Vegetariër èn moslim (I)

Vegetariër èn moslim: dat komt vaker voor dan je denkt. Zo is in de eerste aflevering van de eerste reeks van de serie "Nieuwe moslims, wat bezielt hen?" (uitgezonden door NMO-TV in november/december 1996?) een Nederlandse moslim aan het woord die vegetariër is gebleven na zijn bekering. Helaas weet ik niet meer hoe dat interview ging en of men een kopie van dit interview uit de archieven van de NMO kan opvragen. Op mijn vorige log Ahmed vegetariër af heb ik een leuke reactie gekregen van een moslima die tevens vegetariër is. Zij is onafhankelijk van haar gezin moslima geworden. Dat de combinatie 'vegetariër' en 'moslim' voor problemen zorgt tijdens - ik noem maar een voorbeeld - het offerfeest, staat buiten kijf. Hoe lost een islamitische vegetariër dat dilemma nu op? Laat ik eens even hardop nadenken.

Nee, eerst even terug in de tijd. Zelf ben ik jaren lang vegetariër geweest. In die tijd ben ik een koppige jongeling die de wereld wil verbeteren, maar vergeet bij zichzelf te beginnen. Ik draag naast mijn onafscheidelijke ‘palestijnensjaal’ zelfs van die lichtbruine linnen schoenen (dan draag ik tenminste geen leer) en ben zeer actief: eerst als lid van een PSP-jongerengroep, later onder andere als bewoner van het Vredes Aktie Kamp te Woensdrecht. In dat milieu van activisme vind je, in die tijd althans, bijna alleen maar vegetariërs en daardoor is het in de loop van de tijd het vegetariër zijn verworden van een overtuiging tot een gewoonte. Uiteindelijk ben ik weer vlees gaan eten maar hoe die omslag tot stand is gekomen zou ik je niet kunnen zeggen. Dat heb ik helaas niet op mijn harde grijze schijf bewaard.

Goed: de eerste oplossing voor bovenstaand dilemma die in mijn hoofd opkomt, is voor sommige vegetariërs wellicht niet helemaal koosjer :-) maar goed:
Wanneer het offerfeest daar is, slacht een moslim een schaap (of laat het slachten) om de profeet Ibrahiem te gedenken, die in opdracht van Allah zijn zoon Ismail wilde slachten. Dat gebeurde uiteindelijk niet, omdat Allah middels die opdracht alleen te weten wilde komen in hoeverre Ibrahiem het volste vertrouwen had in Hem. Zou het geen oplossing kunnen zijn voor een islamitische vegetariër, iemand anders namens hem of haar een schaap te laten slachten en dan het vlees in zijn geheel uit te delen aan mensen die het nodig hebben en het dus zelf niet te consumeren? Ik kan mijzelf voorstellen dat vegetariërs ook met die oplossing moeite kunnen hebben, maar ze zouden het dan als een offer (!) kunnen beschouwen voor hun moslim-zijn door in ieder geval één keer per jaar dat ritueel van Eid-oel-Adha te (laten) verrichten. “Je bent vegetariër of je bent het niet” zou ik jaren geleden gezegd hebben in zo’n geval. En nu? Tja, ik ben geen imam of een oestaz. Ik ben een mash’Allah eenvoudige praktizerende moslim en zou niet zo direct een andere oplossing weten. Ik ben overigens blij dat mijn moslim-zijn mash’Allah niet verworden is tot een gewoonte: het is nog steeds een overtuiging. Door het schrijven van dit weblog, door over zaken na te denken, hou ik mijzelf scherp en verval ik niet in een routine zonder bij het hoe en waarom stil te staan.

Mocht jijzelf een islamitische vegetariër zijn of je kent iemand uit je omgeving die èn vegetariër èn moslim is (m/v), stuur mij dan een mailformulier (klik HIER) met daarin oplossingen die in de praktijk worden gevonden voor bovenstaand dilemma. Toegestuurde reacties verwerk ik dan eventueel in een nieuwe log. Wordt vervolgd, incha Allah.

UPDATE D.D. 8 JANUARI 2013: Ik heb niet meer de beschikking over een mailformulier. Mocht je nog oplossingen hebben, stuur me dan een bericht via Twitter: @AbdulwadudLouws