(In de Naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle)
Allah belast geen ziel boven haar vermogen, vóór haar is wat zij verdient en tegen haar is ook wat zij verdient. (Bid daarom:) "Onze Heer, straf ons niet als wij vergeten of een fout hebben begaan Heer, en belast ons niet zoals Gij degenen die voor ons waren hebt belast Onze Heer, belast ons niet met datgene, waarvoor wij de kracht niet hebben (het te dragen) en wis onze fouten uit en schenk ons vergiffenis en wees ons barmhartig. Gij zijt onze Meester, help ons daarom tegen het ongelovige volk."
(Allah's woord is waarheid) Hoofdstuk Al-Baqarah 2:286
Wat mij ook overkomt, ik heb het verdiend. Valt het zwaar dan is dat naar, maar ik weet dat Allah mijn ziel belast naar vermogen. In zware tijden heeft Allah middels dit vers (2:286) mij veel geholpen. Aan de ene kant geeft het kracht door de zekerheid dat alles wat in mijn leven gebeurd van Allah afkomstig is; aan de andere kant troost het door het smeekgebed dat gelijk een parel in het vers is gevat. Problemen in het leven zijn een test van de imaan, een test van het Godsbesef. Wordt dat op de proef gesteld, dan kan het smeekgebed je erdoor heen helpen. Het lijkt mij een uitdaging om dit vers ook aan mijn kinderen te leren; uiteraard in het Arabisch. Elke avond voor het slapen gaan reciteer ik samen met hen een aantal hoofdstukjes uit de koran; soms voorafgegaan door een uitleg van de Fatihah (met dank aan "Onze Oemma") of van Al-Ikhlaas. De reeks hoofdstukjes die mijn kinderen en ik doen voor ik ze een nachtzoen geef, is in de loop van de tijd steeds langer geworden en omvat inmiddels de Fatihah, Al-Ikhlaas, Al-Kafiroen en Ash-Shams (die laatste is de favoriete soera van mijn kinderen). Zo'n smeekgebed gevat in een vers is dan een mooie afsluiter zo vlak voor het slapen gaan en kan hen indien nodig, vooral na uitleg in het Nederlands, ook de kracht en troost geven die ik er uit heb geput.
vrijdag 27 februari 2004
dinsdag 17 februari 2004
Je weet wel wat...
“Lieve Ali, Ik voel me erg teleurgesteld in mezelf want ik wilde dit jaar aardappelen poten in mijn achtertuin, maar ik mis de kracht om de grond om te ploegen. Ik mis je erg want als jij hier was kon jij voor mij de grond omspitten. Ik hou van je. Je vader.”
Zijn zoon antwoordde hem per ommegaande:
“Lieve vader, laat de grond van die tuin in godsnaam met rust. Daar heb ik – je weet wel wat – verborgen! Je liefhebbende zoon.”
De volgende morgen had de vader geen tijd voor zijn ochtendgebed, want om 4.00 uur precies stonden de plaatselijke politie, de FBI, enkele CIA agenten en een specialist van het Pentagon voor zijn deur. Zij doorzochten de hele ochtend de achtertuin op explosieven, materiaal om een bom te vervaardigen, of anthrax. Zij vonden niets en vertrokken weer. Die middag ontving de vader nog een e-mail van zijn zoon.
“Lieve vader. Ik denk dat je nu wel je aardappelen kan poten. Dit was het enige wat ik voor je kon doen in de huidige omstandigheden. Je liefhebbende zoon”.
(Bron: Nieuwsbrief van Kenniscentrum Islam*, december 2003)
*UPDATE 1 april 2012, website is nu: www.abdulwahid.nl
zondag 1 februari 2004
Tawhid (NMO-radio, 27 juni 1996)
Als vers bekeerde moslim heb ik in de periode 1996/1997 enkele verslagen gemaakt van bijgewoonde lezingen die werden gehouden door Abdulwahid van Bommel. Tevens maakte ik in die tijd een transcriptie van het NMO-radioprogramma "Tawhid". Dat programma kun je beluisteren via onderstaande player; werkt die player niet, klik dan op de regel onderaan de player, zo kom je op de webpagina terecht van dit radioprogramma (deze bijdrage bevat ook een transcriptie van de complete uitzending).
www.wat.tv/audio/nmo-radio-tawhid-27-juni-1996-1way_2fvj1_.html
Wat nu volgt is een letterlijke woord-voor-woord transcriptie (door ondergetekende) van een NMO-radio programma met als thema “Tawhid” zoals uitgezonden door de Nederlandse Moslim Omroep op 27 juni 1996 (Radio 5) van 18.02 tot 18.30 uur.
[Start herkenningsmelodie]
RASHIED ALIBUX
Dames en heren, vrede zij met u. Welkom bij de wekelijkse uitzending van de Nederlandse Moslim Omroep. Vandaag kunt u luisteren naar ons religieus programma. [Fade-out herkenningsmelodie] Het thema van vandaag is: “Tawhid”, het eenheidsbeginsel in de islam. Hoe kunnen wij dit beginsel in de praktijk toepassen? [Start achtergrondmuziek]
RASHIED ALIBUX
Moslims geloven dat er één God is en dat Mohammed Zijn gezant is. Deze stelling vormt één van de vijf zuilen van de islam en keert onder andere weer terug in de shahada, de geloofsgetuigenis van de moslim: Ashaddoe anla illaha il’Allaha, wa ashaddoe anna Moehammadan abdoehoe wa rasoelahoe – Ik getuig dat er geen god is dan Allah en ik getuig dat Mohammed Zijn dienaar en Zijn gezant is. [Hier bedoelde Rashied Alibux "...rasoelOEhoe"] Het tweede deel van de geloofsgetuigenis drukt het profeetschap uit van Mohammed, vrede zij met hem. Het eerste deel, “Ik getuig dat er geen god is dan Allah”, vrij vertaald: [einde achtergrondmuziek] “Ik getuig dat er slechts één God is” – dit deel drukt het concept van tawhid uit, het beginsel van Gods eenheid, de leerstelling dat Allah de Enige is.
NORA SEGHIER
In Naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle
Zeg: Allah is de Enige
Allah is zichzelf genoeg, eeuwig
Hij verwekte niet, noch werd hij verwekt
En niemand is Hem in xc3xa9nig opzicht gelijk
Gods Woord is Waarheid
RASHIED ALIBUX
Tawhid wordt vaak vertaald met het woord monotheïsme. Behalve de islam voldoen ook andere godsdiensten aan het monotheistisch idee, bijvoorbeeld het Jodendom, het Christendom en ook bepaalde hindoeistische stromingen. Wij vroegen aan de gewone man en vrouw op straat wat zij vonden van het beginsel tawhid en hoe zij dat in de praktijk ervaarden. [start draaiorgelmuziek + straatgeluiden]
VROUW 1
Ik ben uh katholiek.
RASHIED ALIBUX
Binnen de islam bestaat uh het concept van tawhid, dat betekent uh er bestaat maar één God. Gelooft u dat ook?
VROUW 1
Jawel.
RASHIED ALIBUX
Wat betekent uh [fade out draaiorgelmuziek, straatgeluiden blijven hoorbaar] het feit dat er maar één God bestaat voor u als persoon?
VROUW 1
Mijn als persoon? Nou, dat je iedereen wel helpt en dergelijke en uh als je verschillende geloof hebt, dat er toch maar één God bestaat.
RASHIED ALIBUX
Hoe ervaart u dit idee in de praktijk?
VROUW 1
Nou, ik ga nooit naar de kerk. Ik geloof dus wel op me eigen manier.
VROUW 2
Nou, wij hebben eigenlijk geen geloof. We zijn dus wel christen, maar we doen nie absoluut niets.
RASHIED ALIBUX
Binnen de islam bestaat het begrip van tawhid. Het betekent dat er maar één God bestaat,
VROUW 2
Ja
RASHIED ALIBUX
gelooft u dat ook?
VROUW 2
Dat denk ik wel, ja. Dat denk ik wel, maar dat ge wordt iedereen geeft zijn eigen uitleg d’r aan. Ik geloof zelf verder niet ècht dat ik uh ergens naar toe leef.
VROUW 3
Ik ben christen. Ik denk dat er maar één God bestaat. Ieder mens heeft een heel persoonlijke relatie met God en uh ik vind het uh iedereen het recht heeft om op zijn manier zijn geloof te beleven en uh ja ik doe het dan op mijn manier en jullie op jullie manier en – ik respecteer dat voor ieder.
VROUW 4
Ik geloof helemaal niet in godsdienst. Helaas.
MAN 1
Nou, d’r zal wel iets zijn ja maar niet uh niet ergens over nadenken de hele tijd hoor, nee hoor.
MAN 2
Uh, Nederlands-Hervormd.
RASHIED ALIBUX
Binnen de islam bestaat het begrip van tawhid, dat betekent dat er maar één God is. Gelooft u dat ook?
MAN 2
Nou, niet zo erg, nee. Nee.
RASHIED ALIBUX
Hoe ziet u hoe kijkt u d’r dan tegen aan?
MAN 2
Ja, dat weet ik niet, ik uh iedereen in z’n waarde laten en uh het goeie van het leven maken. [fade-in draaiorgelmuziek]
RASHIED ALIBUX
Umar Ilahibax is moslim. Hij houdt zich vooral bezig met spirituele islam, [fade-out draaiorgelmuziek en straatgeluiden] maar hij is ook gefascineerd door islam als manier van leven. Wat betekent tawhid voor hem?
UMAR ILAHIBAX
Voor mij persoonlijk betekent tawhid, de eenheid van mijn bestaan. Eenheid: de grondbeginsel van mijn geloof en innerlijke beleving, mijn spirituele beleving, mijn spirituele verlangen naar eenheid, naar de vereniging van mijn Schepper met, éénwording van mijn Schepper, zoals dat in het Arabisch zo mooi wordt gezegd: “Fanafillah”. En, zoals de druppel, als de druppel in de oceaan valt, dan kunnen we hem niet meer herkennen, zolang hij nog gescheiden is van de oceaan, dan is hij een druppel. Het moment dat hij in de oceaan valt, dan is hij in tawhid. Dat betekent voor mij tawhid: éénheid met mijn Schepper, één te worden met me mezelf in Hem te verliezen.
RASHIED ALIBUX
De beleving van tawhid is voor Umar duidelijk een spirituele ervaring. Hoe is deze ervaring voor moslims in het algemeen? Publiciste Sajidah Abdus Sattar geeft hierover uitleg.
SAJIDAH ABDUS SATTAR
Een praktizerende gelovige moslim ziet God als het centrum en het totale kader eigenlijk van z’n bestaan. En uh ik kan me voorstellen dat mensen die daar niet mee zijn opgegroeid of niet die beleving hebben, daar niet ook uh de moeite voor hebben gedaan natuurlijk, uh dat heel wonderlijk vinden, want dan lijkt het heel erg verstikkend: ‘Alles heeft met God te maken’. Maar voor gelovige mensen, voor gelovige moslims, is het juist een toegang eigenlijk tot een oneindige ruimte. Want je kunt je natuurlijk wel laten bepalen of laten definiëren door andere dingen, door jezelf bijvoorbeeld: ‘Ikke, ikke, eh en de rest kan stikken’, hè. Maar dan ben je beperkt tot je eigen kleine ik. Terwijl als je je oriënteert op God en alleen God als je enige centrum neemt hè, uh het centrum van je bestaan, je oriëntatiepunt, één oriëntatiepunt, dan heeft je hele uh leven richting. Dus je denken en je doen heeft dan richting. Uh ‘t wonderlijke is dat, als je uh als het ware uh je helemaal oriënteert op op een centraal punt zoals die eenheid van God, dat dan in zekere zin al je andere relaties, de relaties met andere mensen, in zekere zin zelfs de relatie tot jezelf, in dat licht komen te staan. Dus, dan is de eenheid van God ook meteen iets dat je hele bestaan be, uh, kleurt en bepaalt en dan kom je heel dicht bij het idee uh dat er eenheid van bestaan is, van eenheid van leven. En je ze in feite bijna niets meer los te denken van dat kader. En, het wil bijvoorbeeld zeggen, dat de relatie van mensen onderling bepaald wordt door de relatie van die mensen tot God.
RASHIED ALIBUX
Het eenheidsbeginsel komt in principe in alle religieën voor. Na verloop van tijd raakte het echter steeds meer op de achtergrond. Dit ging gepaard met sociaal en maatschappelijk verval. Umar Ilahibax maakt
een schets van de pré-islamitische periode:
UMAR ILAHIBAX
De pré-islamitische periode in Saoedi-Arabië werd gekenmerkt door ‘djahilieja’. ‘Djahilieja’ betekent feitelijk: ‘onwetendheid’. En daar was een verschrikkelijke sociale maatschappelijke chaos feitelijk in uh in uh in Saoedi-Arabië, wat betreft de mensenrechten en specifiek de vrouwen. Vrouwen hadden ab-so-luut geen enkele rechten in die samenleving. Ze waren totaal niet van belang. Uh dochters die geboren werden, werden voor negentig procent werden levend bes begraven en d’r was geen verschil tussen dochter en moeder. De vader huwde de dochter en de do moeder huwde de zoon. Zulke afschuwelijke situaties speelden in Saoedi-Arabië voor de komst van de heilige profeet Mohammed, salallahu wassalem. En de verschrikkelijke martelingen. Wat betreft de schendingen van mensenrechten, die bestonden absoluut niet. [Hier bedoelde hij dat mensenrechten niet bestonden]
RASHIED ALIBUX
In de periode van onwetendheid vierde in Arabië ook het polytheisme hoogtij. [fade-in achtergrondmuziek] In hoofdstuk 21 van de koran staat hierover het verhaal van profeet Abraham, en hoe hij zijn volk wilde overtuigen van tawhid. [Rashied Alibux heeft het hier over soera Al-Anbiyaa "De Profeten", aya's 51-75]
NORA SEGHIER
Abraham, vrede zij met hem, is binnen de islam vooral bekend om zijn rechtschapenheid die God hem had geschonken. Hij keurde het Arabische veelgodendom ten zeerste af en hij wilde graag een ieder overtuigen dat afgodsbeelden onnodig zijn, omdat er in werkelijkheid maar één God is. Op een keer stond hij bij de tempel tegenover de afgodsbeelden. Een grote menigte waaronder ook zijn vader stond daar eveneens om de beelden te aanbidden. Plotseling vroeg Abraham aan hen allen: “Wat zijn deze beelden? Waarom aanbidden jullie hen? Waarom zijn jullie zo aan hen gehecht?” Bijna beledigd antwoordden de mensen: “Wij doen helemaal niets verkeerd. Wij volgen slechts het voorbeeld van onze voorvaderen.” Abraham zei toen: “Jullie zijn echt verkeerd bezig. God is slechts één. Hij is de Heer van de hemelen en van de aarde die Hij schiep. Ik beloof jullie: ik zal jullie bewijzen dat deze afgoden van jullie niets waard zijn.” ‘s Nachts toen de afgoden alleen waren, ging Abraham naar hen toe. Alle beelden brak hij toen in stukken, behalve één, de grootste. De volgende ochtend brak er bij de tempel paniek uit. De priesters raakten buiten zichzelf bij het zien van de kapotte beelden. Sommigen huilden, anderen waren woedend: “Wie heeft dit onze goden aangedaan?” riepen ze. “Wie is de boosdoener?” schreeuwden ze. Eén van hen zei: “Gisteren hoorde ik een jongeman over de beelden spreken. Hij heet Abraham.” “Breng hem hierheen, zodat hij verantwoording voor zijn daad kan afleggen”. Abraham was gauw gevonden. Hij had immers niets te vrezen, omdat niemand behalve Allah getuige was geweest van zijn daad. De priesters vroegen aan Abraham: “Abraham, heb jij dit onze goden aangedaan?” Abraham antwoordde: “Iemand heeft het zeker gedaan. Maar kijk! Het grootste beeld staat er nog. Waarom vraag je niet aan hem of hij weet wie het gedaan heeft?” Beschaamd lieten de priesters toen het hoofd hangen.
UMAR ILAHIBAX
De islam, in de heilige koran worden alle grondbeginselen van de islam uiteengezet. [fade-out achtergrondmuziek] Evenzo het geloof in Allah als eenheid. Feitelijk de eenheid van Allah, soebhanna ta’ala, is de hoeksteen van de islam, feitelijk. Hij die aan dat principe in de islam uh tekort wilt doen, voor zichzelf of in het algemeen, zou je bijna een polytheist kunnen noemen, is in weze een polytheist. En in die zin is de islam een zuiver monotheistisch geloof met de eenheid van Allah, soebhanna ta’ala.
RASHIED ALIBUX
De islam is zuiver monotheistisch, maar zijn moslims nu ook zuiver monotheisten?
SAJIDAH ABDUS SATTAR
Ja, dat zou mooi zijn, als uh moslims allemaal ideale wezens waren. En niet-moslims natuurlijk niet ideaal. Zo gemakkelijk ligt dat niet. Uh ik denk dat we heel reëel moeten zijn en moeten beseffen dat uh het kiezen van een eenheidsbegrip van het pure monotheisme als ideaal, dat dat nog lang niet wil zeggen dat je dat dan ook in je leven waarmaakt. Laten we eerlijk zijn: godsdiensten zijn eigenlijk toch voertuigen om ergens te komen. Uh het zijn middelen tot een doel. En ik ben bang dat het nogal eens voorkomt dat mensen, en ook moslims, hun godsdienst eigenlijk zien als het doel, en dan ophouwen. Dat is dus al één gevaar. Dus uh moslims die de islam als zodanig als een opperste doel beschouwen die komen dan ook niet verder, en zijn eigenlijk bezig met iets dat tegen het eenheidsbesef in indruist, ze zijn namelijk bezig hun godsdienst te verheerlijken in plaats van God. Een ander punt is, dat het helemaal niet zo gemakkelijk is, ook al wil je je leven oriënteren op de ene God, je zou dat graag willen onderstrepen, maar we zijn allemaal mensen en we hebben allemaal een ik, een zelf, een ego, die dolgraag op die plaats wil zitten, waar die ene God thuishoort. En dan blijkt dat we iedere keer toch weer afglijen naar een vorm van zelfverheerlijking. ‘t Is niet zo dat je na het “La illaha il’Allah” te hebben gezegd, hè “Er is geen godheid buiten God”, dat je daarna in slaap kunt vallen. We zullen voortdurend, als moslims, en ik zou zeggen alle mensen, uh voortdurend onszelf ter verantwoording moeten roepen: “Wat doen we met onze gedachten, met onze intenties, met onze daden?” En “Waardoor laten we onszelf sturen? Wat is ons oriëntatiepunt?” Concreet. “En wat zijn de concrete gevolgen daarvan?”. Uh denk even aan de gelijkwaardigheid van mensen, het accepteren van een ander als gelijkwaardig aan jezelf, da’s verdraaid moeilijk. Dat is helemaal niet zo gemakkelijk. En ik moet uh toegeven, dat ikzelf als moslim van tijd tot tijd ook discrimineer. Ik denk dat moslims gewoon mensen zijn die ook uh soms de neiging hebben om te discrimineren. Net zo goed als ieder ander. En je zult jezelf d’r op moeten aanspreken, dat is de enige manier. En, als je dat doet, dan heb je kans dat je leert, geleidelijk aan leert, eerlijk te zijn tegenover jezelf.
RASHIED ALIBUX
Sajidah Abdus Sattar stipte het reeds enigszins aan: tawhid in de praktijk. Is dat wel mogelijk? Hoe kunnen wij dat waarnemen?
UMAR ILAHIBAX
Tawhid is een begrip is een onderdeel van de imaan, van elke moslim. Hij die de tawhid niet in zijn hart draagt in zijn bewustzijn in zijn innerlijk leven, die uh is is afgedwaald feitelijk van de essentie van de islam, want daarom is de islam gebaseerd, de kern van de islam is eenheid van Allah, soebhana ta’ala, eenheid in al zijn glorieuze eigenschappen, al zijn bijzondere verheven eigenschappen zien wij de eenheid. In de natuur zien wij eenheid, we zien een holistische natuur: alles hangt met elkaar samen. Allah, soebhana ta’ala, laat ons zien op de wereld hoe de eenheid in Zijn schepping uh doorwerkt en samenwerkt. Hij laat ons zien in het universum hoe sterren zonnestelsels uh met elkaar samenwerken. Ze zijn altijd met elkaar in verbinding. Ze beinvloeden ze be beinvloeden elkaar en ondergaan de invloed van anderen over en weer.
RASHIED ALIBUX
Naast deze spirituele zienswijze van tawhid kan het eenheidsbeginsel ook in een sociaal-maatschappelijke context geplaatst worden. Bijvoorbeeld: tawhid als basis voor integratie. Tawhid als basis voor anti-discriminatie.
SAJIDAH ABDUS SATTAR
Discrimineren is zo ontzettend tegen de draad van de islam in, tegen de draad van eigenlijk elk eenheidsbesef of of uh monotheisme in uh dat het er mee onverzoenbaar is. En de islam leert natuurlijk dat uh God de Heer is, de Genadige Heer. En schepselen, ook mensen, zijn Gods dienaren. En in daarin die zin zijn we gewoon allemaal gelijk. Als mensen zijn we gelijk, als dienaren van God zijn als mensen gelijk als uh schepselen hè. In de koran staat een heel aardig vers uh dat luidt uh ongeveer zo: “O mensen, Wij” en hier spreekt God “Wij hebben jullie geschapen uit een man en een vrouw en jullie tot volkeren en stammen gemaakt, zodat jullie elkaar zouden kennen.” Uh dat geeft al aan, dat mensen principiëel gelijkwaardig zijn, gelijk zijn. Geen ve, geen gezeur met uh uh superieuriteit van ras of afkomst of uh godsdienst of wat dan ook. In principe zijn mensen gelijk. Hun startpunt is gelijkwaardig. Maar het vers gaat nog verder: uh d’r staat uh “Degene van jullie die voor God het meest nobel is, is degene met het meest godbewustzijn. En God weet, en is goed op de hoogte.” Dat wil dus zeggen: het punt waarop mensen eventueel van elkaar verschillen is godbewustzijn of zeg maar uh je oriëntatie op het Goddelijke en de gevolgen daarvan de consequenties daarvan in je gedrag. ‘t Is natuurlijk niet uh niet veel zin om te zeggen “Ik geloof in God” en verder uh zondig je d’r maar op los, dat heeft natuurlijk geen authenticiteit. Dus, als je leven op God gecentreerd is, dan leef je je leven in deze wereld gewoon stevig met twee voeten op de grond maar met je hoofd tegelijkertijd in de hemel, hm? En die innerlijke kwaliteit die in het Arabisch “taqwa” wordt genoemd, godbewustzijn uh, ‘t is altijd een beetje uh uh een beperking natuurlijk als je gaat vertalen, maar laten we het noemen godbewustzijn, dat is een innerlijke eigenschap, een innerlijke kwaliteit die wij onderling als mensen niet van elkaar kunnen beoordelen. Ik kan van jouw gezicht niet zien eh hoe diep jouw geloof of jouw uh godbewustzijn is. Vandaar ook dat we als mensen elkaar daarop niet mogen beoordelen. En het vers dat ik zojuist citeerde eindigt dan ook “God weet en is goed op de hoogte”. Dus het oordeel over die innerlijke kwaliteit, het enige legitieme punt waarop mensen kunnen verschillen, kan niet door ons worden beoordeeld maar alleen door God.
UMAR ILAHIBAX
Deze eenheid die Allah, soebhana ta’ala, heeft geopenbaard via zijn heilige profeet Mohammed, salallahoe wasellem, is van zo’n groot belang geweest hij geweest voor de mensheid voor de moslims in de wereld en de mensheid feitelijk want hij is niet gekomen alleen voor de Arabieren. Hij heeft gezegd: “Ik ben gekomen als rahmatoe-l-’alamien”, niet alleen voor de mensen van deze wereld, de eenheid onder de mensen te brengen, maar ook mensen die niet van deze wereld zijn, andere werelden, “daarvoor ben ik ook gekomen”. Dat is tawhid, de eenheid, de integratie van alle rassen. De heilige koran is heel heel mooi en heel bijzonder. Allah laat soebhana ta’ala ons in de heilige koran zien daar hij zegt daarin “Ik heb u in verschillende rassen en volkeren geschapen, opdat gij elkander leert kennen”. Leert begrijpen en leert waarderen en dan zien we dat de eenheid de tawhid leidt naar integratie begrip voor elkaar waardering voor elkaar, elkaars gewoonten en riten en normen en waarden dienen wij te leren kennen om de eenheid die Allah soebhana ta’ala in de mensheid heeft neergelegd, want hij heeft slechts mensheid geschapen mensen heeft geschapen en tawhid leidt tot absolute feitelijke integratie en dat zien wij ook in de islamitische moslimwereld. Wij zien dat het rasbewustzijn, het eerste wat islam heeft afgeschaft is rasbewustzijn. De heilige profeet heeft gezegd: “Een Arabier is niet meer dan een niet-Arabier, en een niet-Arabier is niet meer dan een Arabier”. Dan zien we het gelijkheidsprincipe ook direct naar voren komen.
RASHIED ALIBUX
Aan mevrouw Abdus Sattar nu de vraag: wat betekent tawhid voor haar persoonlijk?
SAJIDAH ABDUS SATTAR
Voor mij als moslim en voor mij persoonlijk betekent tawhid dat m’n hele leven georiënteerd is op God. En dat er eigenlijk geen enkel aspect van mijn bestaan is dat daarvan losgekoppeld kan worden. Dat wil zeggen dat alles gerelateerd wordt aan perfectie en dat maakt nederig.
RASHIED ALIBUX
Tawhid, het eenheidsbeginsel van de islam. Er is een belangrijke vers in de koran die de betekenis van het begrip tawhid in de volste omvang omvat. Luistert u naar vers 256 [Rashied Alibux bedoelde vers 255] van hoofdstuk twee, soera Al-Baqarah:
[koranrecitatie "Ayaatoe-l-koersi", "Het Troonvers"]
(A’oezoe bi-l-laahi mina-sj-sjeytaani-r-radjiem
Bismi-l-laahi-r-rahmaani-r-rahiem)
Allaahoe laa ilaaha illa hoewa-l-hayyoe-l-qayyoem
Laa ta’goezoehoe sinatoen wa laa nawm
Lahoe maa fi-s-samaawaati wa maa fi-l-ard
Man za-l-ladzie yasjfa’oe ‘indahoe illaa bi iznih
Ya’lamoe maa bayna aydiehim wa maa galfahoem
Wa laa yoehietoena bi sjay-in min ‘ilmihi illa bimaa sjaa
Wa si’a kursiyyoehoe-s-samaawaati wa-l-ard
Wa laa ya-oedoehoe hifzoehoemaa
Wa hoewa alliyyoe-l-’aziem
(Sadaq’Allahoe-l-’aziem)
NORA SEGHIER
[In naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle]
Allah! [start achtergrondmuziek]
Er is geen God dan Hij, de Levende, de Zelfbestaande
Sluimer noch slaap overmant Hem
Al wat in de hemelen en wat op aarde is, behoort Hem
Wie kan bij Hem bemiddelen zonder Zijn verlof?
Hij kent hetgeen voor hen is en wat achter hen is
En zij kunnen niets van Zijn kennis omvatten, dan wat Hij wil
Zijn troon strekt zich uit over hemelen en aarde
En het waken over beide vermoeit Hem niet
Hij is de Verhevene, de Grote (Gods woord is waarheid)
[achtergrondmuziek stopt]
RASHIED ALIBUX
Tot zover deze documentarie en tot zover deze uitzending van de NMO in de Nederlandse taal. Samenstelling en presentatie: Rashied Alibux. Met dank aan Nora Seghier. Techniek: Leo van Breda. Zo meteen kunt u luisteren naar ons Turks programma. [start herkenningsmelodie] Voor reacties en voor een abonnement op ons kwartaalblad Karavaan [dit blad bestaat niet meer] kunt u schrijven naar de Nederlandse Moslim Omroep, Postbus 418, 1200 AK in Hilversum. Zondag op NMO-TV de documentaire “Wat is islam?”. Hierin wordt aan de hand van dagelijkse gebeurtenissen bekeken hoe de islambelevenis in het leven van moslims doorwerkt. Volgende week zijn wij d’r weer om zes uur. Vrede zij met u. [einde herkenningsmelodie]
____________________________________________
Dit was een letterlijke woord-voor-woord transcriptie van een NMO-radio programma met als thema “Tawhid” zoals uitgezonden door de Nederlandse Moslim Omroep op 26 juni 1996 (Radio 5) van 18.02 tot 18.30 uur.
www.wat.tv/audio/nmo-radio-tawhid-27-juni-1996-1way_2fvj1_.html
Wat nu volgt is een letterlijke woord-voor-woord transcriptie (door ondergetekende) van een NMO-radio programma met als thema “Tawhid” zoals uitgezonden door de Nederlandse Moslim Omroep op 27 juni 1996 (Radio 5) van 18.02 tot 18.30 uur.
[Start herkenningsmelodie]
RASHIED ALIBUX
Dames en heren, vrede zij met u. Welkom bij de wekelijkse uitzending van de Nederlandse Moslim Omroep. Vandaag kunt u luisteren naar ons religieus programma. [Fade-out herkenningsmelodie] Het thema van vandaag is: “Tawhid”, het eenheidsbeginsel in de islam. Hoe kunnen wij dit beginsel in de praktijk toepassen? [Start achtergrondmuziek]
RASHIED ALIBUX
Moslims geloven dat er één God is en dat Mohammed Zijn gezant is. Deze stelling vormt één van de vijf zuilen van de islam en keert onder andere weer terug in de shahada, de geloofsgetuigenis van de moslim: Ashaddoe anla illaha il’Allaha, wa ashaddoe anna Moehammadan abdoehoe wa rasoelahoe – Ik getuig dat er geen god is dan Allah en ik getuig dat Mohammed Zijn dienaar en Zijn gezant is. [Hier bedoelde Rashied Alibux "...rasoelOEhoe"] Het tweede deel van de geloofsgetuigenis drukt het profeetschap uit van Mohammed, vrede zij met hem. Het eerste deel, “Ik getuig dat er geen god is dan Allah”, vrij vertaald: [einde achtergrondmuziek] “Ik getuig dat er slechts één God is” – dit deel drukt het concept van tawhid uit, het beginsel van Gods eenheid, de leerstelling dat Allah de Enige is.
[koranrecitatie - hoofdstuk Al-Ichlaas]
A’oedzoe bi-l-laahi mina-sj-sjeytaani-r-radjiem
Bismi-l-laahi-r-rahmaani-r-rahiemi
Qoel hoewa-l-laahoe ahad
Allahoe-s-samad
Lam yalid wa lam yoelad
Wa lam yakoe-l-laahoe koefoewan ahad
Sadaq’Allahoe-l-aziem
NORA SEGHIER
In Naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle
Zeg: Allah is de Enige
Allah is zichzelf genoeg, eeuwig
Hij verwekte niet, noch werd hij verwekt
En niemand is Hem in xc3xa9nig opzicht gelijk
Gods Woord is Waarheid
RASHIED ALIBUX
Tawhid wordt vaak vertaald met het woord monotheïsme. Behalve de islam voldoen ook andere godsdiensten aan het monotheistisch idee, bijvoorbeeld het Jodendom, het Christendom en ook bepaalde hindoeistische stromingen. Wij vroegen aan de gewone man en vrouw op straat wat zij vonden van het beginsel tawhid en hoe zij dat in de praktijk ervaarden. [start draaiorgelmuziek + straatgeluiden]
VROUW 1
Ik ben uh katholiek.
RASHIED ALIBUX
Binnen de islam bestaat uh het concept van tawhid, dat betekent uh er bestaat maar één God. Gelooft u dat ook?
VROUW 1
Jawel.
RASHIED ALIBUX
Wat betekent uh [fade out draaiorgelmuziek, straatgeluiden blijven hoorbaar] het feit dat er maar één God bestaat voor u als persoon?
VROUW 1
Mijn als persoon? Nou, dat je iedereen wel helpt en dergelijke en uh als je verschillende geloof hebt, dat er toch maar één God bestaat.
RASHIED ALIBUX
Hoe ervaart u dit idee in de praktijk?
VROUW 1
Nou, ik ga nooit naar de kerk. Ik geloof dus wel op me eigen manier.
VROUW 2
Nou, wij hebben eigenlijk geen geloof. We zijn dus wel christen, maar we doen nie absoluut niets.
RASHIED ALIBUX
Binnen de islam bestaat het begrip van tawhid. Het betekent dat er maar één God bestaat,
VROUW 2
Ja
RASHIED ALIBUX
gelooft u dat ook?
VROUW 2
Dat denk ik wel, ja. Dat denk ik wel, maar dat ge wordt iedereen geeft zijn eigen uitleg d’r aan. Ik geloof zelf verder niet ècht dat ik uh ergens naar toe leef.
VROUW 3
Ik ben christen. Ik denk dat er maar één God bestaat. Ieder mens heeft een heel persoonlijke relatie met God en uh ik vind het uh iedereen het recht heeft om op zijn manier zijn geloof te beleven en uh ja ik doe het dan op mijn manier en jullie op jullie manier en – ik respecteer dat voor ieder.
VROUW 4
Ik geloof helemaal niet in godsdienst. Helaas.
MAN 1
Nou, d’r zal wel iets zijn ja maar niet uh niet ergens over nadenken de hele tijd hoor, nee hoor.
MAN 2
Uh, Nederlands-Hervormd.
RASHIED ALIBUX
Binnen de islam bestaat het begrip van tawhid, dat betekent dat er maar één God is. Gelooft u dat ook?
MAN 2
Nou, niet zo erg, nee. Nee.
RASHIED ALIBUX
Hoe ziet u hoe kijkt u d’r dan tegen aan?
MAN 2
Ja, dat weet ik niet, ik uh iedereen in z’n waarde laten en uh het goeie van het leven maken. [fade-in draaiorgelmuziek]
RASHIED ALIBUX
Umar Ilahibax is moslim. Hij houdt zich vooral bezig met spirituele islam, [fade-out draaiorgelmuziek en straatgeluiden] maar hij is ook gefascineerd door islam als manier van leven. Wat betekent tawhid voor hem?
UMAR ILAHIBAX
Voor mij persoonlijk betekent tawhid, de eenheid van mijn bestaan. Eenheid: de grondbeginsel van mijn geloof en innerlijke beleving, mijn spirituele beleving, mijn spirituele verlangen naar eenheid, naar de vereniging van mijn Schepper met, éénwording van mijn Schepper, zoals dat in het Arabisch zo mooi wordt gezegd: “Fanafillah”. En, zoals de druppel, als de druppel in de oceaan valt, dan kunnen we hem niet meer herkennen, zolang hij nog gescheiden is van de oceaan, dan is hij een druppel. Het moment dat hij in de oceaan valt, dan is hij in tawhid. Dat betekent voor mij tawhid: éénheid met mijn Schepper, één te worden met me mezelf in Hem te verliezen.
RASHIED ALIBUX
De beleving van tawhid is voor Umar duidelijk een spirituele ervaring. Hoe is deze ervaring voor moslims in het algemeen? Publiciste Sajidah Abdus Sattar geeft hierover uitleg.
SAJIDAH ABDUS SATTAR
Een praktizerende gelovige moslim ziet God als het centrum en het totale kader eigenlijk van z’n bestaan. En uh ik kan me voorstellen dat mensen die daar niet mee zijn opgegroeid of niet die beleving hebben, daar niet ook uh de moeite voor hebben gedaan natuurlijk, uh dat heel wonderlijk vinden, want dan lijkt het heel erg verstikkend: ‘Alles heeft met God te maken’. Maar voor gelovige mensen, voor gelovige moslims, is het juist een toegang eigenlijk tot een oneindige ruimte. Want je kunt je natuurlijk wel laten bepalen of laten definiëren door andere dingen, door jezelf bijvoorbeeld: ‘Ikke, ikke, eh en de rest kan stikken’, hè. Maar dan ben je beperkt tot je eigen kleine ik. Terwijl als je je oriënteert op God en alleen God als je enige centrum neemt hè, uh het centrum van je bestaan, je oriëntatiepunt, één oriëntatiepunt, dan heeft je hele uh leven richting. Dus je denken en je doen heeft dan richting. Uh ‘t wonderlijke is dat, als je uh als het ware uh je helemaal oriënteert op op een centraal punt zoals die eenheid van God, dat dan in zekere zin al je andere relaties, de relaties met andere mensen, in zekere zin zelfs de relatie tot jezelf, in dat licht komen te staan. Dus, dan is de eenheid van God ook meteen iets dat je hele bestaan be, uh, kleurt en bepaalt en dan kom je heel dicht bij het idee uh dat er eenheid van bestaan is, van eenheid van leven. En je ze in feite bijna niets meer los te denken van dat kader. En, het wil bijvoorbeeld zeggen, dat de relatie van mensen onderling bepaald wordt door de relatie van die mensen tot God.
RASHIED ALIBUX
Het eenheidsbeginsel komt in principe in alle religieën voor. Na verloop van tijd raakte het echter steeds meer op de achtergrond. Dit ging gepaard met sociaal en maatschappelijk verval. Umar Ilahibax maakt
een schets van de pré-islamitische periode:
UMAR ILAHIBAX
De pré-islamitische periode in Saoedi-Arabië werd gekenmerkt door ‘djahilieja’. ‘Djahilieja’ betekent feitelijk: ‘onwetendheid’. En daar was een verschrikkelijke sociale maatschappelijke chaos feitelijk in uh in uh in Saoedi-Arabië, wat betreft de mensenrechten en specifiek de vrouwen. Vrouwen hadden ab-so-luut geen enkele rechten in die samenleving. Ze waren totaal niet van belang. Uh dochters die geboren werden, werden voor negentig procent werden levend bes begraven en d’r was geen verschil tussen dochter en moeder. De vader huwde de dochter en de do moeder huwde de zoon. Zulke afschuwelijke situaties speelden in Saoedi-Arabië voor de komst van de heilige profeet Mohammed, salallahu wassalem. En de verschrikkelijke martelingen. Wat betreft de schendingen van mensenrechten, die bestonden absoluut niet. [Hier bedoelde hij dat mensenrechten niet bestonden]
RASHIED ALIBUX
In de periode van onwetendheid vierde in Arabië ook het polytheisme hoogtij. [fade-in achtergrondmuziek] In hoofdstuk 21 van de koran staat hierover het verhaal van profeet Abraham, en hoe hij zijn volk wilde overtuigen van tawhid. [Rashied Alibux heeft het hier over soera Al-Anbiyaa "De Profeten", aya's 51-75]
NORA SEGHIER
Abraham, vrede zij met hem, is binnen de islam vooral bekend om zijn rechtschapenheid die God hem had geschonken. Hij keurde het Arabische veelgodendom ten zeerste af en hij wilde graag een ieder overtuigen dat afgodsbeelden onnodig zijn, omdat er in werkelijkheid maar één God is. Op een keer stond hij bij de tempel tegenover de afgodsbeelden. Een grote menigte waaronder ook zijn vader stond daar eveneens om de beelden te aanbidden. Plotseling vroeg Abraham aan hen allen: “Wat zijn deze beelden? Waarom aanbidden jullie hen? Waarom zijn jullie zo aan hen gehecht?” Bijna beledigd antwoordden de mensen: “Wij doen helemaal niets verkeerd. Wij volgen slechts het voorbeeld van onze voorvaderen.” Abraham zei toen: “Jullie zijn echt verkeerd bezig. God is slechts één. Hij is de Heer van de hemelen en van de aarde die Hij schiep. Ik beloof jullie: ik zal jullie bewijzen dat deze afgoden van jullie niets waard zijn.” ‘s Nachts toen de afgoden alleen waren, ging Abraham naar hen toe. Alle beelden brak hij toen in stukken, behalve één, de grootste. De volgende ochtend brak er bij de tempel paniek uit. De priesters raakten buiten zichzelf bij het zien van de kapotte beelden. Sommigen huilden, anderen waren woedend: “Wie heeft dit onze goden aangedaan?” riepen ze. “Wie is de boosdoener?” schreeuwden ze. Eén van hen zei: “Gisteren hoorde ik een jongeman over de beelden spreken. Hij heet Abraham.” “Breng hem hierheen, zodat hij verantwoording voor zijn daad kan afleggen”. Abraham was gauw gevonden. Hij had immers niets te vrezen, omdat niemand behalve Allah getuige was geweest van zijn daad. De priesters vroegen aan Abraham: “Abraham, heb jij dit onze goden aangedaan?” Abraham antwoordde: “Iemand heeft het zeker gedaan. Maar kijk! Het grootste beeld staat er nog. Waarom vraag je niet aan hem of hij weet wie het gedaan heeft?” Beschaamd lieten de priesters toen het hoofd hangen.
UMAR ILAHIBAX
De islam, in de heilige koran worden alle grondbeginselen van de islam uiteengezet. [fade-out achtergrondmuziek] Evenzo het geloof in Allah als eenheid. Feitelijk de eenheid van Allah, soebhanna ta’ala, is de hoeksteen van de islam, feitelijk. Hij die aan dat principe in de islam uh tekort wilt doen, voor zichzelf of in het algemeen, zou je bijna een polytheist kunnen noemen, is in weze een polytheist. En in die zin is de islam een zuiver monotheistisch geloof met de eenheid van Allah, soebhanna ta’ala.
RASHIED ALIBUX
De islam is zuiver monotheistisch, maar zijn moslims nu ook zuiver monotheisten?
SAJIDAH ABDUS SATTAR
Ja, dat zou mooi zijn, als uh moslims allemaal ideale wezens waren. En niet-moslims natuurlijk niet ideaal. Zo gemakkelijk ligt dat niet. Uh ik denk dat we heel reëel moeten zijn en moeten beseffen dat uh het kiezen van een eenheidsbegrip van het pure monotheisme als ideaal, dat dat nog lang niet wil zeggen dat je dat dan ook in je leven waarmaakt. Laten we eerlijk zijn: godsdiensten zijn eigenlijk toch voertuigen om ergens te komen. Uh het zijn middelen tot een doel. En ik ben bang dat het nogal eens voorkomt dat mensen, en ook moslims, hun godsdienst eigenlijk zien als het doel, en dan ophouwen. Dat is dus al één gevaar. Dus uh moslims die de islam als zodanig als een opperste doel beschouwen die komen dan ook niet verder, en zijn eigenlijk bezig met iets dat tegen het eenheidsbesef in indruist, ze zijn namelijk bezig hun godsdienst te verheerlijken in plaats van God. Een ander punt is, dat het helemaal niet zo gemakkelijk is, ook al wil je je leven oriënteren op de ene God, je zou dat graag willen onderstrepen, maar we zijn allemaal mensen en we hebben allemaal een ik, een zelf, een ego, die dolgraag op die plaats wil zitten, waar die ene God thuishoort. En dan blijkt dat we iedere keer toch weer afglijen naar een vorm van zelfverheerlijking. ‘t Is niet zo dat je na het “La illaha il’Allah” te hebben gezegd, hè “Er is geen godheid buiten God”, dat je daarna in slaap kunt vallen. We zullen voortdurend, als moslims, en ik zou zeggen alle mensen, uh voortdurend onszelf ter verantwoording moeten roepen: “Wat doen we met onze gedachten, met onze intenties, met onze daden?” En “Waardoor laten we onszelf sturen? Wat is ons oriëntatiepunt?” Concreet. “En wat zijn de concrete gevolgen daarvan?”. Uh denk even aan de gelijkwaardigheid van mensen, het accepteren van een ander als gelijkwaardig aan jezelf, da’s verdraaid moeilijk. Dat is helemaal niet zo gemakkelijk. En ik moet uh toegeven, dat ikzelf als moslim van tijd tot tijd ook discrimineer. Ik denk dat moslims gewoon mensen zijn die ook uh soms de neiging hebben om te discrimineren. Net zo goed als ieder ander. En je zult jezelf d’r op moeten aanspreken, dat is de enige manier. En, als je dat doet, dan heb je kans dat je leert, geleidelijk aan leert, eerlijk te zijn tegenover jezelf.
RASHIED ALIBUX
Sajidah Abdus Sattar stipte het reeds enigszins aan: tawhid in de praktijk. Is dat wel mogelijk? Hoe kunnen wij dat waarnemen?
UMAR ILAHIBAX
Tawhid is een begrip is een onderdeel van de imaan, van elke moslim. Hij die de tawhid niet in zijn hart draagt in zijn bewustzijn in zijn innerlijk leven, die uh is is afgedwaald feitelijk van de essentie van de islam, want daarom is de islam gebaseerd, de kern van de islam is eenheid van Allah, soebhana ta’ala, eenheid in al zijn glorieuze eigenschappen, al zijn bijzondere verheven eigenschappen zien wij de eenheid. In de natuur zien wij eenheid, we zien een holistische natuur: alles hangt met elkaar samen. Allah, soebhana ta’ala, laat ons zien op de wereld hoe de eenheid in Zijn schepping uh doorwerkt en samenwerkt. Hij laat ons zien in het universum hoe sterren zonnestelsels uh met elkaar samenwerken. Ze zijn altijd met elkaar in verbinding. Ze beinvloeden ze be beinvloeden elkaar en ondergaan de invloed van anderen over en weer.
RASHIED ALIBUX
Naast deze spirituele zienswijze van tawhid kan het eenheidsbeginsel ook in een sociaal-maatschappelijke context geplaatst worden. Bijvoorbeeld: tawhid als basis voor integratie. Tawhid als basis voor anti-discriminatie.
SAJIDAH ABDUS SATTAR
Discrimineren is zo ontzettend tegen de draad van de islam in, tegen de draad van eigenlijk elk eenheidsbesef of of uh monotheisme in uh dat het er mee onverzoenbaar is. En de islam leert natuurlijk dat uh God de Heer is, de Genadige Heer. En schepselen, ook mensen, zijn Gods dienaren. En in daarin die zin zijn we gewoon allemaal gelijk. Als mensen zijn we gelijk, als dienaren van God zijn als mensen gelijk als uh schepselen hè. In de koran staat een heel aardig vers uh dat luidt uh ongeveer zo: “O mensen, Wij” en hier spreekt God “Wij hebben jullie geschapen uit een man en een vrouw en jullie tot volkeren en stammen gemaakt, zodat jullie elkaar zouden kennen.” Uh dat geeft al aan, dat mensen principiëel gelijkwaardig zijn, gelijk zijn. Geen ve, geen gezeur met uh uh superieuriteit van ras of afkomst of uh godsdienst of wat dan ook. In principe zijn mensen gelijk. Hun startpunt is gelijkwaardig. Maar het vers gaat nog verder: uh d’r staat uh “Degene van jullie die voor God het meest nobel is, is degene met het meest godbewustzijn. En God weet, en is goed op de hoogte.” Dat wil dus zeggen: het punt waarop mensen eventueel van elkaar verschillen is godbewustzijn of zeg maar uh je oriëntatie op het Goddelijke en de gevolgen daarvan de consequenties daarvan in je gedrag. ‘t Is natuurlijk niet uh niet veel zin om te zeggen “Ik geloof in God” en verder uh zondig je d’r maar op los, dat heeft natuurlijk geen authenticiteit. Dus, als je leven op God gecentreerd is, dan leef je je leven in deze wereld gewoon stevig met twee voeten op de grond maar met je hoofd tegelijkertijd in de hemel, hm? En die innerlijke kwaliteit die in het Arabisch “taqwa” wordt genoemd, godbewustzijn uh, ‘t is altijd een beetje uh uh een beperking natuurlijk als je gaat vertalen, maar laten we het noemen godbewustzijn, dat is een innerlijke eigenschap, een innerlijke kwaliteit die wij onderling als mensen niet van elkaar kunnen beoordelen. Ik kan van jouw gezicht niet zien eh hoe diep jouw geloof of jouw uh godbewustzijn is. Vandaar ook dat we als mensen elkaar daarop niet mogen beoordelen. En het vers dat ik zojuist citeerde eindigt dan ook “God weet en is goed op de hoogte”. Dus het oordeel over die innerlijke kwaliteit, het enige legitieme punt waarop mensen kunnen verschillen, kan niet door ons worden beoordeeld maar alleen door God.
UMAR ILAHIBAX
Deze eenheid die Allah, soebhana ta’ala, heeft geopenbaard via zijn heilige profeet Mohammed, salallahoe wasellem, is van zo’n groot belang geweest hij geweest voor de mensheid voor de moslims in de wereld en de mensheid feitelijk want hij is niet gekomen alleen voor de Arabieren. Hij heeft gezegd: “Ik ben gekomen als rahmatoe-l-’alamien”, niet alleen voor de mensen van deze wereld, de eenheid onder de mensen te brengen, maar ook mensen die niet van deze wereld zijn, andere werelden, “daarvoor ben ik ook gekomen”. Dat is tawhid, de eenheid, de integratie van alle rassen. De heilige koran is heel heel mooi en heel bijzonder. Allah laat soebhana ta’ala ons in de heilige koran zien daar hij zegt daarin “Ik heb u in verschillende rassen en volkeren geschapen, opdat gij elkander leert kennen”. Leert begrijpen en leert waarderen en dan zien we dat de eenheid de tawhid leidt naar integratie begrip voor elkaar waardering voor elkaar, elkaars gewoonten en riten en normen en waarden dienen wij te leren kennen om de eenheid die Allah soebhana ta’ala in de mensheid heeft neergelegd, want hij heeft slechts mensheid geschapen mensen heeft geschapen en tawhid leidt tot absolute feitelijke integratie en dat zien wij ook in de islamitische moslimwereld. Wij zien dat het rasbewustzijn, het eerste wat islam heeft afgeschaft is rasbewustzijn. De heilige profeet heeft gezegd: “Een Arabier is niet meer dan een niet-Arabier, en een niet-Arabier is niet meer dan een Arabier”. Dan zien we het gelijkheidsprincipe ook direct naar voren komen.
RASHIED ALIBUX
Aan mevrouw Abdus Sattar nu de vraag: wat betekent tawhid voor haar persoonlijk?
SAJIDAH ABDUS SATTAR
Voor mij als moslim en voor mij persoonlijk betekent tawhid dat m’n hele leven georiënteerd is op God. En dat er eigenlijk geen enkel aspect van mijn bestaan is dat daarvan losgekoppeld kan worden. Dat wil zeggen dat alles gerelateerd wordt aan perfectie en dat maakt nederig.
RASHIED ALIBUX
Tawhid, het eenheidsbeginsel van de islam. Er is een belangrijke vers in de koran die de betekenis van het begrip tawhid in de volste omvang omvat. Luistert u naar vers 256 [Rashied Alibux bedoelde vers 255] van hoofdstuk twee, soera Al-Baqarah:
[koranrecitatie "Ayaatoe-l-koersi", "Het Troonvers"]
(A’oezoe bi-l-laahi mina-sj-sjeytaani-r-radjiem
Bismi-l-laahi-r-rahmaani-r-rahiem)
Allaahoe laa ilaaha illa hoewa-l-hayyoe-l-qayyoem
Laa ta’goezoehoe sinatoen wa laa nawm
Lahoe maa fi-s-samaawaati wa maa fi-l-ard
Man za-l-ladzie yasjfa’oe ‘indahoe illaa bi iznih
Ya’lamoe maa bayna aydiehim wa maa galfahoem
Wa laa yoehietoena bi sjay-in min ‘ilmihi illa bimaa sjaa
Wa si’a kursiyyoehoe-s-samaawaati wa-l-ard
Wa laa ya-oedoehoe hifzoehoemaa
Wa hoewa alliyyoe-l-’aziem
(Sadaq’Allahoe-l-’aziem)
NORA SEGHIER
[In naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle]
Allah! [start achtergrondmuziek]
Er is geen God dan Hij, de Levende, de Zelfbestaande
Sluimer noch slaap overmant Hem
Al wat in de hemelen en wat op aarde is, behoort Hem
Wie kan bij Hem bemiddelen zonder Zijn verlof?
Hij kent hetgeen voor hen is en wat achter hen is
En zij kunnen niets van Zijn kennis omvatten, dan wat Hij wil
Zijn troon strekt zich uit over hemelen en aarde
En het waken over beide vermoeit Hem niet
Hij is de Verhevene, de Grote (Gods woord is waarheid)
[achtergrondmuziek stopt]
RASHIED ALIBUX
Tot zover deze documentarie en tot zover deze uitzending van de NMO in de Nederlandse taal. Samenstelling en presentatie: Rashied Alibux. Met dank aan Nora Seghier. Techniek: Leo van Breda. Zo meteen kunt u luisteren naar ons Turks programma. [start herkenningsmelodie] Voor reacties en voor een abonnement op ons kwartaalblad Karavaan [dit blad bestaat niet meer] kunt u schrijven naar de Nederlandse Moslim Omroep, Postbus 418, 1200 AK in Hilversum. Zondag op NMO-TV de documentaire “Wat is islam?”. Hierin wordt aan de hand van dagelijkse gebeurtenissen bekeken hoe de islambelevenis in het leven van moslims doorwerkt. Volgende week zijn wij d’r weer om zes uur. Vrede zij met u. [einde herkenningsmelodie]
____________________________________________
Dit was een letterlijke woord-voor-woord transcriptie van een NMO-radio programma met als thema “Tawhid” zoals uitgezonden door de Nederlandse Moslim Omroep op 26 juni 1996 (Radio 5) van 18.02 tot 18.30 uur.
Abonneren op:
Posts (Atom)