Jihad met methylfenidaat als wapen

“Verbeter de wereld, begin met jezelf”, dat is de grote jihad. Eind november 1996 heeft Abdulwahid van Bommel deze jihadoennafs als volgt omschreven [fragment uit een lezingsverslag, klik op deze link voor het complete verslag]:

De ontwikkeling van de nafs (zeg maar: het ego) heeft drie stadia:

1. NAFSOE-L-AMMAARA [zie 12:53] Het menselijk ik spoort tot het kwade aan. Geïllustreerd met het verhaal van Yûsuf, hoe hij werd verleid door de vrouw van de farao (soera 12 “Yûsuf”).

2. NAFSOE-L-LAWWAAMA [zie 75:2] De zichzelf beschuldigende ziel. De daadwerkelijke aanvang van de ontwikkeling van de nafs. Dat betekent strijd, een strijd die niet te onderschatten is. Lees dit gedeelte van het lezingsverslag waarin Van Bommel de gedachten van jongeren verwoordt, jongeren van toen en nu: “Hoeveel moeite kost het ons niet om het goede te doen? Hoe vaak worden we niet afgeleid door gokpaleizen (“Zal ik eens een gulden in zo’n éénarmige bandiet gooien, om te weten hoe het voelt?”), drugs (“Zal ik eens een hijs nemen van dat stikkie, je moet toch alles geprobeerd hebben”) en discotheken; dagelijks zijn we er mee omringd. Het zijn economisch belangrijke projecten. Men vindt de economie de nieuwe god.” Je moet toch alles geprobeerd hebben. Wanneer dan in het huidige tijdsgewricht door BNN’s televisieprogramma “Spuiten of slikken” het ‘alles uitproberen’ op het gebied van seks en drugs (waar is de rock’n'roll?) tot een format wordt om de kijk(cijf)ers (op) te krikken, is het einde helemaal zoek. Of beter gezegd: is het Einde nabij :-)

3. WA NAFSIN WA MAA SAWWAAHA [zie 91:7,8] Bij de ziel en haar volmaaktheid. “De ziel heeft een subtiel vermogen ontwikkeld om zonder raadpleging van de bronnen te weten wat halal en wat haram is. Maak je gebruik van dit vermogen, dan kan dat leiden tot innerlijke rust, innerlijke vrede. Je ziel is dan in volkomen welbehagen. Je eigen wil is in overeenstemming met die van Allah.”

In een door mij veel geraadpleegde koran-editie, “The Holy Qur-an, english translations of the meanings and Commentary” (de herziene Yûsuf Ali editie), wordt het derde stadium anders omschreven:

3. NAFSOE-L-MUTMAÏNNA [zie 89:27] Ziel in vrede. Voor de commentatoren van bovengenoemde koran-editie is dit is het hoogste stadium, de nafs kent volkomen rust en voldoening. Abdulwahid van Bommel beschouwt ‘mutmaïnna’ echter als een ‘eindstadium’. Een ‘eindstadium’ dat je kunt bereiken dóór dat subtiele onderscheidende vermogen van het derde stadium, wa nafsin wa maa sawwaaha. Je ziel in volkomen welbehagen. Wat een mooi vooruitzicht, incha Allah!

Rustig aan Abdul, first things first. Step-by-step. Mijn eerste step is medicatie. Zonder methylfenidaat (ritalin) als wapen kan ik de strijd niet aan, gaat mijn hersenstorm niet liggen. Na een telefonisch consult eergisteren met mijn eigen psych (in eerdere logs omschreven als ‘mijn ADHD-specialist’) heb ik de hoeveelheid methylfenidaat per dag toch weer opgevoerd tot mijn maximum (gezien mijn lichaamsgewicht). Sinds gisteren zit ik dus wederom op 110 mg/dag. Wanneer dat niet helpt, schrijft mijn psych een ander medicijn voor: dexamfetamine. Ook dit medicijn staat op de lijst van de Opiumwet. Omdat voor elke ADHD’er de hoogte van een werkzame dosis methylfenidaat anders is, deze is afhankelijk van diens lichaamsgewicht, ben ik in feite legaal een ‘drug’ aan het uitproberen, onder strikte begeleiding van een psychiater uiteraard en niet van één of andere Sophie Hilbrand. Oninteressant natuurlijk voor zo’n programma als “Spuiten of slikken”. Maar niet voor mij. Methylfenidaat of wellicht dexamfetamine zijn wapens in mijn eigen strijd jihaadoennafs. Blij verrast ben ik eergisteren wanneer mijn psych toezegt binnenkort voor mij een afspraak te maken bij een SPV (sociaal-psychiatrisch verpleegkundige) die veel weet van ADHD. Zo kan ik incha Allah met een professioneel iemand ook praten over andere zaken dan medicijnen: een volgend stadium incha Allah in mijn strijd jihaadoennafs. Ik hou je op de hoogte, incha Allah!