Diagnose ADHD? AlHamDulillaH!

7 april 2005

Gisteren is bij mij de diagnose ADHD gesteld, Attention Deficit Hyperactivity Disorder (voor meer informatie hierover: Hersenstorm.com). Deze diagnose zal incha Allah nogal wat gevolgen hebben voor (islam in) mijn dagelijks leven. Eén van de door God gegeven plichten is het vasten tijdens de maand ramadan (zie 2:183-188), een heilige maand die ik koester. Een maand die altijd weer een uitdaging is voor de zelfdiscipline en een stimulans voor de geloofsbeleving. Bovengenoemde diagnose brengt met zich mee dat ik incha Allah binnenkort zal beginnen met dagelijks medicijngebruik op gezette tijden, ook tussen fadjr en maghrieb in. En dat waarschijnlijk mijn hele leven lang, incha Allah. Tja, ik kijk nu al met heimwee terug naar mijn laatste ‘echte ramadan’ :-). Ik heb trouwens nog één dag in te halen. Joepie! Dat betekent dat ik in ieder geval nog één ‘echte?’ ramadan-dag in het vooruitzicht heb, incha Allah, omdat ik met het voorgestelde medicijngebruik pas over enige tijd, incha Allah, ga beginnen. Wanneer ik eenmaal mijn pillen slik, zal ik dus op een andere manier mijn bijdrage moeten leveren wanneer de ramadan daar is. Ik zal die maand der maanden in geen geval zomaar voorbij laten gaan. Hoe dan ook, ik dank Allah soebhana wa ta’ala. Alles is van Hem afkomstig: ook deze ADHD. De diagnose mag dan pas gisteren zijn gedaan, deze ADHD is natuurlijk al heel mijn leven aanwezig. Ik beschouw deze ‘stoornis’ als een test van mijn geloofsbeleving. Incha Allah zal ik deze test met goed gevolg afleggen.

8 april 2005

Zojuist heb ik mij voorgenomen om morgen te vasten, met de intentie om een dag in te halen van afgelopen ramadan, een dag waarop ik een paar slokken koffie heb genomen na een slecht-nieuws-gesprek, de eerste dag van ramadan 2004. Uiteraard, die slokken heb ik onopzettelijk genomen en dan zou je zeggen ‘Waarom inhalen dan?’ Nou, het was de eerste dag van de heilige maand, en om op die dag te horen krijgen dat je niet meer nodig bent op je werk móet wel wat te betekenen hebben. Daarom heb ik mij diezelfde dag al voorgenomen om die dag later in te halen, want qua ramadan wil ik het volle pond… En moet je nu eens kijken? Incha Allah ben ik over enige tijd niet meer in staat om ‘gewoon te vasten’ en daarom is Allah soebhana wa ta’ala zo genereus geweest om mij die eerste ramadan-dag te drinken te geven, zodat ik voorafgaande aan ‘continu-medicatie’ nog één keer met weemoed in het hart mee kan doen met de maand Ramadan, al is het nu bijna de maand Rabi-al-Awwal. Mash’Allah! Alles ligt al vast, alles staat geschreven, de pen is van het papier gelicht, het inkt is opgedroogd! Soebhanallah, Alhamdulillah, Allahoe akbar!

Vandaag

Vandaag dus ramadannen in de lente: de dagen zijn reeds langer geworden dus dat wordt incha Allah vasten van ongeveer kwart voor vijf ‘s ochtends tot zeg maar half negen ‘s avonds. Da’s pas een uitdaging! Dat wordt naast veel meditatie ook veel denken over eten :-) Of over de tijd die komen gaat, natuurlijk. Bijvoorbeeld hierover: wij moslims zeggen altijd, of behoren altijd te zeggen, "Bismillah" voor we iets beginnen. Dus ook voor, ik noem maar een zijstraat, elke inname van medicijnen. Nu bevat het medicijn wat ik naar alle waarschijnlijkheid ga gebruiken [ritalin] de stof methylfenidaat, voorkomend op een lijst van stoffen die vallen onder de opiumwet, een stof die in de volksmond beter bekend staat als speed. Ja, heel apart: inname van speed in naam van Allah. Dat doet mij denken aan de man die mij indertijd de shahada [geloofsgetuigenis] afnam (1996): in het verleden heeft hij gewerkt voor een oliemaatschappij die boringen verricht dichtbij de Noordpool. Naast alle bescherming tegen de kou middels speciale kleding is het geboden om niet langer dan een bepaalde tijd buiten te zijn. Vlak voor het naar buiten gaan moet je dan ook wat alcohol tot je nemen, anders zou je onderkoelingsverschijnselen kunnen krijgen. Met een "Bismillah" neemt de man dan altijd trouw een slok alcohol voor hij de kou ingaat; dan is het wel moeilijk om aan zijn collega’s uit te leggen waarom hij geen alcohol drinkt tijdens een ‘gezellig samenzijn’. Of bijvoorbeeld hierover: in het verleden heb ik wel eens informatie ingewonnen over ADHD zonder overigens die informatie op mijzelf te betrekken. Wat mij toen is opgevallen is dat vele ADHD’ers gebruik maken van een horloge die meerdere alarmfuncties heeft (vijf maximaal geloof ik) in verband met het strakke schema van medicijn-inname, ik denk dan van ‘Hé, da’s handig voor mij, om zo elke dag de gebedstijden te programmeren’. Tot aankoop van dat horloge ben ik echter nooit overgegaan. Incha Allah heb ik dan eindelijk over enige tijd zo’n horloge om mijn pols, maar dan niet om mij te herinneren aan de gebedstijden maar aan de inname van ritalin. Mash’Allah…