"Superpilletje!" Met het lichaam wat naar voren gebogen, de rechterarm gestrekt en de vuist gebald, rent Kiné als mash'Allah Superwoman door de gang. Ze heeft net vernomen dat ik incha Allah binnenkort weer met het nemen van 'die pilletjes' begin.
Indertijd was het voor haar een hele eer om mij aan de inname van 'die pilletjes' te herinneren wanneer het alarm van mijn horloge afging en ik ‘t weer eens niet hoorde :-). Zie o.a. mijn logs Papa, pilletje! (I) en Papa, pilletje! (II).
Ik zie nu eindelijk in dat het fysiek ongemak genoemd in mijn log Structuur (I) NIET van de ritalin komt, anders zou ik er nu (maanden na het laten van die ritalin) geen last meer van hebben. "Dan zou het tussen de oren kunnen liggen en is het dus zaak de chaos in het koppie weer met ritalin te beteugelen", denk ik op een gegeven moment. Het is dan maandag en ik neem contact op met mijn SPV die snel een medisch consult regelt voor woensdagnamiddag (morgen). Incha Allah vanaf overmorgen ben ik weer 'aan de ritalin'.
Yaa Allah, maak dat mijn hersenstorm gaat liggen. Amien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.