"Kiné, wie mag vandaag de fatihah doen?"
"Ernie, papa!" Ik had ook niets anders als antwoord verwacht…"Maar moet wel Ernie helpen, hoor!"
Oh-ooh…
Ze vouwt z’n handen open en ik begin heel zachtjes te reciteren. Af en
toe leg ik mijn oor te luisteren om te weten of Ernie goed meedoet.
Kiné glundert en is maar wat trots op haar poppenvriendje.
Proefondervindelijk stelt haar papa zo vast wat hij eigenlijk al lang
weet: spelenderwijs is inderdaad dè manier om jonge kinderen dingen
aan te leren. In mijn enthousiasme wil ik nog wel eens doordraven, ook
waar het de opvoeding van mijn kinderen betreft. Kijk maar naar de
vorige "aflevering" van Ernie moslim?!
de dato 5 september 2005, waarin Ernie het moest ontgelden toen ik
Kiné in één keer de shahada wilde leren. Wederom kom ik
tot de conclusie dat ‘geen dwang in de godsdienst’ een groot goed is,
ook daar waar het de religieuze opvoeding van (jonge) kinderen betreft.
En dat is een waarheid als een koe.
Lees maar als je wilt vers 256 van
het hoofdstuk "De Koe" uit de Heilige Koran. [Klik op deze link om naar dit vers te luisteren en de uitleg - in diverse talen waaronder Engels en Turks - mee te lezen].
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.