Geen zware last maar een zegen

Ik voel mij gesterkt in mijn geloofsbeleving. Maar niet meer door het lijnen. Sinds ik onder medicatie ben vliegen de kilo’s eraf. Dat is één van de bijwerkingen van methylfenidaat. Niet zo handig voor elke ADHD’er maar ondergetekende komt het net goed uit. Alhamdulillah! Om af te vallen ben ik een paar maanden geleden met sporten begonnen door elke ochtend vroeg te joggen. Anders zou ik door mijn overgewicht het risico zou lopen ‘diabetes 2′ te krijgen. De diagnose komt dus als geroepen: ik val af en het risico op ‘diabetes 2′ neemt af. Inmiddels ben ik gestopt met ‘s ochtends vroeg joggen maar dat betekent niet dat ik gestopt ben met bewegen. Juist nu ik ‘zomaar’ afval, is het zaak om mijn conditie op pijl te houden, zodat geen last te zwaar is. Daarom heb ik sinds vorige week het fitnessen opgevoerd van één keer naar twee keer per week. Mash’Allah, mijn ADHD is geen zware last op mijn schouders maar een blessing in disguise. Nee, niks ‘disguise’. Het is een duidelijk aanwezige zegen, afkomstig van Allah soebhana wa ta’ala.