Gisterenmorgen. Het uitspreken van de vredesgroet "Salallahoe
waleyhi wasellem" bij het noemen van de naam van onze profeet Mohammed
(vrede zij met hem), tijdens het voorlezen voor het slapen gaan, heeft
bij Kiné heel wat losgemaakt. Onderweg naar school declameert ze
voortdurend "Salala weysem", dat brengt haar merkbaar in een goed
humeur.
In de middag kort na schooltijd gaat ze mij weer helpen met het
bidden. Na de eerste takbier blijft ze maar tegen mij aanstaan, ze is in
een knuffelige bui. Wel wat lastig wanneer ik mij ter aarde werp, maar
goed :-) Dat gaat zo door tot na de laatste rakaat. Ik doe de tashahoed
en na het "La ilaha il’Allah" zegt ze in mijn oor "Salala weysem", dus
net terwijl ik in mijzelf de woorden "Wa ashaddoe anna Moehammadan ‘abdoehoe wa rasoeloeh" uitspreek. Mash’Allah!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.