Gisterenmiddag. Yande is net terug van twaalf dagen kamperen in de regen. Ze heeft ons allemaal erg gemist (vice versa) en wilt direct twee boterhammen met gebakken ei (één van haar favoriete ‘snacks’). Met haar buik vol speelt ze even later met mij Mens-erger-je-niet wat wordt gevolgd door een potje minigolf op Electrotank.com.
Dan stel ik haar voor om nogmaals te minigolfen, maar dan nu de "Multiplayer real time challenge".
Na een paar minuten wachten in de virtuele lobby van Electrotank’s Minigolf hebben Yande en ik dan eindelijk een tegenstander gevonden, ene Moshe. We beginnen aan de eerste van in het totaal achttien holes. We wisselen onder het spelen wat beleefdheden uit (er is de mogelijkheid tot chatten, maar wel met een beperkt aantal posities per bericht, de berichten verschijnen in beeld als stripballonnetjes) en ik vertel hem waar ik vandaan kom. Hij ook. Ik noem mijn naam en leg de betekenis uit in telegramstijl: "Servant of God/Allah/JHWH". "Dat zijn we toch allemaal in a way" zegt mijn tegenstander. "Mijn naam komt trouwens van Mozes."
Ondertussen is Ndoya thuis gekomen en wilt Yande ook aan haar haar verhaal kwijt. Ik speel het spel alleen verder en haak even later toch af om mij bij Ndoya te voegen. Maar niet voordat ik aan Moshe mijn hotmail emailadres heb doorgegeven. Zo maar een ingeving (daar heb ik wel vaker last van). Daarop volgt een bericht van Moshe met zijn hotmail emailadres. Goh. Eventjes ben ik van slag als ik, na het apestaartje "hotmail.co.il" lees, maar het blijkt correct te zijn (ik ben toch zo gewend aan "@hotmail.com"). Ik zeg Moshe toe binnen enige tijd een email te sturen. Dat heb ik vanochtend gedaan. Nu maar afwachten waar dit toe leidt. Grappig trouwens dat deze ontmoeting plaats vindt kort nadat ik het begrip ‘witz’ in een moslimcontext heb geplaatst… Wordt vervolgd, incha Allah.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.