Wat bezielt mij? Deel 10. WAT DENKEN ‘ZE’ ER WEL NIET VAN?

UPDATE D.D. 23 DECEMBER 2005:
klik hier voor alle delen (1 t/m 10) in één weblogbijdrage 

Abdulwadûd Louws In Nederland heb ik veel moeite met bidden in het openbaar. Dat lijkt mij zo demonstratief denk ik dan, maar eigenlijk zou het gewoon mogelijk moeten zijn.

Imam Abdulwahid van Bommel  Op een bepaald moment bereik je een niveau waarop je dat heel makkelijk doet zonder dat je je iets aantrekt van je omgeving. Dat kan ook. Je hoeft het niet als een show te beschouwen, maar als iedereen naar je zit te kijken als je het gebed doet, dan zit je toch met een soort opgefokt gevoel. Lukt het dan niet om het gebed te doen, dan kun je het altijd uitstellen en inhalen – dat is geen bezwaar. Het gaat erom dat op het moment dat je het gebed doet, dat je het goed doet.

Abdulwadûd Louws In het Vondelpark zullen ze er geeneens van opkijken, hoor. Daar vind je werkelijk alle levensrichtingen die er zijn. Ik denk dat ik veel verder zal moeten zijn, voordat ik in het openbaar het gebed verricht, hoor, hier in Nederland. Maar nu zo in dit park het gebed doen, nou nee.

Imam Abdulwahid van Bommel  Je vindt het dus nog heel belangrijk wat mensen van je denken, hè.

Abdulwadûd Louws Ja… ach… tja, dat speelt toch wel mee, ja.