Vijftiende verjaardag Khadafi-revolutie werd (ook) herdacht in Washington DC, 1984

archive.org/details/UnderstandingLibyasRoleInWorldPolitics

Aan het ‘magnum opus’ Het Groene Boek van de Libische dictator Khadafi heb ik verder weinig woorden vuil gemaakt. Anders is het met de volgende publicatie die ik heb gevonden op Archive.org: "Understanding Libya’s role in world politics" (1984), een verslag van een aantal lezingen die werden gehouden in het kader van een symposium ter gelegenheid van de vijftiende verjaardag van de ‘Al-Fateh revolutie’ (de revolutie waarmee Khadafi in 1969 in Libië aan de macht kwam).

Het exemplaar van deze publicatie die via Archive.org beschikbaar is gesteld, werd eens uitgeleend door het South West Texas State University (San Marcos, Texas 78666). Maar dat is niet bijzonder. Het feit dat de Al-Fateh revolutie van kolonel Khadafi (ook) in Washington D.C. werd herdacht, is wèl buitengewoon. Ik blader het werk even door. Ook Khadafi’s revolutie was er één van jongeren, getuige het voorwoord in deze publicatie:

Ene Salem Zubeidy opent het symposium. Middels weloverwogen (?) woorden probeert hij verbondenheid te creëren tussen de Verenigde Staten van Amerika en Libië. ”For in the coming months and years the nations of the world face an increasingly difficult passage in international relations. This is all the more true of the Libyan Arab Jamahiriya and the U.S.A.” Waarvan akte -__-

Zubeidy introduceert drie scholars die de lezingen zullen verzorgen.

• Dr. William [D.] Perdue, ”professor of Sociology at Eastern Washington University”. Zijn lezing is getiteld De ideologie van het terrorisme: ”Reaganspeak” en paranoia politiek.
• Dr. Alfred Moleah ”of the African Studies at Temple University in Philadelphia”. Zijn lezing is getiteld De Libische revolutie en zijn betekenis voor Afrika, in het bijzonder Zuidelijk Afrika.
• Dr. Mahmoud Ayoub ”He will speak to us on Islam and the Third Universal Theory.” Volgens zijn CV is Mahmoud Ayoub nu (2011) ”Co-Director of the Macdonald Center for the Study of Islam and Christian-Muslim Relations, Professor of Islamic Studies and Christian-Muslim Relations, and Senior Editor of The Muslim World. Hartford Seminary, 77 Sherman Street, Hartford, CT 06105. USA”. macdonald.hartsem.edu/ayoubcv.html

In de weblogbijdrage die je nu leest wil ik mij beperken tot wat citaten uit de lezing van Dr. Mahmoud Ayoub (pagina’s 43-51 van het verslag). Een lezing die astaghfiroellah Khadafi neerzet als een geleerde die met Het Groene Boek islam op een heldere wijze uitlegt. Zo kende ik Mahmoud Ayoub nog niet! Leest en huivert:

[Ayoub, pg 46] ”So what Islam is calling for is an authority that basically resides in God and is shared equally among all his creatures and the leader, as such, is one or a group of people freely chosen to execute their affairs, but not to rule over them and to trample them with their feet and fill their pockets at their expense.
”This is what Islam is calling for, and this is, in my opinion, what in the final analysis, The Green Book explains in the first chapter, that expresses the problem of democracy of today as being a democracy of the few, a democracy of the political parties and a democracy of the rulers, where the people do not have much to say, even where elections, and so on, are involved.”

Aan het eind van zijn lezing probeert ook Ayoub de Verenigde Staten van Amerika te betrekken bij de Libische zaak.

[Ayoub, pg 50-51] ”Let me finally, in case there are any people who are taking notes for the State Department, since we live in the States, say that if we are to speak about cultural and spiritual heritage, we have much in common with the heritage that is behind Western society and history. [...] And I believe that, given a choice, the Muslim countries everywhere would have more in common, would be happier dealing with a West that is bound even by its own Christian principles than with the Marxist world. And if the State Department people were only wiser, they would realize this fact and encourage our development in ways that are only designed to bring prosperity and comfort to all societies and to the world.” [vervolg hieronder, vanaf de tweede alinea]