Yaay Booy dem na – Stof tot nadenken

Mash’Allah, er gaan wat telefoonkaarten doorheen deze dagen. Er wordt niet alleen gebeld met familie in Senegal maar ook met familie in Frankrijk en de Verenigde Staten. Velen van hen hebben al eerder naar ons gebeld om ons te condoleren met het overlijden van onze (schoon/groot)moeder: warmte en steun van een afstand. Het liefst zou je elkaar in de armen willen vallen en in de ogen kijken maar dat is nu geen optie. Roeien met de riemen die je hebt dus: telefoon en internet (nee, we hebben helaas nog geen Skype of videochat o.i.d. :-).

Van alle condoléances die we alhamdulillah hebben mogen ontvangen, is mij het meest bij gebleven die van een Senegalese oom uit de VS. Natuurlijk is het zwaar zo’n belangrijk iemand als Yaay Booy te verliezen, maar "slecht nieuws mag je het niet noemen," aldus de oom:

"Allah bepaalt wie gaat en wie (nog even) blijft, vergeet dat niet. Dus zeg, zelfs bij het overlijden van een dierbare, ‘Alhamdulillah!’ ‘Alle lof aan Allah!’ [...] De mens is vol van het begrip ‘paradijs’. Maar met alle vreugde over het vooruitzicht op een eeuwig leven in weelderige tuinen waar rivieren stromen, vergeet doomu Adama één ding. Wil je naar het paradijs, dan is de dood een voorwaarde."

Stof tot nadenken…