Islam met de paplepel

Voor de verandering luisteren we vanochtend aan de ontbijttafel eens naar Dunyaa FM. Alhamdulillah, de server is niet overbelast en het signaal klinkt luid en duidelijk. Het is vrijdag en dan staat de programmering van Dunyaa FM hélemaal in het teken van islam.

Yande zit even verderop en laat Ahmed haar nieuwe aanwinsten in haar Diddl-map zien, terwijl ik geboeid naar Ndoya luister die amusante jeugdherinneringen ophaalt terwijl Kiné nog genietend van haar boterham met chocola aandachtig luistert naar de radio. Dan klinkt een zware mannenstem die begint met een zikr waar ik al eerder aandacht heb besteed op 16 juni en 22 april. Kiné kijkt gelijk op, een blik van herkenning. Naarmate de tijd vordert en de man de zikr blijft herhalen, prevelt Kiné voorzichtigjes de zikr mee terwijl ze trots naar Ndoya en mij opkijkt, zo van "Hoor eens wat ik kan!" We geven haar een compliment en Ndoya gaat verder met haar jeugdherinneringen. Dan lig ik plots in een deuk om iets wat Ndoya mij vertelt, ik kom niet meer bij. Waarop ik een standje krijg van Kiné. "Wil je stil zijn, ja? Ik kan zo niet leren, hoor, papa!" zegt het dametje. Ik hou mijn lachen in en geef Kiné de ruimte om naar de oestaz te luisteren tot hij klaar is. Mash’Allah :-)