Ontmoskeïsering is een non-issue

Volkskrant.nl : Het bezoek aan kerken, moskeeën en religieuze bijeenkomsten is de afgelopen jaren fors teruggelopen. De daling is het grootst onder moslims. Dit blijkt uit een onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), dat woensdag is verschenen. [lees hier het complete artikel]

Reacties uit moslimhoek die in dit Volkskrant artikel zijn geplaatst leggen de teruggang van het moskeebezoek als volgt uit:

"Veeleer is sprake van onvrede met de wijze waarop moskeeën worden bestuurd. [...] Er zijn naar hun smaak te weinig activiteiten. Of er wordt in het Arabisch gepredikt, dat ze niet kunnen volgen. Uit frustratie gaan ze thuis bidden. Sommigen gaan zelfs naar een andere stad, waar de imam hen wel bevalt. Dan gaan ze minder vaak dan ze zouden willen." [Mohammed Bouzia, eindredacteur NMO]

"De kerkgang is inhoudelijk niet zonder meer te vergelijken met moskeebezoek, [...] kijk alleen al naar het aantal gebeden per dag. Vijf voor moslims. [...] Jongeren gaan niet zomaar meer naar de moskee, ze kiezen bewust. Sommige moskeeën zijn zo populair dat ze uitpuilen tijdens de vrijdagpreek. Gelovigen zitten daar zelfs op straat." [Khait Aitblal, UMMAO, Unie van Marokkaanse Moskeeën Amsterdam en Omstreken]

Ontmoskeïsering en thuis bidden wordt door Mohammed Bouzia verbonden met onvrede en frustratie (nou já, zeg), terwijl Khait Aitblal een punt maakt wanneer hij zegt dat kerkgang en moskeebezoek niet te vergelijken zijn (door het aantal gebeden dat per dag verricht dient te worden). Hij laat wel achterwege dat die genoemde vijf gebeden ook gewoon thuis (of waar dan ook) verricht kunnen worden. Maar ja, Aitblal vertegenwoordigt een moskeeënorganisatie dus thuis bidden ligt niet in zijn straatje.

Mag ik zo vrij zijn om de volgende woorden met je te delen. Het is de tekst die staat op de achterkant van het standaardwerk "Kom tot het gebed – Een korte inleiding tot de praktijk van de Islam" (geschreven door imam Abdulwahid van Bommel) en maakt m.i. duidelijk dat ontmoskeïsering een non-issue is, omdat we – alle lof aan Allah – óveral kunnen bidden. Lees maar mee:

"’Geloven doe je in de kerk’, zei men vroeger, toen dit nog werkelijk gebeurde, en je zou haast veronderstellen dat moslims hun geloof in de moskee belijden. Dit boekje gaat er echter van uit dat ons hele leven een gebed is en dat we overal kunnen bidden. In de Islam leren we God kennen door te doen en niet door over Hem te theoretiseren. Vandaar deze gebruiksaanwijzing. Doen dus."