eergisteren
Tussen het schrijven in mijn cryptogrammenbundel en het lezen van mijn printje van soera Ar-Rahmaan door, observeer ik mijn ouders op en rond hun caravanstandplaats op een camping te Dwingeloo (zie mijn vorige log Salaat op de camping (I) van 3 augustus 2006). Mijn ADHD heb ik van hen beiden geërfd, de kenmerkende eigenaardigheden en -schappen zie ik ook bij hen terug in huiselijke taferelen van vergeetachtigheid, spraakzaamheid en bezigheid.
Wanneer de hersenstorm de kop opsteekt, heeft mijn vader altijd wel een klusje liggen, mijn moeder breit haar drukte weg en ik noteer deze log op een kladblokblaadje (thuis had ik achter de computer gezeten).
Oh ja, salaat op de camping: het is gewoon een kwestie van improviseren. Vandaag krijgen we de ene stortbui na de andere over ons heen en uiteindelijk besluit ik mijn gebeden onder de luifel van de voortent te verrichten. Ik doe de rituele wassing deels met hemelwater en ga vervolgens aan de slag. Geen enkele vreemde reactie uit de buurt trouwens, maar die ‘buurt’ was dan ook door mijn ouders van tevoren ingelicht over de komst van hum moslimzoon :-)
gisteren
Mijn moeder neemt wat foto’s van mij terwijl ik aan het bidden ben (wanneer ze beschikbaar zijn zal ik ze in deze log plaatsen, incha Allah). Eerder heeft ze aangegeven graag dit ritueel tafereel te willen vereeuwigen :-)
vanochtend
Ik had dit vaker moeten doen. Een weekendje naar mijn ouders. Op de camping of bij hen thuis. Ik heb niet, zoals gewenst in mijn vorige log, mijn hoofd kunnen leegmaken maar ik heb eindelijk wel eens een keertje kunnen uitrusten. Vanmiddag ga ik weer huiswaarts, terug naar de taferelen van mijn dagelijks leven in Zutphen.
Yaa Allah, yaa Arhaamoe raahimien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.