De afgelopen maanden beleef ik mijn drukte bewuster, tijdens het surfen raak ik dan nog wel eens door de veelheid van onderwerpen en issues op het world wide web de weg kwijt en kan het lang duren voor ik vanuit cyberspace weer op aarde land. Daarom probeer ik mij incha Allah de komende tijd alleen te concentreren op één ding, de moslimwitz. Humor uit eigen moslimkeuken waarin zelfspot niet wordt geschuwd om op die manier te kunnen overleven in deze verharde maatschappij. In de categorie "Humor" van mijn weblog vind je daarvan, tussen andere stukjes waarin humor centraal staat, al een aantal aardige voorbeelden. Ik heb een kritische smaak en na mijn eerdere zoektochten naar moslimwitzen (is dat goed meerfout? :-) op het internet lijkt de bron te zijn opgedroogd.
Ik moet maar weer eens te rade gaan bij mijn zwager Mansour, in Senegal. Tijdens een khaware, zeg maar een gezellig samenzijn, onder het genot van het drinken van groene chinese thee (ataya), schudden hij en zijn vrienden de één na de andere moslimwitz uit de wijde mouwen (zie mijn logs Astaghfiroellah van 29 november 2004, Komt er een gek de moskee binnen van 27 november 2004 en Komt er een gek de moskee binnen van 12 april 2004).
(…)
Zo, tijdens het tikken van deze log gelijk maar een mailtje gestuurd naar het yahoo.fr account van Mansour. Nu maar hopen dat hij binnenkort een cybercafé binnenloopt om zijn mail te checken. Ben benieuwd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.