Gedenkwaardig

Als ‘buitenstaander’ en later als ‘vers bekeerde moslim’ heb ik mij in Senegal regelmatig verbaasd over de tijd die moslims op hun gebedskleed doorbrengen met het gedenken van Allah (zikr) na afloop van één van hun dagelijkse gebeden (salaat). Klikkende kralen van gebedskettingen, gemurmel bij elke kraal die wordt ‘geteld’ en wéér gaan die handpalmen samen voor een smeekgebed. Het gáát maar door, lijkt het. Ja, als nieuw lid van de oemma beschouw ik indertijd mijn medegelovigen nog steeds als een buitenstaander. Mash’Allah. Het heeft dus even geduurd tot ik incha Allah een volbloed arabier uh mòslim ben geworden :-)

Als praktiserend moslim heb ik vaak de waarde van zikr onderschat. Er is zelfs een periode geweest waarin ik na de salaat direct mijn kleedje opvouw zonder ook maar een zikr als subhanallah-alhamdulillah-allahu akbar (elk 33 keer) te doen, laat staan mijn smeekgebeden erna. Die periode is alhamdulillah reeds lang voorbij. Wanneer ik dan kort geleden een speciale zikr krijg doorgegeven van iemand in Senegal en die ook gebruik na de salaat, voel ik echt de waarde van de rust die zikr kan geven. De betreffende zikr is een zin die ik enkele malen in bepaalde hoeveelheden herhaal. Om praktische redenen gebruik ik daarvoor de gebedsketting van Maguette Birama Sarr, mijn schoonvader, que la terre lui soit légère, die ik een paar jaar geleden heb gekregen van Kiné Niang, mijn schoonmoeder. Het is een speciale tijani gebedsketting, onderverdeeld in sets van 12-18-20-20-18-12 kralen, heel praktisch bij het verrichten van de wazifa en andere vormen van gedenken van Allah (zie het boekje Wird Tidiane dat ik enige tijd geleden online heb gezet). Mash’Allah, na de salaat breng ik nu op mijn gebedskleed meer tijd door. Mijn kralen klikken, ik spreek de zikr uit bij elke kraal die ik raak. De rust die er vanuit gaat, is weldadig.