vrijdag 11 juli 2008

Dromen van de Fatihah. Mash'Allah!

Ik heb ze allemaal voorbij zien komen op het televisiescherm: Wayside, Grossology en vele andere prettig gestoorde animatiefilmproducties van fantasierijke geesten die Ahmed tot de verbeelding spreken. Het komt nogal eens voor dat Ahmed met een beschouwing komt van een bepaalde situatie die hij in één van deze producties heeft gezien. Out-of-the-blue steekt hij dan van wal.

Gisterenavond. Voor Ahmed bedwaarts gaat, reciteren we samen Soera Al-Fatihah, gevolgd door de Salaatoul Fatih. Na het ‘amien’ sta ik op en wil ik hem een nachtzoen geven wanneer hij wéér van wal steekt. Maar nu over heel wat anders :-)

"Papa, ik had laatst zo’n gekke droom."

"Nou, vertel eens, jongen."

"In mijn droom deed ik de fatihah. Mijn handen had ik zo [zie foto]. Ineens had ik een kom vast, de woorden van de fatihah vielen erin. Ik ben klaar en wrijf zoals we dat altijd doen met mijn handen over m’n gezicht. Ik kijk in de spiegel en zie de woorden op mijn voorhoofd, mijn wangen."

"Mash’Allah, jongen. Maar wacht eens even, en die kom dan? Je wreef toch over je gezicht?"

"Dat weet ik dus niet. Die kom was ineens weg. In een droom kan dat, papa."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Zeg 't maar

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.