Lilo, aangenaam kennis te maken

Sinds een paar dagen heb ik een kitten te logeren: Lilo. De eerste dag liet ze me nog in alle rust mijn gebeden (salaat) verrichten. Nu ze zich thuis voelt, is dat over. Lief joh: tijdens soedjoed (hoofd op de grond) geeft ze me kopjes, bij het doen van de tashshahoed (uitspreken van de geloofsgetuigenis) kauwt ze op m'n rechterwijsvinger en tijdens de doa's (smeekgebeden na afloop van het gebed) wanneer ik mijn beide handen open hou en daarmee een kommetje vorm, komt haar kopje door de bodem van het kommetje tevoorschijn, zo van "Vergeet je me niet, in je doa's?" Inspirerend :-)

UPDATE 15.00 UUR:
www.youtube.com/watch?v=sWKMf975he4

Oostersche wijsheid

Bataviaasch nieuwsblad, 2 februari 1906

Waarvan akte

twitter.com/AbdulwadudLouws/status/515229856410632192

Pats!

lees ook mijn weblogbijdrage "Ommegangen" van 11 juni jl.

Tijdens mijn ommetje van vanavond knalt er een kastanje op m'n kruin. De herfst is altijd een inspirerend seizoen voor mij.

"Zo'n herfst als nu waarin bladeren uit het Bronboek zich ter aarde hebben geworpen als tekenen van Allah. Ondubbelzinnige niet te ontkennen tekenen van Zijn heerschappij," zei ik in 2007.

Vandaag werpt een kastanje zich via mijn hoofd ter aarde. Inspiratie? Een teken van boven in ieder geval :-)

Kamer

In de meidenkamer van mijn huis hangen nog steeds de posters van de Jonas Brothers, m'n dochter Yande (inmiddels negentien jaar oud, mash'Allah) was er járen fan van.

Vlak voor we het huis betrokken (in 1999) hing ik in deze kamer maar één 'schilderijtje' op (van de Kaäba). De posters zijn er later bij gekomen. Een mooi tijdsbeeld zo :-)

What's in a Name