Qiblah voor Dakar (Senegal) |
“Wie keek daar om het hoekje, Ndoya?” vraag ik lachend aan sama jabbar.
“Dat was Awa, Abdul, ze heeft twijfels over de gebedsrichting die ze thuis altijd aanhoudt sinds ze hier is aangekomen, een paar jaar geleden.”
“Thuis hield ik tot nu toe deze qibla aan,” zegt Awa en ze wijst naar oost-noord-oost, de juiste richting in haar geboorteland Senegal (zie de kompas hiernaast).
Qiblah voor Zutphen (Nederland) |
“De gebeden die je straks gaat doen, komen direct aan in Mekka, incha Allah.” Dat is Ndoya. En grote boef als ze is, doet ze er nog een schepje bovenop. “Maar de gebeden van hiervoor maken een grote omweg, hoor, Awa. Ik vraag me af of ze al zijn aangekomen.” En met haar handen maakt ze een vlucht door de woonkamer zonder duidelijke richting.
“Met alle gekheid op een miswak, Awa,” zeg ik, “het gaat natuurlijk om de intentie waarmee je je gebeden doet. Als nieuwbakken moslim was één van de eerste zaken die mij werd geleerd, dat het uiteindelijk om de intentie gaat waarmee je je gebeden, en überhaupt alle vormen van aanbidding, verricht. Heb je je verplichte gebeden gedaan in de overtuiging dat je de juiste qibla hebt aangehouden, dan zullen ze incha Allah zeker worden geaccepteerd. Nu je weet wat voor Nederland de juiste gebedsrichting is, zuid-oost, zul je uiteraard nu die richting moeten aanhouden. Je weet nu immers dat het spreekwoordelijke Huis van Allah, de Kaäba, zich dáár bevindt.” Mash’Allah… :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.