Dus stuurt de moeder op een ochtend haar zoon van acht naar de moellah, dan is het in de middag de beurt aan de tienjarige. De moellah, een grote brede overweldigende man met een overdonderende stem zet de jongen op zijn plaats en vraagt hem streng:
“Waar is Allah?” De jongen is perplex. Zijn mond valt wijd open maar er komt geen geluid uit. Zijn ogen staren omhoog naar de moellah.
Deze herhaalt de vraag op een nog strengere toon: “Waar is Allah?!”
Weer geeft de jongen geen sjoege en dus vraagt de moellah hem opnieuw, nu met een opgeheven wijsvinger en een brullende stem: “WAAR IS ALLAAAH?!”
De jongen schreeuwt het uit, schiet van zijn plaats, rent direct naar huis en zoekt zijn toevlucht in een kast. Wanneer de jongere broer hem in de kast vindt, vraagt deze: “Wat is er gebeurd?” Zegt hij, buiten adem: “Deze keer zijn we echt de pineut, broertje. Allah is spoorloos en ze denken dat wij er iets mee te maken hebben!”
[gevonden in een moslim forum-thread op Beliefnet.com]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.