Ora et labora (II)

Het nu volgende verhaal wordt al generaties lang overgeleverd in Marokko. Er zullen daarom vast meerdere versies van bestaan. Wat nu volgt is de versie zoals ik hem heb onthouden:

Het zijn de jaren veertig. Algerije is nog een Franse kolonie. In een plaats dicht bij de grens met Marokko werken Marokkaanse gastarbeiders voor een Franse baas. De ramadan nadert, sterker nog: de ramadan begint morgen. De Franse baas roept zijn werknemers bijelkaar en zegt:

“Zij die vanaf morgen een maand willen gaan vasten, zijn ontslagen. Zij die morgen overdag gewoon drinken en eten, kunnen dan gewoon aan de slag.”

Het merendeel van de arbeiders zegt toe morgen gewoon te gaan drinken en eten. Slechts twee arbeiders houden zich vast aan de ramadan: één van de pijlers van de islam.

De volgende morgen. De eerste dag van de ramadan. De Franse baas ontslaat de grote groep, neemt de twee die vasten weer aan en laat iemand zoeken naar andere arbeidskrachten. Dat moeten dan wel mannen zijn die zich aan de ramadan houden. Want de Franse baas heeft drommels goed in de gaten dat dat soort mannen gemotiveerd en niet te vergeten gedisciplineerd is.

Mash’Allah…