"Papa, wil je het stripverhaal doen?"
"Nee papa, dat verhaal over die kikker!"
Maar papa heeft zijn ogen al laten vallen op Het leven van Onze Geliefde Profeet Mohammed, Deel 5. De verhalen over de schepping van Allah die in Onze Oemma staan worden gelardeerd met veel Soebhanallah’s, die ik dan ook door Ahmed hardop laat uitspreken: als een dirigent doe ik dan mijn arm omhoog wanneer het zijn beurt is. Prachtig vindt-ie dat! Om de kids nog meer te laten participeren wanneer papa voorleest, laat ik hen nu ook de vredesgroet voor Mohammed de profeet hardop zeggen wanneer ik voorlees uit Het leven van Onze Geliefde Profeet Mohammed en de naam van onze profeet (vrede zij met hem) voorbijkomt.
"Salallahoe waleyhi wasellem" doe ik voor.
Ahmed doet gelijk mee maar Kiné kijkt nog even de kat uit de boom. Dan na een paar vredesgroeten probeert Kiné ook mee te doen, het lukt nog niet helemaal maar ze geniet in ieder geval. Na elke vredesgroet wordt ze vrolijker en vrolijker.
"Saweysem" probeert ze dan zelf en ze giert het uit.
Mash’Allah, wat een vredesgroet voor de profeet al niet kan doen! Wanneer ik dan later op de avond ook Yande voorlees uit Onze Oemma, blijkt het hardop laten uitspreken van "Salallahoe waleyhi wasellem" een gouden greep te zijn. Het wordt een soort refrein, doordat werkelijk bij elke vermelding van de naam van onze profeet deze vredesgroet wordt uitgesproken (in Onze Oemma staat de groet in het Nederlands vermeld, maar ik geef de voorkeur aan de groet in het Arabisch). Op deze manier worden mijn kids incha Allah nog meer betrokken bij het leven van onze profeet dan ze tot nu toe al waren. Mash’Allah!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.