Als moslim-in-spé stort ik mij begin 1996 op de inhoud van het boek "Kom tot het gebed – Een korte inleiding tot de praktijk van de Islam", geschreven door Abdulwahid van Bommel. Daar komt een stukje in voor over de hajj dat mij tot nu toe is bijgebleven. Het laat zien dat de intentie cruciaal is voor het wel of niet slagen (lees: door Allah geaccepteerd worden) van je hajj. Ik pak het boek "Kom tot het gebed" er weer eens bij. Nou, dat is lang geleden zeg. Direct komen herinneringen naar boven aan mijn tijd als enthousiaste moslim-in-spé: staand op mijn zojuist aangeschafte bidkleed in mijn studentenkamertje te Uilenstede, Amstelveen, maak ik mij stap-voor-stap het gebed eigen, met schuin voor mij dat boek opengeslagen op de eerste bladzijde van paragraaf 3.5 "Hoe bidden wij?" (zie ook mijn log Een niet-moslim die de salaat verricht)
Terug naar de tegenwoordige tijd: ik blader snel door naar achter in het boek. Daar staat op bladzijdes 125 en 126
"een gefingeerd gesprek opgesteld door de beroemde mysticus Djoenaid uit Bagdad, waarin wordt duidelijk gemaakt dat handelingen worden bepaald door en beoordeeld naar hun bedoeling.
DE INTENTIE
- Ik ben naar Mekka geweest om de hadj te doen.
- Deed je echt de hadj?
- Ja, met Allahs hulp heb ik de hadj volbracht!
- Vertel me, toen je je huis verliet en op weg ging, heb je toen afscheid genomen van al je eigenschappen, je opstandigheid en je ongehoorzaamheid?
- Nee, daaraan heb ik niet gedacht!
- Dan ben je niet van huis vertrokken. Maar heb je niet voortdurend tijdens je reis, iedere keer wanneer je die onderbrak voor je nachtrust, het gevoel gehad dat je een nieuwe afstand had afgelegd op de web naar beter begrip van het leven?
- Nee, dat gevoel is niet bij mij opgekomen!
- Dan heb je, terwijl je op reis was, geen voet verzet. En toen je aankwam op de plaats waar je het pelgrimskleed moest aantrekken en je "moehrim" werd, heb je toen niet tegelijk met je gewone plunje je verkeerde neigingen afgelegd?
- Nee, die ervaring heb ik niet!
- Dan heb je het pelgrimskleed niet aangetrokken. En toen je om de Ka’bah liep, zag je toen niet in je verbeelding Gods schoonheid?
- Nee, dat geluk heb ik niet gesmaakt!
- Dan heb je dus niet om de Ka’bah gelopen. Maar toen je heen en weer liep tussen Safa en Marwa, was je je toen niet bewust van de symbolische betekenis van wat je deed?
- Nee, daar herinner ik me niets van!
- Dan heb je niet heen en weer gelopen tussen Safa en Marwa. En toen je in Mina aankwam, had je toen geen afstand genomen van elk aards verlangen?
- Nee, dat gevoel had ik niet!
- Dan ben je niet in Mina geweest. Maar toen je in de vlakte van Arafat was, had je toen niet de indruk dat een sluier voor je bewustzijn werd weggetrokken en dat je in direct contact stond met de eigenlijke werkelijkheid?
- Nee, die indruk had ik niet!
- Dan ben je ook niet in de vlakte van Arafat geweest. Maar toen je in Moezdalifah aankwam, vervuld van de behoefte om de pelgrimstocht te volbrengen, was die behoefte toen niet zo overweldigend dat alle andere verlangens van je afvielen?
- Nee, ik had niet het gevoel dat ik dat stadium had bereikt!
- Dan ben je evenmin in Moezdalifah geweest. Maar teruggekomen in Mina om een offer te brengen, slachtte je toen niet tegelijk met het offerdier je menselijke hartstochten en verlangens?
- Nee, dat doel heb ik niet bereikt!
- Dan heb je ook het offer niet gebracht. Maar toen je steentjes wierp naar de steenhopen in Mina, wierp je toen niet tegelijkertijd elk gevoel van jaloezie en ambitie van je af?
- Nee, dat idee is niet bij me opgekomen!
- Dan heb je in Mina geen steentjes geworpen. In feite heb je geen enkel onderdeel van de pelgrimstocht volbracht. Het enige wat je kunt doen om de zaak in orde te brengen is de hele pelgrimstocht overdoen, maar dan in de geest van Abraham, om op die manier zijn geestelijk niveau te bereiken.
Bron: "Kom tot het gebed – Een korte inleiding tot de praktijk van de Islam" door Abdulwahid van Bommel (Uitgeverij Oase, ISBN 90-70825-01-5).
Het zal nog lang duren tot ik incha Allah ook op bedevaart ga naar Mekka. Als het eenmaal zover is brengt dat, zoals ik al eerder heb gezegd, naast een praktische voorbereiding ook een spirituele voorbereiding met zich mee. Naast het her- en herlezen van de koran en de hadiths zal incha Allah dat bovenstaande gefingeerde gesprek mij daar zeker bij helpen. Tot die ene keer dat ik zelf de reis naar het Huis van Allah maak, zal ik incha Allah tijdens de hajj aan de buis gekluisterd zijn. Via www.kacst.edu.sa/en/stream/default.asp kan ik dan incha Allah naar live-reportages van de hajj kijken. Het liefst zou ik dan in het scherm willen kruipen om erbij te kunnen zijn. Tja, ongeduld: één van mijn eigenschappen die ik zeker vóór mijn eigen hajj achter me moet laten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.