. 24 december 2013:
Vandaag opnieuw een verhoging. Volgende afspraak is op 4 februari a.s. incha Allah (ná bloedprikken in ziekenhuis). Wanneer dan blijkt dat mijn bloedsuikerspiegel nog niet voldoende gedaald is, kan besloten worden tot het overgaan op insuline (injecties dus). Jeej -__-

DECEMBERMAAND: 'kerstverhaal' (koran) gereciteerd door Abdulbaset Abdessamad op volle 78 toeren

Abdessamad

Als het gaat om wereldberoemde qaari's (koranrecitanten) dan is Abdulbaset Abdessamad er zeker één van. Hij is de lievelingsqaari van velen en één van de eersten van wie opnames van koranrecitatie commercieel zijn verspreid.

Vandaag is het tien jaar geleden dat mijn weblog "Islam in mijn dagelijks leven" het licht zag. Mijn allereerste bijdrage ever  is de tekst van het openingshoofdstuk van de koran, soera Al-Fatiha (de Opening).

Om het tienjarig bestaan van mijn weblog te vieren heb ik nu voor jou een bijzondere opname van een soera die heel toepasselijk is voor deze decembermaand, het gaat om het verhaal over de geboorte van Jezus, zoon van Maria (vrede zij met hem):

Soera Maryam (Maria) 19:1-36

gereciteerd in een mujawwad  stijl door een nog jonge Abdulbaset Abdessamad, zoals verschenen op twee 78-toerenplaten van het Sawt al-Islam label (begin jaren vijftig?). Mash'Allah, het zijn audio rips  gemaakt op mijn verzoek door niemand minder dan Jonathan Ward van Excavated Shellac, speciaal ten bate van de verjaardag van mijn weblog! Het is de stijl die ik gewend ben van Abdessamad: langzaam, gedragen en met alle tijd voor herhalingen èn pauzes. Zeer meditatief!

De twee bovengenoemde platen van Sawt al-Islam zijn vermoedelijk delen van een grotere uitgave met meer koranrecitatie. Voor wat betreft het fragment van soera Maryam (19:1-36) is de opname compleet, want kant A van de eerste plaat begint met een aankondiging, kant B van de tweede plaat eindigt met de formule "Sadaqallahoelaziem" Allah's Woord is Waarheid, de formule waarmee koranrecitatie altijd besloten wordt. Bismillah:

Playlist:
Sawt al-Islam V.I.X. 15-1 'Part X 29-937' Soera Maryam 19:1-9 [mp3]
Sawt al-Islam V.I.X. 15-2 'Part X 29-938' Soera Maryam 19:10-19 [mp3]
Sawt al-Islam V.I.X. 15-3 'Part X 29-939' Soera Maryam 19:20-26 [mp3]
Sawt al-Islam V.I.X. 15-4 'Part X 29-940' Soera Maryam 19:26-36 [mp3]

beluister deze playlist via onderstaande Archive.org player

archive.org/details/Abdessamad_Soura_Maryam_19_1-36_78rpm

lees een Nederlandstalige uitleg van soera Maryam in mijn weblogbijdrage Wat doen jullie moslims met de kerst? van 17 december 2008, inclusief een YouTube video met de audio van soera Maryam (19:16-40), gereciteerd door een al wat oudere Abdessamad

lees ook mijn weblogbijdrage
DECEMBERMAAND: Mijn kerstverhaal
van gisteren

DECEMBERMAAND: Mijn kerstverhaal

 Het is bijna vijftien jaar geleden. In de vroege ochtend van 24 december 1998 rol ik gekleed en wel mijn bed uit in het appartement te Purmerend waar ik op dat moment al enkele maanden woonachtig ben. Uitgeput van het geregel van de dag ervoor, zet ik mij schrap voor de laatste loodjes van de voorbereiding van de overkomst (vanuit Rufisque, Senegal) van mijn vrouw Ndoya, mijn ruim drie jaar oude dochtertje Yande en mijn bijna één jaar oude zoontje Ahmed.

Zonder ontbijt genomen te hebben, storm ik naar de dichtsbijzijnde winkel waar ze telefoonkaarten verkopen. Gewapend met twee kaarten en de nodige papieren installeer ik mij in de eerste de beste telefooncel. Afwisselend neem ik contact op met de Nederlandse ambassade te Dakar en de IND, als soort een intermediair. De IND zou een fax hebben gestuurd naar de ambassade, een fax waarmee Ndoya en de kids groen licht zouden kunnen krijgen. De ambassade kan niets vinden, de IND stuurt de fax nog eens een keer. Nòg ontvangt de ambassade niets. Dan informeer ik of de ambassade misschien nog een ander faxnummer heeft dan bekend is bij de IND. De ambassade geeft mij de nummers van hun twee faxen, ik geef ze door aan de IND (mijn contactpersoon daar kent mij inmiddels goed :-) en nogmaals gaat de fax erdoor. Dan bel ik voor de -tigste keer de ambassade. Of de fax in goede orde is ontvangen? Ja, dus. Wat nu? Tja, kan uw vrouw nog voor sluitingstijd om twaalf uur van de ambassade bij ons zijn, om de nodige papieren te tekenen en de visa in haar paspoort te plaatsen? Ja, zeg ik (maar zeker weten doe ik het niet).

Ndoya krijgt een telefoontje van mij terwijl ze druk bezig is met het laten vlechten van haar haar. Die avond zal ze met vriendinnen naar een feest gaan. Maar de fax steekt daar een stokje voor. Stop met alles wat je aan het doen bent, zeg ik haar, wanneer ze opneemt, en ga onmiddellijk naar de ambassade. Neem de kinderen mee, neem ergens onderweg pasfoto’s van jullie allemaal en dan linea recta naar de ambassade. Wie weet kun je morgen naar Nederland komen. Ndoya met haar halve hoofd vol vlechten doet gauw een hoofddeksel op en gaat vanuit Rufisque met de kinderen naar Dakar.

Vanaf station Purmerend-Overwhere neem ik de trein naar Amsterdam en ga met de tram naar de Albert Cuyp markt, vlakbij De Nederlandsche Bank (mijn werkgever op dat moment). Ik baan mij een weg door het marktpubliek en loop een belhuis binnen. Ik neem weer contact op met de ambassade en zeg dat mijn vrouw al onderweg is.

Ndoya moet vanuit Rufisque helemaal naar Dakar. Ze neemt een taxi maar toch duurt het lang, want de enige doorgaande weg naar Dakar (achtentwintig kilometer verderop) zit potdicht. Net op tijd arriveert ze op de ambassade om de nodige formaliteiten af te handelen. De ambassade kan echter niet direct de visa in haar paspoort plaatsen (ik ben vergeten wat nu ook al weer de kink in de kabel is geweest). Ndoya wordt gevraagd om later terug te komen. De ambassade blijft speciaal voor haar open, dit tot groot ongenoegen van de Senegalese bewaker die al lang thuis bij vrouw en kinderen had willen zijn. Wanneer ze tegen tweeën terugkomt, krijgt ze de langverwachte visa in haar paspoort (een Schengen-visum en een visum voor Nederland).

Ik spring een gat in de Nederlandse lucht wanneer ik het goede nieuws hoor. Ik ga direct de tickets kopen, zeg ik tegen Ndoya. “Tot morgen!”

Ndoya stomverbaasd, ze kan zich dan nog niet realiseren dat ze incha Allah binnenkort het vliegtuig naar Nederland kan nemen. Ze heeft inmiddels Rufisque verlaten en heeft met onze kinderen haar intrek genomen bij een nicht in Dakar, lekker dicht bij het vliegveld. Met geld dat ik haar met een money transfer heb opgestuurd, koopt ze wat kleren die ze met de kou in Nederland nodig zal hebben.

Vanaf de Albert Cuyp markt neem ik een taxi naar een reisbureau. Dagen eerder heb ik al het nodige geld geparkeerd op mijn courante rekening, voor het geval dat. Inmiddels is het al in de loop van de middag van de vierentwintigste december anno negentienhonderdachtennegentig. Binnen in het reisbureau staat een lange rij. Ik sluit achteraan wanneer blijkt dat ik onder geen enkele voorwaarde voorrang krijg, welk verhaal ik ook heb. Rond drie uur ben ik dan eindelijk aan de beurt. Ik leg het verhaal uit aan de dienstdoende reisadviseuse. Ze gaat direct aan de slag, maar krijgt voortdurend nul op het rekest. Het is al ruim na twaalven en de kantoren van vele luchtvaartmaatschappijen zijn al gesloten in verband met komende kerstavond. Met Air France blijkt het nog te kunnen. Ik moet wel voor 16 uur hebben betaald, anders lukt het niet meer om die vlucht van vanavond te nemen. Tien voor vier ben ik dan de gelukkigste man ter wereld. Met trillende vingers toets ik mijn pincode in. “Akkoord met bedrag?” Hè hè, natúurlijk. Ik klik op OK, gris mijn papieren en het bonnetje van de tafel en neem weer een taxi terug naar de Albert Cuyp.

Ndoya krijgt van mij te horen dat ze tegen middernacht plaatselijke tijd het vliegtuig naar Nederland kan nemen (via Parijs). Ga alsjeblieft uren van tevoren naar het vliegveld om er zeker van te zijn dat alles goed gaat, zeg ik haar. Het is haar eerste keer met het vliegtuig en niet lang voor vertrek arriveert ze pas op het Aeroport Leopold Sedar Senghor, haalt daar de tickets op die ik in Amsterdam heb betaald en wacht met Yande en Ahmed tot ze aan boord kan.

In de nacht van 24 op 25 december (kerstnacht dus) bevinden Ndoya, Yande en Ahmed zich noch in Senegal, noch in Nederland, maar ergens kilometers hoog in een vliegtuig. Ndoya heeft het zwaar, aan slapen komt ze niet toe. Yande ligt onder een dekentje uitgestrekt op twee stoelen en slaapt als een roos maar Ahmed schreeuwt om aandacht. In de business class zitten leden van van de Senegalese muziekgroep Setsima ze zijn onderweg naar Frankrijk voor een serie concerten. De leadzanger Alioune Mbaye Nder begeeft zich onder de reizigers van de toeristenklasse en heeft uiteraard direct veel aanspraak. Hij ziet dat Ndoya het moeilijk heeft en neemt haar wat zorgen uit handen, Ahmed in dit geval. Gezeten op de schoot van Nder geeft Ahmed Ndoya zo een adempauze.

[SN+NL] Tegen acht uur ‘s morgens vroeg, eerste kerstdag, komen Ndoya, Yande en Ahmed aan op Schiphol. Yande ziet mij als eerste en begint te dansen als ze voor me staat. Ahmed vind mij maar eng (wie is die man, lijkt hij te denken) en begint te huilen. Ja, dit is de start van een mooi samenzijn. God zij dank.

____________________________________

Zo’n vijftien maanden later, op 4 maart 2000, wordt (in Zutphen) Kiné geboren. Al is zij geboren in Nederland, ze beschouwt zich zeker als een Senegalese. Vrijdag 2 december 2011 hadden we Harald Doornbos op bezoek. In aanwezigheid van Kiné vertelde ik hem dat Yande en Ahmed in de stad Rufisque, Senegal, zijn geboren, maar Kiné in Zutphen, “in de slaapkamer hierboven”. Ik heb nog nooit zó’n boze blik gezien van Kiné :-) Snel verklaar ik aan Harald dat we vlak voor de bevalling de slaapkamer tot Senegalees grondgebied hebben verklaard. “Kiné is dus gewoon Senegalese”. Kiné weer hélemaal blij :-)