Gisteren is mijn dochter Yande 9 jaar geworden. Mashallah, ze is al een hele dame. Ze krijgt nu voor elk weekend een vaste huishoudelijke taak toegewezen: de afwas (overigens tot volle tevredenheid van deze dame-in-de-dop!). Daarnaast mag ze nu 's avonds wat langer opblijven dan Ahmed en Kiné. Vanochtend was ik wat emails aan het schrijven, terwijl Yande zich in de keuken even verderop ontfermde over het bestek waarmee wij zojuist ons eerste ontbijt tijdens zomertijd hadden genuttigd.
“Papa?”
“Ja, Yande?”
“Eigenlijk kan alles, hè? Want het is Allah die er over gaat of dingen wel of niet gaan gebeuren.”
“Hoe bedoel je dat precies?”
“Nou, op school zeggen kinderen vaak dat dit of dat niet kan. Maar ze hebben nooit laten zien dat het echt niet mogelijk is. En misschien is het wel mogelijk! Wie weet wilt Allah het wèl laten gebeuren. Toch?”
zondag 28 maart 2004
zaterdag 27 maart 2004
Wintertijd Zomertijd
Soera Al-’Asr "De Tijd door de Tijden"
Klik op onderstaande link voor een mp3, het is een mash’Allah wonderschone recitatie van deze soera waarvoor de recitant echt de Tijd neemt
Vertaling:
In naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle.
1. Bij de tijd.
2. Voorzeker, de mens is te midden van verlies.
3. Behalve degenen die geloven en goede werken doen, en elkander tot waarheid, en geduld aansporen.
Allah’s Woord is Waarheid
Bron vertaling: NMO.NL
Klik op onderstaande link voor een mp3, het is een mash’Allah wonderschone recitatie van deze soera waarvoor de recitant echt de Tijd neemt
www.karaca.de/kuran/asr_suresi.mp3
Salih en de kamelin
Zoals je weet is de 'lievelingssoera' van mijn kinderen hoofdstuk Ash-Shams. Na geruime tijd deze soera voor het slapen gereciteerd te hebben, kennen Yande en Ahmed hem van buiten. In het Arabisch welteverstaan (voor Kiné is dat nog wat te moeilijk, maar mashallah ze doet haar best). Daarom ben ik sinds kort begonnen hen het verhaal achter Ash-Shams uit te leggen, waarbij ik mij baseer op een 'vertaling' in het Nederlands van de heilige koran (afkomstig van de site van de NMO) van de hoofdstukken Ash-Shams*, Al-A'raaf (verzen 73* t/m 79), Hoed (verzen 61* t/m 68), Ash-Shoaraa (verzen 141* t/m 159) en An-Naml (verzen 45* t/m 53): allemaal hoofdstukken waarin Allah, soebhana wa ta'ala, verhaalt over Salih en de kamelin. In het ene hoofdstuk vertelt Hij daar wat uitgebreider over dan in de andere.
Daarnaast baseer ik mijn uitleg op een verhaal over Salih die afkomstig is van de site van de Young Muslims Maryland. De oren van mijn kinderen gloeien wanneer ik de details vertel van de geschiedenis die in hun favoriete hoofdstuk Ash-Shams eventjes wordt aangestipt. Dan vraagt mijn dochter Yande na een paar dagen:
"Maar papa, wat is er dan gebeurd met de mensen van de Thamoed die wèl geloofden wat Salih vertelde?"
Op dat moment heb ik mijn kinderen alleen nog uitgelegd wat er staat in Ash-Shams en Al-A'raaf.
Een dag later behandel ik Hoed - en mashallah daarin was het antwoord op Yande's vraag in vers 66: "En toen ons Gebod kwam, redden Wij Salih en met hem de gelovigen door Onze barmhartigheid en Wij redden hen van de schande van die dag. Voorzeker, uw Heer is Sterk, Almachtig." Yande is gelijk gerust gesteld; ze maakte zich namelijk een beetje zorgen over het lot van de mensen die de kamelin met rust lieten en wèl geloofden wat Salih hen zei. Ze denkt even na en er valt een stilte.
"Weet je Yande," zeg ik, "een paar dagen nadat jij negen bent geworden (27 maart) is het mijn 'verjaardag' als moslim. Dan is het al acht jaar geleden dat ik de shahada, de geloofsgetuigenis, aflegde."
"Hoe kan dat nou?" zegt Yande, "Ik ben al bijna negen jaar moslima en jij nog maar bijna acht jaar moslim en toch weet jij meer over islam dan ik."
Ik lach en zeg haar "Mashallah, Yande. Weet je? Zelf weet ik helemaal niet zoveel over islam. Wanneer ik jullie zoals nu het verhaal achter Ash-Shams uitleg, dan ben ik ook eigenlijk aan het leren. Voor ik het jullie vertel verzamel ik de informatie, print ik het uit op een paar blaadjes, neem ik het mee wanneer ik jullie naar bed breng en dan ga ik jullie er over vertellen. Op dat moment is de informatie ook nieuw voor mijzelf heb ik het dan nog niet uitgebreid doorgelezen."
Ze kijkt verbaasd.
"Eigenlijk, Yande, ben ik in islam nog een kind. Een kind van bijna acht jaar."
Klik HIER om naar soera Ash-Shams te luisteren en tegelijkertijd de betekenis in diverse talen, waaronder het Engels, mee te lezen.
Klik HIER om naar soera Al-A'raaf te luisteren (vers 73 e.v.) en tegelijkertijd de betekenis in diverse talen, waaronder het Engels, mee te lezen.
Klik HIER om naar soera Hoed te luisteren (vers 61 e.v.) en tegelijkertijd de betekenis in diverse talen, waaronder het Engels, mee te lezen.
Klik HIER om naar soera Ash-Shoaraa te luisteren (vers 141 e.v.) en tegelijkertijd de betekenis in diverse talen, waaronder het Engels, mee te lezen.
Klik HIER om naar soera An-Naml te luisteren (vers 45 e.v.) en tegelijkertijd de betekenis in diverse talen, waaronder het Engels, mee te lezen.
Daarnaast baseer ik mijn uitleg op een verhaal over Salih die afkomstig is van de site van de Young Muslims Maryland. De oren van mijn kinderen gloeien wanneer ik de details vertel van de geschiedenis die in hun favoriete hoofdstuk Ash-Shams eventjes wordt aangestipt. Dan vraagt mijn dochter Yande na een paar dagen:
"Maar papa, wat is er dan gebeurd met de mensen van de Thamoed die wèl geloofden wat Salih vertelde?"
Op dat moment heb ik mijn kinderen alleen nog uitgelegd wat er staat in Ash-Shams en Al-A'raaf.
Een dag later behandel ik Hoed - en mashallah daarin was het antwoord op Yande's vraag in vers 66: "En toen ons Gebod kwam, redden Wij Salih en met hem de gelovigen door Onze barmhartigheid en Wij redden hen van de schande van die dag. Voorzeker, uw Heer is Sterk, Almachtig." Yande is gelijk gerust gesteld; ze maakte zich namelijk een beetje zorgen over het lot van de mensen die de kamelin met rust lieten en wèl geloofden wat Salih hen zei. Ze denkt even na en er valt een stilte.
"Weet je Yande," zeg ik, "een paar dagen nadat jij negen bent geworden (27 maart) is het mijn 'verjaardag' als moslim. Dan is het al acht jaar geleden dat ik de shahada, de geloofsgetuigenis, aflegde."
"Hoe kan dat nou?" zegt Yande, "Ik ben al bijna negen jaar moslima en jij nog maar bijna acht jaar moslim en toch weet jij meer over islam dan ik."
Ik lach en zeg haar "Mashallah, Yande. Weet je? Zelf weet ik helemaal niet zoveel over islam. Wanneer ik jullie zoals nu het verhaal achter Ash-Shams uitleg, dan ben ik ook eigenlijk aan het leren. Voor ik het jullie vertel verzamel ik de informatie, print ik het uit op een paar blaadjes, neem ik het mee wanneer ik jullie naar bed breng en dan ga ik jullie er over vertellen. Op dat moment is de informatie ook nieuw voor mijzelf heb ik het dan nog niet uitgebreid doorgelezen."
Ze kijkt verbaasd.
"Eigenlijk, Yande, ben ik in islam nog een kind. Een kind van bijna acht jaar."
Klik HIER om naar soera Al-A'raaf te luisteren (vers 73 e.v.) en tegelijkertijd de betekenis in diverse talen, waaronder het Engels, mee te lezen.
Klik HIER om naar soera Hoed te luisteren (vers 61 e.v.) en tegelijkertijd de betekenis in diverse talen, waaronder het Engels, mee te lezen.
Klik HIER om naar soera Ash-Shoaraa te luisteren (vers 141 e.v.) en tegelijkertijd de betekenis in diverse talen, waaronder het Engels, mee te lezen.
Klik HIER om naar soera An-Naml te luisteren (vers 45 e.v.) en tegelijkertijd de betekenis in diverse talen, waaronder het Engels, mee te lezen.
donderdag 11 maart 2004
Een niet-moslim die de salaat verricht
Het is januari 1996. Vol van alle indrukken opgedaan tijdens mijn eerste verblijf in Senegal land ik een paar dagen voor het begin van de vastenmaand ramadan op Schiphol met het voornemen mij zeker te verdiepen in islam, de religie waarmee ik in Senegal op zo’n positieve wijze in aanraking ben gekomen.
Een goed begin lijkt mij het meedoen met de ramadan. Ik haal bij een islamitische slager een lijstje met de tijden en begin de volgende dag met goede moed te vasten. In mijn onschuld vast ik de eerste paar dagen van de ramadan te lang. In de ochtend begin ik op het juiste tijdstip, maar ‘s avonds vast ik door tot het moment waarop het nachtgebed (‘isja) dient te worden verricht – dat moet natuurlijk het avondgebed zijn (maghrieb). Alhamdulillah word ik door een moslim op het juiste spoor gezet en zet ik de ramadan voort zoals het hoort.
Nog voor mijn verblijf in Senegal heb ik mij al aangemeld als vrijwilliger bij het Internationaal Filmfestival in mijn geboorteplaats Rotterdam. Daar doe ik nu (eind januari/begin februari 1996) kassa- en ‘call center’-werkzaamheden en tussen alle bedrijven door (werken en heel veel films kijken) neem ik nauwelijks de tijd om mij in islam te verdiepen.
Dan is het 2 februari: mijn verjaardag. Volgens de Gregoriaanse kalender althans. Ik weet op dat moment nog niet dat ik volgens de Islamitische kalender op 18 Ramadan (!) verjaar. Van mijn grootvader, Willem Lodewijk Schippers, krijg ik vijftig gulden als verjaardagscadeau. Tussen twee films door bezoek ik een grote boekhandel en koop van het geld de heilige koran voorzien van een Nederlandse ‘vertaling’.
Na afloop van het filmfestival keer ik terug naar Uilenstede, Amstelveen. Ik heb in Rotterdam al eerder door de koran gebladerd maar ben er nog niet echt voor gaan zitten. Nu terug in mijn studentenkamertje wel. Maar zo onvoorbereid als ik ben, nog zonder mensen die mij wegwijs kunnen maken in de hoeveelheid aan soera’s en aya’s, vind ik het wel heel erg moeilijk om er door heen te komen. Vragen komen in mij op, zoals: “Waarom zegt Allah soms ‘wij’, hij is toch juist Eén (tawhid heet dat, leer ik later) en geen drieëenheid of zo?” En ik wil echt meer van islam weten voordat ik de shahada uitspreek.
Gelukkig krijg ik van iemand het boek “Kom tot het gebed” (meer…). Ik besluit op een actieve manier mij in islam te verdiepen en begin mij stap-voor-stap het islamitisch gebed (de ‘salaat’) eigen te maken. In Senegal was het juist die uitoefening van het gebed dat als eerste mijn aandacht trok (meer… ). Ik spreid mijn zojuist aangeschafte gebedskleedje uit naar het zuidoosten, zet het boek voor mij met de juiste bladzijde geopend en begin aarzelend het openingshoofdstuk Al-Fatihah te lezen. Dat leren van de salaat opent mijn hart en dan begin ik mij daadwerkelijk in de koran te verdiepen. Met name in het hoofdstuk Ar-Rahmaan (meer…).
Ik kom in contact met een Indonesische moslimgemeenschap in Amsterdam waar ik een aantal lezingen in het Nederlands over islam kan bijwonen; ik kan dan inmiddels de salaat verrichten zoals het hoort. Dat, en ook mijn enthousiasme, wekt bij die Indonesiërs de indruk dat ik reeds moslim ben. Wanneer blijkt dat dat niet zo is, is de verslagenheid groot (meer…).
Een goed begin lijkt mij het meedoen met de ramadan. Ik haal bij een islamitische slager een lijstje met de tijden en begin de volgende dag met goede moed te vasten. In mijn onschuld vast ik de eerste paar dagen van de ramadan te lang. In de ochtend begin ik op het juiste tijdstip, maar ‘s avonds vast ik door tot het moment waarop het nachtgebed (‘isja) dient te worden verricht – dat moet natuurlijk het avondgebed zijn (maghrieb). Alhamdulillah word ik door een moslim op het juiste spoor gezet en zet ik de ramadan voort zoals het hoort.
Nog voor mijn verblijf in Senegal heb ik mij al aangemeld als vrijwilliger bij het Internationaal Filmfestival in mijn geboorteplaats Rotterdam. Daar doe ik nu (eind januari/begin februari 1996) kassa- en ‘call center’-werkzaamheden en tussen alle bedrijven door (werken en heel veel films kijken) neem ik nauwelijks de tijd om mij in islam te verdiepen.
Dan is het 2 februari: mijn verjaardag. Volgens de Gregoriaanse kalender althans. Ik weet op dat moment nog niet dat ik volgens de Islamitische kalender op 18 Ramadan (!) verjaar. Van mijn grootvader, Willem Lodewijk Schippers, krijg ik vijftig gulden als verjaardagscadeau. Tussen twee films door bezoek ik een grote boekhandel en koop van het geld de heilige koran voorzien van een Nederlandse ‘vertaling’.
Na afloop van het filmfestival keer ik terug naar Uilenstede, Amstelveen. Ik heb in Rotterdam al eerder door de koran gebladerd maar ben er nog niet echt voor gaan zitten. Nu terug in mijn studentenkamertje wel. Maar zo onvoorbereid als ik ben, nog zonder mensen die mij wegwijs kunnen maken in de hoeveelheid aan soera’s en aya’s, vind ik het wel heel erg moeilijk om er door heen te komen. Vragen komen in mij op, zoals: “Waarom zegt Allah soms ‘wij’, hij is toch juist Eén (tawhid heet dat, leer ik later) en geen drieëenheid of zo?” En ik wil echt meer van islam weten voordat ik de shahada uitspreek.
De shahada is de geloofsgetuigenis die een ‘nieuwe moslim’ uitspreekt in de nabijheid van een imam en zoveel mogelijk getuigen; die getuigen delen dan allemaal incha Allah in de zegeningen van Allah, soebhana wa ta’ala – klik HIER voor een video van zo’n gebeurtenis.
Gelukkig krijg ik van iemand het boek “Kom tot het gebed” (meer…). Ik besluit op een actieve manier mij in islam te verdiepen en begin mij stap-voor-stap het islamitisch gebed (de ‘salaat’) eigen te maken. In Senegal was het juist die uitoefening van het gebed dat als eerste mijn aandacht trok (meer… ). Ik spreid mijn zojuist aangeschafte gebedskleedje uit naar het zuidoosten, zet het boek voor mij met de juiste bladzijde geopend en begin aarzelend het openingshoofdstuk Al-Fatihah te lezen. Dat leren van de salaat opent mijn hart en dan begin ik mij daadwerkelijk in de koran te verdiepen. Met name in het hoofdstuk Ar-Rahmaan (meer…).
Ik kom in contact met een Indonesische moslimgemeenschap in Amsterdam waar ik een aantal lezingen in het Nederlands over islam kan bijwonen; ik kan dan inmiddels de salaat verrichten zoals het hoort. Dat, en ook mijn enthousiasme, wekt bij die Indonesiërs de indruk dat ik reeds moslim ben. Wanneer blijkt dat dat niet zo is, is de verslagenheid groot (meer…).
klik HIER voor een recitatie van het hoofdstuk Ar-Rahmaan,
terwijl je de betekenis, in verschillende talen, kunt meelezen tijdens het luisteren
Abonneren op:
Posts (Atom)