Gisterochtend in de trein.
Op tijd denk ik eraan de locatie van mijn Muslim Pro app aan te passen; de gebedstijden zouden zomaar kunnen afwijken van die in mijn woonplaats Zutphen -
en warempel, voor het komende gebed zal ik in Oosterhesselen twee minuten eerder aan de bak moeten dan in Zutphen. Het is vrijdag maar deze keer geen vrijdagmiddaggebed in de moskee voor mij; het kwam beter uit om vrijdagochtend al richting mijn ouders te gaan.
Mijn vader haalt me op van het treinstation van Hoogeveen. We hebben ruim een kwartier nodig om in Oosterhesselen aan te komen. Mijn moeder staat al achter het raam te wachten wanneer we de oprit opkomen. Hoi ma!
"We zijn weer thuis" (van de gelijknamige VPRO-serie, gemaakt door Wim T. Schippers).
Onder het genot van een kop thee nemen we in de woonkamer wat familiezaken door. Wat gaat de tijd dan snel. Ik vertel nog wat over de opleiding die ik nu doe en voor we het weten is het twaalf uur 's middags en gaan we eten. Mijn moeder heeft een stevige maaltijdsoep gemaakt die ik mij prima laat smaken. Er zit meer dan genoeg in de pan dus ik schep voor de tweede keer op. Na de middagmaaltijd is het tijd voor mijn ouders om boven te rusten. Beneden in de huiskamer lees ik wat en wanneer het kwart over één is doe ik de rituele wassing; tijd voor het gebed (salaat).
We zijn weer thuis, indeed.
klik op een foto om het in een groter formaat te kunnen bekijken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.